376. Do sada je pokazano da ulje označava nebesko dobro, koje je dobro ljubavi ka Gospodu. A sada će se pokazati da vino označava duhovno dobro, koje je dobro ljubavi prema bližnjem, i dobro vjere; a pošto je ovo dobro u svojoj suštini istina, stoga se kaže u opštem objašnjenju, Ne povrijedi ulja i vina, što označava da se ne smije povrijediti unutrašnji ili duhovni smisao Riječi, ni u pogledu dobra ni u pogledu istine, ili što je isto, da se ne smiju povrijediti dobra i istine unutrašnjeg ili duhovnog smisla Riječi. Razlog da su dobro ljubavi prema bližnjem i dobro ljubavi vjere u svojoj suštini istina je to što, Gospod usađuje to dobro u intelektualni dio čovjekov pomoću istina koje se nazivaju istinama vjere, pa kada čovjek živi u skladu s njima, tada ove istine postaju dobra; jer se pomoću istina stvara nova volja u tome dijelu, pa se dobrom naziva sve što proističe od volje. Ova je volja isto što i savjest, a savjest je savjest istine, jer se stvara pomoću istina svake vrste iz doktrine crkve, i iz smisla slova Riječi. (Ali o ovome vidi više u Nauku Novoga Jerusalima, br. 130-138; i u u izvacima tamo iz Nebeskih Tajni, u br. 139-141). To je zašto se vinom značava istina.

2. Osim toga, ima dobara i istina unutrašnjih i spoljašnjih; unutrašnja dobra i istine označene su uljem i vinom koje se ne smije povrijediti; dok su spoljašnja dobra i istine označavaju pšenicom i ječmom; spoljašnja dobra i istine su one koje su u smislu slova Riječi, dok su unutrašnja dobra i istine one koje su unutrašnjem ili duhovnom smislu Riječi; ili, sppljašnja dobra i istine su kao one u nižim nebima, kod tamošnjih anđela, naime, u poslednjem nebu, dok su unutrašnja dobra i istine kao one u višim nebima, naime, u drugom i trećem nebu, kod tamošnjih anđela. Potonja dobra i istine su sama prava dobra i istine, dok su prethodna istine i dobra koja korespondiraju, stoga koja su korespondencije; pretodne su u neposrednoj komunikaciji s anđelima neba, dok potonja nemaju neposrednu nego posrednu komunikaciju preko korespondencija. Otuda to da Jevreji, koji su bili samo u smislu slova, a ne u poznavanjima značenja stvari u duhovnom smislu, nisu mogli povrijediti duhovni smisao ni u pogledu dobra i u pogledu istine, stoga, nisu mogli povrijedii prava dobra i istine. Ovo je slučaj i sa Hrišćanskom Crkvom naših dana, koja ne može povrijediti prava dobra i istine duhovnog smisla Riječi, jer je u neznanju u pogledu toga smisla, pa sledstveno, ne zna za prava dobra i istine.

3. Razlog da Hrišćani nisu bili upoznati sa duhovnim smislom Riječi bio je to što prava dobra i istine, kakve su u višim nebima, leže sakrivene u doslovnom smislu Riječi; pa sve dok ta dobra i istine nisu mogla da se opažaju i upoznaju, taj smisao se nije mogao otvoriti, jer se one nisu mogle vidjeti. Razlog da se prava dobra i istine nisu mogle opažati i upoznati bio je taj što je Hrišćanski svijet bio podijeljen između papinskog i jevanđelskog; a u papskom se nisu znale istine, jer oni koji su bili u njemu, nisu se oslanjali na Riječ, to jest, na Gospoda, koji je Riječ, nego na papu, iz čijih usta izlazi malo šta što ne dolazi od ljubavi za vlašću; a ova ljubav dolazi iz pakla. Stoga kod njih jedva da i ima neka istina crkve; a kod jevanđelske /crkve/ vjera sama je posala suštinsko sredstvo spasenje, pa su zbog toga dobro ljubavi i ljubav prema bližnjemu bili odbačeni kao nešto ne bitno, a tamo gdje je dobro odbačeno, ne može da postoji istina, jer sva istina dolazi od dobra. Pošto se Gospod uliva u čovjekovo dobro, a preko dobra ga prosvjetljava, i daje mu svjetlost da vidi istine, stoga, bez te svjetlosti, koja je sami duhovni život čovjekov, nema istine. Međutim, ona može da zvuči kao istina, jer je iz Riječi, ali je to istina falsifikovana idejama kojih se čovjek drži; iz vjere odvojene od ljubavi prema bližnjemu, ili od istina bez dobra, samo to i slijedi.

Otuda to, da se duhovni smisao Riječi nije mogao otvoriti Hrišćanskim cerkvama; jer da je bio otvioren, bio bi falsifikovan i izokrenut idejama koje dolaze od obmana, i tako bi bio profanisan. Iz ovoga razloga nikome ne će biti dopušteno da uđe u duhovni smisao Riječi ako nije u pravim istinama od dobra; a niko ne može biti u pravim istinama od dobra ako u svom srcu ne priznaje Gospoda samog kao Boga neba i zemlje, jer je od Njega svako dobro i istina. Razlog da se danas duhovni smisao otvara a s njim se otkrivaju i prave istine i dobra, je to što je Gospod izvšio Poslednj Sud, pa su stoga sve stvari u nebima i u paklovma dovedene u red. A ishod toga je to, što se prave istine i dobra u duhovnm smislu Riječi, ne mogu povrijediti, a što se nije moglo spriječiti ranije (vidi malo djelo o Poslednjem Sudu, br. 73).

4. Da vino označava duhovno dobro, ili dobro ljubavi prema bližnjem i dobro vjere, koje je u suštini istina, vidi se iz sledećih odlomaka u Riječi.

Kod Isaije:

Oj, žedni koji ste god! hodite na vodu, i koji nemate novaca, hodite, kupujte i jedite; kupujte bez novaca u bez plate vina i mlijeka (55:1).

Svako može da vidi da se tu ne radi o kupovanju vina i mlijeka, i to bez novaca; nego se vinom i mlijekom označavaju duhovne stvari, naime, vinom se označava duhovno dobro, koje je u suštini istina, kao što je gore rečeno, a mlijekom dobro od te istine. Da se ovi daju besplatno od Gospoda ovakvima koji ne znaju istine i dobra, ali ih žele, označeno je sa, Hodite, kupujte i jedite, kupujte nez novaca. Kupiti označava sebi pribaviti; jesti znači usvojiti, što se radi primjenjivanjem na sebi. Da se označavaju oni koji ne znaju istine i dobra, ali ih žele, vidi se, jer se kaže, Oj, žedni koji god ste! hodite na vodu; biti žedan označava željeti, a voda označava istinu, ovdje Riječ u kojoj je ona sadržana.

Kod Joila:

5. I u taj će dan gore kapati slatkim vinom, i humovi će se topiti od mlijeka, i svijem potocima Judinijem teći će voda (3:18).

Ovdje se govori o novom nebu i novoj crkvi od Njega. Da gore u zemlji Hananskoj i u Judeji nisu kapale novim vinom, niti je bregovima teklo mlijeko, niti su potoci u Judeji teki vodom više nego prije, to je poznato, nego se tim riječima označava nešto drugo a ne novo vino, mlijeko, i voda; a da gorama, bregovima, naime, da gorama nije kapalo novo vino (mustum) ili vino (vinum), nego je time označena svaka prava istina od dobra ljubavi prema Gospodu. Bregovima kojima teče mlijeko, označava se duhovni život od dobra ljubavi prema bližnjem; a rijekama u Judeji kojima će teći voda, označavaju se istine /sadržane/ u pojedinostima u Riječi. Jer se Judejom označava Gospodovo nebesko carstvo, a isto tako i Riječ (kao što se može vidjeti, br. 3881, 6363). Otuda se rijekama označavaju njene pojedinosti. (Da se gorama označava dobro ljubavi prema Gospodu, br. 795, 4210, 6427, 10438, 10438; a to je stoga što u nebu na gorama stanuju oni koji su u dobru ljubavi prema Gospodu, a na bregovima oni koji su u dobru ljubavi prema bližnjem, br. 10438; i u djelu o Nebu i Paklu. br. 188).

Kod Amosa:

6. Evo, idu dani, kad će orač stizati žeteoca, i koji gazi grožđe sijača, i gore će kapati slatkim vivon, i svi će se humovi rastapati. I povratiću roblje naroda svojega Izrailja, i opet će sagraditi puste gradove i naseliće se, i nasadiće vinograde i piti vino iz njih, i načiniće vrtove i jesti rod iz njih I posadiću ih u zemlji njihovoj, i ne će se više iščupati iz zemlje svoje, koju im dadoh (9:13-15).

U ovome poglavlju prvo se govori o pustošenju crkve; a poslije o tome kako je Gospod obnavlja. Izrailjskim se narodom ne označava Izrailjski narod, nego oni kod koji će se crkva podinuti. Oračem koji će stizati žeteoca, i onim koji gazi grožđe koji će stizati sijača, označava se da će onaj koji prima dobro i istinu biti koristan, odnosno da će donositi plod, tako da će biti zajedno sa članom crkve. Gorama koje će kapati slatkim vinom, i bregovima koji će se rastapati, označava se upravo kao gore, to jest, da će zbog dobra ljubavi ka Gospodu, i zbog dobra ljubavi prema bližnjeu, da će biti istina u obilju, gde slatko (novo ) vino označava ovdje istinu. Robljem naroda Izrailjskog, koje će se povratiti, označava se ustanovljenje crkve mežu Neznabošcima, jer ropstvo označava duhovno ropstvo, u kojemu su oni koji su udaljeni od dobara i istina, a žele ih (br. 9164). Pustim gradovima, koji će biti podignuti, označavaju se doktrinarne stvari istine i dobra iz Riječi koje su bile razorene, a posleije obnovljene; vinogradima koji će biti ponovo zasađeni, i čije će vino piti, označavaju se sve stvari crkve od kojih je inteligencija, gdje vinograd označava sve stvari duhovne crkve, a vingradom se označavaju sve stvari crkve. Vinom se označava njena istina u opšte; a pijenjem se označava poučavanje i postajanje inteligentnim, soga inteligencija; a vrtovima koje će sagraditi, čije će plodove jesti, označava se mudrost, gdje vrtovi označavaju sve stvari inteligencije, njihovim plodom se označavaju dobra života; tako se jedenjem njihovoga ploda označava usvajanje dobra, stoga mudrost, jer se mudrost stvara kada se istine tako uvode u život; i pošto su označene ove stvari, stoga se kaže o Izrailju, Posadiću ih u zemlji njihovoj.

Kod Mojsija:

7. Veže za čokot magare svoje, i za plemenitu lozu mlade od magarice svoje; u vinu pere haljinu svoju i ogrtač u soku od grožđa. Oči su mu crvene od vina i zubi se bijele od mlijeka (Postanje 49:11, 12).

Ovo se proroštvo Izrailja oca izriče o Judi, kojim se označava ne Juda, nego Gospod u pogledu Njegovog nebeskog castva; a vinom i krvlju od grožđa označava se Božanska istina. (Šta druge stavri označavaju, i da vino označava Božansku istinu, jer se odnosi na Gospoda, može se vidjeti u Nebeskim Tajnama, br. 6375-6381.)

Kod istoga:

8. Jakob donese lova svoga ocu Isaku, i ovaj jede; i donese mu vina, i ovaj pi. I Isak ga blagoslovi, govoreći, Bog ti dao rose nebeske, i dobre zemlje, i pšenice i vina izobila! (Postanje 27:25-28, 37).

Oni koji ne znaju da je Riječ duhovna u svakoj pojedinosti, lako mogu da pretpostave da ovdje Isak označava Isaka, a Jakov Jakova; pa stoga da se dobrom zemljom, pšenicom i vinom ne označava ništa više; dok se Isakom označava Gospod, a Jakovom crkva; otuda se dobrom zemljom označavaju nebeske stvari dobra ljubavi; a pšenicom i vinom, svo dobro i istina crkve. (Ali ove su stvari bile već objašnjene u Nebeskim Tajnama, br. 3570, 3579, 3580).

Kod istoga:

9. Zato ako dobro uzaslušate, daću dažd zemlji vašoj na vrijeme, i rani i pozni, i sabiraćeš žito svoje i vino svoje i ulje svoje. (Zak. Ponov. 11:13, 14).

Ovi su zemaljski blagoslovi obe eni sinovima Izrailjevim ako poslušaju Jehovine zapovijesti, koje se odnose na njih, jer je kod njih crkva bila reprezentativna, i stvari koje su rečene i zapovijeđene od Jehove korespondirale su duhovnim stvarima, naime, zemaljski blagoslovi nebeskim blagioslovima. Nebeski blagoslovi, kojima korespondiraju zemaljski, svi se odnose na stvari koje se tiču dobra ljuabav i istine vjere; ovakvi su dakle blagoslovi označeni ranom i poznom kišom, jer kiša (dažd) posebno označava Božansku istinu koja se uliva od neba, od koje se rađaju, rasu i sazrijevaju sve stvari crkve i neba kod čovjeka; stoga se pšenicom, novim vinom, i uljem, koje će sakupljati, označava svako dobro i istina spoljašnjeg i unutrašnjeg čovjeka.

Kod istoga:

10. Tako je Izrailj nastavao bezbrižno, i sam, pored izvora Jakovljevog, u zemlji obilatoj pšenicom i vinom; i nebo će njegovo kropiti rosom (Zak. Ponov. 33:28).

Ovo je završetak Mojsijevih blagoslova djeci Izrailjevoj, koji su svi bili proroštva; a svaki sin i svako pleme Izrailja označavalo je nešto u crkvi, kao u Postanju XLIX. Ovdje Izrailj označava crkvu samu; a nastavati bezbrižno i sam pored izvora Jakovljevog, označava živjeti bez napada od zala i obmana, i biti vođen Gospodom samim pomoću Božanske istine; izvor Jakovljev označava Božansku istinu i Riječ. A živjeti u zemlji obijnoj pšenicom i novim vinom, označava svo dobro i istinu crkve; nebesima koja će kropiti rosom, označava se influks (upliv) iz neba.

Kod istoga:

11. Vođaše ga na visine zemaljske da jede rod poljski, i davaše mu da sisa med iz stijene i ulje iz tvrdoga kamena (Zak. Ponov. 32:13, 14).

Ove se stvari kažu o Drevnoj Crkvi, koja je bila prije Izrailjske Crkve, i koja je bila u dobru ljuavi prema bližnjem i u istinama vjere. Dobra svih vrsta, u kojima je bila, označena su stvarima kao što su maslo, mlijeko od stoke, pretilina ovnova, i jaraca, i zrelom pšenicom; a duhovne istine, krvlju od grožđa i čistim vinom (merum).

Kod Jeremije:

12. I doći će i pjavaće na visini Sionskoj, i steći će se k dobru Jehovinom, k žitu, k vinu, i k ulju, k jaganjcima i k teocima (31:12).

Pšenicom, novim vinom, i uljem, označavaju se dobra i istine svake vrste (šta ovi posebno označavaju, može se vidjeti gore, br. 374.)

Kod Isaije:

Zakle se Jehova desnicom svojom i krjepkom mišicom svojom: ne ću više dati žita tvojega neprijateljima tvojim da jedu, niti će tuđini piti vina tvojega, oko kojega si se trudio; nego koji ga žanju, oni će ga jesti i hvaliti Jehovu, koji ga beru, oni će ga piti u trijemovima svetinje svoje (62:8, 9).

Ove se stvari kažu o Jerusalimu, kojim se označava crkva u pogledu doktrine. Stoga se pšenicom koja se više ne će davati tuđinima kao hrana, i novim vinom, od kojega neće tuđini piti, ozačavaju u opšte dobro i istina crkve, koja se više ne će uništavati zlima i obmanama; neprijaelji ovdje označavaju zla; a tuđini, obmane; jedenje hrane, koja im se daje, i piće označavaju upotrebiti ih. Da će dobra i istine ostati kod onih koji ih primaju, i koji ih koriste, označeno je sa, oni koji ga žanju, oni će ga i jesti, i koji ga beru, oni će ga i piti. Bogoštovati od ovih označeno je sa hvaliti Jehovu, i piti u trijemovima svetinje.

Kod istog:

13. Nesta radosti i veselja s Karmila, u vinogradima se ne pjeva i ne podvikuje, vina u kacama ne gazi gazilac; učinih kraj pjesmama (16:10)

Ovako se opisuje oduzimanje nebeskog uživanja koje doklazi od dobra i njihovih istina. Dobro se crkve opisuje Karmilom, a negove istine vinogradima i cijeđenjem vina u kacama; uživanje u njima, koje im se oduzima, označava se radošću, pjevanjem i podvikivanjem; jer bio je običaj pjevati u vinogradima, i okolo kaca, kada se grožđe pretvara u vino, zbog reprezentacije uživanja od istina, koje su bile označene vinom.

Kod Jeremije:

14. Više nego za Jazirom plakaću za tobom, lozo Simavska; odvode tebe, prijeđoše more, dopriješe do mora Jazirskoga; zatirač napade na ljetinu tvoju i na berbu tvoju; i radost i veselje otide s rodnoga polja, iz zemlje Moavske, i učinih te nesta u kacama vina; niko ne će gaziti pjevajući; pjesma se više ne će pjevati (48:32, 33).

Ovdje se govori o odvajanju nebeskog uživanja oo dobra ljubavi i negovih istina, jer svo je nebesko uživanje u ovima i od ovih. Žaljenje za njima označeno je plakanjem; lišavanje uživanja, koje je bilo označeno radošću i pjesmom sa Karmila, kao i zatiračem koji ih je napadao, time što se pjesma ne će više pjevati; da su istine izagnane, i da su nestale u doslovnim znanjima, označeno je vinom Simavskim, kao i lozom koja je otišla preko mora, čak do mora Jasirskog, gdje more označava doslovni smisao.

U Plaču:

15. Djeca i koja sisaju, obamiru na ulicama gradskim. Govore materama svojim: gdje je žito i vino? obamiru kao ranjenici na ulicama gradskim, i ispuštaju dušu svoju u naručju matera svojih (2:1, 12).

Ove riječi sadrže žaljenje (plač) nad Jevrejskom Crkvom, da je svo njeno dobro i istzina nestalo; a žaljenje je označeno djetetom i sisančetom koji zamiru pulicama gradskim, i kažu materama svojim, Gdje je žito i vino? djeca i sisasančad označavaju one koji su u dobru nevinosti, a u apstraktnom značenju, samo dobro nevinosti, kojim se označava svako dobro crkve, jer je ono (dobro nevinosti) suštinsko svakoga dobra, vidi djelo o Nebu i Paklu, br. 276-283, 285, 288, 341, 382). Ulicama gradksim označavaju se istine doktrine; materama se označavaju sve stvari crkve; a žitom i vinom se označava svo njeno dobro i istina u opšte; razlog da se kaže da obamiruna gradskim ulicama kao ranjenici, kada ispuštaju dušu u naručju matera svojih, je zato što ranjeni označavaju one koji nestaju duhovno jer su lišeni istine, a dušom se označava duhovni život. (Da ulice gradske na kojim obamiru označavaju istine doktrine, može se vidjeti, br. 2336; a da mater, u čijem naručju ispuštaju dušu, označava crkvu, br. 2691, 2717, 3703, 4257, 8897.)

Kod Sofonije:

16. I blago će se njihovo razgrabiti, i kuće njihove opustošiti; grade kuće, ali ne će sjedati u njima; i sada vinograde, ali ne će piti vina iz njega (1:13).

Blagom koje će se razgrabiti, označava se duhovno blago, a to je poznavanje dobra i istine; kućama u kojima ne će sjedati, označavaju se one stvari u čovjeku koje pripadaju crkvi; od čega, kada se ove stvari opustoše, oni ne iskoriste i ne primaju ništa, iako ih čuju i vide u Riječi, a što je označeno time što grade ali ne stanuju u njima, što sada vingrade a ne piju vina iz njih; kuće označavaju dobra crkve, a vinogradi zajedno sa vinom označavaju njene istine. Sične su stvari označene kod Miheja:

17. Ti ćeš sijati, ali ne ćeš žeti; ti ćeš cijediti masline, ali se ne ćeš namazati uljem; i gnječiti ćeš (masti) grožđe, ali ne ćeš piti vina (6:15).

Kod Amosa:

Nasadiste lijepe vinograde, ali ne ćete piti vina iz njih (5:11).

A kod Osije;

Gumno i kaca ih ne će hraniti, a mast (mastika) će ih prevariti. Ne će prinositi Jehovi vina, niti će mu biti ugodne žrtve njihove (9:2, 4).

Gumnom se i kacom označava se isti što i žitom i vinom, jer se na ovim mjestima oni donesu zajedno; da ne će imati koristi od ovih stvari, označeno je sa, ne će ih hraniti, a mastika će ih prevariti; stoga se njihovo bogoštovanje nije primalo, što je označeno sa, ne će prinositi Jehovi vina, i niti će mu biti ugodne žrtve njihove, naime, prelivi Njemu.

Kod Joila:

18. Otrijeznie se, pijanice, i plačite; i ridajte, svi koji pijete vino, jer se ote iz usta vaših. Polje će opustjeti, zemlja će žaliti, a žito će propasti, novo vino se isušiti, a ulje nestati; radnik će sesramiti; a vinogradar ridati (1:5, 10, 11).

Šta je označeno ovim riječima, u duhovnom smislu, može se vidjeti gore (br. 374), gdje je to objašnjeno; a da se vinom i novim vinom označava istina crkve, a vinogradarima oni koji su u crkvi i koji uče one koji su u njoj/. Ovdje se govori o opustošenoj crkvi, u kojoj su dobra i istine nestali.

Kod Jezikilja:

19. Damask trgovaše s tobom mnoštvom djela svojih, mnoštvom svakoga blaga, vinom Helvonskim, i bijelom vunom Zaharskom (27:18).

Ovo se kaže o Tiru, kojim se označava crkva u pogledu poznavanja dobra i istine; a Damaskom, koji je bio grad u Siriji, označava se doslovno znanje koje odgovara /poznavanjima dobra i istine/; a trgovinama, o kojima se govori u svakom poglavlju, označavaju se kupovanja i komunikacije, kao u koristi iz toga. Pošto Damask označava doslovno znanje koje odgovara poznavanjima dobra i istine, stoga se kaže da je on /Damask/ trgovac s mnogim djelima, i sa mnogim blagom; a djelima, koja su korisna, označavaju se doslovna poznanja dobra, a mnoštvom blaga poznavanja istine; a pošto su poznavanja istine i dobra u unutrašnjem čovjeku, jer je tamo sve što se može upoznati, opaziti, saznati, stoga se kaže, vinom Helvonskim, i vunom Zaharskom; vinom Helvonskim označava se prirodna istina, a vunom Zaharskm, prirodno dobro.

Kod Isaije:

20. Za to će prokletstvo proždirati zemlju. Tužiće /novo/vino, uvenuće loza vinova, uzdisaće svi koji su vesela srca: jako piće biće gorko onima koji ga piju. Razbiće se pusti grad, zatvorene će biti sve kuće da niko ne ulazi (24:6, 7, 9, 10).

Ovin se riječima opisuje izopačenje crkve, a to je kada obmane vladaju umjesto istine, kada nema više dobra, jer čovek ima dobro preko istina. Zemljom koju proždire prokletstvo, označena je crkva: gdje prokletstvo označava njenu izopačenost; sa tužiće novo vino, i uvenuće loza vinova, ozna ava se sva istina crkve, gdje tužiti i venuti označava lišavanje; da više ne će biti nebeskog uživanja i blagoslova, označeno je sa, uzdisaće svi koji su vesela srca, i da neće više piti sa pjesmom; da će se otkrenuti od svega onoga što se slaže s istinom, označeno je sa, jako piće će biti gorko onima koji ga piju; gdje jako piće označava ono što se ne slaže s njima; da će doktrina istine /istinita doktrina/ biti razorena, označava se sa, razbiće se pusti grad, gdje grad označava doktrinu, a pusti označava obmanu; da više ne će biti dobra i mudrosti kod čovjeka, označeno je sa, zatvorene će biti sve kuće da niko u njih ne ulazi, a što se dešava kada više nema istine nego je sama obmana.

Kod Amosa:

21. Koji pijete vino velikim čašama, i mažete se skupocijenijem mirisima, a ne marite za polom Josifov (6:6).

U ovom, kao i u prethodnom dijelu poglavlja, opisuju se oni koji su u spoljašnjem bogoštovanju bez unutrašnjeg, kao što su prije bili Jevreji, i kao što su u sadašnje vrijeme. Velike čaše (vinske čaše) iz kojih su pili vino, označavaju spoljašnje u istini od kojega je njihovo bogoštovanje; skupocjeni mirisi, kojima se mažu, označavaju spoljašnje u dobru, od čega potiče njihovo bogoštovanje. Josif označava unutrašnje u crkvi ili njeno duhovno; to što unutrašnje pati zbog toga, označava se s tim da oni ne mare za njegov polom (povredu). (Da spoljašnje bogoštovanje bez unutrašnjeg nije bogoštovanje, može se vidjeti, br. 1094, 1175, 7724; da su Jevreji bili prije i da su sada u spoljašnjem bogoštovanju bez unutrašnjeg, br. 1200, 3147, 3479, 8871; da Josif označava duhovnu crkvu, a otuda i duhovno u crkvi, br. 3969, 3971, 4669, 6417, )

Kod Zaharije:

22. Ukrijepiću dom Judin, i dom Josifov spasti, i dovešću ih natrag, jer mi ih je žao. Oni od Jefrema biće kao junak, i srce će im biti veselo kao od vina (10:6, 7).

Domom Judinim označava se Gospodova nebeska crkva, a domom Josifovim Gospodova duhovna crkva; s ukrijepiti ih označava se umnožiti ih istinama od dobra; stoga se kaže, da će biti kao junak Jefremov; Jefremom se označava razumijevanje istine od dobra, koje postaje moćno zbog svog umnožavanja; nebesko uživanje iz toga označava se sa, srce će im bii veselo kao od vina, gdje vino označava istinu od dobra, od koje potiče to uživanje. (Da sva moć pripada istinama od dobra, može se vidjeti u djelu o Nebu i Paklu, br. 228-233; a tako isto gore, br. 209, 333; da Juda u Riječi označava Gospodovo nebesko carstvo, u Nebeskim Tajnama, br. 3881, 6363; a Jefrem, Intelektualno u crkvi, br. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, 6296.)

Kod Danila:

23. Valtazar, car Vavilonski, i knezovi njegovi, i žene njegove, i inoče njegove, pijahu iz sudova zlatnih donešenih iz hrama Jerusalimskog, hvaleći bogove od zlata, srebra, mjedi, gvožđa, drveta, i kamena. Stoga je na zidu bilo napisano, izbrojen, izmjeren, podijeljen. I on /Navukodonosor/ bi poslije prognan između ljudi /sinova čovječijih/ i isrce mu posta kao u zvijeri, i stan mu bješe s divljim magarcima (5:2-5, 21).

Ovdje se u unutrašnjem smislu govori o profanaciji dobra i istine, što je označeno Vavelom ili Vavilonom; jer se pijenjem vina iz sudova hrama u Jerusalimu, označava upijanje istine crkve iz Riječi, gdje piti vino označava upijati (prožimati se) istine, a sudovi hrama Jerusalimskog označavaju one koji pripadaju doktrini te crkve iz Riječi; hvaliti bogove od zlata, srebra, mjedi, gvožđa, drveta, i kamena, označava bogoštovanje koje potiče od ljubavi prema sebi i svijetu; jer se tim bogovima označava idolopokloničko bogoštovanje svake vrste, i profanacija; da je stoga bilo napisao na zidu, izbrojen, izmjeren, podijeljen, označava odvajanje od svih stvari neba i crkve. Da je /Navukodonosor/poslije bio izagnan od ljudi, i da je boravio s divljim magarcima, označava da je bio odvojen od svih istina, i da je provodio svoj život s paklenim /duhovima/; ljudi (sinovi čovječiji) označavaju istine crkve; divlji magaraci označavaju one koji su u odvratnim obmanama, koje su kao one u paklu; a stan označava kakav mu život pripada.

Kod Joila:

24. I za moj narod bacaše ždrijeb, i davaše dijete za kurvu, i prodavaše djevojku za vino (3:3).

Baciti ždrijeb (kocku) za narod, označava rasipati istine crkve, bacati ždrijeb označava rasipati, a narod označava crkvu u pogledu istina, stoga isto tako /označava/ istine crkve; davati dijete za kurvu, označava falsifikovati istinu, gdje dijete (muško) označava istinu crkve, a kurva označava obmanu; a prodavanje djevojke za vino koje piju, označava izopačiti dobro crkve falsifikovanom istinom, gdje djevojka označava dobro crkve, a vino označava falsifikovanu istinu.

25. Zato što je vino označavalo istinu crkve koja je od dobra, stoga je bilo zapovijeđeno da se žrtvama na oltar prinese i ponuda i piće (naljev), gdje je ponuda bila hljeb, a piće vino, čime se označavalo bogoštovanje Gospoda iz dobra ljubavi, i iz istina njihovih, pošto svo bogoštovanje dolazi od ovih. (O ponudama u piću i različitim dijelovima vina u njima kod raznih žrtava, vidi Izlazak, 29:40, 41; Levitska 23:13, 18; Brojevi 6:1-4, 15, 17; 15:4-7, 10, 24; 28:7-10, 24, 31; 29:6, 11, 19, 22, 25, 27, 28, 31, 34, 38, 39; pored toga Postanje 35:14). Ovdje se vidi šta je označeno kod Joila:

Nesta dara naljeva iz doma Jehovinog; tuže sveštenici, sluge Jehovine (1:9).

Ovo označava, da je bogoštovanje iz dobra ljubavi, i istina njegovih, bilo nestalo. Ko ne može da vidi da prinosi, dar i naljev (piće), koji su bili hljeb i vino, nisu bili ono što je bilo milo Jehovi u bogoštovanju, osim ako to označava stvari koje pripadaju nebu i crkvi?

26. Iz ovih je sada razmatranja vidljivo šta je bilo označeno hljebom i vinom u Svetoj Večeri, naime, da je hljeb označavao dobro ljubavi od Gospoda prema Gospodu, a vino dobro vjere koja je u svojoj suštini istina. (Ali o Svetoj Večeri, i o hljebu i vinu u njoj, vidi Nauk Novoga Jerusalima, br. 210-222).

Zato što vino označava dobro vjere, koja je u svojoj suštini istina, stoga, kada je Gospod ustanovio sakrament Večere, rekao je,

I kažem vam, neću piti od sada od ovoga ploda vina, do onoga dana kad ga budem pio novoga s vama u carstvu moga Oca (Mateja 26:29).

Kažem vam, Ne ću piti od ploda vina ovoga sve dok carstvo Božije ne dođe (Luka 22:18).

Plodom vina, ili vinom, koje će Gospod piti novo u carstvo Oca Njegovog, ili kada dođe carstvo Božije, označava se sva Božanska istina u nebu i crkvi koja će proisticati od Njegovog Božanskog Ljudskog; stoga ga On naziva novim, i naziva ga Novim Zavjetom u Njegovoj krvi (stih 20); jer Gospodova krv oza ava isto što i vino (vidi gore, br. 3, 328, 329). A pošto, posle Gospodovog uskrsnuća, svo Božansko proističe od Njega, stoga se kaže da će ga On piti s njima u carstvu Božijem kada ono dođe, a došlo je onda kada je doveo u red sve stvari u nebima i u paklovima. Da je carstvo Božije došlo sa Gospodom, i da je od Njega, vidi se iz

Mateje 2:2;4:17; 10:7; 12:28;16:28; Marko 1:14. 15; 9:1; Lka 1:32, 33; 9:11, 27, 60; 10:11;16:16; 17:20, 21; 23:42, 51; Jovan 18:36.

Zato što hljeb označava dobro ljubavi, a vino dobro vjere, koje je u svojoj suštini istina iz toga dobra, a u najvišem smislu ona je Gospod kao Božansko dobro, a vino Gospod kao Božanska istina; i zato što postoji korespondencija između duhovnih i prirodnih stvari, a tu postoji korespondencija, tako da, kada čovjek misli o hljebu i vinu, anđeli misle o dobru ljubavi i dobru vjere; a pošto se sve stvari neba i zemlje odnose na dobro ljubavi i dobro vjere, stoga je Sveta Večera bila ustanovljena od Gospoda, da bi preko nje došlo do povezivanja neba s ljudima crkve.

Ovakve su stvari označene hljebom i vinom, stoga je

27. Melhizedek, car Salemski, izašao u susret Avramau, i iznio hljeb i vino; a on je bio sveštenik Svevišnjega Boga. I on blagoslovi Avrama (Postanje 14:18, 19).

Ovdje se Malhizedekom pretstavlja Gospod kao Božansko dobro i Božanska istina; njim kao sveštenikom, Božansko dobro, a hljebom i vinom, Božansko dobro, i Božanska istina; ili, primjenjeno na čovjeka, hljebom se označava dobo ljubavi prema Gospodu, a vinom dobro vjere, koje je posledica primanja Božanske istine.

Isto je to Gospod označio vinom u sledećem odlomku.

Kod Mateje:

28. Niti se ljeva vino u mjehove stare; inače mjehovi prodru i vino se prolije, i mjehovi propadnu. Nego se ljeva novo vino u mjehove nove, i oboje se sačuva (9:17).

Kod Luke:

I niko pivši staro vino ne će odmah novoga; jer veli: staro je bolje (5:39).

Pošto su upoređenja u Riječi iz korespondencija, tako je i ovo upoređenje; novim se vinom označava istina, a starim vinom, istina stare ili Jevrejske Crkve; starim mješinama, uredbe i naredbe Jevrejske Crkve, a novim mješinama, Gospodove naredbe i zapovijesti. Da se uredbe i nalozi Jevrejske Crkve, koji su se posebno odnosili na žrtve i na reprezentativno bogoštovanje, ne slažu s istinama Hrišćanske Crkve, značeno je sa, ne meće se novo vino u stare mješine, da se mješine ne probiju, i vino isteče, nego se novo vino stavlja u nove mješine, tako da je obje sačuvaju. Da se oni koji su bili rođeni i odgojeni u spoljašnjim stvarima Jevrejske Crkve, da se nisu mogli povesti neposredno u unutrašnje stvari Hrišćanske Crkve, označeno je sa, I niko pivši staro vino ne će odmah novoga; jer veli: staro je bolje.

29. Isto je označeno vodom pretvorenom u vino u Kani Galilejskoj, o kojoj je ovo napisano kod Jovana:

I u treći dan bi svadba u Kani Galilejskoj, i ondje bješe mati Isusova. I pozvan bješe Isus i učenici njegovi na svadbu. I kad nesta vina, reče mati Isusova njemu: nemaju vina. Isus joj reče: što je meni do tebe, ženo? Još nije došao moj čas. Reče mati njegova slugama: štogod vam reče, učinite. A ondje bješe šest vodenijeh sudova od kamena, postavljenijeh po običaju Jevrejskoga čišćenja, koji uzimahu po dva ili tri vedra. Reče im Isus: napunite sudove vode. I napuniše ih do vrha. I reče: zahvatite sad i nosite kumu. I odnesoše. A kad okusi kum od vina koje je postalo od vode, i ne znadijaše otkuda je, pa zovnu kuma ženika, i reče mu: svaki čovjek najprije dobro vino iznosi, a kad se napiju, onda rđavije; a ti si čuvao dobro vino do sada (2:1-10).

Treba znati da su sva čuda koja je učinio Gospod, kao i ona koja je učinio u Starom Zavjetu, označavala stvari koje pripadaju nebu i crkvi, to jest, da su sadržavala takve stvari u sebi, i da su stoga Njegova čuda bila Božanska (vidi Nebeske Tajne 7337, 8364, 9051), pa tako i ovo čudo. Ovdje se brakom (svadbom) označava, kao i svuda u Riječi, crkva u Kani Galilejskoj među Neznabošcima; a vodom je označena istina spoljašnje crkve, kao što je bila istina Jevrejske Crkve iz smisla slova Riječi; a vinom se označava istina unutrašnje crkve, kao što je istina Hrišćanske Crkve. Otuda to što je Gospod pretvorio vodu u vino, označava da će On učiniti istine spoljašnje crkve da budu istine unutrašnje crkve, otvarajući unutrašnje stvari koje su u njemu pohranjene. Sa šest sudova od kamena, postaljenih po običaju Jevrejskog čišćenja, označene su one stvari u Riječi, a otuda i u Jevrejskoj Crkvi i njenom bogoštovanju, koje sve pretstavljaju i označavaju Božanske stvari u Gospodu, i od Gospoda, a koje sadrže unutrašnje stvari. Isto tako, bilo je čest sudova od kamena, postavljenih po običaju Jevrejskog čišćenja, gdje broj šest označava sve, a pošto se to kaže o istinama, to kamen označava istinu, i očišćenje Jevreja od grijeha, pa stoga /označava / sve stvari Jevrejske Crkve. Jer crkva smatra očišćenje od grijeha prvom stvari, jer koliko se neko očisti od njih, toliko postaje crkva. Kum ženika označava one koji su u poznavanjima istine; to što on kaže, svaki čovjek najprije dobro vino iznosi; a kada se napiju, onda donosi rđavo, a ti su čuvao dobro do sada, označava da svaka crkva počinje s istinama od dobra, ali kasnije završava u istinama koje nisu od dobra; pa iapk, na kraju crkve, Gospod daje istinu od dobra, ili pravu istinu.

Zato što vino označava istinu crkve, a ulje njeno dobro, stoga Gospod kaže, u paraboli o čovjeku kojega su raniii razbojnici,

da je Samarićanin polio rane uljem i vinom (Luka 10:33, 34).

Ovdje se čovjekom kojga su ranili razbojnici označavaju oni čiju savjest napadaju i ranjavju zli ljudi, koji su razbojnici; a Samarićaninom se označavaju Neznabošci, koji su u dobru ljubavi prema bližnjem; otuda se polivanjem rana uljem i vinom označavaju duhovne stvari koje liječe čovjeka, koji je tako ranjen, gdje ulje označava dobro ljubavi, a vino dobro vjere ili istinu. Šta druge pojedinosti označavaju, naime, da ga je postavio na svoje kljuse (magarca), i da ga je doveo u gostionu, i naložio im da se za njega pobrinu, može se vidjeti gore (br. 375), gdje su objašnjene. Očito je da vino označava istinu crkve, što se vidi ne samo iz odlomaka navedenih, nego i iz drugih u Riječi (kao Isa. 1:21, 22; 25:6;36:17; Osija 7:4, 5, 14; 14:5, 7; Amos 2:8; Zah. 10:15, 17; Psalam 104:15).

31. Pošto većina stvari u Riječi imaju i suprotno značenje, pa tako i vino, zbog toga označava falsifikovanu istinu, i obmanu, kao u sledećim odlomcma.

Kod Isaije:

Teško gizdavome vijencu pijanica Jefremovih, uvelom cvijetu krasnoga nakita njihova, koji su uvrh rodnoga dola, pijani od vina!Nogama će se izgazii gizdavi vijenac, pijanice Jefremove. Zanose se od vina, i posrću od silovita pića; sveštenik i prorok zanose se od silovita pića, zanose se u prorokovanju, spotiču se u suđenju (28:1, 3, 7).

Ove se stvari kažu o onima koji su bezumni u duhovnim stvarima, jer o sebi vjeruju da su inteligentni od sebe samih, pa se, stoga, time hvale; njihovo se stanje opisuje čistim korespondencijama. Oni koji su bezumni u duhovnim stvarima, ili istinama, označeni su pijanicama, a oni koji o sebi misle da su inteligentni, Jefremom; a razmetanje svojom inteligencijom ili učenošću, krasnim vijencem; jer oni koji su u obmanama doktrine, i kada su se u njima utvrdili, kada se prosvijetle i vide istine u drugom životu, postaju kao pijanice. Takvi postanu učeni, koji se potvrde u obmanama, a potvrditi se u obmanama je tako činiti od sebe, a ne od Gospoda. Otuda je jasno šta je označeno sa, Teško gizdavome vijencu pijanica Jefremovih, sa uvelim cvijetom krasniog nakita njihova, koji su uvrh rodnoga dola, pijani od vina, naime, da se označava istina crkve razorena kod svog rođenja hvalisanjem čovjekove vlastite inteligencije, koja pripada prirodnom čovjeku odvojenom od duhovnoga, koji tada vidi obmanu umjesto istine. Slavni vijenac označava istinu u svom rođenju koja pada ili nestaje; uvrh rodnoga dola, označava inteligenciju prirodnog čovjeka; koji se zanose od silovita pića, označava one koji vide obmanu umjesto istine; nogama će se izgaziti gizdavi vijenac pijanica Jefremovih, označava da će njihova inteligencija sasvm nestati; zanose se od vina, posrću od silovita pića, označava da je to zbog obmana i takvih stvari; sveštenik i prorok posrću od silovita pića, zanose se u prorokovanju, spotiču se u suđenju, označava da su takvi oni koji treba da budu u doktrini dobra i istine, a odvojeno od osoba, znači da je njihova sama doktrina takva; oni porću među onima koji vide, spotiču se u suđenju, označava da oni ne vide istine inteligencije. Da su ovakve stvari označene ovim riječima, niko ne može da vidi osim kroz duhovni smisao, bez kojega bi ostalo nepoznato da vijenac i glava označavaju inteligenciju; da pijanice označavaju one koji su bezumni u duhovnim stvarima; da Jefrem označava razum, ovdje čovjekov vlastiti ili od sebe; da dolina označava niže stvari uma, koje su prirodne i čulne, i da sveštenik i prorok označavaju doktrinu dobra i istine,

Kod istoga:

32. Stanite, i čudite se, vapijte i vičite: pijani su, ali ne od vina; posrću, ali ne od slovita pića. Jer je Jehova izlio na vas duh tvrdoga sna i zatvorio vam oči, oslijepio proroke i vidioce, glavare vaše (29:9, 10).

Ovo se kaže o onima koji ne vide ni malo istine kada slušaju i čitaju Riječ; takvi se nazivaju pijanima, ne od vina, i spotiču se, ali ne od silovita pića; vino posebno označava istinu duhovnog, a otuda i racionalnog (razumnog) čovjeka, a silovito piće, istinu prirodnoga čovjeka iz toga (duhovnog čovjeka); Pošto se takvi označavaju, stoga se kaže, Jehova je izlio na vas duh sna, i zatvorio vam oči; duh sna označava ne-opažanje, a zatvorene oči, znači da nema razumijevanja. Proroke i glavare vaše oslijepio je (pokrio ih), označava one koji su bili u doktrini istine, a otuda su bili mudri i inteligentni; proroci označavaju one koji su u doktrini istine, a apstraktno doktrinu samu; glavari označavaju mudre, a apstraktno, označava mudrost; vidioci označavaju inteligentne, a u apstraktnom smislu, inteligenciju. Biti začuđen njihovom glupošću, opisuje se sa, Stanite, čudite se, a plač nad njima sa, vapijte i vičite. Takvi su oni koji su u životu zla /zlom životu/, a u isto su vrijeme u načelima obmane, bez obzira koliko misle da su učeni; jer se zbog života zla zatvara opažanje dobra, iz čega misao ima život i svjetlost, pa stoga oni vide samo iz čulnog čovjeka, a nimalo iz duhovnog.

Kod istoga:

33. I psi su proždrljivi, koji ne znaju za sitost; i pastiri su koji ne znaju za razum: /kažu/ hodite, uzeću vina i napićemo se silovita pića (56:10-12).

Ovo se kaže o onima koji ne mare ni za šta drugo nego za svjetske i zemaljske stvari, zbog kojih se unutrašnji duhovni čovjek zatvara. Zboga toga što nemaju opažanja dobra ni razumijevanja istine, nazvaju se psima koji su proždrljivi, koji ne znaju za sitost, to jest, koji ne mogu primiti dobro; znati ovdje označava biti sposoban, a sitost, primanje dobra, jer se sitost povezuje sa hranom, čime se označava duhovna hrana. Da nemaju razumijevanja istine, označeno je sa, isti su i pastiri koji ne znaju za razum: oni se nazivaju pastirima koji vjeruju da su sposobni da uče druge, jer hraniti označava poučavati; a pošto ovakvi vole obmane i falsifikovane stvari, stoga se dodaje, Hodite, uzeću vina i napićemo se silovita pića.

Kod Jeremije:

34. Ovako reče Jehova, Bog Izrailjev, svi se mjehovi pune vinom. Gle, ja ću napuniti pijanosti stanovnike ove zemlje, i careve, koji sjede na Davidivom prijestolu, i sveštenike, i proroke, i sve stanovnike Jerusalimske pijanstvom (13:12, 13).

I ovdje se vinom označava obmana; svakom mješinom koja će se napuniti vinom, označava se um (mens) čovjekov, koji je prijemnik istine ili obmane, kao što je mješina prijemnik vina. Carevima koji sjede na Davidovom prijestolu, označavaju se oni koji bi inače trebalo da budu u Božanskim istinama; sveštenicima, oni koji treba da budu u Božanskim istinama; a prorocima, oni koji su u doktrini; stanovnicima Jerusalimskim, oni koji pripadaju crkvi; a pijanstvom kojim će se ispuniti, označava se nezumnost u duhovnim stvarima.

Kod istoga:

35. Kao pijan sam i kao čobvjek kojega je osvojilo vino, Jehove radi i njegovijeh radi svetijeh riječi. Jer je zemlja puna preljubočinstva (23:9, 10).

Ovo je plač (tuženje) nad preljubočinstvom dobra, i falsifikovanjem istine u crkvi, što je označeno zemljom punom preljubočinstva; te su stvari označene preljubama, a crkva, zemljom. Bezumlje u duhovnim stvarima zboga umovanja od zala protivu Božanskih dobara, i zbog obmana protivu Božanskih istina, označava se sa, Kao pijan sam, i kao čovjek kojega je osvojilo vino, Jehove radi i njegovijeh radi svetijeh riječi. Biti kao pijan i kao čovjek kojega je osvojilo vino, označava uznemirenje uma (perturbaciju uma), i bezumlje zbog umovanja od zala i obmana; Radi njegovijeh svetijeh riječi, označava zbog Božaskih istina.

Kod Isaije:

36. Za to čuj ovo, nevoljni, i pijani ne od vina (51:21).

Biti pijan, ali ne od vina, ovdje označava one koji su u obmanama zbog neznanja istine.

Noje se napi vina, i bi pijan, i leže nag posred svoga šatora (Postanje 9:21).

U duhovnom smislu sasvim se nešto drugačije označava od onoga u smislu slova; slično sa,

Lota opiše kćeri njegove, i onda legoše s njim (Postanje 19:32-34).

Šta je označeno Nojevim pijanstvom, može se vidjeti u Nebeskim Tajnama, br. 1070-1081; a šta Lotovim pijanstvom, br. 2465 na kraju. Pijanstvom se i na drugim mjestima u Riječi označava bezumlje u duhovnim stvarima, a isto tako padanje u zablude (kao Isa. 19:11, 12, 14; Jer. 25:27;51:7; Joilo 1:5, 6, 7; Levitska 10:8, 9).

Da se vinom, u obrnutom smislu, označava obmana, isto se tako pokazuje kod Isaije:

37. Teško onima koji rane, te idu na silovito piće i ostaju do mraka dok ih vino raspali, a ne gledaju na djela Jehovina i ne vide rada ruku njegovijeh. Teško onima koji misle da su mudri, i sami su sebi razumni. Teško onima koji su jaki opiti se vinom i junaci u miješanju silovita pića (5:11, 12, 21, 22).

Ove se stvari kažu o onima koji prave za sebe doktrine iz svoje vlastite inteligencije, a ne od Gospoda, ili iz Riječi od Njega, zbog čega ima toliko obmana; stoga se sa, Teško onima koji rane, te idu na silovito piće i ostaju do mraka, dok ih vino raspali. A ne gledaju djela Jehovina, i ne vide rada ruku njegovijeh, a što označava izopačena stanja onih koji misle za sebe da su inteligentni od sebe, otkuda su u obmani u pogledu doktrine, i ne mare za Riječ, iz koje mogu da znaju dobra i istine života i doktrine. Ustati rano i nastaviti do mraka, označava biti prosvijetljen; ići na silovito piće i biti raspaljen vinom, označava izlivati doktinarne stvari iz sebe samih; ne mariti za djelo Jehovino i ne gledati na djela ruku Njegovih, označava ne mariti za Riječ, i za dobra života i za istine doktrine koje tamo otkrivene; djelo Jehovino se kaže za dobra života, a djela ruku Njegovijeh,, kaže se za istine doktrine, obje iz Riječi. Pošto se oznčavaju ovakve osobe, stoga se kaže, Teško onima koji misle da su mudri i sami su sebi razumni. Oni koji su mudri u svojim vlastitim očima, označavaju one koji su takvi zbog svoje vlastite inteligencije; a pred svijm licem razumnima, označavaju se oni koji su takvi iz svog vlastitog osjećanja; oči označavaju razumijevanje, a lice, osjećanje. A sa, Teško onima koji su jaki piti vino, i koji su junaci u miješanju silovita pića, označavaju se oni koji teže ka velikim stvarima, i vješti su u potvrđivanju obmana koje pogoduju ljubavi prema sebi i svojim vlastiim načelima; junaci označavaju ne koji teže ka velikim stvarima; a snažni ljudi (heroji) označavaju one koji su vješti, a koji sebi izgledaju inteligentni. Piti vino označava upijati obmane, a miješati silovita pića, označava potvrđivati ih (obmane); takvi su svi oni koji su u ljubavi prema sebi, koji teže ka slavi kroz učenost, jer su takvi u svom propriumu, i ne mogu da se uzdignu iznad njega; stoga je njihova misao u tjelesnom Čulnom, kojemu js ne pokazuje ni jedna istina, i koje ne opaža nijedno dobro; dok oni koji nisu u ljubavi prema sebi, i koji žele da budu inteligentni radi službi u životu, njih Gospod podiže iz propriuma u svjetlost neba – a da oni za ito ne znaju – i tako bivaju prosvijetljeni.

Kod Osije:

38. Kurvarstvo i vino i mastika oduzima srce. Narod moj pita drvo svoje, i palica mu njegova, jer se udružio s lažnim bogovima; ostavi ga. Piće se njihovo prevrnu, jednako se kurvaju (4:11, 12, 17, 18).

Ovdje se govori o onima koji falsifkuju istine, a falsifikovanje istina se označava kurvarstvom, a obmana iz toga novim vinom; otuda je jasno šta je označeno sa, Kurvarstvo i vino i mastika oduzima srce; duh kurvarstva ih je zaveo, činii su preljubu odstupivši od Boga svojega, a vino se njihovo prevrnu, i jednako se kurvaju, naime, falsifikuju Božanske istine pa stoga ni nemaju istine; kurvati se odstupivši od Boga svoga, označava falsifikovati Božanske istine, a vino ga ostavi, označava da zbog toga nemaju nijednu istinu. Jefremom koji udrižio s lažnim bogovima, označavaju se oni koji su u svojoj vlastitoj inteligenciji, a lažnim bogovima s kojma su se udružili, označavaju se obmane njihove vlastite religije. Sa, Narod moj pita drvo svoje, i palica mu odgovara, označava da se savjetuju sa svojom vlastitom ljubavi, i to vole iz svoje vlastite inteligencije; jer se drvom ili drvenim likom, koji pitaju, ozna ava sebe-ljublje, dok palica koja odgovara, označava moć, stoga inteligenciju od pripriuma.

U Apokalipsi:

39. Pade Vavilon, grad veliki; jer otrovnijem vinom kurvarstva svojega napoji sve narode. Ko se pokloni zvijeri, on će piti vino gnjeva Božijeg, koje je pomiješano utočeno u čašu gnjeva njegova; i biće mučen ognjem i sumporom (14:8-10).

Na drugome mjestu:

Hodi da ti pokažem sud kurve velike, koja sjedi na vodama mnogima, s kojom se kurvaše carevi zemaljski, i koji žive na zemlji opiše se vinom kurvarsva njezina (17:1, 2).

Ponovo:

Svi narodi piše vino kurvarstva njezina, i carevi zemaljski kurvaše se s njom (18:3),

Vinom gnjeva Božijega označava se obmana od zla, a vinom kurvarstva označava se falsifikovana istina; šta je označeno drugim izrazima, vidjeće se u njihovom objašnjenju, a isto tako i ovim riječima u Apokalipsi:

I Vavilon veliki spomenu se pred Bogom da mu da čašu vina ljutoga gnjeva svojega (16:19).

Ono što je označeno vinom gnjeva Božijega, isto tako označeno je i čašom gnjeva Božijeg.

Kod Jeremije:

40. Vavilon bješe zlatna čaša u ruci Jehovinoj, kojom opoji svu zemlju; vina njegova piše narodi, za to poludješe narodi (Jeremije 51:7).

I kod Davida:

Jer je čaša u ruci Jehovinoj; pomiješao je vino u njoj (vino vri, natočio je punu), i razdaje je iz nje. I talog će njezin progutati, ispiće svi bezbožnici na zemlji (Psalam 75:8).

Pošto se ponudama i nalivima, koji su bili hljeb i vino, označava bogoštovanje od dobra ljubavi i istina vjere, stoga se, u obrnutm smislu, ponudom i nalivom (pićem) označava bogoštovanje od obmana vjere; to je bilo označeno ponudama i nalivima koji su prinošeni idolima i tuđim bogovima (Isa. 65:11; 57:6; Jer. 7:18; 14:17-19; Jez. 20:28; Zak. Ponov. 32:38; i na drugim mjestima). Iz značenja vina vidi se šta je označeno u Riječi vinogradom, lozom, i njenim granama, a šta grožđem; naime, da se vinogradom označava crkva, ili crkva koja je u istinama i dobrima doktrine iz Riječi; vinom, doktrina sama, a njenim granama, istine od kojih je doktrina oblikovana, a grožđem, koje je plod vinograda i loza, dobra ljubavi prema bližnjem i dobra vjere; ali o ovima će se govoriti na drugome mjestu.

329. Zato što se kaže, Iskupio si nas Bogu u krvi svojoj, to je bilo shvaćeno unutar crkve sasvim u skladu sa smislom slova, a ne u skladu sa duhovnim smislom, to želim da pokažem, da se krvlju ne označava krv ili Gospodova patnja na krstu, nego Božanska istina koja proizlazi od Gospoda, i koju prima čovek; sledstveno, da se sa, Iskupio si nas krvju svojom, označava da je oslobodio i izbavio od pakla one koji Ga priznaju, i koji primaju Božansku istinu od Njega (kao što je gore rečeno, br. 328). Da bih ilustrovao ovu tačku, želim da navedem sledeće. Pošto su sve stvari koje su bile naložene u Izrailjskoj crkvi, bile predstave nebeskih i duhovnih stvari, sve do najmanje pojedinosti, stoga je isto tako bilo naloženo, kada se je ustanovljena večera pashe,

da uzmu krvi /od jagnjeta/ i pokrope oba dovratka i gornji prag na kućama u kojima će jesti pashalno jagnje; a krv ona biće vam znak na kućama, u kojima ćete biti; i kad vidim krv, proći ću vas, te ne će biti među vama pomora, kad stanem ubijati po zemlji Egipatskoj.

I dalje: Uzmite kitu isopa i zamočite je u zdjeli, i pokropite gornji prag i oba dovratka krvlju koja će biti u zdjeli, i nijedan od vas da ne izlazi na vrata kućna do jutra. Jer će zaći Jehova da bije Egipat, pa kad vidi krv na gornjem pragu, i na oba dovratka, proći će Jehova mimo ona vrata, i neće dati krvniku da uđe u kuće vaše da ubija (Izlazak 12:7, 13, 22, 23).

Neko ko ne zna da postoji duhovni smisao u Reči, taj veruje da se ovde misli na Gospodovu krv na krstu; ali to se ne razume tako u nebu. Pod Pashalnom večerom ovde, anđeli tamo razumeju isto što je označeno Svetom Večerom koju je ustanovio Gospod, u kojoj umesto Pashalnog jagnjeta postoji hleb i vino; i tada je Gospod rekao da je hleb Njegovo telo a da je vino Njegova krv; a svako zna, ili može da zna, da hleb i vino hrane telo, hleb kao jelo a vino kao piće, i da u Reči, koja je u svojoj dubini duhovna, ove se stvari moraju razumeti duhovno.

2. Tako hleb označava duhovno jelo, a vino duhovno piće; duhovno jelo i sve dobro koje se komunicira i daje čoveku od Gospoda, a duhovno piće je sva istina koja mu se komunicira i daje od Gospoda; ove dve stvari, naime, dobro i istina, ili ljubav i vera, čine čoveka duhovnim; kaže se, ili ljubav i vera, jer sve je dobro od ljubavi, a sva istina od vere. Otuda se vidi da se hlebom označava Božansko dobro Gospodove Božanske ljubavi, a u pogledu čoveka, to dobro prima čovek; a da se vinom označava Božanska istina koja proizlazi od Božanskog dobra Gospodove Božanske ljubavi, a u pogledu čoveka, tu istinu prima čovek. Zato što Gospod kaže da je Njegovo telo hleb, a Njegova krv da je vino, to je očito da se pod Gospodovim telom misli na Božansko dobro Njegove Božanske ljubavi, a pod jedenjem, označava njegovo primanje i usvajanje, i tako povezivanje sa Gospodom; i da se pod Gospodovom krvi misli na Božansku istinu koja proističe od Božanskog dobra Njegove Božanske ljubavi, a pijenjem se označava primanje te istine, i njeno usvajanje, i tako i povezivanje sa Gospodom.

3. Duhovna hrana je isto tako od dobra i istine koji proističu od Gospoda, kao što je sva hrana tela od jela i pića; otuda je njihova korespondencija, koja je takva, da gde se pominje jelo, ili što služi za jelo u Reči, označava se dobro, a gde god se pominje neko piće, ili nešto što služi za piće, označava se istina. Iz ovih se razmatranja vidi da se krvlju Pashalnog jagnjeta, kojim su sinovi Izrailjevi pokropili dva dovratka i gornju gredu svojih kuća, označavala Božanska istina koja proističe od Gospoda; a ova kada se primi u veru i u život, štiti čoveka protivu zala koja izviru iz pakla, jer je Gospod kod čoveka u Svojoj Božanskoj istini, jer ona ono Njegovo kod njega, doista, to je On kod njega. Ko je zdravoga razuma, ne može li da vidi da Gospod nije u Svjoj krvi ni sa kim, nego da je u Svom Božanskom, koje je dobro ljubavi i dobro vere koju čovek prima. Šta, međutim, svaka pojedina stvar označava, naime, dva dovratka i gornja greda, a šta krvnik i ubica, a šta Egpat. I mnoge druge stvari u ovome poglavlju, može se videti u Nebeskim Tajnama, gde su one objašnjene.

4. Iz ovih primedaba sada je jasno, bez daljeg objašnjavanja, šta je označeno Gospodovim rečima kad je ustanovio Svetu Večeru;

Kad jeđahu, uze Isus hljeb i blagoslovivši prelomi ga, i davaše učenicima, i reče: uzmite, jedite; ovo je tijelo moje. I uze čašu i davši hvalu, dade im govoreći: pijte iz nje svi; jer je ovo krv moja novoga zavjeta koja će se proliti za mnoge radi oproštenja grijeha. Kažem vam, pak, da neću piti od ovoga roda vinogradskoga do onoga dana kad ću piti s vama novoga u carstvu Božijem (Mateja 26:26-29; Marko 14:22-25; Luka 22:15-20).

Zato što se vinom označava Božanska istina koja hrani duhovni život, stoga im je Gospod rekao, Kažem vam da neću piti od ovoga roda vinogradskoga do onoga dana kad ću da piti novoga s vama u carstvu Božijem, otuda se vidi da šta je označeno duhovno, jer On kaže, da će piti s njima, i da će to biti u carstvu Božijem, ili u nebu, a tako isto da će tamo s njima jesti i Pashalno jagnje (Luka 22:16).

5. Iz onoga što je gore rečeno isto tako vidi se jasno šta je označeno ovim Gospodovim re ima:

Koji jede moje tijelo i pije moju krv ima život vječni, i ja ću ga vaskrsnuti u pošljednji dan: jer je tijelo moje pravo jelo, i krv moja pravo piće. Koji jede moje tijelo, i pije moju krv, stoji u meni i ja u njemu. Kao što me posla živi otac, i ja živim radi oca; i koji mene jede, i on će živjeti mene radi. Ovo je hljeb koji siđe s neba (Jovan 6:51-58).

Da je Gospodovo telo Božansko dobro a Njegova krv Božanska istina, obe od Njega, jasno je iz toga što su to stvari koje hrane dušu; otuda se kaže, Moje je tijelo prava hrana, a moja krv je pravo piće.

A pošto se čovek preko Božanskog dobra i istine povezuje sa Gospodom, stoga se kaže i da, Onaj koji jede tijelo moje i pije krv moju, ima život vječni, a isto tako, On stoji u meni i ja u njemu. Razlog da je Gospod ovako govorio, naime, zašto je rekao Njegovo tijelo i Njegova krv, a ne Njegovo Božansko dobro i Njegova Božanska istina, je to da bi smisao slova Reči bio sastavljen od stvari koje korespondiraju duhovnim stvarima, u kojima su anđeli; otuda dolazi povezanost ljudi crkve preko Reči s njima, što inače ne bi bilo moguće (vidi Nauk Novoga Jerusalima, br. 252, 258-262; i delo Nebo i Pakao 303-310).

6. Zato što krv označava Božansku istinu koja proističe od Gospoda, a njenim primanjem čovek se povezuje s Gospodom, stoga se krv naziva krv zaveta, jer zavet označava povezanost. Gospod je nazivao krv krvlju zaveta kad je ustanvio Svetu Večeru; jer je rekao, Pijte iz nje svi, jer je ovo krv moja novoga zavjeta ili testamenta (Mateja 26:28; Marko 14:24; Luka 22:20).

To se naziva isto tako krvlju zavjeta kod Mojsija; gdje se nalaze ove riječi:

Mojsije siđe s Gore Sinajske, i reče narodu sve reči Jehovine, i sve sudove. I Mojsije napisa sve ove reči Jehovine, i ustade rano jutrom, i podiže oltar blizu gore. I posla mladiće između sinova Izrailjevih, koji prinesoše žrtve paljenice, i prinesoše teoce kao žrtve zahvalne Jehovi. I uzevši Mojsje polovinu krvi, metnu u zdele, a polovinu krvi izli na oltar. I uze knjigu zavetnu i pročita narodu i reče: ovo je krv zaveta, koji učini Jehova s vama za sve re i ove. I videše Boga Izrailjeva, i pod nogama njegovijem kao delo od kamena safira i kao nebo kad je vedro (Izlazak 24:3-8, 10).

Da ovde krv označava Božansku istinu koja proizilazi od Gospoda, a koju prima čovek, i kroz koju se ostvaruje povezivanje, očito je, jer je pola izliveno po oltaru a drugo pola po narodu; jer se oltarom označava svo bogoštovanje koje je od dobra ljubavi, a narodom, oni koji bogoštuju, i primaju dobro ljubavi kroz istine; jer se primanje Božanskog dobra ostvaruje pomoću istina koje postaju istine života, a povezivanje preko njih i preko dobra u tim istinama. Da postoji povezivanje preko dobra u tim istinama koje su postale istine života, i da je krv to prdstavljala, sasvim je jasno iz reči ovde, jer se to desilo onda kada je Mojsije sišao sa gore Sinajske, gde je proglašen Zakon, kao i uredbe koje je treba držati; pa se kaže da je Mojsije napisao sve one reči Jehovine, i da ih je pročitao u uši naroda, koji je rekao, Sve što je Jehova rekao, činićemo i slušati, što je rečeno dva puta, kao što se može videti u stihovima 3 1:7.

7. Reči ili istine postaju istine života kada se tvori; a pošto je Mojsije napisao te reči, on ih je nazvao Knjigom Zavjeta, čime je označeno da se preko nje ostvaruje povezanost. Zakonom koji je proglašen od Jehove na gori Sinajskoj, i uredbama i sudovima koji su bili naređeni u to vreme, označena je Božanska istina, to jest, Božanska istina u celoj svojoj širini. Otuda se ta knjiga nazvala Knjiga Zavjeta, a kovčeg u koji je bila stavljena, Kovčeg Zavjeta, gde zavet označava povezanost.

Zato što Božanska istina, kroz koju se ostvaruje povezivanje, proističe od Gospoda, stoga su oni videli ispod njegovih nogu kao kamen od safira. Da su ispod Njegovih nogu to videli, označava da je Božanka istina takva u poslednjim stvarima. Božanska istina u poslednjim je Božanska istina u smislu slova Reči: kamen safir označava prozirnost njenu koja je od Božanske istine u unutrašnjem ili duhovnom smislu; Bog Izralljev je Gospod. (Da kamen safir označava prozirnost koja dolazi od unutrašnjih istina, može se vidjeti, br. 9407; a da je Bog Izrailjev Gospod kao Božansko Ljudsko, može se videti gore, br. 328). Otuda se sada vidi da se povezanost ostvaruje preko Božanske istine, i da je krv kojom je poprskan oltar, a a polovina toga i po narodu, to predstavljala, jer krv označava Božansku istinu koja proističe od Gospoda, a koju čovek prima, kao što je gore rečeno. (Da zavet označava povezansot, može se vidjeti, br. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 10532. Da zakon, u uskom smislu, označava deset zapovesti Dekaloga, a u širem smislu, celu Reč, stoga svu Božansku istinu, br. 2606, 3382, 6752, 7463, 9417. Da gora Sinajska označava nebo gde je Gospod, od kojega je Božanska istina, to jest, od kojega je zakon, kako u užem tako i u širem smislu, br. 8399, 8753, 8793, 8805, 9420; a da je oltar bio glavni reprezentativ Gospoda, i Njegovog bogoštovanja od dobra ljubavi, br. 921, 2777, 2811, 4489, 10245, 10642.)

8. Zato što krv označava Božansku istinu koja proizlazi od Gospoda, a čovek je prima, otkuda dolazi do povezansoti, stoga, su sve stvari koje su predstavjale ono što proizlazi od Gospoda, koje su se nazivale i nebeskkim i duhovnim, posvećivale uljem i krvlju, i nazivale su se svetima. Razlog zašto su se posvećivale uljem i krvlju da bi to predstavljale, bio je to što je ulje predstavljalo Božansko dobro Božanske ljubavi, a krvlju Božanska istina koja iz toga proističe, jer istina proističe od dobra. Da se osvećivanje i posvećivanje činilo uljem, videće se na sledećim stranicama, u određenom članku; ovde će se pomenuti samo oni odlomci, koji se odnose na krv; kao:

Kad se posvećivao Aron i njegovi sinovi, krvlju su poprskani rogovi oltara i okolo oltara; a poprskan je i Aron i njegovi sinovi, kao i njihove haljine (Izlazak 29:12, 16, 21; Levitska 8:24).

Da je sedam puta krvlju poprskan zavjes koji je bio pred kovčegom, i po rogovima oltara kadionog (Levitska 4:6, 7, 17, 18).

Da prije nego li Aron uđe unutar zavjesa na zaklopac milosti, gdje treba da služi, i pali kad, on treba da pokropi krvlju prstom zaklopac milosti sedam puta prema istoku (Levitska 16:12-15).

Da se krvlju žrtve paljenice i ponude pokropi oltar, i okolo oltara, i podno oltara (Levitska 1:5, 11, 15; 3:2, 8, 13; 4:25, 30, 34; 5:9; 8:15, 24; 17:6; Brojevi 18:17; Zak. Ponov. 12:27)

Da treba da se pomažu rogovi oltara, i da se tako oltar čisti (Izlazak 30:10; Levitska 16:18, 19).

Razlog zašto se pomazivalo (kropilo) krvlju žrtava paljenica i prinosa, i zašto je izlivala (krv) po oltaru, i okolo oltara, to jest, oko temelja njegovih bilo je to, što je oltar sa žrtvama paljenicama i žrtvama predstvljao i označavao svo bogoštovanje od dobra ljubavi i istina iz toga; a pošto istine proističu od dobra, stoga je krvlju prskano, i krv se izlivala oko oltara, jer okolo označava ono što proizlazi.

9. Ali ove se stvari mogu jasnije sagledati iz onoga što je pokazano o žrtvama paljenicama i prinosima u Nebeskim Tajnama, kao iz sledećega: da su žrtve paljenice i prinosi označavali sve stvari bogoštovanja od dobra ljubavi i njegovih istina, br. 923, 6905, 8680, 8936, 10042; da su se stoga žrtve paljenice i prinosi nazivali hlebom, br. 2165, jer hleb označava svaku stvar koja hrani duhovni život, br, 2165, 3475, 4976, 5915, 6118, 8410, 8410, 9323, 10686. Da su žrtve paljenice i prinosi označavali Božanske, nebeske i duhovne stvari, koje su unutrašnje stvari crkve, od kojih je sve stvari bogoštovnja, br. 2180, 285, 2807, 2830, 3519, a u Reči u skladu s razlikama u bogoštovanju, br. 2805, 6905, 8936. Stoga da je bilo mnogo vrsta žrtava paljenica i prinosa, i okolo njih različitih postupaka, i da su se koristile razne životinje koje su se prinosile kao žrtve, br. 2830, 9391, 9990. Da su razičite stvari označavale nešto posebno, može se videti iz pojedinosti postupaka koji se otkrivaju u unutrašnjem smislu, br. 10042; da su u obredima i postucima oko žrtvovanja sadržane nebeske misterije, br. 10057. Da su u njima sadržane tajne glorifikacije Gospodovog Ljudskog, a u odnosnom smislu tajne čovekovog preporađanja i njegovog očišćenja od zala i obmana, br. 9990, 10022, 10042, 10053, 10057. Šta je bilo označeno ponudama, koje su bile hlebovi i kolači, koji su se prinosili na žrtvu, br. 10079; šta ponudama u piću, koje je bilo vino, br. 4581, 10137.

10. Da ovako treba razumeti, može se znati iz onoga gde se kaže šta je označeno krvlju žrtava na drugim mestima u Reči, da ona (krv)ozna ava Božansku istinu; kao kod Jezekilja:

Reci pticama, svakojakim pticama i i svijem zvijerima poljskim: skupite se i hodite, saberite se sa svijeh strana na žrtvu moju, koju koljem za vas, na veliku žrtvu na gorama Izrailjevim; i ješćete mesa i piti krvi. Ješćete mesa junaka i pićete krvi knezova zemaljskih, ovnova, jaganjaca, i jaraca i telaca, sve ugojene stoke Vasanske. I ješćete pretiline, i pićete krvi da ćete se opiti od žrtava mojih što ću vam zaklati. I nasitićete se za mojim stolom konja i konjika, junaka i svakojakih vojnika, i pustiću slavu svoju među narode (39:17-21).

Ovde se govori o obnovi crkve, a Izrailjem i Jakovom označavaju se oni koji pripadaju crkvi, o kojima se kažu sve ove stvari. Velikom žrtvom na gorama Izrailjevim označavaju se sve stvari njihovog bogoštovanja; mesom i pretilinom označava se dobro ljubavi, a krvlju istina od toga dobra, od kojega je bogoštovanje; obilje i jednog i drugog se opisuje njihovim jedenjem mesa i pretiline do sitosti, i pijenjem krvi do pijanstva, i to sve od prinosa; stoga se i kaže, da će se nasititi za njegovim stolom konjima i konjicima, i svakim vojnikom; jer se konjem označava razumevanje istine, a kolima doktrina, a vojnikom istina koja se bori protivu obmane i razara je. Ko ne može da vidi da se ovde krvlju ne označava krv, ili da se misli na to da će piti krv knezova zemaljskih, i da će piti dok se ne opiju od prinosa? Knezovi zemaljski označavaju glavne istine crkve; otuda njihova krv označava duhovnu hranu iz tih istina. Pošto se označavaju ovakve stvari, stoga se, u ovom poglavlju, kaže na kraju o Izrailju, kojim se označava crkva:

Tada više neću kriti lica svojega od njh kad izlijem duh svoj na Izrailja (stih 29).

Razlog da se kaže, Reci pticama svake vrste i zvijerima poljskim, je to što su ptice svakoga krila duhovne istine u celom kompleksu, a zverima poljskim osećanje istine. (Da se pticama u Reči označavaju duhovne stvari, vidi br. 745, 776, 866, 988, 991, 3219, 5149, 7441; a na sličan način krilima, br. 8764, 9514. Da se zverima označavaju osećanja, a poljskim zverima osećanja dobra, br. 2180, 3218, 3519, 5198, 10609; da su se zbog toga ptice koristile pri žrtvovanjima, br. 1823, 3519, 7523, 9280.)

Da se potvrdi da su zveri poljske i ptice označavale ovakve stvari, navešću samo jedan odlomak iz Reči:

11. I tada ću im učiniti zavjet sa zvijerima poljskim i sa pticama nebeskim i s bubicama zemaljskim; i polomiću luk i mač i rat da ih nestane sa zemlje, i u iniću da leže bez straha. I zaručiću se tebi do vijeka, zaručiću te sebi pravdom i sudom i milošću i milosrđem, ii zaručiću te sebi vjerom, i zaručiću te sebi istinom (Osija 2:18, 19, 20).

Ovde se sklapanje zaveta sa zverima poljskim, i pticama nebeskim, označavaju osećanja dobra sa duhovnim istinama, jer se preko ovih Gospod povezuje sa čovekom, gde je Gospod u onim stvarima koje su kod njih; stoga se to i naziva zavjetom (zarukama) s njima, gde zavet označava povezanost. Da zveri označavaju osećanja dobra, a ptice da označavaju duhovne stvari, biće poptuno pokazano na sledećim stranicama u posebnim člancima.

12. Zato što je pretilina kod žrtava označavala Božansko dobro, a krv Božansku istinu, obe od Gospoda, i obe primane od čoveka, preko čega se ostvarivalo povezivanje, stoga je Jakovljevom postomstvu, ili Jevrejima, i Izraelićanima bilo zabranjeno da jedu pretilinu ili krv (vidi Levitska 3:17; 7:23-27; 17:11-14; Zak. Ponov. 12:16, 23-25; 15:23). Razlog za to je bilo to, što ta nacija nije bila ni u kakvom dobru ljubavi ili istini vere, nego u obmana od zla; a jesti pretilinu i krv označavalo je kod njih mešanje istine od dobra s obmanom od zla, što je profanacija; otuda se vidi da se krvlju označavala Božanska istina; da pretilina ili salo u Reči označava dobro ljubavi, može se videti, br. 353, 5843, 6409, 10033. I da su Jevreji i Izraelićani bili samo u spoljašnjim stvarima, a ne u unutrašnjim, i zbog toga ne u duhovnim istinama i dobrima, nego u obmanama od zla; i da su sve stvari njihovog bogoštovanja bile spoljašnje odvojene od stvari unutrašnjih, ali da su ipak te spoljašnje stvari reprezentovale unutrašnje stvari bogoštovanja, može se videti u Nauku Novoga Jerusalima, br. 248.

13. Da je krv žrtava označavala Božansku istinu, stoga da im je bilo zabranjeno da se žrtvuje na uskislom hljebu krv žrtava (Izlazak 23:18; 34:25).

Jer se uskislim označava obmana, a onim što je uskislo, istina falsifikovana (vidi br. 2342, 7906, 8051, 9992).

14. Razlog da je Gospodovo telo označavalo Božansko dobro Božanske ljubavi, i da je Njegova krv označavala Božansku istinu koja proizlazi iz toga dobra, je to, što postoje dve stvari koje proizlaze od Gospodovog Božanskog Ljudskog, naime, Božansko dobro i Božanska istina, a od ove poslednje je Njegova krv, a prethodne, Njegovo telo. Ono što proističe je Božansko-nebesko i Božansko-duhovno, koji sačinjavaju neba uopšte i posebno. (Ali, ovo se jasnije vidi u onome što je pokazano u delu Nebo i Pakao, pod sledećim članovima, naime, da Gospodovo Božansko čini neba, br. 7-12; da je Gospodovo Božansko u nebu ljubav prema Njemu, i ljubav prema bližnjemu, br. 13-19; da se celo nebo, u celini i u delovima, odnosi na čoveka, br. 59-77; da je ovo zbog Gospodovog Božanskog Ljudskog, br. 78-8; a osim toga, iz onoga što je pokazano o suncu u nebu, i o svetlosti i toplini iz njega, i da je toplina Božansko dobro, a svetlost Božanska istina, koje obe proizilaze od Gospoda, br. 116-14. Iz ovih se primedaba može donekle shvatiti otkuda to da se Božansko proizlazeće označava telom i krvlju, naime, Božansko dobro telom a Božanska istina krvlju.)

15. Isto tako postoje dve stvari koje kod čoveka sačinjavaju njegov duhovni živiot, naime, dobro ljubavi i istina vere; volja je prijemnik dobra ljubavi kod njega, a razum je prijemnik istine vere kod njega. Sve stvari uma, to jest, volje i razuma, korespondiraju sa svim stvarima tela, stoga se potonje pokre u preko prvašnjih. Korespondencija volje je uglavnom sa telom, a korespondencija razuma je sa krvlju; stoga se čovekov voljni proprium označava u Reči telom, a njegov intelektaulni proprium krvlju; kao kod Mateje:

Isus reče Simonu, Blago tebi, jer ti to nije otkrilo tijelo i krv (16:17).

Ove se stvari navode da bi se znalo da se u Reči stvari voljne i intelektualne, stoga duhovne, označavaju telom i krvlju, kada se kažu o čoveku, a stvari Božanske kada se kažu o Gospodu. Ali ove su primedbe namenjene onima koji se mogu uzdignuti iznad prirodnih ideja i koji mogu da vide uzroke.

16. I ovo je ono što je označeno krvlju i vodom koji su istekli iz Gospodovih rebara, o čemu je ovako napisano kod Jovana:

Nego, jedan od vojnika probode mu rebra kopljem; i odmah izide krv i voda. I onaj što vidje posvjedoči, i svjedočanstvo je njegovo istinito; i on zna da istinu govori da vi vjerujete (19:34, 35).

Ove se radilo kako bi se označilo Gospodovo povezivanje s ljudskom rasom preko Božanske istine koja proističe od Božanskog dobra Njegove ljubavi. Grudi označavaju Božansku ljubav; krv i voda označavaju Božansku istinu koja proističe; krv Božansku istinu koja je za duhovnoga čoveka, a voda Božansku istinu koja je za prirodnoga čoveka; jer su sve stvari koje se odnose na Gospodovu patnju značenja (vidi gore, br. 83, 185 na kraju). I pošto te stvari označavaju Njegovu ljubav, a čovekovo spasenje se postiže pomoću Božanske istina koja proističe od Njega, stoga Jevanđelista isto tako kaže: onaj što vidje posvjedoči, i svjedočanstvo je njegovo istinito; i on zna da istinu govori da vi vjerujete.

Onome što je već navedeno, želim da dodam sledeće odomke iz Reči:

Kod Zaharije:

17. Raduj se mnogo, kćeri Sionska, podvikuj, kćeri Jerusalimska; evo, car tvoj ide k tebi, pravedan je i spasava, krotak je i jaše na nagarcu, mladetu magaričinu. I on će kazivati mir narodima, i vlast će mu biti od mora do mora, i od rijeke do krajeva zemaljskih. A ti, za krv zavjeta tvojega pustih sužnje iz jame, gdje nema vode (9:9-11).

Ove se stvari govore o Gospodu, i o Njegovom podizanju crkve među nacijama. Krvlju zaveta se ovde označava Božanska istina, uz pomoć koje se ostvaruje povezanost Gospoda sa onima koji će bito u Njegovoj crkvi, kao što je gore rečeno; stoga se kaže,

Pustiće sužnje iz jame gdje nema vode, jer se ovima označavaju nacije koje su u obmanama iz neznanja; jama u kojoj nema vode označava gde nema istine, a pustiti iz jame, označava osloboditi ih od njih (od obmana). Da se vodom označava istina crkve, može se videti gore, br. 71; i da se sužnjima u jami označavaju oni koji su u obmanama iz neznanja, ali koji ipak žele da znaju istine, može se videti u Nebeskm Tajnama, br. 4728, 4744, 6854, 7950.

Kod Davida:

18. Bog će biti milostiv ništemu i ubogome, i duše će jadnima spasti. Od prijevare i nasilja iskupiće duše njihove, i skupa će biti krv njihova pred očima njegovijem. Oni će dobro živjeti, i donijeće mu zlato iz Šave; i svagda će se moliti za njega, i svaki će ga dan blagosiljati. Biće pšenice po zemlji izobilja; po vrhovima gorskim lelujaće se klasje njezino (Psalam 72:13-16).

O ubogima se ovde govori, kojima se označavaju oni koji žele istine iz duhovnog osećanja. O ovima se kaže, da će izbaviti od prevare i nasilja duše njihove, čime se označava njihovo oslobađanje od zala i obmana, koja razaraju dobra ljubavi i istine vere. Da je njihovo primanje Božanske istine ugodno Gospodu, označeno je sa, njihova će krv biti dragocjena pred očima Njegovijem. Krv ovde označava Božansku istinu koja je primljena. Njehova se obnova opisuje ovim rečima: Oni će dobro doživeti, i doneće mu zlato iz Šave; i svagda će se moliti za njega; i svaki će ga dan blagosiljati. Zlato iz Šave označava dobro ljubavi prema bližnjem; moliti se za njih neprestano da se uzdrže od obmana i da se održavaju u dobru ljubavi prema bližnjem i u veri; stoga se kaže, Po vrhovima gorskim lelujaće se klasje njezino, gde vrhovi gorski označavaju nebo, odakle dolazi dobro ljubavi od Gospoda, koje je plod.

Kod Mojsija:

19. Palica vladalačka neće se odvojiti od Jude niti od nogu njegovijeh; onaj koji postavlja zakon, dokle ne dođe onaj kome pripada, i njemu će se pokoravati narodi. Veže za čokot magare svoje, i za plemenitu lozu mlade od magarice svoje; u vinu pere haljinu svoju, i ogrtač svoj u soku od grožđa (Postanje 49:10, 11).

U ovoj se proročkoj izjavi govori o Gospodu, o kome se kaže, da on vezuje za čokot magare svoje, i za plemenitu lozu mlade od magarice svoje, i da pere u vinu haljinu svoju, i ogrtač u soku od grožđa; a vinova loza označava crkvu, a vino i krv od grožđa označava Božansku istinu. Šta znače ostale stvari, može se videti u objašnjenju tih reči u Nebeskm Tajnama. Isto je označeno krvlju od grožđa u Zak. Ponovljenim 32:14, gde se govori o Drevnoj Crkvi obnovljenoj kroz Božansku istinu.

20. Iz svega što je pokazano u prethodnm članku, jasno je onima koji priznaju unutrašnji smisao Reči, da se sa, Ti si nas iskupio Bogu krvlju svojom, označava povezivanje sa Božanskim kroz priznavanje Gospoda, i kroz primanje Božanske istine od Njega; i da se označava isto krvlju u dvanaestom poglavlju ove proročke knjige, gde se kaže:

da je Mihailo i njegovi anđeli savladao zmaja krvlju Jagnjetovom, i riječju svjedočanstva njihovoga (stih 11).

Kaže se, krv Jagnjetva, i reč svedočanstva, jer krv Jagnjetova označava primanje Božanske istine od Gospoda, a reč svedočanstva priznavanje Njegovog Božanskog Ljudskog.

21. Da krv označava Božansku istinu je još vidljivije iz obrnutog smisla, u kojemu označava nasilje prema Božanskoj istini od strane obmana od zla, i njeno razaranje zbog toga; i zato što obrnuto isto tako pokazuje šta je označeno u pravom smislu, stoga želim da navedem neke odlomke u kojima krv i krvi to označavaju. Treba primetiti da većina stvari u Reči imaju i obrnuti smisao; neka ove posluže kao ilustracija.

U Apokalipsi:

I drugi anđeo izli čašu svoju u more; i posta krv kao od mrtvaca; i svaka životinja (duša) živa umrije u moru. I treći anđeo izli čašu svoju na rijeke i na izvore vodene; i posta krv (16:3, 4).

I na drugome mestu:

Dva svjedoka imaju moć nad vodama da ih pretvore u krv (Apok. 11:6).

Kod Isaije:

Jer će nestati voda Nimrimskih, jer će posahnuti; jer će se voda Dimonska napuniti krvi (15:6, 9).

Kod Davida:

Pusti mrak i zamrači i pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu (Psalam 105:28, 29).

Iz ovih odlomaka iz obrnutog smisla, vidi se šta krv označava; jer krv, u pravom smislu, označava Božansku istinu, a kod onih koji je primaju, istinu od dobra; jer, u obrnutom smislu, ona označava nasilje prema Božanskoj istini, a kod onih koji ga čine, obmanu od zla. Ovo se suprotno značenje vidi iz ove okolnosti, da se kaže, da su se vode mora, reke, i izvori pretvorile u krv; jer se vodama označavaju istine, stoga se tu krvlju označavaju obmane koje razaraju istine. Živom se dušom (životinjom) u moru, i ribama, označavaju istinita znanja; na taj se način umiranjem i ubijanjem označavaju istine koje su razorene. Da se vodama označavaju istine, može se videti gore, br. 71; a da se ribama označavaju istinita znanja prirodnog čoveka, može se videti u Nebeskim Tajnama, br. 40, 991.

Opet, u Apokalipsi:

22. I vidjeh gdje otvori šesti pečat, i gle, zatrese se zemlja vrlo, i sunce posta crno kao vreća od kostrijeti, i mjesec posta kao krv (6:12).

Kod Joila:

I pokazaću čudesa na nebu i na zemlji, krv i oganj i pušenje dima. Sunce će se pretvoriti u tamu, i mjesec u krv prije nego dođe veliki i strašni dan Jehovin (2:30, 31).

I ovde se zna iz obrnutog smisla, da krv označava nasilje pema Božanskoj istini, jer se suncem u Reči označava Božansko Nebesko, koje je Božansko dobro, a mesecem se označava Božansko Duhovno, koje je Božanska istina; stoga se kaže da će se mesec pretvoriti u krv. Da mesec ima ovo značenje, može se videti u djelu Nebo i Pakao 118, 119.

Kod Isaije:

23. Ko hodi u pravdi i govori što je pravo; ko mrzi na dobitak od nasilja; ko zatvara uši svoje da ne čuje nasilja; ko otresa ruke svoje (zatvara oči svoje) da ne vidi nasilja (33:1).

Zatvarati uši da ne čuje nasilja, označava da ne bi čuo obmane od zla.

Kod Davida:

Potireš lažljivce; na krvopioce i lukave mrzi Jehova (Psalam 5:6).

Krvopioca i lukavi se koristi za one koji su u obmanama od zla, pa se stoga kaže, Potireš one koji govore laž; laži u Reči označavaju obmane.

Kod Isaije:

I ko ostane u Sionu i ko još bude u Jerusalimu, zvaće se svet, svaki koji bude zapisan za život u Jerusalimu, kad Gospod opere nečistotu kćeri Sionskih i iz Jerusalima očisti krv njegovu duhom koji sudi i sažiže (4:3, 4).

Jer se Jerusalimom označava crkva u pogledu doktrine, stoga se kaže, Kad On opere nečistotu iz nje, kojom se označavaju obmane od zla. Duhom suda označava se Božanska istina, i pošto ona očišćava, kaže se duhom koji sudi i sažiže (koji čisti).

Kod Jezikilja:

24. U dan kad se rodi, idući mimo tebe, i vidjevši da se valjaš u svojoj krvi, rekoh ti: da si živa u krvi svojoj, i oprah te; i oprah krv sa tebe, i pomazah te uljem (16:5, 6, 9, 22, 36, 38).

Ovde se govori o Jerusalimu, kojim se označava crkva u pogledu doktrine istine, prvo ovde o obmnama od zla u kojima je ona bila pre popravka, a posle o njenoj obnovi. Obmane od zla označene su time što se valjala u svjoj krvi; a njen popravak time što je On oprao njenu krv, i pomazao uljem. Oprati označava očistiti istinama; a pomazati uljem označava dar sa dobrom ljubavi;

U Plaču:

25. Ali bi za grijehe proroka Jerusalimskih i bezakonja sveštenika njegovijeh; što su prolivali krv pravedničku usred njega. Lutaju kao slijepci po ulicama, kaljajući se krvlju, koje ne mogahu da se dotiču haljinama svojim (4:13, 14)

Prorocima Jerusalimskim označavaju se oni koji će učiti istine doktrine, a sveštencima koji će voditi istinama u dobro; ovde, u obrnutom smislu, jer se kaže za grehe njihove. Prolivati krv pravedničku označava falsifikovati istine i preljubočiniti dobra: stoga se kaže, Lutahu kao slijepci po ulicama, kaljajući se krvlju, koje se ne mogahu doticati haljinama svojim. Lutati ulicom kao slepci, označava ne videti istine, gde ulice označavaju istine; ukaljani krvlju, označava biti sasvim u obmanama; a da se ne mogahu doticati (krvi) haljinama svojim, označava da ono što ne mogu da izokrenu, to falsifikuju, gde haljine označavaju istine koje pokrivaju unutrašnje stvari, koje su istine smisla slova u Reči.

Kod Isaije:

Jer će sva množina (ratnika) biti zbunjena zemljotresom (grajom), i odijelo uvaljano u krvi (9:5).

Zemljotres označava izokretanje crkve pomoću falsifikovanja istine, a haljine uvaljane u krv označavaju falsifikovanje smisla slova u Reči.

Kod Jeremije;

26. Krv siromaha pravijeh još se nalazi na skutovima njihovjem; ne nalazim to kopajući, nego je na svima njima (2:34).

Ovde se krvlju na skutovima označava isto kao i gore, stvari koje oni ne smeju dodirnuti svojim haljinama, gde skutovi označavaju haljine. Da nije našao /krvi/ kopajući po njima, nego na svima njima, označava da se nisu osmelili da razaraju istine same, nego da su falsifikovali istine smisla slova, gde skutovi označavaju one istine.

Kod Isaije:

27. Ruke su vam pune krvi (1:15).

Kod istoga:

Jer su ruke vaše oskrvnjene krvlju i prsti vaši bezakonjem; usne vaše govore laž i jezik vaš izriče opačinu. Noge im trče na zlo i brze su na proljevanje krvi prave; misli su njihove bezakonje (59:3, 7).

Njihove su ruke oskvrnjene krvlju, i njihovi prsti bezakonjem; da u svima stvarima koje im pripadaju, postoji obmana i zlo obmane; ruke i prsti označavaju moć, a otuda sve ono što imaju a u čemu ima moći. Zato što su označene ove stvari, stoga se i kaže, vaše usne govore laž, a jezik smišlja bezakonje; laži označavaju obmane, a bezakonja označavaju zla obmane. Da su njihove noge brze da prolevaju pravu krv, označava razarati dobro ljubavi i ljubavi prema bližnjemu, pošto je ovo ono što je označeno prolivanjem nevine krvi; dobro nevinosti je ono u čemu su sve dobro i istina neba i crkve (kao što se može videti u delu Nebo i Pakao 276-283). Iz ovih se razmatranja vidi šta je označeno, u opštem smislu, krvlju u množini, naime, nasilje protivu istina i dobara Reči i crkve. Pošto se prolivanjem nevine krvi označava razoriti dobro ljubavi i ljubavi prema bližnjem, stoga se sve činilo da se ne prolije nevina krv, za koju zemlja treba da ispašta (Zak. Ponov. 19:10, 13; 21:1-9); jer zemlja označava crkvu,

Kod Isaije:

28. Jer gle, Jehova izlazi iz mjesta svojega da pohodi stanovnike zemaljske za bezakonje njihovo, i zemlja će otkriti krvi svoje niti će više pokrivati pobijenijeh svojijeh (26:21).

Krvlju koju će zemlja otkriti, označavaju se sve obmane i zla koja razaraju istine i dobra crkve, gde zemlja označava crkvu gde su te stvari; pobijenim se označavaju oni koji su zbog njih nestali. Da pobijeni označavaju one koji su nestali (stradali) od obmana i zala, može se videti, br. 315.

U Apokalipsi:

I u njemu (u Vavilonu) se nađe krv proročka i svetijeh, i sviju koji su pobijeni na zemlji (18:24).

Krv proroka i svetih označava istine i dobra ugašena; a pobijeni, one koji su nestali zbog obmana i zala, kao što je pomenuto gore.

Isto je označno i ovim:

Krv proroka koja je prolivena po zemlji, od krvi pravednog Avelja sve do krvi Zaharije, sina Varakova, kojega ubiste između hrama i oltara, /tražiće se od vas/ (Matej 22:30, 34, 35; Luka 11:50, 51).

U duhovnom smsilsu, Aveljom se označavaju oni koji su u dobru ljubavi prema bližnjem, a odvojeno od osoba, to dobro samo; a Kainom oni koji od vere same čine jedino sredstvao spasenja, a nikako dobro ljubavi prema bližnjemu, koju odbacuju i ubijaju; a Zaharijom se označavaju oni koji su u istinama doktrine, a odvojeno od osobe, označava se sama istina doktrne; otuda se krvlju oba označava gašenje sveg dobra i istine; time što su ga ubili između hrama i oltara, označava se, u duhovnom smislu, svaka vrsta odbacivanja Gospoda; jer hram označava Gospoda kao Božansku istinu, a oltar Njega kao Božansko dobro, dok se sa između njih, označava oba zajedno. (Da Avelj, u reprezentativnom smislu, označava dobro ljubavi prema bližnjem, može se videti, br. 342, 354, 1179, 3325; a da Kain označava veru samu, odvojenu od ljubavi prema bližnjem, br. 314, 347, 1179, 3325. Da prorok označava doktrinu istine (istinitu doktrinu), br. 2534, 7269. Da hram označava Gospoda kao Božansku istinu, a oltar Njega kao Božansko dobro, a u odnosnom smislu, Gospodovo carstvo i crkvu u odnosu na ove, br. 2777, 3720, 9714, 10642. Da između ovih označava tamo gde postoji brak Božanskog dobra i Božanske istine, br. 10001, 10025).

30. U Reči, često se kaže o onima koji su osuđeni na smrt, da je njihova krv na njima, a time se, u duhovnom smislu, označava osuda zbog obmana zala kojima su razarali istine i dobra crkve; jer se krvljju, uopšte, označavaju obmane doktrine, života, i bogoštovanja, od kojih potiču zla koja razaraju crkvu. Ova su zla delimično nabrojana kod Jezekilja (18:10-13). Ova su isto tako ozančena krvlju kod Jovana:

A koji ga primiše, dade im vlast da budu sinovi Božiji, koji vjeruju u ime njegovo. Koji se ne rodiše od krvi, ni od volje tjelesne, i od volje muževljeve, nego od Boga (1:12, 13).

Imenom Gospodovim označavaju se sve istine i dobra preko kojih se On bogoštuje; krvlju se označavaju sve obmane i zla koja razaraju; voljom telesnom i voljom muževljevom označavaju se sva zla ljubavi i obmane vere; jer telo označava čovekov voljni proprium iz kojega je svo zlo, a čovekom označava se čovekov intelektualni proprium od kojega je svaka obmana, a volja označava gde je to; biti rođen od Boga, je biti preporođen istinama vere, i životom u skladu s njima.