9905. I metni na naplećak sudski Urim i Tumim. Da ovo označava sjaj Božanske istine od Gospoda u poslednjim (stvarima), vidi se iz značenja sudskog naprsnika, što je Božanska istina koja sija iz Gospodovog Božanskog dobra (vidi br. 9857); i iz značenja Urima i Tumima, što je svetlost i sjaj iz toga. DaUrim i Tumim označavaju sjaj, je stoga što je preko kamenova na naprsniku nebeska svetlost sijala različito u skladu s odgovorima koji su davani preko njih. Iz toga su razloga oni bili raznih boja. Jer se Božanska istina koja proizlazi od Gospoda pokazuje pred anđelima kao svetlost, i od nje je sva svetlost u nebu. Boje koje iz nje potiču, a koje su modifikacije ove svetlosti kod anđela, jesu promene inteligencije i mudrosti kod njih; jer su mudrost i inteligencija od Božanske istine ili svetlosti. Iz ovoga se može videti da se sijanjem raznih boja od ove svetlosti, Božanske istine, koje su odgovori, pokazuju vidu preko Urima i Tumima, kada se Božanskom postavlja pitanje. Ali treba znati i to, da kada se video sjaj, u isto vreme davani su odgovori i glasom koji se čuo. Ovo se radilo preko anđela, kojima je Gospod davao odgovor reko ovoga sijanja [svetlosti preko kamenova]; jer, kao što je rečeno, Božanske se istine, koje su odgovori, pokazuju na ovaj način u nebima.

[2] (Da je svetlost neba Božanska istina od Gospodovog Božankog dobra, vidi br. 1053, 1521-1533, 3339, 3341, 8861, 9399, 9407, 9570, 9571; a da se boje pokazuju u nebima, i da su one modifikacije ove svetlosti kod anđela, stoga da su promene inteligencije i mudrosti kod anđela, br. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466-9467, 9865.)/3] Da je ovakav slučaj, vidi se i iz značenja Urima i Tumima; jer Urim znači vatra koja sija; a Tumim znači sjaj iz ove [iz vatre]; vatra koja sija označava Božansku istinu od Božanskog dobra Gospodove Božanske ljubavi, dok sjaj iz nje označava ovu istu istinu u poslednjim [stvarima], stoga u efektu. Ali neka se zna da u Hebrejskm jeziku Tumin znači poštenje (integritet); a na anđeoskom jeziku [znači] sijanje. Kaže sena anđeoskom jeziku jer anđeli razgovaraju među sobom iz same suštine predmeta koji opažaju unutar samih sebe, stoga u skladu s njegovim kvalitetom. Zbog ovoga [njihov] govor se uliva u ugodan zvuk koji je čujan anđelima samo. Sijanje Božanske istine je, po zvuku, tumim, otkuda mu ime. Anđeli opažaju nešto slično kada se čita tum u Hebrejskom jeziku, čime se označava ono što je celovito [potpuno], ili poštenje (integritet). Zbg ovoga celovitost (integritet), u unutrašnjem smislu Reči, označava Božansku istinu u efektu, što je život u skladu sa Božanskim zapovestima (kao što se može videti iz mnogih odlomaka u Reči; kao kod Jošue 24:14; Sudije 9;16, 19; Psalam 25:21; 37:37; 84:11; 101:2; 119:1).

[4] I zbog ovoga se Urim i Tumim nazivaju se i sudom sinova Izrailjevih, kao i naprsnikom suda, a isto tako i sudom Urima; jer sud označava Božansku istinu u doktrini i u životu, kao što se može videti gore (br. 9857). Iz svega ovoga sada se može videtida je preko Urima i Tumima, to jest, preko sijanja nebeske svetlosti, naprsnik otkrivao Božanske istine u prirodnloj sferi, stoga u poslednjim [stvarima]. Slično sijanje (sjaj) postoji i kod onih koji su su istinama iz dobra, koji (sjaj) određuje [diktira], tako reći daje odgovore, kada se istina traži osećanjem iz srca, i kada se ona voli kao dobro. Da ovakav sjaj [sijanje/postoji, preko čega se iz neba otkriva Božanska istina u prirodnom čoveku, kod onih koji su prosvetljeni iz Reči, ne opaža se u svetu, zato što se ne zna da svetlost iz neba prosvetljava čovekov razum. A kakav je slučaj, meni je bilo dato da opažam, a tako isto i da vidim. Neka se zna i to da se ovo sijanje pokazuje u poslednjim [stvarima], jer sve stvari koje pripadaju svetlosti od Božanske istine, spušaju se sve do poslednji ranica; a pošto se spuštaju do ovih, one iz njih i sijaju tamo, i od njih dalje. To je bio razlog da se naprsnik stavljao na oplećak, a iznad njegovog pojasa; jer je oplećak pretstavljao Božansku istinu u poslednjim [stvarima, granicama] (br. 9824); a pojas je pretstavljao opštu sponu, kojom se drže sve stvari povezane (br. 9828, 9837). Stoga se kaže, tako neka vežu naprsnik grivnom njegovom za grivnu oplećka vrvcom od porfire, da stoji nad pojasom od oplećka, i da se ne odvajanaprsnik od oplećka (stih 28 ovoga poglavlja). Razlog da su imena sinova Izrailjevih morala biti urezana na njemu, bio je to što su dvanaest plemena pretstavljala sve stvari Božanskog dobra i istine u nebima, stoga nebo zajedno sa svim društvima tamo; i da su pretstavljala razičite stvari u skladu s redom kojm se pominju u Reči (vidi br. 3858, 3862, 7973, 7996, 7997).