240. Da se golima označavaju oni koji su bez razumevanja istine, jer nemaju volju da čine dobro, vidi se iz onih odlomaka u Re i gde se izraz goli pominje, a koji će se navesti niže. Razlog da ovi izrazi imaju ovakvo značenje je to što haljine označavaju istine razuma. Onaj koji je bez istina taj je isto tako i bez dobra, svo se duhovno dobro stiče pomoću istina, i bez njih, i osim preko njih, duhovno dobro ne postoji; duhovno dobro je ljubav prema bližnjemu. Go i golotinja označavaju lišavanje inteligencije i ljubavi, stoga i razumevanja dobra i volje da se ono čini; isto tako iz razloga što haljine pokrivaju telo, a telo označava dobro, stoga haljine označavaju one stvari koje pokrivaju dobro. Postoji razumevanje istine i razumevanje dobra; razumevanje istine je razumevanje onih stvari koje pripadaju veri, a razumevanje dobra je razumevanje onih stvari koje pripadaju ljubavi i ljubavi prema bližnjem. Tako isto postoji i volja od istine i volja od dobra ; volja od istine pripada onima koji pripadaju Gospodovom duhovnom carstvu, dok volja od dobra onima koji pripadaju Njegovom nebeskom carstvu. Ovi poslednji, pošto su u ljubavi prema Gospodu, a otuda u uzajamnoj ljubavi, koja je kod njih ljubav prema bližnjem, ti imaju istine upisane na njihovim srcima, i otuda ih tvore; i ono što proističe iz srca je iz volje od dobra; jer srce označava volju od dobra; dok oni koji su u ljubavi prema bližnjem, nemaju istine napisane na srcima nego u memoriji, pa stoga na intelektualnom delu uma, a ono što iz njega proističe od osećaanja, to je volja od istine. Kroz to se duhovni anđeli razlikuju od nebeskih anđela; potonji se pokazuju goli u nebu, a prvašnji su obučeni.

Razlog da se nebeski anđeli pokazuju nagi je to što im nije potrebna memorija da bi zadržali istine, ni razum da bi ih shvatili, jer su im one upisane na srcu, to jest, na ljubavi i volji, pa ih iz toga vide. A razlog da se duhovni anđeli pokazuju obučeni je to, što su im istine napisane u memoriji, a onda i u razumu. A istine tako napisane koresondiraju haljinama, stoga se oni pokazuju obučeni u skladu sa svojom inteligencijom. (Da su anđeli tako obučeni, može se videti u delu, Nebo i Pakao 177-182.) Iz ovih se razmatranja vidi da nag označava u jednom smislu one koji su u nebeskom dobru, u drugom, one koji nisu u dobru, jer nisu u istinama.

Ali ove se stvari mogu videti bolje iz Reči gde se pominju nagi i nagota, kao što su sledeći.

Kod Isaije:

Jehova reče proroku, idi, skini kostrijet sa sebe, i izuj obuću s nogu svojih. I učini tako i iđaše go i bos. Tada reče Jehova, kako ide sluga moj Isaija go i bos za znak i čudo što će biti do tri godine Misiru i Etiopskoj. Tako će odvesti car Asirski Misirce, i Etiopljane u sužanjstvo, djecu i starce, gole i bose i golijeh zadnjica, na sramotu (golotinju) Misircima (20:2-4).

Niko ne može da vidi šta je sadržano u ovim stihovima o crkvi i o nebu ako ne zna unutrašnji smisao; jer svaka pojedinost u Reči sadrži nešto o nebu i crkvi, jer je Reč duhovna; stoga će to biti objašnjeno. Ovde se prorokom označava doktrina crkve; skidanjem kostreti sa svojih slabina, ili razgolićujući svoje slabine, označava otkriti svoje prljave ljubavi. Kostret ovde označava haljine koje pokrivaju, a slabinama se označavaju one ljubavi. Skidanjem obuće sa nogu, ili skidanjem obuće s tabana noge, otkrivaju se prljave prirodne stvari. Carem Asirskim koji vodi u sužanjstvo Misirce (Egipćane) I Etiopljane, označava se izopačeno Racionalno koje potvrđuje zla i obmane znanjima-sećanjima i zabludama. Decom i starcima označavaju se sve stvari, kako uopšte tako i pojedinačno. Golim i bosim, označava se da su lišeni sve istine i svog dobra. Njihovim otkrivenim zadnjicama označavaju se zla ljubavi prema sebi; golotinjom (sramotom) Egipćana, obmane iz toga. Stoga je jasno šta se ovde govori o crkvi i nebu, naime, da se izokrenuto Racionalno, koje osporava Boga, i pripisuje sve prirodi, da se potvrđuje pomoću znanja-sećanja i obmana, sve dok se ne liši razumevnanja istine od dobra. (Da se prorokom u Reči označava doktrina, može se videti u Nebeskim Tajnama, br. 2534, 7269; slabinama (bedrima) označavaju se ljubavi u oba smisla, br. 3021, 4280, 5059; nogama se označavaju prirodne stvari koje pripadaju čoveku, a stopalima nogu one koje su u poslednjim, br. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952; obućom se označavaju iste stvari u pogledu njihovog pokrivanja, br. 171, 2162, 6844; carem Asirskim označava se Racionalno u oba smisla, r. 119, 1186; Egiptom se označava Znanje-sećanje prirodnog čoveka, isto tako u oba smisla, dobrom i zlom, br. 1164, 1165, 1186, 1462, 9340, 9391; a Kušom (Etiopijom) se označavaju zablude čula, br. 1163, 1164, 1166.)

Kod Jezekilja:

I idući mimo tebe i vidjevši te gdje se valjaš u krvi svojoj, rekoh ti: da si živa u krvi svojoj! Ali ti se osloni na ljepotu svoju, i prokurva se sa zla svojega. Nijesi se sjećala dana mladosti svoje, kada si bila gola i bosa. Počinila si kurvarstvo sa sinovima Misirskim i sa sinovima Asirskim. Umnožila si kurvarstvo do zemlja Haldejske, i tako je golotinjom okriveno kurvarstvo tvoje; stoga će te kamenovati, i isjeći će te na komade mačevima svojim. I spaliće ognjem kuće tvoje (16:6, i sledeći stihovi).

Ovde se govori o Jerusalimu, kojim se označava crkva u pogledu doktrine; tim i drugim izrazima opisuje se u istom poglavlju kakva je bila crkva u početku, i šta je postala kada je otpala od dobra i istine. Kakva je bila kada ju je Gospod ustanovio sa, Idući mimo tebe, vidjeh te, i pokrih golotinju tvoju, i oprah te, i obukoh te. Pokriti golotinju označava utkloniti zla volje i obmane razuma; oprati označava očisiti od zala, a obući označava poučiti u istinama. Kvalitet crkve, kada je u odstupanju od dobra i istine, opisuje se u onome što sledi. Oslonila si se na krasotu svoju, označava inteligenciju iz propriuma, i da je crkva uživala u tome. Počiniti kurvarstvo označava upijati obmane; kurvati se s Egipćanima i sinovima Asirskim, označavaju se falsifikovanja potvrđena znanjima-sećanjima i racionalnim stvarima iz toga. Umnožavanje kurvarsva sa Haldejcima, označava i profanaciju istine. Otuda je jasno šta se označava time što se kaže da je njena golotinja otkrivena kroz njeno kurvarstva; naime, da će crkva zbog obmana i falsifikovanja biti lišena svakog razumevanja istine. Biti kamenovana označava da će crkva nestati zbog obmana. To što će je iseći na komade svojim mačevima, označava da će crkva savim nestati zbog falsifikovanja istine. A to što će ognjem spaliti tvoje kuće, označava da će sasvim nestati zbog paklenih ljubavi; kuće označavaju sve ono što pripada čoveku, a oganj označava paklene ljubavi. Iz ovih se razmatranja jasno vidi šta je od onoga što pripada nebu i crkvi sadržano u ovim rečima, i da se to pokazuje samo iz duhovnog smisla. (Da oprati označava očisiti od zala i obmana, može se videti u Nebeskim Tajnama, br. 3147, 10237, 10243; da obući označava poučiti u istinama, br. 1073, 2576, 5248, 9952, 10536; da krasota označava inteligenciju, br. 300, 4985, 5199, u ovom slučaju inteligeniciju iz propriuma. Da kurvarenje označava biti prožet obmanama, vidi gore, br. 141; da Egipat označava Znanje-sećanje, a Asirija Racionalno, može se videti upravo gore; da Haldeja označava profanaciju istine, Nebeske Tajne 1182, 1283, 1295, 104, 106, 1307, 1308, 1321, 1322, 1326; da kamenovati označava nestati zbog obmana br. 515, 7456, 8575, 8799; da mač označava obmanu koja se bori protivu istine I koja ju razara br. 2799, 4499, 7102, otuda isjeći na komade mačem označava nestati sasvim zbog falsifikovanja istine; da oganj označava paklenu ljubav, br. 1861, 5071, 6314, 6832, 7575, 10747; I da kuća označava cijelog čovjeka, I stvari koje mu pripadaju, stoga koje pripadaju njegovom razumu I njegovoj volji, br. 710, 2231, 2233, 2559, 3128, 3538, 4973, 5023, 6690, 7353, 7848, 7910, 7929, 9150; otuda se vidi šta je označeno sa, oni će spaliti kuće tvoje ognjem.)

Kod Osije;

Svađajte se s materom svojom, jer mi nije žena, niti sam joj ja muž; neka odbaci kurvarstva svoja od lica svojega, i preljube svoje od dojaka svojih. Da je ne bih svukao golu i učinio je kakva je bila u onaj dan kada se rodila, i da je ne bih postavio da bude kao pustinja, i neću se smilovati na djecu njenu, jer su kopilad (sinovi kurvarstva) (2:2-4).

I ovde je predmet o kome se govori crkva koja je pala u obmane i zla; majka s kojom će se boriti, označava crkvu; kurvarstva i preljube označavaju obmane i zla iz toga; učiniti da bude kao pustinja i zemlja suva, označava lišavanje dobra i istine. Umoriti je žeđu označava potpuni nedostatak istine; njeni sinovi označavaju sve obmane iz toga, uopšte, stoga se nazivaju sinovi kurvarstva. (Da majka označava crkvu, može se videti, Nebeske Tajne 289, 2691, 2717, 3703, 427, 8897; da pustinja označava gde nema dobra jer nema istine, br. 2708, 4736, 7055; da suva zemlja označava gde nema istine, jer voda označava istinu vere, br. 2702, 3058, 5668, 8566, 10238; da biti umoren žeđu, označava nestati zbog nedostatka istine, br. 8568 na kraju. Da sinovi označavaju osećanja istine i istine uopšte, br. 2362, 3963, 6729, 6729, 6775, 6778, 9055; stoga, u obrnutom smislu, osećanja obmane i obmane uopšte. Otuda se može videti da se svlačenjem do gola označava da će biti bez dobra i istine.) U Plaču:

Teško sagriješi Jerusalim. Zato posta kao nečista žena; svi koji su ga poštovali, preziru ga, jer vidješe golotinju njegovu (1:8).

Kod Jezekilja:

Oliva, koja je Samarija, počini kurvarstvo s Egipćanima, i sa sinovima Asirskim; oni otkriše golotinju njezinu, uzeše sinove i kćeri njihove, i na kraju je posekoše mačem; stoga ću te dati u ruke onima na koje si mrzila, da s tobom postupe po svojoj mržnji, i da ti oduzmu sav trud tvoj, i da te ostave golu i nagu, da se pokaže golotinja tvoga kurvarstva (23:4, 8, 9, 10, 18, 28, 29).

Ovde je predmet o kome se govori Samarija, koja se naziva Olom, i Jerusalim, koji se naziva Olivom, gde je crkva označena s obje. Samarijom, gde su bili sinovi Izrailjevi, označava se crkva gde nema istina, nego obmana, a Jerusalimom crkva gde nema dobara, nego zala. Šta je označeno kurvarenjem s Egipćanima i sinovima Asirskim, a šta ubijanjem njenih sinova i kćeri mačem, objašnjeno je gore; otuda je jasno, da se time što je ostavljena gola i naga označava se da je bez dobra i istine.

Kod Isaije:

Zato će Jehova učiniti da oćelavi glava (kruna na glavi) kćerima Sionskim, i otkriće golotinju njihovu (3:17).

Kćeri Sionske označavaju nebesku crkvu i stvari te crkve, ali, u ovome slučaju, izokrenute. Krunom na glavi koja će oćelaviti, označava se inteligencija koje će biti lišeni; a zadnjica, koja će se pokazati gola, označava se ljubav prema sebi i obmana.

Kod Nahuma:

Teško gradu krvničkom, vas je pun laži i otimanja, grbež ne izbiva iz njega. Za mnoštvo kurvarstva ljupke kurve, vješte bajačice, evo me na te, i uzgrnuću ti skute tvoje na lice, i pokazaću narodima golotinju tvoju i carstvima sramotu tvoju (3:1, 4, 5).

Grad krvnički označava doktrinu obmane koja pričinjava nasilje dobru ljubavi prema bližnjem.

Kod Avakuma:

Teško onome koji poji bližnjega svojega, dodaje mijeh svoj da bi ga opojio i gledao mu golotinju. Pij i ti, i otkrij golotinju (okrajak) svoju (2:15, 16).

Pojiti druga (bližnjega) da bude pijan, označava prenositi obmane sve dok prestane da vidi istinu; videti njihovu golotinju, označava učiniti da se pojave obmane razuma i zla volje. Okrajak koji ćeš se otkriti, označava prljave ljubavi. (Da piti označava biti poučavan u istinama, može se videti, Nebeske Tajne 3069, 3772, 4017, 4018, 8562, 9412; otuda, u obrnutom smislu, označava predati (prenijeti) obmane; da opijati označava postati bezuman zbog obmana, stogane videti istine, br. 1072; da okrajak označava telesne i zemaljske ljubavi, br. 4462, 7945.) Otuda je očito šta je ozanačeno time što se Noje opio vinom i bio pijan, tako da je ležao posred šatora, i da se Ham nasmijao na golotinju svog oca, ali da su Sem i Jafet pokrili njegovu golotinju, i okretali se licem natrag da ne bi vidjeli golotnju svoga oca (Postanje 9:21-23).

(Ali ove su stvari objašnjene u Nebeskim Tajnama gde se o tome govori). U Plaču:

Doći će i tebi čaša, kćeri Edomska, koja živiš u zemlji Uzu, opićeš se i otkrićeš se (4:21).

Ovde se sa biti pijan i go označavaju iste stvari kao gore. (Ali posebno su označene Edomom, kao što se može videti, Nebeske Tajne 3322, 8314.)

Kod Isaije:

Kćeri Vavilonska i Haldejska, sjedi u prah, nema prijestola, jer se više nećeš zvati nježna i ljupka. Uzmi žrvnje i melji žito, otkrij kosu svoju, izuj se i zagali golijeni, idi preko rijeka. Otkriće se golotinja tvoja, i vidjeće se sramota tvoja (47:1-3).

Kćeri Vavilonskom i Haldejskom označavaju se oni koji profanišu (skrnave) dobra i istine crkve. Mljeti žito označava falsifikovati istine; otkriti kosu i goleni označava biti lišen razumevanja istine, i volje za dobro; stoga je bilo naloženo Aronu i njegovim sinovima da se ne penju stepenicama k oltaru, da se ne bi otkrila njihovagolotinja (Izlazak 20:26). Tako da načine gaće lanene da se pokrije golo tijelo; od bedara do stegna da budu. I to neka je na Aronu i sinovima njegovim kad ulaze u šator od sastanka ili kad pristupaju k oltaru i služe, da ne bi noseći grijehe poginuli (Izlazak 28:42, 43).

Iz ovih je razmatranja jasno što je označeno rečima u sledećem stihu ovoga poglavlja: Svjetujem te da kupiš u mene zlata žeženoga u ognju, da se obogatiš. I bijele haljine, da se obučeš, da se ne pokaže sramota golotinje tvoje. A isto tako u sledećim rečima ove knjige Apokalipse:

Blago onome koji je budan i koji čuva haljine svoje, da go ne hodi i da se ne vidi sramota njegova (16:15).

Pored toga, nagima se u Reči označavaju i oni koji nisu u istinama, a zbog toga ni u dobru, jer ne znaju istine, ali ih žele. Ovo je slučaj s onima unutar crkve gde su u obmanama oni koji naučavaju; a označava i one koji su izvan crkve, i koji nemaju Reč, pa zbog toga niti znaju istine niti bilo šta o Gospodu. Ovi su opisani u sledećim odlomcima.

Kod Isaije:

Nijeli ovo post koji izabrah: da razvežeš veze bezbožnosti, da prelamaš hljeb sa gladnima, i da obučeš gologa kada ga vidiš? (58:6, 7).

Kod Jezekilja:

Neka da hljeb gladnome, i neka pokrije gologa haljinom (18:7).

I kod Mateja:

Bijah go, i obukoste me (25:36, 38).

Pokriti haljinom, ili obući, označava poučiti u istinama. (Da haljine označavaju istine, može se videti gore, br. 195, a da goli ozančava dobro nevinosti, može se videti u Nebeskim Tajnama, br. 179, 180, 280.)

9391. Koji prinesoše žrtve paljenice, i prinesoše teoce na žrtve zahvalne Jehovi. Da se ovim označava reprezentativ Gospodovog bogoštovanja od dobra i od istine koja je od dobra, vidi se iz reprezentacije žrtava paljenica i žrtava [zahvalnih] , što je bogoštovanje Gospoda u opšte (vidi br. 922, 6905, 8936), posebno se žrtvama paljenicamaoznačava bogoštovanje Gospod od dobra ljubavi, dok se žrtvama označava bogoštovanje Gospoda od istine vere koja je od dobra (br. 8680), i iz značenjateoca, što je dobro nevinosti iljubavi prema bližnjemu u spoljašnjem ili prirodnom čoveku (o kome niže). (Da životinje koje su bile žrtvovane označavaj valitet dobra i istine od kojega je bilo bogoštovanje, vidi br. 822, 1823, 2180, 3519.)(Da pitome i korisne zveri označavaju nebeske stvari dobra ljubavi, i duhovne stvari istine vere, i da su zbog toga korištene za žrtve, vidi br. 9280).

Da junica označava dobro nevinosti i ljubavi prema bližnjem u spoljašnjem ili prirodnom čoveku, je stoga što životinje krda označavaju osećanja dobra i istine u spoljašnjem ili prirodnom čoveku, a one od stada, osećanja dobra i istine u unutrašnjem ili duhovnom čoveku (br. 2566, 5913, 9135). Životinje stada su jaganjci, koze, ovce, ovnovi, jarci; a one od krda su volovi, junci, telad, jaganjci i ovce pa označavaju dobro nevinosti i ljubavi prema bližnjem u unutrašnjem ili duhovnom čoveku, stoga telad i junci, pošto su mlađi od volova, označavaju slično u spoljašnjem ili prirodnom čoveku.

[2] Da junci i telad označavaju ovo dobro, vidi se iz odlomaka u Reči gde se pominju; kao kod Jezikilja: I noge mu bijahu prave, a u stopalu bijahu im noge kao u teleta; i sijevahu kao uglađena mjed (Jezek. 1:7). govoreći o kerubima (heruvimima), koji su opisani sa četiri živa stvorenja, [Da se heruvimima označavaju stražari ili Gospodovo proviđenja koji sprečavaju svaki pristup njemu osim preko dobra, vidi br. 9277). Spoljašnje ili prirodno dobro bilo je pretstavljenopravom nogom, i stopalom noge koja je bila kao noga u teleta; jer se nogama označavaju stvari prirodnog čoveka; a pravom nogom oni koji su u dobru, a stopalom noge oni u poslednjem, u prirodnom čoveku. (Da noge imaju ovo značenje, vidi br. 2162, 3147, 5327-5328; isto tako da pete, stopala, i kopita označavaju poslednje stvari u prirodnom čoveku, br. 4938, 7729). Razlog da su stopala noge sevala kaouglađena mjed, bio je to što mjed označava prirodno dobro (br. 425, 1551), a mjeduglađenakoja je sevala označava dobro koje blista u svetlosti neba, koja je istina Božanska koja proističe od Gospoda. Iz noga što je rečeno, vidi se da se teletom označava dobro spoljašnjeg ili prirodnog čoveka.

[3] Na sličan načim kod Jovana: I pred prijestolom bješe stakleno more, kao kristal; i nasred prijestola i okolo prijestola četiri životinje, pune očiju sprijed i strag. I prva životinja bješe kao lav, i druga životinja kao tele, i treća životinja imaše lice kao čovjek, i četvrta životinja bješe kao orao kad leti (Otkr. 4:6-7); i ovde četiri životinje koji su heruvimi označavaju stražu i Gospodovo proviđenje koji sprečavaju da mu se priđe bilo kojim drugim putem osim preko dobra ljubavi; straža se izvodi preko istine i njenog dobra, i preko dobra i njenove istine. Istina i njeno dobro (dobro koje potiče od istine), poljašnjem čoveku, označeni su lavom i teletom; a dobro i istina iz njega, u unutrašnjoj formi, označeni su licem čovjeka i orlom koji leti. (Da lav označava istinu od dobra u njenoj moći, vidi br. 6367, pa stoga tele označava samo dobro otuda izvedeno).

[4] Kod Osije: Uzmite sa sobom riječi, i obratite se ka Jehovi; recite mu: oprosti sve bezakonje, i primi dobro; i daćemo žrtve (platićemo žrtvama) junicama usana svojih (Osija 14:2); niko ne može znati šta je označeno sa platiti junicama usana osim ako zna šta je označeno junicama i usnama. Da to označava ispovedanje i zahvaljivanje iz dobroga srca, vidi se; jer se kaže, obratite se k Jehovi i recite mu; primi dobro, a onda, daćemo(platićemo) junicama svojih usana, označavajući ispovedati Jehovu iz dobara doktrine, i dati mu hvalu; jer usne označavaju stvari doktrine (vidi br. 1286, 1288).

[5] Kod Amosa: Vi primičete stolicu na kojoj sjedite; i jedete jaganjce iz stada i teoce ugojene (Amos 6:3-4); ovde se opisuju oni koji su u obilju poznavanja dobra i istine, a žive zlim životom; jesti jaganjce iz stada označava naučiti i usvojiti dobra nevinosti koja pripadaju unutrašnjem ili duhovnom čoveku; jesti teoce iz štale označava učiti i usvajati dobra nevinostikoja pripadaju spoljašnjem ili prirodnom čoveku. (Da jesti označava usvajanje, vidi br. 3168, 4745; i da jaganjci označavaju dobra nevinosti, br. 3519, 3994, 7840). A pošto jaganjci označavaju unutrašnja dobra nevinosti, to sledi da teoci iz štale označavaju spoljašnja dobra nevinosti; jer u Reči, osobito u proročkoj Reči, obično se govori o istini kad god se govori o dobru, zbog nebeskoga braka (br. 9263, 9314); a tako isto govori se o spoljašnjim stvarima kad se govori o unutrašnjim. Osim toga, štala (koja se koristi za gojenje) i salo označavaju dobro unutrašnje ljubavi (br. 5943).

[6] Na sličan način i u sledećim odlomcima: Avama, koji se bojite imena mojega, granuće sunce pravde, i zdravlje će biti u zracima njegovijem, i izlaziće i skakaće kao teoci od jasala (4:2). A otac reče za sina razmetnoga: iznesite najljepšu haljinu i obucite ga, i podajte mu prsten na ruku i obuću na noge. I dovedite tele ugojeno te zakoljite, da jedemo i da se veselimo (Luka 15:22-23). Onaj ko razume samo smisao slova, verovaće da ništa dublje ne leži sakriveno ovde; baš naprotiv, svaka pojedinost sadrži nebeske stvari; kao to da treba da na njega stave najlepšu haljinu; da metnu prsten na njegovu ruku, i obuću na njegove noge; i da dovedu najdeblje tele, zakolju ga, da bi jeli i veselili se. Sinom razmetnim (raspusnim) označavaju se oni koji su bili raspusni u nebeskom blagu, a to su poznavanja dobra i istine; vraćanjem svom cu i njegiovim priznanjem da nije dostojan da se nazove njegovim sinom, označava se pokajanje srcem i poniznost (skrušenost); najlepštom haljinom u koju ga je trebalo obući, označavaju se glavne istine (4545, 9212, 9216); a ugojenim teletom opšta dobra koja korespondirajuovim istinama. Slično je označeno teocima i junicama u drugim odlomcima (kao Isa. (11:6; Jezek. 39:18; Ps. 29:6; 69:31), kao i žrtvama paljenicama i žrtvama (Izlazak 29:11-14; Levitska 4:3-12 i13-21; 8:14-17; 9:2; 16:3; 23:18; Brojevi 8:8-26; 15:24-26; 28:19; 1 Samuelova 1:25, 16:2; 1 o Carevima 18:23-26, 33).

[7] Razlog zašto su sinovi Izrailjevi sebi načinili zlatno tele, i klanjali mu se umesto Jehovi (Izlazak 32), bio jeto što je Egipatsko idolopoklonstvo bilo ostalo u njihovim srcima, iako su ispovedali Jehovu svojim ustima. Glavni među idolima (likovima) u Egiptu bili su junice i teoci od zlata, zato što je ženka teleta označavala sećanje-istinu, koja je istina prirodnog čoveka; a vo tele, dobro ove istine, koje je dobro prirodnog čoveka; a i stoga što zlato označava dobro. Ovo dobro i ova istina bile su pretvorene i likove (slike) muške i ženske teladi od zlata. Ali kada su se reprezentativi nebeskih stvari tamo preokrenuli u idolatrije (idolopoklonstva), i na kraju i u magiju, tada su se u Egiptu, kao i na drugim mestima, slike (likovi) koji su nekad bili reprezentativi, pretvorili u idole (likove, kipove), kojima su počeli da se klanjaju. Otuda su potekla idolopoklonstva drevnih, i magijske veštine Egipta.

[8] Jer je drevna crkva, koja je sledila posle pradrevne crkve, bila je reprezentativna crkva, čije se celo bogoštovanje sastojalo u obredima, uredbama, sudovima, i zapovestima koje su pretstavljale Božanske i nebeske stvari, koje su unutrašnje stvari crkve. Posle potopa ova drevna crkva bila se proširila kroz veći deo Azijskog sveta, a bila je i u Egiptu. Ali u Egiptu sećanja-znanja ove crkve su bila posebno negovana, u čemu su se Egipćani odlikovani više nego drugi u poznavanju korespondencija i reprezentativa, kao što se može videti po hieroglifima, i po magijskim veštinama i idolima tamo; kao i po raznim stvarima koje se iznose o Egiptu u Reči. Otuda to da se Egiptom u Reči označava sećanje-znanje u opšte, kako u pogledu istine tako i u pogledu dobra; kao i prirodno, jer sećanje-znanje pripada prirodnom čoveku. Isto je bilo označeno i ženskim i muškim teletom.

[9] (Da je drevna crkva, koja je bila reprezentativna crkva, bila proširena kroz mnoga carstva, i da je bila i u Egiptu, vidi br. 1238, 2385, 7097; i da stoga Egipat u Reči označava sećanje-znanje u oba smisla, br. 1164-1165, 6651, 7779, 7926; a pošto je sećanja-znanje i njegovo dobro istina i dobr rirodnog čoveka, stoga se Egiptom u Reči označava i prirodno, br. 4967, 6147, 6252.)

[10] Iz svega ovoga sada je očito da su žensko i muško tele bili među glavnim idolima Egipta, zato što su zenka i mužjak teleta označavali sećanje-znanje i njegovo dobro, koje pripada prirodnom čoveku, na sličan način kao i sam Egipat; tako, pošto su Egipat i tele imali isto značenje, stoga se o Egiptu kaže kod Jeremije: Egipat je lijepa junica, ali pogibao ide sa sjevera. I najamnici su njegovi usred njega kao teoci ugojeni, ali se i oni obrnuše i utekoše (Jer. 46:20-21). junica označava sećanje-istinu prirodnog čoveka; najamnik koji je ugojeno tele označava one koji čine ono što je dobro radi dobiti (br. 8002); stoga teoci označavaju takvo dobro koje u sebi nije dobro, nego je uživanje prirodnog čoveka odvojeno od duhovnog čoveka. Ovo je uživanje u kojemu su bili sinovi Jakovljevi, koji su po sebi bili idolopoklonici; stoga je njima bilo dopušteno da to bude nešto njihovo vlastito i da to posvedoče obožavanjem teleta (Izlazak 32).

[11] Ovo je opisao i kod Davida: načiniše tele kod Horeba, i klanjahu se kipu. Mijenjahu slavu svoju na priliku vola, koji jede travu (Psalam 106:19, 20); činiti tele kod Horeba i klanjati se livenom kipu (liku) označava idolopoklonstvo, koje se sastoji u obredima, uredbama, sudovima, i zakonima, u spoljašnjoj formi samo; a ne u isto vreme i u unutrašnjoj. (Da je ta nacija bila u spoljašnjim stvarima bez unutrašnjih, vidi br. 9320, 9373, 8871, 8882.); njihovim menjanjem svoje slave na priliku vola koji pase travu, označeno je da su se otuđili od unutrašnjih stvari Reči i crkve, i da su se klanjali onome što je spoljašnje, a što su sama sećanja-znanja lišena života; jer slava označava ono što je unutrašnje u Reči i u crkvi (vidi predgovor Postanju 18; i br. 5922, 8267, 8427); prilika vola označava nešto što liči dobru po spoljašnjoj formi, jer prilika (slika) označava sličnost, stoga ono što je lišeno života; a vo označava dobro u prirodnom, stoga dobro u spoljašnjoj formi (br. 2566, 2781, 9134); jesti travu označava usvajati (br. 3168, 3513, 4745); a trava označava sećanje-znanje (br. 7571).

[12] Pošto su ove stvari bile označene zlatnim teletom, kome su se klanjali sinovi Izrailjevi umesto Jehovi, stoga nastavlja s tim na sledeći način: I uzeh grijeh vaš koji učiniste, tele, i sažegoh ga ognjem i razbih ga i strh ga u prah i prosuh prah njegov u potok (Zak. Ponov. (9:21). Niko ne zna zašto se tako postupilo sa zlatnim teletom, osim ako zna šta je označeno sažgati ognjem, razbiti, prahom, prosuti u prah; a šta potokom koji je dolazio s gore u koji je prah bačen. Ovde se opisuje stanje onih koji se klanjaju spolajašnjim stvarim ez ičega unutrašnjeg; naime, da su oni u zlima ljubavi prema sebi i svetu, i u obmana koje potiču od ovih, u odnosu na ono što je od Božanskog, stoga u odnosu na Reč. Jer oganj kojim je spaljeno tele označava , stga u odnosu na Reč. Jer oganj kojim se sažgano tele označava zlo jubavi prema sebi i svetu (br. 1297, 1861, 7324, 7575); prah u koji je smrvljeno, označava obmanu potvrđeu doslovnim smislom Reči, a potok sa Gore Sinajske označava istinu Božansku, stoga Reč u slovu, jer ovo dolazi iz nje. Jer oni koji su u spoljašnjim stvarima bez unutrašnjih, oni objašnjavaju Reč u korist svojih vlastitih ljubavi, i vide u njoj zemaljske stavri, a ništa od nebeskih stvari, kao što su to radili Jevreji od davnina, a što rade i danas.

[13] Slične su stvari bile pretstavljene i teocima Jeroboama u Betelu i Danu (1 o Carevima 12:26, do kraja; 2 o Carevima 17:16), o čemu čitamo kod Osije: Postavljaju careve, ali ne od mene; podižu knezove koje ja ne poznajem; od srebra svojega i zlata svojega grade sebi likove, da se istrijebe. Jer je i ono od Izrailja; načinio ga je umjetnik, i nije Bog: tele će Samarijsko otići u komade (Osija 8:4, 6). predmet o kome se ovde govorije izopačeni razum i iskrivljeno tumačenje Reči od strane onih koji su u spoljašnjim stvarima bez unutrašnjih; jer ostaju u smislu slova Reči, koji smisao oni izopačuju da bi pogodovao njihovim vlastitim ljubavima i načelima koja su iz njih izvedena.

[14] Postavljaju careve, ali ne od mene; podižu knezove koje ja ne poznajem označava izlegati istinu i glavne istine iz svoje svetlosti, a ne iz Božanske, jer u unutrašnjem smislu car označava istinu (br. 1672, 2015, 2069, 4581, 6148); knezovi označavajuglavne istine (br. 1482, 2089, 5044); od srebra i zlata graditi sebi idole označava izokretatisećanja-znanjaistine i dobra iz doslovnog smisla Reči, ukorist vlastitih požuda, a i dalje im se klanjati kao svetima, iako su iz njihove vlastite ineligencije i kao takvi lišeni života; jer srebro označava istinu, a zlato dobro, koje je od Božanskog, stoga pripada Reči (br. 1551, 6917, 8932); daidoli označavaju doktrinarne stvari od čovekove vlastite inteligencije kojima se klanja kao svetima, a koje nemaju života usebi (br. 8941), iz čega je jasno da se carem i knezovima, kao i srebrom i zlatom označavaju obmane od zla; jer ono što je od čovekovog vlastitog, to je od zla, pa su to stoga obmane, iako izvana izgledaju kao istine, jer su uzete iz doslovnog smisla Reči. Iz ovog se vidi šta je označeno teletom Samarijskim koje umjetnik načini, naime, dobro prirodnog čovka a ne u isto vreme i duhovnog čoveka; stoga nešto što nije dobro, jer se primenjuje za zlo. Umjetnikga je načinio, i to nije Bo značava da je to iz čovekovog vlastitog, a ne od Božanskog; razbiti u komade označava rasuti.

[15] Slične stvari označene su teocima kod Osije: I sada jednako griješe i grade sebi lijući od srebra svojega po razumu svojemu likove, koji su svi djelo umjetničko, a oni govore za njih: ljudi koji prinose žrtve neka ljube teoce (Osija 13:2). Iz svega ovoga sada se vidi šta je označeno teletom a šta juncem u sledećim odlomcima: I jednorozi će sići s njima i junci s bikovima; zemlja će se njihova opiti od krvi i prah njihov utiti od pretiline (Isa. (34:7). Jer će tvrdi grad opustjeti i biće stan ostavljen i zanemaren kao pustinja; ondje će pasti (ravu) tele i ondje će lijegati, i poješće mu grane (Isa. (27:10). Srce moje vapije za Molohom; bjegunci njegovi pobjegoše dori do Segora kao junica trećakinja, jer će ići uz brdo Luitsko plačući (Isa. (10:11). Ukroti zvijer u ritu, krdo volova s teocima naroda, da bi popadali pred tobom sa šipkama srebra; raspi narode koji žele bojeve (Psalam 68:30).

[16] Predmet o kome se ovde govori je smeonost (arogancija) onih koji žele da uđu preko sećanja-znanja u misterije vere, a koji nisu voljni da priznaju bilo šta što sami nisu izlegli iz toga. I pošto ne vide ništa iz svetlosti neba koja je od Gospoda, nego sve vide iz svetlosti prirode koja dolazi od čovekovog vlastitog, oni se hvataju za senke umesto da gledaju u svetlosti, te stoga vidi obmane umesto stvarnosti, a u glavnom vide obmane umesto istine. Pošto misle ludo, jer [misle] iz najnižih stvari, oni se nazivaju divljimzverima iz rita; i pošto umuju s jarošću, nazivaju se krdom volova, i pošto su razasuti među dobrima onih koji su u istinama crkve, to se kaže za njih da su popadali predtobom sa šipkama srebra među teocima naroda, i dalje, da rasipaju narode, to jest, crkvu samu s njenim istinama; požuda za napadanjem i razaranjem ovih istina označava se onima koji žele bojeve. Iz svega ovoga ponovo se vidi da teoci označavaju dobra.

[17] Kod Zaharije 12:4 kaže se, I oslijepiću sve konje narodima; a konji naroda označavaju intelektualne stvari istine kod onih koji pripadaju crkvi, jer konj označavarazumevanje istine (vidi br. 2761). Ali kaže se izgaziću nogama srebrene šipke, i razagnaću narode među teoce naroda; dok segaženjem nogama i rasipanjem označava baciti i razasuti (vidi br. 258). (Srebrom se označava istina, br. 1551, 2954, 5658, 6112, 8932; a narodima oni iz crkve koji su u istinama, br. 2928, 7207, stoga istine crkve, br. 1259, 160, 3581.) Na taj način teoci naroda označavaju dobra volje kod onih koji pripadaju crkvi.

[19] Osim toga, da teoci označavaju dobra, što se vidii kod Jeremije: I predaću ljude koji prestupaju mo avjet, koji ne izvršiše riječi zavjeta koji učiniše preda mnom, rasjekavši tele na dvoje i prošavši između polovina. Knezove Judine i znezove Jerusalimske, dvorjane i svećenike i sav narod ove zemlje, koji prođoše između polovina onoga teleta. Predaću ih u ruke neprijateljima njihovijem i u ruke onijeh koji traže dušu njihovu, i mrtva će tijela njihova biti hrana pticama nebeskim i zvijerima zemaljskim (Jer. 34:18-20). Niko ne može znati šta je označeno zavjetom teoca, kao i prolaženjem između polivina [teleta], ako ne zna šta je označeno zavjetom, šta teletom, i šta sa biti podeljen u dvadela; isto tako šta je označeno knezovima Judinim i Jerusalimskim, šta dvorjanima [evnusima), svećenicima, i narodom zemlje. Očitio je da se su skriva neka nebeska tajna. Pa ipak, ova se tajna može pokazati razumu kada se zna da se zavjetom označava povezansot, teletom dobro, teletom rasječenim u dvoje dobro koje porističe od Gospoda s jedne strane, i dobro koje čovek prima s druge strane; i da se knezovima Judinim iJerusalimskim, dvorjanima [evnusima] i svećenicima, kao i narodom zemlje označavaju istine i dobra crkve iz Reči; i da se prolaženjem između dvije polovine označava povezivanje. Iz svih ovih stvari, kada se znaju, očito je da je unutrašnji smisao ovih reči da nije bilo povezivanja između dobra koje proističe od Gospoda s dobrom koje čovek prima kroz Reč, stoga preko istina i dobara crkve kod te nacije; nego da je bilo neslaganje, iz razloga što su bili u spoljašnjim stvarima bez ikakvih unutrašnjih.

[19] Slično je označeno zavjetom teleta s Avramom, o kojemu čitamo u knjizi Postanja: Jehova reče Avramu: prinesi mi junicu od tri godine i kozu od tri godine i ovna od tri godine i grlicu i golupče. I on uze sveto to, i rasječe u pole: i metnu sve pole jednu prema drugoj, ali ne rasječe ptica. Aptice letijahu na te mrtve životinje; a Abram ih odgonjaše. A kad sunce bješe na zahodu, uhvati Avrama tvrd san, i gle, strah i mrak obuze ga. . . . Taj dan učini Jehova zajet s Abrahamom govoreći: sjemenu tvojemu dadoh zemlju ovu od vode Egipatske do velike vode, vode Eufrata (Postanje 15:9-12, 18). Strah i mrak obuze Avrama je označavalo stanje Jevrejske nacije, da su bili u najvećem mraku u pogledu istina i dobara crkve iz Reči, jer u bili u spoljašnjim stvarima bez ičega unutrašnjeg, pa stoga u idolopokloničnom bogoštovanju. Jer onaj ko je u spoljašnjim stvarima bez ikakvih unutrašnjih, taj je u idolopokloničnom bogoštovanju. Jer kada se takav čovek klanja, njegovo srce i duša nisu u nebu, nego u svetu; i on se ne klanja svetim stvarima Reči iz nebeske ljubavi, nego iz zemaljske ljubavi. Ovo stanje t acije je ono što je opisano kod proroka zavjetom teoca koji je rasječen u pole, i sa između kojih/polivina] prolažahu.