9642. [Načini] dasaka za šator, dvadeset dasaka na južnoj strani [premajugu]. Da ovo označava čak i u njegovo unutrašnje i najdublje stvari gde je istina u svetlosti, vidi se iz značenja dasaka za šator, što je dobro koje podupire (podržava) nebo (vidi br. 9634); iz značenja strane (ugla), kada se kaže o stranama sveta, što je gde je to stanje istaknuto i označeno stranom [sveta] (o čemu u onome što sledi); i iz značenja južne strane prema jugu, što su unutrašnje i najdublje stvari gde su istine u svetlosti; jer se jugom označava stanje svetosti, što je stanje inteligencije od istina, pa stoga jedno unutrašnje stanje; jer svetlost ( a sasvetlošću inteligencija i mudrost) u nebima, se pojačava [kad se ide] prema više unutrašnjim stvarima; dok dalje od ovih , istina je u senci, koje je stanje istine označeno severom. Iz ovoga tada sledi da se sa na južnoj strani prema jugu označava [da to ide] sve do unutrašnjih i najdubljih stvari gde je istina u svetlosti.

[2] Isto je označeno jugom i podnevom kod Isaije: Kazaću sjeveru: daj, i jugu: ne brani; dovedi sinove moje iz daleka i kćeri moje iz krajeva zemaljskih (Isa. (43:6). U ovome odlomku govori se o jednoj novoj crkvi; kaži sjeveru, označava [kazati] onima koji su u tami ili u neznanju o istinama vere, a to su narodi izvan crkve; kazati jugu, označava [kazati] onima koji su u svetlosti od poznavanja dobra i istine, a to su oni koji su unutar crkve; stoga se ovim drugima kaže da ne brane, a prvima da daju.

[3] Kod Jezikilja: Okreni lice svoje prema jugu, i pokaplji prema jugu, i prorokuj na šumu u južnom polju. I reci šumi južnoj: čuj riječ Jehovinu: evo, ja ću raspaliti u tebi oganj koji će proždrijeti u tebi svako drvo zeleno i svako drvo suho; plamen razgorjeli ne će se ugasiti, i izgorjeće od njega sve od juga do sjevera. Okreni lice svoje prema Jerusalimu, pokaplji prema svetijem mjestima, i prorokuj protiv zemlje Izrailjeve. (Jezekilj 21:2-4? 21:7). Jugovde označava one koji su u svetlosti istine iz Reči, to jest one koji pripadaju crkvi, ali koji su u obmanama koje potvrđuju smislom slova Reči, koje otvaraju na pogrešan način; zbog čega se kaže šuma u južnom polju, i šuma južna. Šuma označava ono gde vladaju sećanja-znanja; dok vrt, gde vlada istina. Iz ovoga je jasno šta je označeno s okrenuti live prema jugu i pokapati [reči] prema jugu, i sa prorokovati na na šumu poljsku na jugu; a posle s okrenuti lice prema jerusalimu, i pokapati prema svetim mjestima čime se označavaju stvari koje pripadaju crkvi.

[4] Kod Isaije: I ako otvoriš dušu svoju gladnome, i nasitiš dušu nevoljnu: tada će zasjati u mraku vidjelo tvoje i tada će mrkla tama tvoja biti kao podne (Isa. (58:10); gde tama i mrkla tama označavaju neznanje istine i dobra; dok vidjelo i podne označavaju njihovo razumevanje. Ponovo: Učini vijeće, narode, učini sjen u po dne kao noć, zakloni izgnane, nemoj izdati bjegunca (Isa. (16:3); gde u po dne označava u svetlosti istine.

Kod jeremije: Spremite rat na kćer Sionsku, ustanite da udarimo na jug [u po dne). Teško nama, jer dan naže, i sjene večernje oduljaše (Jer. 6:4); gde ustanimo da idemo na jug označava protivu crkve, u kojoj je istina u svetlosti iz Reči.

Kod Amosa: Učiniću da da sunce zađe u po dne, i pomračiću zemlju za bijela dana (Amos 8:9); označavajući gašenje svetlosti istine iz Reči.

[5] Kod Davida: Nećeš se bojati strahote noćne, strijele koja leti danju, pomora koji ide po mraku, bolesti, koja u po dne mori (Psalam 91:5-6); strahota noćna označava obmane od zla kojesu iz pakla; strijela koja leti danju, obmanu koja se otvoreno uči (naučava); bolest koja u po dne mori, zlo u kojmu se otvroreno živi, čime se razara istina tamo gde ona može da bude u svetlosti iz Reči.

[6] Ponovo: Breme (prorokuj) opustinji na moru. Kao vihori koji prolaze na jug, tako će doći iz pustinje, iz zemklje strašne (Isa. ( ?). I jarac posta vrlo velik; a kada osili, slomi se veliki rog, i mjesto njega narastoše znamenja četiri roga prema četiri vjetra nebeska. I iz jednoga od njih izide jedan rog malen i naraste vrlo velik prema jugu i istoku i prema krasnoj zemlji. I naraste dori do vojske nebeske, i obori na zemlju neke od vojske i od zvijezda, i pogazi ih (Danilo 8:8-10). Predmet o kome se ovde govori je stanje buduće crkve, pa se pretskazujeda će crkva nestati zbog nauka (doktrine) o veri odvojenoj od dobra ljubavi prema bližnjem; jarac vrlo velikioznačava veru (br. 4169, 4769); rog koji raste prema jugu označava moć obmane protivu istina; prema istoku označava protivu dobara; prema krasnoj zemlji označava protivu crkve; do vojske nebeske , označava protivu svih dobara i istina neba; oboriti na zemlju neke od vojske nebeske i odzvijezda, označava razoriti ova dobra i istine, pa i sama znanja dobra i istine (br. 5697).

[7] Kod istoga proroka opisuje se rat između južnoga cara i severnoga cara (pogl. 11), pa se južnim carem označava svetlost istine iz Reči, dok se severnim carem označava umovanje od sećanja-znanja o istinama; [označavaju se] i promene kroz koj rolazi ta crkva dok ne nestane, što se opisuje raznim događajima toga rata.

[8] Pošto je jug označavao istinu u svetlosti, bilo je naloženo Rubinovom, Simeonovom, i Gadovom plemenu da se utabore nasprem juga (Brojevi 2:10-15); taborenje pretstavlja postavljanje u red svih stvari u nebima u skladu s istinama i dobrima vere i ljubavi (vidi br. 4236, 8103, 8193, 8196); sa dvanaest plemana koja su se utaborila, ozančavale su se sve istine i dobra u kompleksu (br. 3858, 3862, 7891, 7996, 7997); plemenom Rubinovim bila je označena istina vere u doktrini (br. 3861, 3866, 5542); plemenom Simeonovim (Šimunovim), proizlazeće istina vere u životu (br. 3858, 3862, 4497, 4503, 5482); dok se plemenom Gadovim označavaju dela od tih istina (br. 6404-6405). Ovo pokazuje zašto su se ova plemena utaborila naspram jugu; jer sve stvari istine, to jest, vere, pripadaju jugu, jer pripadaju svetlosti.

[9] Iz svega ovoga sada se vidi šta je označeno južnom stranom, naime, ono gde je stanje istine u svetlosti. Jer se sva stanja dobra ljubavi i istine vere ozačavaju četirima stranama zemlje – stanja dobra ljubavi istočnom stranom, i zapadnomstranom, a stanja vere južnom stranom, i severnom stranom. Na sličan način [šta je označeno] sa četiri vjetra u ovom odlomcima: I po tom vidjh četiri anđela gdje stoje na četiri ugla (četiri strane) zemlje, i drže četiri vjetra zemaljska, da ne duše vjetar na zemlju (Otkr. 7:1). I izići će da vara narode posva četiri kraja zemlje (Otkr. 20:8). I poslaće anđele svoje s velikijem glasom trubnijem; i sabraće izbrane njegove od četiri vjetra, i od kraja do kraja nebesa. (Mateja 24:31). Tada mi reče: prorokuj duhu, prorokuj, sine čovječiji, i reci duhu: ovako veli Jehova Gospod: od četiri vjetra dođi, duše, i duni na ove pobijene da ožive. (Jezekilj 47:9).

[10] Pošto se ovim vjetrovima, to jest, ovim krajevima, bile označene sve stvari dobra i istine, stoga sve stvari neba i crkve, a hramom se označavalo nebo ili crkva, stoga je bilo uobičajeno od drevnih vremena postaviti hram u pravcu istoka i zapada. Jer istokom se označavalo dobro ljubavi kada ustaje, a zapadom, dobro ljubavi kada zalazi. Ovo ima poreklo u reprezentacijama u koje su bili upućeni drevni koji su pripadali crkvi.