4926. A ona reče: kako prodrije? Da ovo označava njegovo prividno odvajanje od dobra, vidi se iz značenja prodrijeti, što je oštećenje i izokretanje istine kroz odvajanje od dobra (o čemu ubrzo). Da prodrijeti, ovde, znači odvojiti konac od ruke, i tako se odvojiti od dobra, jasno je, jer se crvenim koncem označava dobro (br. 4922); da je ovo bilo sakm po izgledu, sledi iz toga što je tako izgledalo babici (primalji); jer ovo nije bio onaj koji je imao crveni konac, nego njegov brat, kojim je predstavljena istina. O ovome predmetu vidi šta je ranije rečeno (br. 4925), naime, da je u stvarnosti dobro prvorođeni, a je istina to samo na izgled. (prim. prev. Tako je izgledalo babici). Ovo se dalje može ilustrovati onim kako se koriste udovi i organi u ljudskom telu. Izgleda da su udovi i organi prvi (priorni a da je njihov rad drugi po redu); jer se oni prvi vide pre, i pošto su poznati i pre nego se koriste. Međutim, koristi od ovih su priorne (prve po važnosti) u upoređenju s udovima i organima, jer ovi poslednji su potekli od koristi (službi, funkcija); u stvari, njih oblikuje njihova služba (funkcija), i sebi ih prilagođava. Da nije tako, sve stvari u čoveku ne bi tako jednodušno stvarale jedinstvo. Slično je i s dobrom i istinom: izgleda kao da je istina prva, ali prvo je dobro, jer dobro oblikuje istine i prilagođava ih sebi; stoga, strogo gledajući, istine su samo oblikovana dobra, ili oblici dobra. Istine u odnosu prema dobru su kao utroba i tkiva u telu u odnosi na njihove službe (funkcije); a dobro, uzevši stogo, samo je služba (korist, funkcija).

2. Da prodiranje označava kršenje istine i njeno izvrtanje preko odvajanja od dobra, jasno je i iz drugih odlomaka u Reči, kao kod Davida: Žitnice naše pune, obilne svakim žitom; ovce naše nek se množe na tisuće i na sto tisuća po stanovima našim. Volovi naši neka budu tovni; neka ne bude napadanja, ni bježanja (probijanja), ni tužnjave po ulicama (Psalam XXLIV. (13, 14). Ovde se govori o Drevnoj Crkvi, kakva je bila u njenoj mladosti; žitnice naše pune označavaju duhovnu hranu, to jest, istinu i dobro; stoka i volovi označavaju unutrašnja i spoljašnja dobra; nema provaljvanja (bježanja) označava da istine nisu kvarene i polomljene kroz odvajanje od dobra.

3. .

Kod Amosa: U to ću vrijeme podignuti opali šator Davidov, i zatvoriću mu pukotine, i opraviću mu što je razvaljeno (prodrto), i opet ću ga sagraditi kao što je bio prije (u danima od večnosti) Amos 9:11. Ovime se opisuje crkva koja je u dobru, a šator Davidov koji je bio opao, je ljubav i milost od Gospoda. (Da je šator ovo dobro, može se videti gore, br. 414, 1102, 2145, 3312, 4128, 4391, 4599, i da je David Gospod, (br. 1888); zatvoriti pukotin nači ispraviti zablude koje su se bile uvukle zbog odvajanja istine od dobra; a sagraditi kao što je negda bilo (od večnosti), označava stanje i ona vremena koja se u Reči nazivaju dani od večnosti, kao i od koljena do koljena – kao kod Isaije: 4. I tvoji će sazidati stare pustoline. I podignućeš temelje koji će stajati od koljena do koljena, i prozvaćeš se: koji sazida razvaline i opravi putove za naselje. (Izaija 58:12. Ovime se opisuje crkva u kojoj je ljujbav ka bližnjemu i život suštinsko. Ovde se sa sazidati pustoline označava popraviti obmane koje su se uvukle kroz odvajanje dobra od istine, jer je svaka obmana iz ovoga izvora; popraviti putove za naselje, ili putovi, su istine (br. 627, 2333), a putovi se kaže za istinu (br. 3368, 2451, 3613) , a naselje se kaže za dobro (br. 2268, 2451, 2712, 3613).

5.

Opet: I vidjeste da je mnogo proloma na gradu Davidov, i sabraste vodu u donjem jezeru (Isaija 22:9). Prolomi (pukotine na gradu Davidovu su obmane doktrine (nauka) a voda iz donjeg jezera, su predaje kojima se iskvarila istine Reči (Mateja 15:1-6): Marko 7:1-14) Kod Jezikilja: Ne izlazite na prolome (pukotine), i ne ograđujete doma Izrailjeva da bi se održao u boju u dan Jehovin Jezekilj 13:5. I tražih među njima koji bi opravio ogradu i stao na prolomu preda me za tu zemlju, da je ne zatrem; ali ne nađoh nikoga. (Jezekilj 22:30. Stati na prolomu označava braniti i i stražiti da ne bi obmane provalile, Kod Davida: I šćaše ih istrijebiti da Mojsije izabranik njegov ne stade kao u rasjelini red njim, i ne odvrati jarost njegovu da ih ne istrtijebi (Psalam 106:23). gde stati na rasjelini označava čuvati da se ne uvuku obmane: Mojsije je Reč (vidi predgovor Postanju XVIII, i br. 4859kraj) 6. Kod Amosa: On će vas tražiti kukama, i ostatak vaš udicama ribarskim. I kroz prolome ćete ižljesti, svaka na prama se, i pobacaćete, i što bude u dvorovma, govori Jehova Amos 4:2, 3). Izlaziti kroz prolome označava , kroz obamne zbog umovanja, dvor je Reč, stoga, istina doktrine koja je od dobra. A prolomi označavaju obmanu koja se javlja onda kada se dobro odvoji od istine, a isto je predstavljeno u reprezentativnom smislu i jačanjem i popravljanjem doma Jehovinog (2 o Carevima 12:6-8; 22:5). U drugoj knjizi Samuilovoj: I ožalosti se David što Bog ubi Uzu. Za to se prozva ono mjesto Fares-Uza do danas. (2. Samuelova 6:8. Ovo govori o Uzi, koji se poginuo jer je dodirnuo kovčeg: a kovčegom se predstavlja nebo, a u najvišem smislu, Gospod, stoga, Božansko dobro; Uzom je predstavljeno ono što služi, stoga istina, jer ona služi dobru. Gore opisano odvajanje opisuje se s prolom Uzin.

4918. A to blizanci u utrobi njezinoj. Da ovo označava obe stvari u crkvi, vidi se iz značenja blizanaca, što je i dobro i istina (br. 3299); i iz značenja utrobe, što je tamo gde leže začeti dobro i istina, stoga ono što pripada crkvi. Utroba (materica), u pravom smislu, označava ono najdublje u bračnoj ljubavi u kojemu je nevinost, jer, u Velikom Čoveku, utroba odgovara ovoj ljubavi; a pošto bračna ljubav ima poreklo u ljubavi dobra i istine , koja pripada bračnoj ljubavi, a ovaj je brak samo nebo, ili Gospodovo carstvo na zemlji koje je crkva, stoga je i crkva označena utrobom; Zato otvoriti utrobu označava izvedene doktrine crkve (br. 3856), a isto tako i sposobnost da se primaju istine i dobra crkve (br. 3967); a to se isto označava i sa izlaženjem iz utrobe, što je biti ponovo rođen ili preporođen (vidi br. 904), to jest, biti napravljen crkvom, jer ko je god preporođen, on je postao crkva.

2. Pošto se preporod, a otuda i crkva, označavaju sa izaći iz iutrobe, stoga se Gospod naziva u Reči onaj koji je sazdao i izvadio iz utrobe, kao kod Isaije: Ovako veli Jehova koji je stvorio i sazdao od utrobe materina, i koji ti pomaže (XKIV. 2).

Opet: Ovako veli Jehova, izbavitelj tvoj, i tvorac tvoj, koji te je sazdao od utrobe materine. (Izaija 44:24).

Opet: A sada govori Jehova, koji me je sazdao od utobe materina da sam mu sluga, da mu dovedem natrag Jakova (Isaija 49:5).

Kod Davida: Ti si me izvadio iz utrobe; ti si me umirio na sisi matere moje. (22:7). Opet kod Isaije: Slušajte me, dome Jakovljev i svi koji ste ostali od dma Izrailjeva, koje nosim od utrbe, i držim od rođenja. (49:3) Kod Davida: Od samoga rođenja zastraniše bezakonici, od utrobe materine tumaraju govoreći laž Psalam 58:3. Zastraniti od rođenja (utrobe) znači od dobra crkve, zastraniti od utrobe znači napustiti istinu.

Kod Osije: Bolovi kao u porodilje spopašće ga; sin je nerazuman, jer ne bi toliko vremena ostao u utrobi Osija 13:13. Ostati tokiko vremena u utrobi znači ne biti u dobru istine crkve.

3.

Opet: Efraimova slava odletjeće ko ptica od rođenja i od utrobe i od začetka Osija 9:11. Ovo znači da će istina crkva sasvim nestati: od rođenja znači od kad je rođen; od začetka, od kad je počeo.

Kod Isaije: Niti si čuo ni znao, rije ti se oči ne otvoriše, jer znadijah da ćeš činiti nevjeru, i da se zoveš prestupnik od utobe materine . (Izaija 48:8. Ovo znači da su oni bili ovakvi od početka crkve: U Otkrovenju: I znak veliki pokaza se na nebu: žena obučena u sunce, i mjesec pod nogama njezinijem, i na glavi njezinoj vijenac od dvanajest zvijezda, i bješe trudna, i vikaše od muke, i mučaše se da rodi Otkrivenju 12:1, 2). Žena je crkva (br. 252, 253, 255); obučena u sunce je dobro ljubavi (br, 30-38m1529, 1530, 2441, 2495, 4060, 4696); mjesec pod nogama njezinijem je istina vere (br. 30-38, 1529, 2089, 289, 4697); da je bilo dvanajest zvezda, znači sve, a stoga i sve stvari crkve (br. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913); bješe trudna, označava istinu crkve koja je začeta; vikaše od muke i mučaćše se da rodi, znači da je bila primljena s teškoćom.