¹ και κατεβη σαμψων εις θαμναθα και ειδεν γυναικα εις θαμναθα απο των θυγατερων των αλλοφυλων

² και ανεβη και απηγγειλεν τω πατρι αυτου και τη μητρι αυτου και ειπεν γυναικα εορακα εν θαμναθα απο των θυγατερων φυλιστιιμ και νυν λαβετε αυτην εμοι εις γυναικα

³ και ειπεν αυτω ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου μη ουκ εισιν θυγατερες των αδελφων σου και εκ παντος του λαου μου γυνη οτι συ πορευη λαβειν γυναικα απο των αλλοφυλων των απεριτμητων και ειπεν σαμψων προς τον πατερα αυτου ταυτην λαβε μοι οτι αυτη ευθεια εν οφθαλμοις μου

⁴ και ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου ουκ εγνωσαν οτι παρα κυριου εστιν οτι εκδικησιν αυτος ζητει εκ των αλλοφυλων και εν τω καιρω εκεινω οι αλλοφυλοι κυριευοντες εν ισραηλ

⁵ και κατεβη σαμψων και ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου εις θαμναθα και ηλθεν εως του αμπελωνος θαμναθα και ιδου σκυμνος λεοντος ωρυομενος εις συναντησιν αυτου

⁶ και ηλατο επ' αυτον πνευμα κυριου και συνετριψεν αυτον ωσει συντριψει εριφον και ουδεν ην εν ταις χερσιν αυτου και ουκ απηγγειλεν τω πατρι αυτου και τη μητρι αυτου ο εποιησεν

⁷ και κατεβησαν και ελαλησαν τη γυναικι και ηυθυνθη εν οφθαλμοις σαμψων

⁸ και υπεστρεψεν μεθ' ημερας λαβειν αυτην και εξεκλινεν ιδειν το πτωμα του λεοντος και ιδου συναγωγη μελισσων εν τω στοματι του λεοντος και μελι

⁹ και εξειλεν αυτο εις χειρας αυτου και επορευετο πορευομενος και εσθιων και επορευθη προς τον πατερα αυτου και την μητερα αυτου και εδωκεν αυτοις και εφαγον και ουκ απηγγειλεν αυτοις οτι απο του στοματος του λεοντος εξειλεν το μελι

¹⁰ και κατεβη ο πατηρ αυτου προς την γυναικα και εποιησεν εκει σαμψων ποτον επτα ημερας οτι ουτως ποιουσιν οι νεανισκοι

¹¹ και εγενετο οτε ειδον αυτον και ελαβον τριακοντα κλητους και ησαν μετ' αυτου

¹² και ειπεν αυτοις σαμψων προβλημα υμιν προβαλλομαι εαν απαγγελλοντες απαγγειλητε αυτο εν ταις επτα ημεραις του ποτου και ευρητε δωσω υμιν τριακοντα σινδονας και τριακοντα στολας ιματιων

¹³ και εαν μη δυνησθε απαγγειλαι μοι δωσετε υμεις εμοι τριακοντα οθονια και τριακοντα αλλασσομενας στολας ιματιων και ειπαν αυτω προβαλου το προβλημα και ακουσομεθα αυτο

¹⁴ και ειπεν αυτοις τι βρωτον εξηλθεν εκ βιβρωσκοντος και απο ισχυρου γλυκυ και ουκ ηδυναντο απαγγειλαι το προβλημα επι τρεις ημερας

¹⁵ και εγενετο εν τη ημερα τη τεταρτη και ειπαν τη γυναικι σαμψων απατησον δη τον ανδρα σου και απαγγειλατω σοι το προβλημα μηποτε κατακαυσωμεν σε και τον οικον του πατρος σου εν πυρι η εκβιασαι ημας κεκληκατε

¹⁶ και εκλαυσεν η γυνη σαμψων προς αυτον και ειπεν πλην μεμισηκας με και ουκ ηγαπησας με οτι το προβλημα ο προεβαλου τοις υιοις του λαου μου ουκ απηγγειλας μοι και ειπεν αυτη σαμψων ει τω πατρι μου και τη μητρι μου ουκ απηγγελκα σοι απαγγειλω

¹⁷ και εκλαυσεν προς αυτον επι τας επτα ημερας ας ην αυτοις ο ποτος και εγενετο εν τη ημερα τη εβδομη και απηγγειλεν αυτη οτι παρενωχλησεν αυτω και αυτη απηγγειλεν τοις υιοις του λαου αυτης

¹⁸ και ειπαν αυτω οι ανδρες της πολεως εν τη ημερα τη εβδομη προ του ανατειλαι τον ηλιον τι γλυκυτερον μελιτος και τι ισχυροτερον λεοντος και ειπεν αυτοις σαμψων ει μη ηροτριασατε εν τη δαμαλει μου ουκ αν εγνωτε το προβλημα μου

¹⁹ και ηλατο επ' αυτον πνευμα κυριου και κατεβη εις ασκαλωνα και επαταξεν εξ αυτων τριακοντα ανδρας και ελαβεν τα ιματια αυτων και εδωκεν τας στολας τοις απαγγειλασιν το προβλημα και ωργισθη θυμω σαμψων και ανεβη εις τον οικον του πατρος αυτου

²⁰ και εγενετο η γυνη σαμψων ενι των φιλων αυτου ων εφιλιασεν

¹ και εγενετο μεθ' ημερας εν ημεραις θερισμου πυρων και επεσκεψατο σαμψων την γυναικα αυτου εν εριφω αιγων και ειπεν εισελευσομαι προς την γυναικα μου εις το ταμιειον και ουκ εδωκεν αυτον ο πατηρ αυτης εισελθειν

² και ειπεν ο πατηρ αυτης λεγων ειπα οτι μισων εμισησας αυτην και εδωκα αυτην ενι των εκ των φιλων σου μη ουχι η αδελφη αυτης η νεωτερα αυτης αγαθωτερα υπερ αυτην εστω δη σοι αντι αυτης

³ και ειπεν αυτοις σαμψων ηθωωμαι και το απαξ απο αλλοφυλων οτι ποιω εγω μετ' αυτων πονηριαν

⁴ και επορευθη σαμψων και συνελαβεν τριακοσιας αλωπεκας και ελαβεν λαμπαδας και επεστρεψεν κερκον προς κερκον και εθηκεν λαμπαδα μιαν ανα μεσον των δυο κερκων και εδησεν

⁵ και εξεκαυσεν πυρ εν ταις λαμπασιν και εξαπεστειλεν εν τοις σταχυσιν των αλλοφυλων και εκαησαν απο αλωνος και εως σταχυων ορθων και εως αμπελωνος και ελαιας

⁶ και ειπαν οι αλλοφυλοι τις εποιησεν ταυτα και ειπαν σαμψων ο νυμφιος του θαμνι οτι ελαβεν την γυναικα αυτου και εδωκεν αυτην τω εκ των φιλων αυτου και ανεβησαν οι αλλοφυλοι και ενεπρησαν αυτην και τον πατερα αυτης εν πυρι

⁷ και ειπεν αυτοις σαμψων εαν ποιησητε ουτως ταυτην οτι ει μην εκδικησω εν υμιν και εσχατον κοπασω

⁸ και επαταξεν αυτους κνημην επι μηρον πληγην μεγαλην και κατεβη και εκαθισεν εν τρυμαλια της πετρας ηταμ

⁹ και ανεβησαν οι αλλοφυλοι και παρενεβαλον εν ιουδα και εξερριφησαν εν λευι

¹⁰ και ειπαν ανηρ ιουδα εις τι ανεβητε εφ' ημας και ειπον οι αλλοφυλοι δησαι τον σαμψων ανεβημεν και ποιησαι αυτω ον τροπον εποιησεν ημιν

¹¹ και κατεβησαν τρισχιλιοι ανδρες απο ιουδα εις τρυμαλιαν πετρας ηταμ και ειπαν τω σαμψων ουκ οιδας οτι κυριευουσιν οι αλλοφυλοι ημων και τι τουτο εποιησας ημιν και ειπεν αυτοις σαμψων ον τροπον εποιησαν μοι ουτως εποιησα αυτοις

¹² και ειπαν αυτω δησαι σε κατεβημεν του δουναι σε εν χειρι αλλοφυλων και ειπεν αυτοις σαμψων ομοσατε μοι μηποτε συναντησητε εν εμοι υμεις

¹³ και ειπον αυτω λεγοντες ουχι οτι αλλ' η δεσμω δησομεν σε και παραδωσομεν σε εν χειρι αυτων και θανατω ου θανατωσομεν σε και εδησαν αυτον εν δυσι καλωδιοις καινοις και ανηνεγκαν αυτον απο της πετρας εκεινης

¹⁴ και ηλθον εως σιαγονος και οι αλλοφυλοι ηλαλαξαν και εδραμον εις συναντησιν αυτου και ηλατο επ' αυτον πνευμα κυριου και εγενηθη τα καλωδια τα επι βραχιοσιν αυτου ωσει στιππυον ο εξεκαυθη εν πυρι και ετακησαν δεσμοι αυτου απο χειρων αυτου

¹⁵ και ευρεν σιαγονα ονου εκρεριμμενην και εξετεινεν την χειρα αυτου και ελαβεν αυτην και επαταξεν εν αυτη χιλιους ανδρας

¹⁶ και ειπεν σαμψων εν σιαγονι ονου εξαλειφων εξηλειψα αυτους οτι εν τη σιαγονι του ονου επαταξα χιλιους ανδρας

¹⁷ και εγενετο ως επαυσατο λαλων και ερριψεν την σιαγονα εκ της χειρος αυτου και εκαλεσεν τον τοπον εκεινον αναιρεσις σιαγονος

¹⁸ και εδιψησεν σφοδρα και εκλαυσεν προς κυριον και ειπεν συ ευδοκησας εν χειρι δουλου σου την σωτηριαν την μεγαλην ταυτην και νυν αποθανουμαι τω διψει και εμπεσουμαι εν χειρι των απεριτμητων

¹⁹ και ερρηξεν ο θεος τον λακκον τον εν τη σιαγονι και εξηλθεν εξ αυτου υδωρ και επιεν και επεστρεψεν το πνευμα αυτου και εζησεν δια τουτο εκληθη το ονομα αυτης πηγη του επικαλουμενου η εστιν εν σιαγονι εως της ημερας ταυτης

²⁰ και εκρινεν τον ισραηλ εν ημεραις αλλοφυλων εικοσι ετη