¹ και κατεβη σαμψων εις θαμναθα και ειδεν γυναικα εις θαμναθα απο των θυγατερων των αλλοφυλων

² και ανεβη και απηγγειλεν τω πατρι αυτου και τη μητρι αυτου και ειπεν γυναικα εορακα εν θαμναθα απο των θυγατερων φυλιστιιμ και νυν λαβετε αυτην εμοι εις γυναικα

³ και ειπεν αυτω ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου μη ουκ εισιν θυγατερες των αδελφων σου και εκ παντος του λαου μου γυνη οτι συ πορευη λαβειν γυναικα απο των αλλοφυλων των απεριτμητων και ειπεν σαμψων προς τον πατερα αυτου ταυτην λαβε μοι οτι αυτη ευθεια εν οφθαλμοις μου

⁴ και ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου ουκ εγνωσαν οτι παρα κυριου εστιν οτι εκδικησιν αυτος ζητει εκ των αλλοφυλων και εν τω καιρω εκεινω οι αλλοφυλοι κυριευοντες εν ισραηλ

⁵ και κατεβη σαμψων και ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου εις θαμναθα και ηλθεν εως του αμπελωνος θαμναθα και ιδου σκυμνος λεοντος ωρυομενος εις συναντησιν αυτου

⁶ και ηλατο επ' αυτον πνευμα κυριου και συνετριψεν αυτον ωσει συντριψει εριφον και ουδεν ην εν ταις χερσιν αυτου και ουκ απηγγειλεν τω πατρι αυτου και τη μητρι αυτου ο εποιησεν

⁷ και κατεβησαν και ελαλησαν τη γυναικι και ηυθυνθη εν οφθαλμοις σαμψων

⁸ και υπεστρεψεν μεθ' ημερας λαβειν αυτην και εξεκλινεν ιδειν το πτωμα του λεοντος και ιδου συναγωγη μελισσων εν τω στοματι του λεοντος και μελι

⁹ και εξειλεν αυτο εις χειρας αυτου και επορευετο πορευομενος και εσθιων και επορευθη προς τον πατερα αυτου και την μητερα αυτου και εδωκεν αυτοις και εφαγον και ουκ απηγγειλεν αυτοις οτι απο του στοματος του λεοντος εξειλεν το μελι

¹⁰ και κατεβη ο πατηρ αυτου προς την γυναικα και εποιησεν εκει σαμψων ποτον επτα ημερας οτι ουτως ποιουσιν οι νεανισκοι

¹¹ και εγενετο οτε ειδον αυτον και ελαβον τριακοντα κλητους και ησαν μετ' αυτου

¹² και ειπεν αυτοις σαμψων προβλημα υμιν προβαλλομαι εαν απαγγελλοντες απαγγειλητε αυτο εν ταις επτα ημεραις του ποτου και ευρητε δωσω υμιν τριακοντα σινδονας και τριακοντα στολας ιματιων

¹³ και εαν μη δυνησθε απαγγειλαι μοι δωσετε υμεις εμοι τριακοντα οθονια και τριακοντα αλλασσομενας στολας ιματιων και ειπαν αυτω προβαλου το προβλημα και ακουσομεθα αυτο

¹⁴ και ειπεν αυτοις τι βρωτον εξηλθεν εκ βιβρωσκοντος και απο ισχυρου γλυκυ και ουκ ηδυναντο απαγγειλαι το προβλημα επι τρεις ημερας

¹⁵ και εγενετο εν τη ημερα τη τεταρτη και ειπαν τη γυναικι σαμψων απατησον δη τον ανδρα σου και απαγγειλατω σοι το προβλημα μηποτε κατακαυσωμεν σε και τον οικον του πατρος σου εν πυρι η εκβιασαι ημας κεκληκατε

¹⁶ και εκλαυσεν η γυνη σαμψων προς αυτον και ειπεν πλην μεμισηκας με και ουκ ηγαπησας με οτι το προβλημα ο προεβαλου τοις υιοις του λαου μου ουκ απηγγειλας μοι και ειπεν αυτη σαμψων ει τω πατρι μου και τη μητρι μου ουκ απηγγελκα σοι απαγγειλω

¹⁷ και εκλαυσεν προς αυτον επι τας επτα ημερας ας ην αυτοις ο ποτος και εγενετο εν τη ημερα τη εβδομη και απηγγειλεν αυτη οτι παρενωχλησεν αυτω και αυτη απηγγειλεν τοις υιοις του λαου αυτης

¹⁸ και ειπαν αυτω οι ανδρες της πολεως εν τη ημερα τη εβδομη προ του ανατειλαι τον ηλιον τι γλυκυτερον μελιτος και τι ισχυροτερον λεοντος και ειπεν αυτοις σαμψων ει μη ηροτριασατε εν τη δαμαλει μου ουκ αν εγνωτε το προβλημα μου

¹⁹ και ηλατο επ' αυτον πνευμα κυριου και κατεβη εις ασκαλωνα και επαταξεν εξ αυτων τριακοντα ανδρας και ελαβεν τα ιματια αυτων και εδωκεν τας στολας τοις απαγγειλασιν το προβλημα και ωργισθη θυμω σαμψων και ανεβη εις τον οικον του πατρος αυτου

²⁰ και εγενετο η γυνη σαμψων ενι των φιλων αυτου ων εφιλιασεν

¹ και επορευθη σαμψων εις γαζαν και ειδεν εκει γυναικα πορνην και εισηλθεν προς αυτην

² και ανηγγελη τοις γαζαιοις λεγοντες ηκει σαμψων ωδε και εκυκλωσαν και ενηδρευσαν επ' αυτον ολην την νυκτα εν τη πυλη της πολεως και εκωφευσαν ολην την νυκτα λεγοντες εως διαφαυση ο ορθρος και φονευσωμεν αυτον

³ και εκοιμηθη σαμψων εως μεσονυκτιου και ανεστη εν ημισει της νυκτος και επελαβετο των θυρων της πυλης της πολεως συν τοις δυσι σταθμοις και ανεβαστασεν αυτας συν τω μοχλω και εθηκεν επ' ωμων αυτου και ανεβη επι την κορυφην του ορους του επι προσωπου χεβρων και εθηκεν αυτα εκει

⁴ και εγενετο μετα τουτο και ηγαπησεν γυναικα εν αλσωρηχ και ονομα αυτη δαλιδα

⁵ και ανεβησαν προς αυτην οι αρχοντες των αλλοφυλων και ειπαν αυτη απατησον αυτον και ιδε εν τινι η ισχυς αυτου η μεγαλη και εν τινι δυνησομεθα αυτω και δησομεν αυτον του ταπεινωσαι αυτον και ημεις δωσομεν σοι ανηρ χιλιους και εκατον αργυριου

⁶ και ειπεν δαλιδα προς σαμψων απαγγειλον δη μοι εν τινι η ισχυς σου η μεγαλη και εν τινι δεθηση του ταπεινωθηναι σε

⁷ και ειπεν προς αυτην σαμψων εαν δησωσιν με εν επτα νευρεαις υγραις μη διεφθαρμεναις και ασθενησω και εσομαι ως εις των ανθρωπων

⁸ και ανηνεγκαν αυτη οι αρχοντες των αλλοφυλων επτα νευρας υγρας μη διεφθαρμενας και εδησεν αυτον εν αυταις

⁹ και το ενεδρον αυτη εκαθητο εν τω ταμιειω και ειπεν αυτω αλλοφυλοι επι σε σαμψων και διεσπασεν τας νευρεας ως ει τις αποσπασοι στρεμμα στιππυου εν τω οσφρανθηναι αυτο πυρος και ουκ εγνωσθη η ισχυς αυτου

¹⁰ και ειπεν δαλιδα προς σαμψων ιδου επλανησας με και ελαλησας προς με ψευδη νυν ουν αναγγειλον μοι εν τινι δεθηση

¹¹ και ειπεν προς αυτην εαν δεσμευοντες δησωσιν με εν καλωδιοις καινοις οις ουκ εγενετο εν αυτοις εργον και ασθενησω και εσομαι ως εις των ανθρωπων

¹² και ελαβεν δαλιδα καλωδια καινα και εδησεν αυτον εν αυτοις και τα ενεδρα εξηλθεν εκ του ταμιειου και ειπεν αλλοφυλοι επι σε σαμψων και διεσπασεν αυτα απο βραχιονων αυτου ως σπαρτιον

¹³ και ειπεν δαλιδα προς σαμψων ιδου επλανησας με και ελαλησας προς εμε ψευδη απαγγειλον δη μοι εν τινι δεθηση και ειπεν προς αυτην εαν υφανης τας επτα σειρας της κεφαλης μου συν τω διασματι και εγκρουσης τω πασσαλω εις τον τοιχον και εσομαι ως εις των ανθρωπων ασθενης

¹⁴ και εγενετο εν τω κοιμασθαι αυτον και ελαβεν δαλιδα τας επτα σειρας της κεφαλης αυτου και υφανεν εν τω διασματι και επηξεν τω πασσαλω εις τον τοιχον και ειπεν αλλοφυλοι επι σε σαμψων και εξυπνισθη εκ του υπνου αυτου και εξηρεν τον πασσαλον του υφασματος εκ του τοιχου

¹⁵ και ειπεν δαλιδα προς σαμψων πως λεγεις ηγαπηκα σε και ουκ εστιν η καρδια σου μετ' εμου τουτο τριτον επλανησας με και ουκ απηγγειλας μοι εν τινι η ισχυς σου η μεγαλη

¹⁶ και εγενετο οτε εξεθλιψεν αυτον εν λογοις αυτης πασας τας ημερας και εστενοχωρησεν αυτον και ωλιγοψυχησεν εως του αποθανειν

¹⁷ και ανηγγειλεν αυτη την πασαν καρδιαν αυτου και ειπεν αυτη σιδηρος ουκ ανεβη επι την κεφαλην μου οτι αγιος θεου εγω ειμι απο κοιλιας μητρος μου εαν ουν ξυρησωμαι αποστησεται απ' εμου η ισχυς μου και ασθενησω και εσομαι ως παντες οι ανθρωποι

¹⁸ και ειδεν δαλιδα οτι απηγγειλεν αυτη πασαν την καρδιαν αυτου και απεστειλεν και εκαλεσεν τους αρχοντας των αλλοφυλων λεγουσα αναβητε ετι το απαξ τουτο οτι απηγγειλεν μοι την πασαν καρδιαν αυτου και ανεβησαν προς αυτην οι αρχοντες των αλλοφυλων και ανηνεγκαν το αργυριον εν χερσιν αυτων

¹⁹ και εκοιμισεν δαλιδα τον σαμψων επι τα γονατα αυτης και εκαλεσεν ανδρα και εξυρησεν τας επτα σειρας της κεφαλης αυτου και ηρξατο ταπεινωσαι αυτον και απεστη η ισχυς αυτου απ' αυτου

²⁰ και ειπεν δαλιδα αλλοφυλοι επι σε σαμψων και εξυπνισθη εκ του υπνου αυτου και ειπεν εξελευσομαι ως απαξ και απαξ και εκτιναχθησομαι και αυτος ουκ εγνω οτι απεστη ο κυριος απανωθεν αυτου

²¹ και εκρατησαν αυτον οι αλλοφυλοι και εξεκοψαν τους οφθαλμους αυτου και κατηνεγκαν αυτον εις γαζαν και επεδησαν αυτον εν πεδαις χαλκειαις και ην αληθων εν οικω του δεσμωτηριου

²² και ηρξατο θριξ της κεφαλης αυτου βλαστανειν καθως εξυρησατο

²³ και οι αρχοντες των αλλοφυλων συνηχθησαν θυσαι θυσιασμα μεγα τω δαγων θεω αυτων και ευφρανθηναι και ειπαν εδωκεν ο θεος εν χειρι ημων τον σαμψων τον εχθρον ημων

²⁴ και ειδαν αυτον ο λαος και υμνησαν τον θεον αυτων οτι παρεδωκεν ο θεος ημων τον εχθρον ημων εν χειρι ημων τον ερημουντα την γην ημων και ος επληθυνεν τους τραυματιας ημων

²⁵ και οτε ηγαθυνθη η καρδια αυτων και ειπαν καλεσατε τον σαμψων εξ οικου φυλακης και παιξατω ενωπιον ημων και εκαλεσαν τον σαμψων απο οικου δεσμωτηριου και επαιζεν ενωπιον αυτων και ερραπιζον αυτον και εστησαν αυτον ανα μεσον των κιονων

²⁶ και ειπεν σαμψων προς τον νεανιαν τον κρατουντα την χειρα αυτου αφες με και ψηλαφησω τους κιονας εφ' οις ο οικος στηκει επ' αυτους και επιστηριχθησομαι επ' αυτους

²⁷ και ο οικος πληρης των ανδρων και των γυναικων και εκει παντες οι αρχοντες των αλλοφυλων και επι το δωμα ως επτακοσιοι ανδρες και γυναικες οι θεωρουντες εν παιγνιαις σαμψων

²⁸ και εκλαυσεν σαμψων προς κυριον και ειπεν αδωναιε κυριε μνησθητι δη μου νυν και ενισχυσον με ετι το απαξ τουτο θεε και ανταποδωσω ανταποδοσιν μιαν περι των δυο οφθαλμων μου τοις αλλοφυλοις

²⁹ και περιελαβεν σαμψων τους δυο κιονας του οικου εφ' ους ο οικος ειστηκει και επεστηριχθη επ' αυτους και εκρατησεν ενα τη δεξια αυτου και ενα τη αριστερα αυτου

³⁰ και ειπεν σαμψων αποθανετω ψυχη μου μετα αλλοφυλων και εβασταξεν εν ισχυι και επεσεν ο οικος επι τους αρχοντας και επι παντα τον λαον τον εν αυτω και ησαν οι τεθνηκοτες ους εθανατωσεν σαμψων εν τω θανατω αυτου πλειους η ους εθανατωσεν εν τη ζωη αυτου

³¹ και κατεβησαν οι αδελφοι αυτου και ο οικος του πατρος αυτου και ελαβον αυτον και ανεβησαν και εθαψαν αυτον ανα μεσον σαραα και ανα μεσον εσθαολ εν τω ταφω μανωε του πατρος αυτου και αυτος εκρινεν τον ισραηλ εικοσι ετη