9723. ‘Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]’: quod significet removentia post usus, constat ex significatione ‘lebetum ad decinerandum’ quod sint removentia post usus; ‘cinis’ enim significat talia in memoria naturali seu externa' hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu ¹ sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem ² suae vitae in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit ³ , quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum ⁴ , visum, et ⁵ lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno ⁶ seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam quae infra se, ⁷ et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum ⁸ illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu ¹ ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt ⁹ ; quae enim ¹⁰ homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit.

[2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum ¹¹ amoris primo loco sit, et verum ¹² fidei secundo, prout multis ostensum est prius, ¹³ n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, ¹⁴ e memoria illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt ¹⁵ homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt ¹⁶ , et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam.

[3] Scientifica ¹⁷ quae usibus illis inserviverunt ¹⁸ significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, ¹⁹ imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at ²⁰ cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra ²¹ educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche ²² in Levitico, Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum ²³ lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, 6:1-6 [KJV 8-13];

singula haec involvunt arcana caeli, et significant Divina cultus Domini ex bono amoris; quid itaque ‘cinis’, supra dictum est; quod aliquid caeleste per ‘cinerem altaris’ significetur, constare potest unicuivis qui expendit, sicut quod cum sacerdos decineraret altare ²⁴ , indueret amictum lini et femoralia lini, et dein in aliis vestibus educeret eum extra castra, et reponeret in loco mundo; nulla res in Verbo inanis est, ne quidem ullum verbum, ita nec ullum momentum hujus processus.

[4] Ex his aliquantum constare potest quid significatur per cinerem ex vacca rufa combusta, quo medio aqua separationis et mundationis parabatur, de quo Num. 19:2-11, 17; et quid in opposito sensu per ‘cinerem’ significatur, quod nempe damnatum remanens post combustionem ex igne amoris sui; id significatur per cinerem quem ferebant super capite, et in quo se ²⁵ volvebant in luctu ob peccata, Jer. 6:26; ²⁶ Ezech. 27:30; Jonae 3:6.

Poznámky pod čarou:

3833. ‘Et fuit in vespera’: quod significet statum adhuc obscurum, constat a significatione ‘vesperae’ quod sit status obscurus, de qua n. 3056; etiam convivia quae in vespera fiebant, seu cenae, nec aliud apud antiquos qui in ritualibus congruis fuerunt, significabant quam statum ¹ initiationis qui praecedit ² conjunctionem, qui status est obscurus respective ad statum conjunctionis; cum enim initiatur homo in verum et inde in bonum, est ei omne quod tunc discit, obscurum, at cum conjungitur ei bonum et inde spectat verum, tunc fit ei clarum, et hoc successive magis et magis, non enim tunc amplius in dubio est num sit aut num ita sit, sed novit quod sit et quod ita sit; cum homo in hoc statu est, tunc innumerabilia scire incipit,

[2] ³ procedit enim tunc a bono et vero quae credit et percipit, quasi a centro ad ⁴ peripherias, et quantum procedit, tantum illa quae circumcirca sunt, videt, et successive adhuc extensius, continue enim terminos educit et dilatat; et quoque dein a quavis re in spatio intra terminos incohat, et inde ut ex novis centris novas peripherias educit, et sic porro; inde lux veri a bono in immensum crescit, et fit ⁵ sicut continuum lucidum, nam in luce caeli tunc est quae a Domino; at qui in dubio sunt, et disquirunt num sit et num ita sit, illis innumerabilia illa, immo indefinita ne hilum apparent; sunt eis omnia et singula prorsus obscura, et ⁶ spectantur illa vix ut unum quod sit, sed ut unum quod non sciunt ⁷ num sit; in tali statu est sapientia et intelligentia humana hodie, posse ingeniose ratiocinari num sit, sapientis est, et ratiocinari quod non sit, ⁸ adhuc magis sapientis est:

[3] ut pro exemplo, num detur sensus internus Verbi quem vocant mysticum; antequam hoc creditur, ne hilum de innumerabilibus illis scire possunt quae in sensu interno sunt, quae tot sunt ut universum caelum cum infinita varietate impleant: sit etiam pro exemplo, qui ratiocinatur de Providentia Divina, num sit modo universalis, et non in singularibus; ille nec scire potest innumerabilia illa arcana quae Providentiae sunt, quae tot sunt, quot contingentia usque a cujusvis primo vitae ad ultimum, aque mundi creatione ad ejus finem, immo quae in aeternum: sit quoque pro exemplo, qui ratiocinatur num aliquis in bono possit esse quia voluntas hominis radicitus depravata est, is nusquam scire potest omnia illa arcana quae regenerationis sunt, et ne quidem quod nova voluntas implantetur a Domino, et hujus rei arcana; ita in omnibus reliquis; inde sciri potest in quali obscuro sunt illi qui tales sunt, et quod ne quidem primum limen sapientiae videant, minus id tangant.

Poznámky pod čarou: