9807. ‘Et filios ejus’: quod significet Divinum Verum ex Divino Bono procedens, constat ex significatione ‘filiorum’ quod sint ¹ vera de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, hic Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, quia erant filii Aharonis et per Aharonem ut summum sacerdotem ² repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum, ³ quemadmodum mox supra ostensum est. Quod ‘filii’ sint vera, est quia omnia in Verbi sensu interno spiritualia sunt, et ‘filii’ in sensu spirituali sunt qui nascuntur e novo a Domino, ita qui in veris ex bono sunt, consequenter abstracte a personis, ipsa vera quae ex bono; haec itaque sunt quae per ⁴ filios Dei, filios regis, et filios regni, in Verbo intelliguntur; sunt etiam filii novae nativitatis seu regenerationis; vera ⁵ etiam et bona apud hominem regeneratum seu e novo a Domino natum se prorsus habent sicut familiae in ampla et longa serie ab uno patre; sunt quae ibi referunt filios et filias, quae nepotes et neptes, quae generos et nurus, ⁶ et sic affinitates plurium graduum, ⁷ ac ita generum; vera et bona ita disposita, sunt quae in spirituali sensu sunt filii, ⁸ filiae, nepotes, neptes, generi, nurus, verbo, affines varii gradus et inde varii generis ⁹ ; quod generationes spirituales in tali ordine sint, ostensum est per vivam experientiam, et simul dictum quod ideo vera et bona apud hominem regeneratum in tali ordine sint, quia societates angelicae in caelo in tali sunt, ac vera et bona apud hominem societatibus illis correspondent; quapropter etiam homo, cujus vera et bona in tali correspondentia sunt, est caelum in minima forma , n. 9279.

[2] Qui scit quod per filios significentur vera ¹⁰ et per filias bona, plura arcana in Verbo imprimis prophetico ¹¹ videre potest quae alioquin laterent abscondita; sicut etiam quid in specie intelligitur per Filium hominis, quem Se Dominus saepe ¹² in Verbo vocat; quod intelligatur Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius, constat a locis ubi nominatur; quae adducere licet, ut simul confirmetur, quod ‘Filius’ sit verum, ut apud Johannem, Turba dixit ad Jesum, Quomodo Tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? quis est hic Filius hominis? respondit illis Jesus, Adhuc breve tempus lux vobiscum est, ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant; quousque lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis, 12:34-36;

ex his patet quod per ‘Filium hominis’ simile quod per ‘lucem’ significetur, nam cum quaerebant, Quis hic Filius hominis? respondit Dominus quod Ipse esset lux in quam crederent; quod lux sit Divinum Verum, videantur citata, n. 9548, 9684; ita quoque Filius ¹³ hominis:

[3] apud Lucam,

Beati quando odio habebunt vos homines propter Filium hominis, 6:22;

propter Filium hominis' est propter Divinum Verum, quod procedit a Domino; Divinum ¹⁴ Verum est omne fidei et amoris in Dominum propter illa ‘odio haberi’ est beatitudo:

apud eundem,

Venient dies cum desiderabitis unum dierum Filii hominis videre, sed non videbitis; tunc ¹⁵ dicent vobis, Ecce hic aut ecce illic; ne abite nec investigate, 17:22;

‘desiderare unum dierum Filii hominis videre’ ¹⁶ est unum statuum veri Divini quod genuinum; agitur ibi de fine Ecclesiae, quando nulla amplius fides quia nulla charitas, quo tempore periturum omne genuinum verum Divinum; et quia verum Divinum significatur per ‘Filium hominis’, ideo dicitur, ‘tunc dicent, Ecce hic aut ecce illic; ne investigate’ quod de vero Divino a Domino, non autem de Ipso Doctrina Novae Hierosolymae de Domino 4 ¹⁷ dici potest:

[4] apud eundem,

Filius hominis veniens num inveniet fidem super terra? 18:8;

¹⁶ hoc est, cum ¹⁸ verum Divinum e caelo revelabitur, quod non credetur ‘Filius hominis’ etiam hic est Dominus quoad ¹⁹ verum Divinum seu ²⁰ verum Divinum procedens a Domino; adventus Domini est revelatio ²¹ veri Divini in fine Ecclesiae:

[5] apud Matthaeum,

Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem, ita erit adventus Filii hominis: tunc apparebit signum; et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria, 24:27, 30;

‘adventus Filii hominis’ pro revelatione ²² veri Divini in consummatione saeculi, hoc est, in fine Ecclesiae, ‘omnes tribus terrae quae tunc plangent’ sunt omnia vera et bona fidei et amoris a Domino sic in Dominum in complexu, ‘nubes caeli, in ²³ quibus venturus’ est sensus ²⁴ litteralis Verbi, ‘virtus et gloria’ est sensus internus, in quo sensu intime agitur de solo Domino; porro videantur illa explicata n. 4060:

[6] similiter alibi apud eundem,

Dico vobis, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem super nubibus caeli, 26:64:

et apud Lucam, Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei, ²⁵ 22:69;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero procedente a Domino, ‘sedere a dextris potentiae’ pro quod ²⁶ Ipsi omnipotentia, nam Divino Bono est omnipotentia per Divinum Verum; quod dicatur quod ‘ex nunc id visuri essent’ significat quod Divinum Verum in sua omnipotentia esset cum Dominus in mundo vicerat inferna, ac omnia ibi et in caelis in ordinem redegerat; et quod sic salvari possent qui Ipsum fide et amore ²⁷ reciperent, videatur n. 9715; quod ‘sedere a dextris’ ²⁸ sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933 fin. , 7518, 8281, 9133, quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, ²⁹ 6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643, quod ipsa potentia Divina sit Divinum Verum, n. 6948; ‘nubes in quibus venturus Filius hominis’, hoc est, Divinum Verum, quod ³⁰ sint Verbum in littera, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8443, 8781, et quod ‘gloria’ sit ipsum Divinum Verum quale in sensu Verbi interno, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4809, 5922, ³¹ 8267, 9429.

[7] Ex his nunc constare potest quid significatur per haec in Apocalypsi,

Vidi cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, 14:14:

et apud Danielem,

Videns fui in visionibus noctis, et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis venit, 7:13:

apud Johannem, Pater dedit Ipsi etiam judicium faciendi, quia Filius hominis est, 5:27; ³² quoniam omne judicium fit ex vero, ideo dicitur quod datum ³³ Domino judicium facere quia Filius hominis est; ‘Filius hominis’ ³⁴ est, ut dictum, Divinum Verum, ‘Pater’ a Quo id procedit, est Divinum Bonum, n. 2803, 3704, 7499, 8328, 8897; quia Divino Vero est ‘judicium facere’, ideo dicitur quod Cum venturus Filius hominis, sedebit super throno gloria Suae, Matth. 19:28, 25:31: et quod Filius hominis reddet unicuique secundum facta sua, ³⁵ 16:27:

[8] apud Matthaeum, Qui seminat bonum semen est Filius hominis, ager est mundus semen sunt filii regni, zizania sunt filii mali, 13:37, 38;

‘bonum semen’ est verum Divinum, ideo dicitur quod ‘Filius hominis’ id seminet; ‘filii regni’ sunt vera Divina in caelo et in Ecclesia, ‘filius’ enim est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, ac in opposito sensu falsum, quod etiam est ‘filius mali’; ³⁶ ‘regnum’ est caelum, ut et Ecclesia:

[9] apud Johannem,

Nemo ascendit in caelum nisi qui e caelo descendit, Filii hominis qui in caelis est, 3:13;

quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum in caelis, inde patet; nam hoc descendit et sic ascendit, nemo enim ascendere potest in caelum nisi Divinum Verum in illum descenderit e caelo, nam influxus est Divinum non autem vicissim; quia Dominus id verum est, ideo ³⁷ Se vocat ‘Filium hominis qui in caelis’:

apud Matthaeum,

Filius hominis non habet ubi caput inclinet, 8:20;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero, ‘non habere ubi caput inclinet’ pro quod non locum ullibi, seu apud ullum hominem eo tempore.

[10] Quod Filius hominis passurus sit, et ³⁸ occideretur, Matth. 17:12, 22, ³⁹ 20:18, 26:2, 24, 45; Marcus 8:31, 9:12, 31; et alibi, involvit quod ita cum Divino Vero actum sit, proinde cum Domino, Qui ipsum Divinum ⁴⁰ Verum erat, quod etiam Ipse dicit apud Johannem,

Ego sum via, et veritas, et vita, 14:6:

apud Jeremiam,

Non habitabit ibi vir, nec commorabitur in ea Filius homini 49:18, 33:

et apud eundem,

In urbibus non habitabit vir ullus, neque ⁴¹ transibit per eas Filius hominis, 51:43;

qui non scit Verbi sensum spiritualem, credet quod per ‘urbes’ hic intelligantur urbes, et per ‘virum’ perque ‘filium hominis’ vir et ⁴² filius; et quod urbes sic desolarentur ut nullus ibi; sed est status Ecclesiae quoad doctrinam veri qui per illa describitur; ‘urbes’ enim sunt doctrinalia Ecclesiae, videatur n. 432, x2449, 3216, 4492, 4493, ‘vir’ est ipsum ejus verum conjunctum bono, n. 3134, 7716, 9007, ita ‘filius hominis’ est verum ⁴³ .

[11] Quia per ‘filium hominis’ significabatur Divinum Verum procedens a Domino, ideo ⁴⁴ quoque prophetae, per quos id revelabatur, vocabantur filii hominis, prout Daniel 8:17 ibi; et Ezechiel 2:1, 3, 6, 8, 3:1, 3, 4, 10, 17, 25; 4:1, 16; 8:5, 6, 8, 12, 15; 12:2, 3, 9, 18, 22, 27; et pluries alibi.

[12] Sicut pleraque in Verbo sensum etiam oppositum habent, ita quoque significatio filii hominis, qui in eo sensu est falsum oppositum vero, ut apud Esaiam,

Quid tu quod times ⁴⁵ ab homine, moritur, et a filio hominis, gramen datur, 51:12;

‘gramen datum filio hominis’ est scientificum per quod falsum: apud Davidem,

Ne confidite in principibus, in filio hominis, cui non salus, Ps. 146:3;

‘principes’ sunt primaria vera, n. 2089, 5044, ita in opposito sensu primaria falsa, et ‘filius hominis’ est ipsum falsum.

Poznámky pod čarou:

5922. ‘Et indicetis patri meo omnem gloriam meam in Aegypto’: quod significet communicationem caeli spiritualis in naturali cum bono spirituali, constat ex significatione ‘indicare’ quod sit communicare; ex significatione ‘gloriae’ quod sit caelum spirituale, de qua sequitur; ex significatione ‘Aegypti’ quod sint scientifica quae in naturali, ita naturale, ut supra n. 5908; et ex repraesentatione ‘Israelis’ qui hic pater cum quo communicatio fieret, quod sit bonum spirituale, de qua supra n. 5906; inde patet quod per ‘indicetis patri meo omnem gloriam meam in Aegypto’ significetur communicatio caeli spiritualis in naturali cum bono spirituali.

[2] Cum hoc quod gloria sit caelum spirituale, ita se ¹ habet: sunt duo regna ex quibus caelum, nempe regnum caeleste, et regnum spirituale; regnum caeleste est intimum seu tertium caelum, et regnum spirituale est medium seu secundum; bonum in quo caelestes sunt, vocatur bonum caeleste, et bonum in quo spirituales, vocatur bonum spirituale; bonum caeleste est bonum amoris in Dominum, et bonum spirituale est bonum amoris erga proximum; cum conjunctione duorum illorum regnorum ita ² est: est bonum charitatis erga proximum quod illa conjungit, internum enim illorum qui in caelesti regno sunt, est amor in Dominum, et externum eorum est charitas erga proximum; internum vero illorum qui in spirituali regno sunt, est charitas erga proximum, et externum eorum est fides inde; ex quo apparet quod conjunctio duorum illorum regnorum fiat per charitatem erga proximum, nam in illam desinit regnum caeleste, et ab illa incohat regnum spirituale, ita ultimum unius est primum alterius, sic excipiunt se mutuo.

[3] Nunc dicatur quid gloria: gloria in supremo sensu est Dominus quoad Divinum Verum, ita est Divinum Verum quod procedit a ³ Domino; gloria autem in sensu repraesentativo est bonum amoris erga proximum seu charitas, quae est bonum externum regni caelestis et internum regni spiritualis Domini, nam hoc bonum in genuino sensu est Divinum Verum in caelo; et quia agitur hic de Israele qui est bonum spirituale seu charitas quae facit regnum spirituale in caelis et Ecclesiam spiritualem in terris, idcirco per ‘gloriam Josephi hic quam indicarent Israeli’, intelligitur caelum spirituale; caelum spirituale vocatur gloria quia illa quae ibi, apparent in luce, in splendore, ⁴ in jubare ⁵ .

[4] Quod gloria praedicetur de Divino Vero quod a Divino Humano Domini, et quod tribuatur Domino ut Regi, ‘regium’ enim in sensu interno est Divinum Verum, n. 1728, 2015, 2069, 3009, ⁶ 3670, 4581, 4966, 5044, 5068, constat apud Johannem, Ceterum Verbum caro factum est, et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam sicut Unigeniti a Patre, plenus gratia et veritate, 1:14;

‘Verbum’ est Divinum Verum, hoc quia procedit a Domino, est Ipse Dominus, inde de Divino Vero praedicatur gloria:

[5] apud Lucam, cum Jesus in monte transformatus, Ecce viri duo collocuti sunt cum Ipso, qui erant Moses et Elias, qui visi in gloria, 9:30, 31;

ostendebat ibi Dominus Petro, Jacobo et Johanni Divinum Humanum Suum, quale erat et ⁷ apparebat in luce Divina, et forma in qua tunc ⁷ visus, sistebat Verbum quale est in sensu interno, ita quale Divinum Verum in caelo, nam Verbum est Divinum Verum ⁸ pro usu Ecclesiae; ideo quoque simul sistebatur quod Moses et Elias loquerentur cum ⁹ Ipso, per ‘Mosen’ enim repraesentatur Lex, ¹⁰ per quam intelliguntur libri ejus cum historicis, et per ‘Eliam’ prophetae seu Verbum propheticum; quod per Mosen illa, videatur Praefatio ad Gen. xviii, tum n. 4859 fin. , et quod per Eliam ¹¹ hoc, ¹² eadem Praefatio, tum n. 2762, 5247 ad fin. :

[6] apud Matthaeum, Videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli, cum virtute et gloria, 24:30;

quod sensus litteralis Verbi sit ‘nubes’, et sensus internus sit ‘gloria’, consequenter Divinum Verum quale est in caelo, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et quod ‘gloria’ sit intelligentia et sapientia quae Divini Veri, n. 4809; Verbum quoad sensum externum est ‘in nube’, ex causa quia mentes humanae sunt in tenebris, quare si Verbum non foret in nube, vix ab aliquo intelligeretur, et quoque sancta quae sunt sensus interni, a malis in mundo profanarentur; idcirco dicit Dominus apud Esaiam,

Creabit Jehovah super omne habitaculum montis Zionis, et super convocationes ejus, nubem ... interdiu, et splendorem ignis flammae noctu; nam super omni gloria obtegumentum, et tabernaculum erit in umbram interdiu, 4:5, 6;

[7] inde quoque erat quod super tabernaculo apparuit nubes interdiu et ignis noctu, quia tabernaculum ¹³ repraesentabat Divinum Humanum Domini, proinde Divinum Verum quod ab Ipso procedit; ita Verbum, quod est Divinum Verum Ecclesiae, videatur n. 3210, ¹⁴ 3439; tale significatur per ¹⁵ haec apud Mosen,

Obtexit nubes tentorium conventus, et gloria Jehovae implevit habitaculum, Exod. 40:34:

apud eundem,

Gloria Jehovae apparuit in tentorio conventus coram omnibus filiis Israelis, Num. 14:10: et alibi, Obtexit tentorium nubes, et apparuit gloria Jehovae, 17:7 [KJV 16:42];

[8] similiter nubes et gloria super monte Sinai, de ¹⁶ quibus ita apud Mosen,

Cum ascendit Moses in montem, obtexit nubes montem, et habitavit gloria Jehovae super monte Sinai et obtexit eum sex dies, Exod. 24:15, 16;

haec quoque repraesentabantur quia Lex quae est Divinum Verum, e monte illo promulgabatur; ¹⁷ quod nubes visa et gloria Jehovae cum Moses ascendit in montem, erat quia ¹⁸ in illo repraesentabat Legem, hoc est, Verbum historicum, inde aliquoties dicitur Moses et Prophetae, aut ¹⁹ Lex et Prophetae, perque Legem intelliguntur ejus libri cum historicis reliquis, non autem Prophetae, quia hoc Verbum repraesentabatur per Eliam et Elisaeum; ²⁰ est enim Verbum historicum et propheticum, ut notum est; quapropter cum Verbum vocatur Lex et Prophetae, per Legem intelligitur Verbum historicum, et per Prophetas propheticum.

[9] Divinum Verum etiam repraesentabatur per splendorem ²¹ instar iridis in nube circum cherubos, et supra illos, apud Ezechielem,

ubi de illis ita, Vidi aspectum ignis, sicut splendor circumcirca, sicut aspectus iridis quae est in nube in die pluviae; ... hic aspectus similitudinis gloriae Jehovae, 1:26-28;

et vocatur quoque gloria Jehovae, et gloria Dei Israelis, 8:4, 10:18, 19, 11:22, 23;

gloria Jehovae' vocatur respective ad caelum intimum, et ‘gloria Dei Israelis’ respective ad caelum medium seu spirituale; quod Divinum Verum in caelis appareat in gloria, est quia ipsum verum in caelo spirituali coram oculis apparet ut candida nubes, quam etiam aliquoties videre datum est, ac bonum in vero illo apparet ibi ut igneum, inde nubes per ignem variegata dat aspectus mirabiles, qui sunt gloria in sensu externo; at gloria in sensu ²² interno est intelligentia et sapientia; hae quoque sunt quae repraesentantur per illa.

[10] ²³ Quod Divinum Verum ex quo omnis sapientia et intelligentia, tum apparentia variegatae nubis coram visu externo, sit ‘gloria’, etiam constat ab his locis:

apud Mosen,

Dixit Jehovah, Vivus Ego, et implebitur gloria Jehovae universa terra, Num. 14:21;

hoc a Jehovah dictum est, cum ²⁴ repudiabatur populus Israeliticus, et dictum quod infantes eorum modo venirent in terram Canaanem, tunc per quod universa terra impleretur ‘gloria Jehovae’, ²⁵ significabatur quod in repraesentativis Ecclesiae apud illos, et in Verbo quod quoad plurimam partem de illis, esset gloria Jehovae qua impleretur totum caelum et inde Ecclesiae sancta:

[11] apud Esaiam,

²⁶ Seraphim clamabant, Sanctus, Sanctus, Sanctus, Jehovah Zebaoth, plenitudo omnis terrae gloria Ipsius, 6:3:

apud eundem,

Revelabitur gloria Jehovae, et videbunt omnis caro simul, 40:5:

apud eundem,

Propterea in Urim gloriam date Jehovae, in insulis maris nomini Jehovae Dei Israelis, 24:15;

‘Urim’ pro luce quae est ex Divino Vero procedente a Domino; ‘insulae maris’ pro illis qui remotiores a vero sunt, n. 1158:

[12] apud eundem,

Gloria Libani data est illi, honor Carmeli et Sharonis; illi videbunt gloriam Jehovae, honorem Dei nostri, 35:2;

‘Libanus’ pro Ecclesia spirituali, ‘Carmelus et Sharon’ pro Ecclesia caelesti, de hac praedicatur gloria Jehovae cum intelligitur caeleste verum quod est charitas, ²⁷ de illa praedicatur honor Dei Israelis cum intelligitur spirituale bonum, quod etiam est charitas:

[13] apud eundem,

Surge, illuminare, quia venit lux Tua, et gloria Jehovae super Te exorta est; nam ecce tenebrae obtegunt terram, et caligo populos; sed super Te exorietur Jehovah, et gloria Ipsius super Te videbitur, 60:1, 2;

ibi de Domino, Qui vocatur Lux, ut apud Johannem 1:4, 9; et dicitur quod ²⁸ super Ipsum exorietur gloria Jehovae, ²⁹ hoc est, quod Ipsi Divinum Verum: similiter apud eundem,

Propter Me, propter Me faciam, nam ³⁰ quid profanaretur, gloriam Meam ³¹ non alii do, 48:11;

ibi etiam de Domino, ‘gloria’ in supremo sensu pro Divino Humano, ³² ita quoque pro Divino Vero, ³³ quia hoc ab illo; 'non alii dare gloriam' est modo Divino Humano, quod unum cum Se:

[14] apud Johannem, Civitas sancta Hierosolyma, descendens e caelo, habens gloriam Dei, et luminare illius simile lapidi pretiosissimo, Apoc. 21:[10, ] 11; ‘civitas sancta Hierosolyma’ est regnum spirituale Domini in caelis, et Ecclesia spiritualis Ipsius in terris, de quibus praedicatur gloria; ‘luminare’ est verum a Divino.

[15] Quia Divinum Verum est quod ³⁴ repraesentatur per regium in Verbo, ³⁵ siquidem Dominus quoad Divinum Verum repraesentabatur per reges, videantur loca mox supra citata, ideo Ipsi ut Regi tribuitur gloria, ut apud Davidem,

Attollite portae capita vestra, et extollimini ostia mundi, ut ingrediatur Rex gloriae; quis hic Rex gloriae? Jehovah fortis et heros, Jehovah heros belli. Attollite portae capita vestra, et attollite ostia mundi, ut ingrediatur Rex gloriae: quisnam hic est Rex gloriae? Jehovah Zebaoth, Hic est Rex gloriae, Ps. 24:7-10:

apud Esaiam,

Regnabit Jehovah Zebaoth in monte Zionis et in Hierosolyma, et coram senioribus Ipsius, gloria, 24:23;

gloria' pro Divino Vero; Jehovah dicitur ‘Jehovah Zebaoth’ seu Jehovah exercituum ubi agitur de Divino Vero, nam per ‘exercitus’ significantur vera, n. 3448.

[16] ³⁶ Et quia per regium repraesentabatur Divinum Verum, ideo thronus ³⁷ super quo sedebant reges ³⁸ cum judicabant, vocabatur thronus gloriae, Esai. 22:23, Jer. 14:21, 17:12 ³⁹ ; et apud Matthaeum, Filius hominis sedebit super throno gloriae Suae, 19:28:

apud eundem,

⁴⁰ Quando venerit Filius hominis in gloria Sua, et omnes sancti angeli cum Ipso, tunc sedebit super throno gloriae Suae:... et dicet Rex illis, 25:31, 34, 40; quod thronus dictus thronus gloriae, etiam erat causa quia judicia fiebant ex vero:

apud eundem,

Venturus Filius hominis in gloria Patris Sui, cum angelis Suis, et tunc reddet unicuique juxta facta illius, 16:27.

[17] Ex his etiam patet quid per gloriam in Oratione Dominica intelligitur, Tuum est regnum, potentia et gloria, in saecula, Matth. 6:13.

Regnum spirituale Domini in caelis, et ⁴¹ Ecclesia spiritualis ⁴² in terris ⁴³ vocatur quoque decus, Esai. 60:7, 63:15, 64:10 [KJV 11], Dan. 8:9-11, 11:16, 41, 45. Etiam ideo gloria a Josepho dicitur, quia ipse Josephus repraesentat in supremo sensu Dominum quoad Divinum spirituale seu Divinum Verum, in sensu interno regnum spirituale Ipsius, tum bonum fidei, videatur n. 3969, 4669, 4723, 4727.

Poznámky pod čarou: