Bible

 

Leviticus 7

Studie

   

1 Hæc quoque lex hostiæ pro delicto, Sancta sanctorum est :

2 idcirco ubi immolabitur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto : sanguis ejus per gyrum altaris fundetur.

3 Offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia :

4 duos renunculos, et pinguedinem quæ juxta ilia est, reticulumque jecoris cum renunculis.

5 Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domini pro delicto.

6 Omnis masculus de sacerdotali genere, in loco sancto vescetur his carnibus, quia Sanctum sanctorum est.

7 Sicut pro peccato offertur hostia, ita et pro delicto : utriusque hostiæ lex una erit : ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.

8 Sacerdos qui offert holocausti victimam, habebit pellem ejus.

9 Et omne sacrificium similæ, quod coquitur in clibano, et quidquid in craticula, vel in sartagine præparatur, ejus erit sacerdotis a quo offertur :

10 sive oleo conspersa, sive arida fuerint, cunctis filiis Aaron mensura æqua per singulos dividetur.

11 Hæc est lex hostiæ pacificorum quæ offertur Domino.

12 Si pro gratiarum actione oblatio fuerit, offerent panes absque fermento conspersos oleo, et lagana azyma uncta oleo, coctamque similam, et collyridas olei admistione conspersas :

13 panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum, quæ immolatur pro pacificis :

14 ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino, et erit sacerdotis qui fundet hostiæ sanguinem,

15 cujus carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.

16 Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die : sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est :

17 quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.

18 Si quis de carnibus victimæ pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio, nec proderit offerenti : quin potius quæcumque anima tali se edulio contaminaverit, prævaricationis rea erit.

19 Caro, quæ aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni : qui fuerit mundus, vescetur ex ea.

20 Anima polluta quæ ederit de carnibus hostiæ pacificorum, quæ oblata est Domino, peribit de populis suis.

21 Et quæ tetigerit immunditiam hominis, vel jumenti, sive omnis rei quæ polluere potest, et comederit de hujuscemodi carnibus, interibit de populis suis.

22 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

23 Loquere filiis Israël : Adipem ovis, et bovis, et capræ non comedetis.

24 Adipem cadaveris morticini, et ejus animalis, quod a bestia captum est, habebitis in varios usus.

25 Si quis adipem, qui offerri debet in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.

26 Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus.

27 Omnis anima, quæ ederit sanguinem, peribit de populis suis.

28 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

29 Loquere filiis Israël, dicens : Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium, id est, libamenta ejus.

30 Tenebit manibus adipem hostiæ, et pectusculum : cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti,

31 qui adolebit adipem super altare, pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus.

32 Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis.

33 Qui obtulerit sanguinem et adipem filiorum Aaron, ipse habebit et armum dextrum in portione sua.

34 Pectusculum enim elevationis, et armum separationis, tuli a filiis Israël de hostiis eorum pacificis, et dedi Aaron sacerdoti, et filiis ejus, lege perpetua, ab omni populo Israël.

35 Hæc est unctio Aaron et filiorum ejus in cæremoniis Domini die qua obtulit eos Moyses, ut sacerdotio fungerentur,

36 et quæ præcepit eis dari Dominus a filiis Israël religione perpetua in generationibus suis.

37 Ista est lex holocausti, et sacrificii pro peccato atque delicto, et pro consecratione et pacificorum victimis,

38 quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandabit filiis Israël ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9965

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9965. ‘Ne portent iniquitatem et moriantur’: quod significet annihilationem totius cultus, constat ex significatione ‘portare iniquitatem’ cum de sacerdotio Aharonis et filiorum ejus, quod sit remotio falsorum et malorum apud illos qui in bono sunt a Domino, de qua supra n. 9937; at cum dicitur de illis ‘portare iniquitatem et mori’ significat annihilationem totius cultus, videatur n. 9928, nam moriebatur 1 cultus repraesentativus, quoniam nihil de eo apparebat amplius in caelis. Quomodo cum his se habet, constare potest ex illis quae supra n. 9959-9961 dicta et ostensa sunt; quod etiam morerentur cum non secundum statuta agebant, patet a filiis Aharonis Nadab et Abihu, qui cum non ex igne altaris sed ex alieno suffiebant, consumpti 2 sunt ab igne e caelo, Lev. 10:1, 2 seq. ; ‘ignis altaris’ repraesentabat amorem Divinum, ita amorem a Domino, at ‘ignis alienus’ amorem ab inferno; annihilatio cultus 3 significabatur per suffitionem ex hoc igne, inde mors illorum; quod ‘ignes’ significent amores, videatur n. 5215, 6832, 7324, 7575, 7852.

[2] Dicitur in pluribus locis 4 in Verbo quod portarent iniquitatem cum non faciebant secundum statuta, et per id significabatur 5 damnatio quia peccata non 6 remota; non quod ideo damnati fuerint sed quod per id annihilarent cultum repraesentativum, et sic repraesentarent damnatos qui in peccatis suis manent; nemo enim damnatur propter omissionem rituum externorum sed propter mala cordis, ita propter omissionem illorum ex malo cordis; hoc significatur per ‘portare iniquitatem’ in sequentibus his locis: apud Moschen,

Si anima peccaverit, feceritque unum de praeceptis Jehovae quae non fieri debent, etiamsi non noverit, rea tamen erit, et portabit iniquitatem suam, Lev. 5:17, 18 7 ;

8 hic per ‘portare iniquitatem’ non intelligitur sed significatur retentio malorum et 9 sic damnatio; quoniam non ex malo cordis id fecerat, nam dicitur etiamsi non noverit:

[3] apud eundem,

Si comedendo 10 comedetur de carne sacrificii pacificorum suorum in die 11 tertio, non placabitur offerens illud; abominatio est, ac anima quae comederit, iniquitatem suam portabit, et exscindetur de populis suis, Lev. 7:18, 19:7, 8;

per ‘portare iniquitatem’ etiam hic significatur manere in suis peccatis, et sic in damnatione esse; non quod ideo quia comedit ex sacrificio suo die tertio, sed quia per ‘comedere illud die tertio’ repraesentabatur abominabile, quod damnationi obnoxium est; ita per ‘iniquitatem portare, et exscindi e populis suis’ repraesentabatur damnatio illorum qui abominationem, quae per id factum significatur, faciunt; sed usque non damnatio erat quia comedit, interiora enim mala quae repraesentabantur damnant, non exteriora absque illis:

[4] apud eundem,

Omnis anima quae comederit cadaver ac discerptum, et non laverit vestes suas, et carnem suam abluerit, portabit iniquitatem suam, [Lev. ] 17:15, 16;

quia ‘comedere cadaver et discerptum’ repraesentabat appropriationem mali et falsi, ideo dicitur ‘portare iniquitatem’ etiam repraesentative: apud eundem,

Si vir qui mundus, omiserit facere pascha, exscindetur anima haec e populis suis, quia munus Jehovae non obtulit in tempore stato suo; peccatum suum portabit, 9:13 12 ;

‘pascha’ repraesentabat liberationem a damnatione, a Domino, n. 7093 fin. , 7867, 7995, 9286, 9287-9292, et ‘cena paschalis’ repraesentabat conjunctionem cum Domino per bonum amoris, n. 7836, 7997, 8001; et quia illa repraesentabantur, statutum erat quod exscinderetur e populis qui non faceret pascha, et quod peccatum suum portaret; sed id non tale facinus erat, verum modo repraesentabat illos qui corde negant Dominum, et inde liberationem a peccatis, et 13 sic qui non conjungi Ipsi volunt per amorem, ita eorum damnationem:

[5] apud eundem,

Non accedent filii Israelis ad tentorium conventus, ad portandum iniquitatem moriendo; faciet Levita opus tentorii conventus, et ii portabunt iniquitatem, Num. 18:22, 23;

quod 'populus portaret iniquitatem moriendo si accederent ad tentorium conventus ad faciendum opus ibi' erat quia annihilarent sic cultum repraesentativum injunctum ministerio sacerdotum; ministerium sacerdotum seu sacerdotium repraesentabat omne opus salvationis Domini, n. 9809, ideo dicitur quod Levitae, qui etiam erant sacerdotes, portarent iniquitatem eorum, per quod significabatur expiatio, hoc est, remotio a malis et falsis apud illos qui in bono sunt a solo Domino, n. 9937. Per ‘portare iniquitatem’ significatur vera damnatio, cum dicitur de illis qui mala ex corde malo faciunt, ut dicitur de illis de quibus Lev. 20:17, 19, 20, 24:15, 16; Ezech. 18:20, 23:49; et alibi.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts tunc.

2. sint

3. repraesentabatur per mortem eorum

4. de populo

5. quod in damnatione essent,

6. The Manuscript inserts ab illis.

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. quod per portare iniquitatem hic significetur quod retineret sua mala, et sic in damnatione esse, patet, erat enim factum ex ignorantia

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. comedatur, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

11. See page ix preliminary note 1. The Manuscript has ends here.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6832

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6832. ‘In flamma ignis e medio rubi’: quod significet amorem Divinum in vero scientifico, constat ex significatione ‘flammae ignis’ quod sit amor Divinus, de qua sequitur; et ex significatione ‘rubi’ quod sit verum scientificum; quod ‘rubus’ sit verum scientificum, est quia omnes ‘arbusculae’ cujuscumque generis significant scientifica, ipsa autem ‘arboreta majora’ cognitiones et perceptiones; ‘rubus’ quia producit flores et bacas, significat verum scientificum. Verum scientificum Ecclesiae non aliud est quam Verbum in sensu litterae, et quoque omne repraesentativum et significativum Ecclesiae quod apud posteros Jacobi; haec in forma sua externa vocantur vera scientifica, at in forma interna sunt vera spiritualia; 1 sed quia vera in forma interna, seu in forma spirituali, non apparere potuerunt posteritati ex Jacobo, ex causa quia in solis externis fuerunt et prorsus non scire voluerunt de aliquo interno; idcirco apparuit Dominus in rubo; Dominus enim cum apparet, secundum quale hominis apparet, nam homo non aliter recipit Divinum quam secundum quale suum; idcirco etiam cum Dominus apparuit super monte Sinai, apparuit populo ‘sicut ignis ardens usque ad cor caeli, et sicut tenebrae, 2 nubes, et caligo’, Deut. 4:11, 5:19-22 [KJV 5:22-25], tum Exod. 19:18;

apparuisset prorsus aliter si populus qui sub monte aspectabat non talis fuisset; et quia populus ille modo in externis fuit, idcirco cum Moses intravit ad Dominum super monte Sinai, dicitur quod ‘intraverit in nubem’, Exod. 20:18, 24:2, 18, 3 34:2-5;

quod ‘nubes’ sit externum Verbi, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin. ; consequenter etiam repraesentativum Ecclesiae spectatum in forma externa.

[2] Quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus, constare potest ex eo quod Dominus appareat illis qui in intimo seu tertio caelo ut sol, ex quo lux ineffabilis, ex causa quia illi qui ibi in bono amoris in Dominum sunt; et quod appareat illis qui in medio seu secundo caelo ut luna, ex causa quia remotius et obscurius ibi in amore in Dominum sunt, sunt enim in amore erga proximum; in ultimo autem seu primo caelo non apparet Dominus ut sol nec ut luna, sed modo sicut lux, quae lux multum excedit lucem mundi; et quia Dominus apparet cuique secundum quale ejus, ideo etiam non apparere potest illis qui in inferno aliter quam sicut 4 furva nubes et caligo; nam ut primum lux caeli, quae a Domino, in aliquod infernum illabitur, fiunt ibi tenebrae et caligo 5 . Ex his nunc constare potest quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus quia secundum receptionem; et quia posteri 6 ex Jacobo erant solum in externis, idcirco apparuit Dominus Mosi in rubo, et quoque in nube cum intravit ad Dominum super monte Sinai.

[3] Quod ‘flamma’ sit amor Divinus, est quia amor in sua prima origine non aliud est quam 7 ignis 8 et flamma a Domino ut sole; solis hujus ignis seu flamma est quae dat esse vitae unicuique homini; et est ipse ignis vitalis, qui quod interiora hominis calore 9 impleat, constare potest ex amore, quantum enim amor crescit apud hominem, tantum homo calescit; et quantum amor decrescit, tantum frigescit; inde est quod cum Dominus apparuit in visione, 10 apparuerit sicut ignis et flamma; ut apud Ezechielem,

Aspectus quattuor animalium (quae fuerunt cherubi) sicut prunae ignis 11 ardentes, juxta aspectum lampadum; is incedens inter animalia, ut splendor ignis, et ex igne exiens fulgur: supra expansum quod super capite eorum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni similitudo quasi aspectus hominis super illo superius; et vidi speciem prunae ardentis juxta speciem ignis intra illam circumcirca, ab aspectu lumborum Ipsius et sursum, sed ab aspectu lumborum Ipsius et deorsum vidi quasi aspectum ignis, cui splendor circumcirca, 1:13, 26-28 12 ;

[4] quod singula in hac visione significativa et repraesentativa Divinorum sint, nullus negare potest, 13 sed nisi scitur quid significatur per ‘cherubos’, per ‘prunas ignis ardentis juxta aspectum lampadum’, per ‘thronum’, per ‘aspectum hominis super illo’, per ‘lumbos a quibus sursum et deorsum ignis, et ex igne splendor’, nusquam sciri potest sanctum arcanum quod inibi; quod ‘cherubi’ sint Providentia Domini, videatur n. 308; quod ‘thronus’ sit caelum, proprie Divinum Verum procedens a Domino quod format caelum, n. 5313; quod ‘aspectus hominis super throno superius’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, patet; quod ‘lumbi’ sint amor conjugialis et inde omnis amor caelestis, n. 3021, 4277, 4280, 4575, 5050-5062; qui amor repraesentatus est 14 per ‘speciem prunae ardentis juxta speciem ignis cui splendor circumcirca’:

[5] apud Danielem,

Videns fui usque dum throni projecti 15 fuerunt, et Antiquus dierum sedit, vestis Ipsius sicut nix alba, et crinis capitis Ipsi sicut lana munda; thronus Ipsius flamma ignis; rotae Ipsius ignis ardens, flumen ignis emanans et exiens a coram Ipso, 7:9, 10;

Divinum Bonum Divini Amoris Domini etiam hic visum est ut flamma ignis 16 :

apud Johannem, Sedens super equo albo; oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. 19:[11, ] 12; quod ‘sedens super equo albo’ sit Dominus quoad Verbum, aperte ibi dicitur, vers. 13,, 1616;

ita ‘flamma ignis’ est Divinum Verum quod in Verbo, quod ex Divino Bono Domini:

apud eundem,

In medio septem candelabrorum similis Filio hominis, indutus talari, caput Ipsius et capilli albi sicut lana alba, sicut nix, sed oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. 1:13, 14;

hic quoque ‘oculi sicut flamma ignis’ est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.

[6] Quod ‘flamma ignis’ sit Divinum Verum procedens a Domino, patet quoque apud Davidem,

Vox Jehovae illabens sicut flamma ignis, Ps. 29:7;

‘vox Jehovae’ pro Divino Vero. Ut repraesentaretur Divinum Verum procedens a Divino 17 Bono Domini, mandatum fuit ut candelabrum facerent ex puro auro cum septem lucernis, et quod poneretur in tentorio conventus ad mensam ubi panes propositionis, et quod lucernae arderent jugiter coram Jehovah, Exod. 25:31 ad fin. , 18 37:17-24, 40:24, 25; Lev. 24:4; Num. 8:2; Sach. 4:2;

per ‘candelabrum cum septem lucernis’ repraesentabatur Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.

[7] Ut quoque repraesentaretur ipsum Divinum Bonum 19 , mandatum est ut ignis perpetuus esset super altari, Ignis super altari ardebit, 20 et non 21 exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis: ignis jugiter ardebit super altari, 20 et non exstinguetur, Lev. 6:5, 6 [KJV 12, 13].

Quod ‘ignis’ repraesentativum fuerit Divini Amoris, notissimum antiquis fuerit, 22 constare potest ex eo quod repraesentativum hoc emanaverit ab Antiqua Ecclesia usque ad 23 gentes dissitas quae in cultu idololatrico fuerunt, quae quod ignem sacrum perennem instituerint, et ei praefecerint virgines quae vestales dictae sunt, notum est.

[8] Quod ‘ignis’ et ‘flamma’ in opposito sensu 24 significent amores spurcos, sicut amores vindictae, crudelitatis, odii, adulterii, et in genere concupiscentias quae ex amoribus 25 sui et mundi, constat etiam a pluribus locis in Verbo, quorum haec solum licet afferre:

apud Esaiam,

Ecce facti sunt sicut stipula, ignis adussit illos, non eripiunt animam suam e manu flammae; nulla pruna ad incalescendum, ignis ad sedendum coram eo, 47:14:

apud Ezechielem,

Ecce Ego incendam in te ignem, qui comedet in te omnem arborem viridem, et omnem arborem aridam, non exstinguetur flamma flammae gravis, unde comburentur omnes facies a meridie ad septentrionem, 21:3 [KJV 20:47];

hic per ‘ignem’ et ‘flammam’ 26 significantur cupiditates mali et falsi quae exstinguunt omne bonum et verum Ecclesiae, inde hujus vastatio:

apud Lucam,

[9] Dives dixit ad Abrahamum, Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, et refrigeret linguam meam, quia crucior in flamma hac, 16:24;

qui non sciunt quod ignis vitalis apud hominem sit ex alia origine quam ignis elementaris, illi nequaquam aliter scire possunt quam quod per ‘ignem inferni’ intelligatur ignis qualis in mundo, cum tamen in Verbo non talis ignis intelligitur sed ignis qui est amoris, ita qui est vitae hominis, procedens a Domino ut Sole, qui ignis cum intrat apud illos qui in contrariis sunt, vertitur in ignem cupiditatum quae sunt, ut supra dictum, vindictae, odii, crudelitatis, scaturientes amore sui et mundi; hic ignis est qui cruciat illos qui in infernis, nam cum frenum laxatur cupiditatibus illorum, tunc ruit unus alterum, ac diris et ineffabilibus modis se mutuo cruciant; nam quisque supereminere vult et alteri auferre quae ejus sunt artibus occultis et apertis; cum haec cupit unus et alter, 27 intestina 28 odia inde existunt, et inde immanitates quae exercentur, imprimis per artes magicas et per phantasias, 29 quae artes sunt innumerabiles et prorsus ignotae in mundo.

[10] Qui spiritualia non credunt, imprimis naturae cultores, nusquam possunt induci credere quod calor apud viventes, quae facit ipsam vitam internam, ex alia origine sit quam ex qua calor mundi, nam nequeunt scire, minus agnoscere, quod ignis caelestis sit procedens a Domino ut Sole, et quod ille Ignis sit purus amor; inde nec possunt scire innumerabilia quae in Verbo ubi non alius ignis intelligitur, nec scire possunt innumerabilia in homine, qui organum recipiens ejus est.

Poznámky pod čarou:

1. at

2. The Manuscript inserts et.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. fumus

5. The Manuscript inserts adeo ut unus alterum videre nequeat.

6. Jacobi

7. The Manuscript inserts sicut.

8. seu

9. The Manuscript inserts vitali, .

10. The Manuscript inserts quod.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. quare nisi sciatur

14. The Manuscript inserts in visione illa.

15. sunt

16. The Manuscript inserts atque ignis ardens ac ut flumen ignis.

17. Amore Ipsius

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The Manuscript inserts quod est Divinus Amor Ipsius.

20. nec

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. The Manuscript inserts etiam.

23. The Manuscript inserts ipsas.

24. significet

25. illis

26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

27. internecina

28. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

29. Remainder of is missing.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.