Arcana Coelestia # 10129
10129. ‘Et erit altare sanctum sanctorum’: quod significet regnum caeleste, ubi Dominus in bono amoris est praesens, constat ex significatione ‘altaris’ quod sit repraesentativum Domini quoad Divinum Bonum, de qua n. 9388, 9389, 9714, 9964, hic quoad Divinum Bonum in caelo et in Ecclesia, n. 10123, et ex significatione ‘sancti sanctorum’ quod sit bonum caeleste, seu bonum amoris a Domino; quod sit regnum caeleste, quod hic per ‘altare’, et bonum ibi quod per ‘sanctum sanctorum’ significetur, est quia in illo regno recipitur bonum amoris a Domino in Dominum, quod est bonum caeleste 1 ; sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; in regno caelesti recipitur bonum amoris a Domino in Dominum et in regno spirituali recipitur bonum charitatis erga proximum a Domino, videantur citata n. 9277, et n. 9680, 10068;
[2] per ‘altare’ repraesentatur regnum caeleste, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono amoris est praesens, et per ‘tentorium conventus extra velum’ repraesentatur regnum spirituale, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono charitatis erga proximum est praesens; bonum regni spiritualis seu bonum spirituale vocatur sanctum, at bonum regni caelestis seu bonum caeleste vocatur sanctum sanctorum; quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, dicatur sanctum sanctorum, est quia Dominus per id bonum immediate influit in caelos, at per 2 bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, mediate per illud, videatur n. 9473, 9683, 9873, 9992, 10005. Dicitur influere, quia Dominus est supra caelos 3 et inde influit, n. 10106, est tamen usque ut praesens in caelis.
[3] Quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, intelligatur per ‘sanctum sanctorum’, constat ex locis in Verbo ubi ‘sanctum sanctorum’ dicitur, ut apud Moschen, Distinguet 4 vobis velum inter sanctum et inter sanctum sanctorum; et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum, Exod. 26:33, 34;
inde patet quod sanctum dicatur id tentorii quod extra velum erat, ac sanctum sanctorum quod intra velum; quod tentorium seu habitaculum extra velum repraesentaverit regnum spirituale Domini, seu medium caelum, ac quod tentorium seu habitaculum intra velum repraesentaverit regnum caeleste Domini, seu intimum caelum, videatur n. 9457, 9481, 9485, 10001, 10025; vocatur etiam id tentorii quod intra velum sanctuarium sanctitatis, Lev. 16:33. Quia per arcam, in qua testimonium, et super qua propitiatorium 5 , repraesentabatur intimum caelum, ubi bonum caeleste regnat, ideo adytum templi, ubi arca foederis, etiam dicitur sanctum sanctorum, 1 Reg. 6:16, 8:6 6 .
[4] Panis et minhah, quia significabant bonum amoris a Domino in Dominum 7 , quod est bonum caeleste, etiam dicuntur ‘sanctum sanctorum’, apud Moschen, Panis facierum seu propositionis ab Aharone et filiis ejus comedetur in loco sancto, quia sanctum sanctorum ille de ignitis Jehovae, Lev. 24:9;
quod ‘panis facierum’ seu propositionis significet bonum caeleste 8 , videatur n. 9545 apud eundem,
Residuum de minhah erit Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum de ignitis Jehovae, Lev. 2:3, 10;
quod ‘minhah’, quae erat panis azymus, placentae 9 , et lagana azyma mixta oleo, sint bonum caeleste seu bonum amoris, videatur n. 4581, 9992, 10079, et quod ‘ignitum Jehovae’ sit Divinus Amor, n. 10055:
[5] apud eundem,
Omnis minhah, sacrificium peccati et sacrificium reatus, quod 10 Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum Jehovae, Num. 18:9, 10 11 ;
quod etiam illa dicta fuerint ‘sanctum sanctorum’, erat causa quia sacrificia illa significabant purificationem a malis, et omnis purificatio a malis fit in statu boni innocentiae, quod bonum etiam est bonum caeleste; quapropter in sacrificiis peccati et reatus 12 offerebantur agnae vel agni, aut arietes, aut juvenci, aut turtures, ut constat ex Lev. iv et v, et per illa animalia id bonum significatur; quod per agnos, videatur n. 3994, 3519, 7840, quod per arietes, n. 10042, quod per juvencos, n. 9391, quod per turtures, patet a locis in Verbo ubi nominantur, quod purificatio a malis ac regeneratio fiat in statu innocentiae, n. 10021; ideo dicuntur illa sacrificia sanctum sanctorum etiam Lev. 6:18 [KJV 25], 7:6, 10:17, 14:13:
apud eundem,
Minhah comedetur juxta altare, quia sanctum sanctorum illa, Lev. 10:12.
[6] Quod altare holocausti repraesentaret Dominum quoad bonum amoris 13 , ac receptivum ab angelis et hominibus, supra ostensum est; ideo de eo dicitur ita apud Moschen, Unges altare holocausti, et omnia vasa ejus, labrum ejus, et basin ejus, et sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea sanctificabit se, Exod. 30:[28, ] 29.
[7] Suffimentum, de quo dabatur ante testimonium in tentorio conventus, etiam dicitur sanctum sanctorum, Exod. 30:36, quia significabat bonum caeleste in ultimis, et quoque 14 quae procedunt ex illo bono 15 , n. 9475 apud Ezechielem,
Haec lex domus, super capite montis omnis terminus ejus circumcirca, sanctum sanctorum, 43:12;
quod ‘domus 16 cum termino circum illam’ dicatur sanctum sanctorum, est quia per ‘domum Dei’ significantur regnum caeleste, ac in supremo sensu Dominus quoad bonum amoris, n. 3720; inde etiam dicitur ‘super capite montis’, nam per ‘caput montis’ simile significatur, n. 6435, 9422, 9434:
[8] apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt super populum et super urbem sanctam, 17 ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum sanctum sanctorum, 9:24;
ibi de Adventu Domini, qui solus Unctus Jehovae est, ac solus Sanctus, et quoque quoad Humanum Suum est Divinum Bonum Divini Amoris, ita sanctum sanctorum; quod Dominus quoad Divinum Humanum solus sit Unctus Jehovae, videatur n. 9954, et quod solus Sanctus, n. 9229, et quod sit Divinum Bonum Divini Amoris, citata n. 9199 fin. ;
[9] quod bonum caeleste sit sanctum sanctorum, at bonum spirituale sanctum, est quia bonum caeleste est bonum intimum, ideo quoque id bonum est bonum intimi caeli, at 18 bonum spirituale est bonum inde procedens, et ideo est bonum medii caeli, et hoc bonum tantum est bonum, et inde tantum est sanctum, quantum in se habet bonum caeleste, influit enim hoc in illud, et concipit illud, et gignit illud sicut pater filium; per bonum caeleste intelligitur bonum amoris a Domino in Dominum, et per bonum spirituale intelligitur bonum charitatis erga proximum a Domino;
[10] ipsum bonum amoris in Dominum a Domino; est sanctum sanctorum, quia Dominus per id Se immediate conjungit, at bonum charitatis erga proximum est sanctum, quia Dominus per id Se mediate conjungit, et tantum conjungit, quantum in se habet bonum amoris a Domino 19 . Est bonum amoris in Dominum a Domino in omni bono charitatis quod genuinum est, et quoque in omni bono fidei quod genuinum, nam influit a Domino; nemo enim potest amare proximum, et ex amore ei facere bonum ex se sed ex Domino, et nemo potest credere in Deum ex se sed 20 ex Domino; idcirco cum agnoscitur Dominus et amatur proximus, tunc Dominus est in amore erga proximum, utcumque homo id nescit; hoc quoque intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,
21 Respondebunt 22 justi, Domine, quando Te vidimus esurientem, et nutrivimus Te, aut sitientem et potavimus Te? quando vidimus Te aegrotum et in custodia et venimus ad Te? sed Rex dicet illis, Amen dico vobis, In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis Mihi fecistis, 25:37-40 23 ; inde patet quod Dominus sit in bono charitatis, ac sit bonum illud, etiam nescientibus illis qui in eo bono sunt; per ‘fratres’ in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, et in sensu abstracto a persona ‘fratres Domini’ sunt ipsa bona charitatis, videantur 24 n. 5063-5071.
Poznámky pod čarou:
1. coeleste quod est bonum amoris a Domino in Dominum
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. The Manuscript inserts, est enim Sol coeli, .
4. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
5. The Manuscript inserts ibi.
6. ubi (deletes)conjunctio Domini per bonum amoris; bonum coeleste quod est bonum amoris conjungit, at bonum spirituale quod est bonum charitatis erga proximumet verumfidei, tantum conjungunt, quantum ex bono coelesti seu ex bono amoris habent. In libro I Regum, Salomo aedificavit adytum, ubi arca foederis, ut esset Sanctum Sanctorum, 6:16, 8:6;
adytum in Templo, ubi arca foederis, repraesentabat idem cum intimo Tentorii, inde etiam id vocatur Sanctum sanctorum
7. Domino
8. significaret Dominum quoad bonum coeleste, seu quod idem, significet bonum amoris a Domino in Dominum
9. The Manuscript inserts azymae.
10. The Manuscript inserts inde.
11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
12. sacrificia illa
13. coeleste bonum
14. talia
15. bono amoris
16. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. ac
19. in Ipsum
20. nisi
21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
22. Omitted in the Manuscript, but in the margin Swedenborg wrote justi respondebunt, dicentes etiam
23. 40
24. et sit bonum charitatis, etiam illis nescientibus quod ita sit qui in illo bono sunt, per fratres in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, seuinsensu abstracto a personis, qualis est sensus Verbi in coelis, per fratres intelliguntur bona charitatis, quae Domini quia ab Ipso, ita quae Dominus
Arcana Coelestia # 9828
9828. ‘Et 1 balteum’: quod significet commune vinculum, ut omnia ad unum finem spectent, constat ex significatione ‘baltei’ seu cinguli, quod sit commune vinculum, colligit enim, concludit, in nexu continet, et firmat omnia interiora, quae absque illo solverentur et diffluerent; quod commune vinculum sit ob causam ut omnia ad unum finem spectent, est quia in mundo spirituali regnat finis, usque adeo ut omnia quae ibi 2 dicenda sint fines; est enim regnum Domini, quod est mundus spiritualis, regnum usuum, 3 et usus ibi sunt fines, ita est regnum finium; sed fines ibi in vario ordine sibi succedunt, et quoque consociantur; fines qui succedunt vocantur fines medii, at fines qui consociantur vocantur fines consocii; omnes illi fines ita conjuncti sunt mutuo et subordinati ut spectent unum finem, qui omnium universalis est; ille finis est Dominus, et in caelo apud recipientes amor et fides in Ipsum; amor ibi est finis omnium voluntatum ibi, et fides est finis omnium cogitationum, quae sunt intellectus;
[2] cum omnia et singula spectant unum finem, tunc in nexu indivulso tenentur, et faciunt unum, nam 4 sunt sub aspectu, regimine, et providentia Unius Qui omnes secundum leges subordinationis et consociationis flectit ad Se, et sic conjungit Sibi, 5 simul etiam tunc ad socios mutuo, et sic conjungit illos invicem; inde est quod facies omnium in caelo teneantur versi ad Dominum, Qui ibi est Sol, et sic centrum omnium aspectuum; et quod mirabile, utcumque se 6 angeli vertunt, n. 3638; et quia Dominus in bono amoris mutui 7 est, inque bono charitatis erga proximum, amat enim omnes, et per amorem conjungit omnes, ideo quoque ad Dominum vertuntur per spectare socios ex illo amore.
[3] Illa itaque quae in ultimis sunt, et colligunt et concludunt ut omnia et singula in tali nexu contineantur, repraesentata sunt per balteos seu per cingula, quae non alia sunt in mundo spirituali quam bona et vera in ultimis seu extremis, quae interiora 8 concludunt, per cingula lumborum bona caelestia, et per cingula feminum, tum pectoris, bona et vera spiritualia in ultimis seu 9 extremis; talia per 'cingula lumborum' significantur in sequentibus his locis: apud Jeremiam,
Jehovah dixit ad prophetam, Eme tibi cingulum lini, et pone id super lumbos tuos, sed per aquam non duces illud; emi itaque cingulum, ac posui super lumbos meos; tunc factum est verbum Jehovae ad me, dicendo, Sume cingulum, et abi ad Euphratem, et absconde illud in foramine petrae. A fine dierum multorum abivi ad Euphratem, et 10 recepi cingulum, et ecce corruptum erat, non proderat ad quicquam: tunc dixit Jehovah, Populus hic malus renuentes audire verba Mea, et iverunt post deos alios; ideo erit sicut cingulum hoc quod non prodest ad quicquam, 13:1-12;
[4] per ‘cingulum lini’ 11 ibi in sensu spirituali intelligitur bonum Ecclesiae, quod concludit et in nexu continet vera ibi; quia bonum Ecclesiae tunc nullum fuit, et inde vera dissipata, ideo dicitur quod non duceretur per aquam, aqua enim est verum purificans et sic restituens; ‘foramen petrae in quo absconditum’ est verum falsificatum, ‘Euphrates’ est extensio et terminus caelestium, quae sunt boni in suo ultimo; qui non scit quale est Verbum, opinari potest quod modo 12 sit comparatio populi et ejus corruptionis cum cingulo et ejus corruptione; sed in Verbo omnes comparationes et locutiones metaphoricae sunt reales correspondentiae, n. 3579, 8989; nisi singula ibi 13 corresponderent, nequaquam mandatum fuisset quod cingulum non duceretur per aquam, quod poneretur super lumbos, quod propheta iret ad Euphratem, et ibi absconderet illud in foramine petrae; dicitur quod cingulum poneretur super lumbos, quia ‘lumbi’ ex correspondentia significant bonum amoris caelestis, n. 3021, 4280, 5050-5062, ita positio cinguli super lumbos est conjunctio cum Domino per bonum amoris mediante Verbo.
[5] 14 Quod ‘cingulum’ sit bonum terminans et conjungens, 15 patet quoque apud Esaiam,
Exibit virga de trunco Jischaii, erit justitia cingulum lumborum Ipsius, et veritas cingulum feminum Ipsius, xi [1, ] 5; ibi de Domino; 'justitia quae cingulum lumborum' est bonum amoris Ipsius, quod caelum et Ecclesiam tutatur. Dicitur de filiis Israelis cum comederent Pascha, quod essent cincti lumbis, Exod. 12:11, quod significat quod sic omnia in ordine, et parata ad recipiendum bonum a Domino, et ad agendum, 16 n. 17 7863; inde est quod dicantur accincti qui parati, sicut etiam de septem angelis in Apocalypsi, Exiverunt septem angeli habentes septem plagas 18 e templo, induti linteo albo et splendido, et circumcincti circa pectora cingulis aureis, 15:6:
[6] de Elia dicitur quod esset vir pilosus, et cingulo corii cinctus circa lumbos suos, 2 Reg. 1:8: similiter de Johanne,
Johannes habebat indumentum ex pilis cameli, et cingulum coriaceum circa lumbum suum, Matth. 3:4;
quod Elias et Johannes ita vestiti et cincti 19 fuerint, erat causa quia uterque repraesentabat Verbum, 20 inde vestes eorum 21 sunt Verbum in sensu externo, qui naturalis, ‘pili’ enim sunt naturale, n. 3301, 5247, 5569-5573, 22 'cameli' sunt scientifica communia in naturali 23 , n. 3048, 3071, 3143, 3145, ‘corium’ et ‘pellis’ significant externum, n. 3540, ita ‘cingulum coriaceum’ id quod colligit, concludit, et in nexu continet interiora; 24 quod Elias repraesentaverit Verbum, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 2762, 5247 fin. , similiter Johannes Baptista, n. 9372.
[7] Quia 25 vera et bona solvuntur et dissipantur per malefacta, ideo de Joabo cum dolo occiderat Abnerum, dicitur quod dederit sanguines belli in cingulo suo quod in lumbis, 1 Reg. 2:5 26 , 27 per quae significatur quod dissipaverit et destruxerit illa; quare cum dissipata et destructa vera sunt, dicitur 28 quod loco cinguli erit discissio, et loco operis implexi calvities, Esai. 3:24; ibi de filiabus Zionis, per quas significantur bona quae 29 Ecclesiae caelestis; ‘loco cinguli discissio’ pro dissipatione boni caelestis.
[8] Dicitur etiam de Oholiba, quae est Hierosolyma, apud Ezechielem, quod cum vidisset viros pictos super pariete, imagines Chaldaeorum pictas minio, cinctos cingulis in lumbis suis, adamaverit eos, 23:14, 15, per quae significantur vera profanata, ‘Chaldaei’ enim sunt qui in externis profitentur vera, sed in internis illa negant, ita profanant; ‘viri picti 30 super pariete’ sunt 31 apparentiae veri in externis, similiter imagines pictae minio'; ‘cingula quibus cincti in lumbis’ sunt bona quae fingunt 32 ut inde vera credantur.
[9] Ex his nunc constare potest quid cingula, quae in unum colligabant vestes, in Ecclesia repraesentativa significabant; sed quod talia significaverint, naturalis homo aegre 33 potest adduci ad credendum, ex causa quia aegre potest naturalem ideam de cingulis, et in genere de vestibus rejicere, et loco ejus assumere ideam spiritualem, quae est boni continentis vera in nexu; naturale enim, quod apparet coram visu tenet mentem fixam in se, et non removetur nisi visus intellectuali usque in lucem caeli elevari possit, et homo sic paene abstracte naturalibus cogitare, quod cum fit, spiritualia quae 34 veri fidei et boni amoris, 35 imperceptibilia mere naturali homini, intrant.
Poznámky pod čarou:
1. baltheus, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. qui
4. The Manuscript inserts tunc.
5. et simul
6. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
7. The Manuscript places this after Dominus.
8. includunt
9. The Manuscript inserts in.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. hic
12. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
13. correspondissent
14. ita cingulum lumborum significant
15. ut
16. The Manuscript inserts tenerentur.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. a, in the First Latin Edition.
19. fuissent
20. ita
21. est
22. camelus
23. The Manuscript inserts homine.
24. The Manuscript inserts talis enim est sensus verbi externus, qui literalis vocatur, .
25. The Manuscript inserts omnia.
26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
27. ita quod destruxerit illa et dissipaverit
28. The Manuscript inserts apud Esajam, .
29. The Manuscript inserts sunt.
30. in, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
31. vera apparentia ut vera
32. in externis et
33. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
34. sunt boni et veri
35. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
