Arcana Coelestia # 10129
10129. ‘Et erit altare sanctum sanctorum’: quod significet regnum caeleste, ubi Dominus in bono amoris est praesens, constat ex significatione ‘altaris’ quod sit repraesentativum Domini quoad Divinum Bonum, de qua n. 9388, 9389, 9714, 9964, hic quoad Divinum Bonum in caelo et in Ecclesia, n. 10123, et ex significatione ‘sancti sanctorum’ quod sit bonum caeleste, seu bonum amoris a Domino; quod sit regnum caeleste, quod hic per ‘altare’, et bonum ibi quod per ‘sanctum sanctorum’ significetur, est quia in illo regno recipitur bonum amoris a Domino in Dominum, quod est bonum caeleste 1 ; sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; in regno caelesti recipitur bonum amoris a Domino in Dominum et in regno spirituali recipitur bonum charitatis erga proximum a Domino, videantur citata n. 9277, et n. 9680, 10068;
[2] per ‘altare’ repraesentatur regnum caeleste, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono amoris est praesens, et per ‘tentorium conventus extra velum’ repraesentatur regnum spirituale, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono charitatis erga proximum est praesens; bonum regni spiritualis seu bonum spirituale vocatur sanctum, at bonum regni caelestis seu bonum caeleste vocatur sanctum sanctorum; quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, dicatur sanctum sanctorum, est quia Dominus per id bonum immediate influit in caelos, at per 2 bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, mediate per illud, videatur n. 9473, 9683, 9873, 9992, 10005. Dicitur influere, quia Dominus est supra caelos 3 et inde influit, n. 10106, est tamen usque ut praesens in caelis.
[3] Quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, intelligatur per ‘sanctum sanctorum’, constat ex locis in Verbo ubi ‘sanctum sanctorum’ dicitur, ut apud Moschen, Distinguet 4 vobis velum inter sanctum et inter sanctum sanctorum; et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum, Exod. 26:33, 34;
inde patet quod sanctum dicatur id tentorii quod extra velum erat, ac sanctum sanctorum quod intra velum; quod tentorium seu habitaculum extra velum repraesentaverit regnum spirituale Domini, seu medium caelum, ac quod tentorium seu habitaculum intra velum repraesentaverit regnum caeleste Domini, seu intimum caelum, videatur n. 9457, 9481, 9485, 10001, 10025; vocatur etiam id tentorii quod intra velum sanctuarium sanctitatis, Lev. 16:33. Quia per arcam, in qua testimonium, et super qua propitiatorium 5 , repraesentabatur intimum caelum, ubi bonum caeleste regnat, ideo adytum templi, ubi arca foederis, etiam dicitur sanctum sanctorum, 1 Reg. 6:16, 8:6 6 .
[4] Panis et minhah, quia significabant bonum amoris a Domino in Dominum 7 , quod est bonum caeleste, etiam dicuntur ‘sanctum sanctorum’, apud Moschen, Panis facierum seu propositionis ab Aharone et filiis ejus comedetur in loco sancto, quia sanctum sanctorum ille de ignitis Jehovae, Lev. 24:9;
quod ‘panis facierum’ seu propositionis significet bonum caeleste 8 , videatur n. 9545 apud eundem,
Residuum de minhah erit Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum de ignitis Jehovae, Lev. 2:3, 10;
quod ‘minhah’, quae erat panis azymus, placentae 9 , et lagana azyma mixta oleo, sint bonum caeleste seu bonum amoris, videatur n. 4581, 9992, 10079, et quod ‘ignitum Jehovae’ sit Divinus Amor, n. 10055:
[5] apud eundem,
Omnis minhah, sacrificium peccati et sacrificium reatus, quod 10 Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum Jehovae, Num. 18:9, 10 11 ;
quod etiam illa dicta fuerint ‘sanctum sanctorum’, erat causa quia sacrificia illa significabant purificationem a malis, et omnis purificatio a malis fit in statu boni innocentiae, quod bonum etiam est bonum caeleste; quapropter in sacrificiis peccati et reatus 12 offerebantur agnae vel agni, aut arietes, aut juvenci, aut turtures, ut constat ex Lev. iv et v, et per illa animalia id bonum significatur; quod per agnos, videatur n. 3994, 3519, 7840, quod per arietes, n. 10042, quod per juvencos, n. 9391, quod per turtures, patet a locis in Verbo ubi nominantur, quod purificatio a malis ac regeneratio fiat in statu innocentiae, n. 10021; ideo dicuntur illa sacrificia sanctum sanctorum etiam Lev. 6:18 [KJV 25], 7:6, 10:17, 14:13:
apud eundem,
Minhah comedetur juxta altare, quia sanctum sanctorum illa, Lev. 10:12.
[6] Quod altare holocausti repraesentaret Dominum quoad bonum amoris 13 , ac receptivum ab angelis et hominibus, supra ostensum est; ideo de eo dicitur ita apud Moschen, Unges altare holocausti, et omnia vasa ejus, labrum ejus, et basin ejus, et sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea sanctificabit se, Exod. 30:[28, ] 29.
[7] Suffimentum, de quo dabatur ante testimonium in tentorio conventus, etiam dicitur sanctum sanctorum, Exod. 30:36, quia significabat bonum caeleste in ultimis, et quoque 14 quae procedunt ex illo bono 15 , n. 9475 apud Ezechielem,
Haec lex domus, super capite montis omnis terminus ejus circumcirca, sanctum sanctorum, 43:12;
quod ‘domus 16 cum termino circum illam’ dicatur sanctum sanctorum, est quia per ‘domum Dei’ significantur regnum caeleste, ac in supremo sensu Dominus quoad bonum amoris, n. 3720; inde etiam dicitur ‘super capite montis’, nam per ‘caput montis’ simile significatur, n. 6435, 9422, 9434:
[8] apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt super populum et super urbem sanctam, 17 ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum sanctum sanctorum, 9:24;
ibi de Adventu Domini, qui solus Unctus Jehovae est, ac solus Sanctus, et quoque quoad Humanum Suum est Divinum Bonum Divini Amoris, ita sanctum sanctorum; quod Dominus quoad Divinum Humanum solus sit Unctus Jehovae, videatur n. 9954, et quod solus Sanctus, n. 9229, et quod sit Divinum Bonum Divini Amoris, citata n. 9199 fin. ;
[9] quod bonum caeleste sit sanctum sanctorum, at bonum spirituale sanctum, est quia bonum caeleste est bonum intimum, ideo quoque id bonum est bonum intimi caeli, at 18 bonum spirituale est bonum inde procedens, et ideo est bonum medii caeli, et hoc bonum tantum est bonum, et inde tantum est sanctum, quantum in se habet bonum caeleste, influit enim hoc in illud, et concipit illud, et gignit illud sicut pater filium; per bonum caeleste intelligitur bonum amoris a Domino in Dominum, et per bonum spirituale intelligitur bonum charitatis erga proximum a Domino;
[10] ipsum bonum amoris in Dominum a Domino; est sanctum sanctorum, quia Dominus per id Se immediate conjungit, at bonum charitatis erga proximum est sanctum, quia Dominus per id Se mediate conjungit, et tantum conjungit, quantum in se habet bonum amoris a Domino 19 . Est bonum amoris in Dominum a Domino in omni bono charitatis quod genuinum est, et quoque in omni bono fidei quod genuinum, nam influit a Domino; nemo enim potest amare proximum, et ex amore ei facere bonum ex se sed ex Domino, et nemo potest credere in Deum ex se sed 20 ex Domino; idcirco cum agnoscitur Dominus et amatur proximus, tunc Dominus est in amore erga proximum, utcumque homo id nescit; hoc quoque intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,
21 Respondebunt 22 justi, Domine, quando Te vidimus esurientem, et nutrivimus Te, aut sitientem et potavimus Te? quando vidimus Te aegrotum et in custodia et venimus ad Te? sed Rex dicet illis, Amen dico vobis, In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis Mihi fecistis, 25:37-40 23 ; inde patet quod Dominus sit in bono charitatis, ac sit bonum illud, etiam nescientibus illis qui in eo bono sunt; per ‘fratres’ in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, et in sensu abstracto a persona ‘fratres Domini’ sunt ipsa bona charitatis, videantur 24 n. 5063-5071.
Poznámky pod čarou:
1. coeleste quod est bonum amoris a Domino in Dominum
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. The Manuscript inserts, est enim Sol coeli, .
4. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
5. The Manuscript inserts ibi.
6. ubi (deletes)conjunctio Domini per bonum amoris; bonum coeleste quod est bonum amoris conjungit, at bonum spirituale quod est bonum charitatis erga proximumet verumfidei, tantum conjungunt, quantum ex bono coelesti seu ex bono amoris habent. In libro I Regum, Salomo aedificavit adytum, ubi arca foederis, ut esset Sanctum Sanctorum, 6:16, 8:6;
adytum in Templo, ubi arca foederis, repraesentabat idem cum intimo Tentorii, inde etiam id vocatur Sanctum sanctorum
7. Domino
8. significaret Dominum quoad bonum coeleste, seu quod idem, significet bonum amoris a Domino in Dominum
9. The Manuscript inserts azymae.
10. The Manuscript inserts inde.
11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
12. sacrificia illa
13. coeleste bonum
14. talia
15. bono amoris
16. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. ac
19. in Ipsum
20. nisi
21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
22. Omitted in the Manuscript, but in the margin Swedenborg wrote justi respondebunt, dicentes etiam
23. 40
24. et sit bonum charitatis, etiam illis nescientibus quod ita sit qui in illo bono sunt, per fratres in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, seuinsensu abstracto a personis, qualis est sensus Verbi in coelis, per fratres intelliguntur bona charitatis, quae Domini quia ab Ipso, ita quae Dominus
Arcana Coelestia # 8286
8286. ‘Et vento narium Tuarum coacervatae sunt aquae’: quod significet falsa in unum collecta per praesentiam caeli, constat ex significatione ‘venti narium’ quod sit caelum, de qua sequitur; ex significatione ‘coacervari’ quod sit in unum colligi; et ex significatione ‘aquarum’ quod sint falsa, de qua n. 7307, 8137, 8138; quod damnatio et conjectio in infernum sit collectio omnium falsorum ex malo et obstipatio ab illis, videatur n. 8146, 8210, 8232; et quod hoc fiat ex sola praesentia Domini, n. 1 8265. Quod ‘ventus narium’ Jehovae seu Domini sit caelum, est quia per illum 2 intelligitur spiraculum vitae, ita vita Divina, quae quia facit vitam caeli, per ‘ventum narium Jehovae’ significatur caelum; inde quoque est quod eadem vox 3 in lingua originali significet et ventum et spiritum.
[2] Quod per ventum Jehovae seu spiraculum Ipsius significetur vita quae est caeli, et quae est hominis qui in caelo, hoc est, regenerati, constat apud Davidem,
Per Verbum Jehovae caeli facti sunt, et per spiritum ( 4 ventum) oris Ipsius omnis exercitus illorum, Ps. 33:6:
apud eundem,
Colligis spiritum illorum, exspirant, et ad pulverem suum 5 relabuntur; emittis spiritum Tuum (ventum) creantur, Ps. 104:29, 30:
apud Ezechielem,
Jehovah dixit ad me, Num vivent ossa haec? tum dixit, Propheta super spiritu, propheta, fili hominis, et dic ad 6 ventum, Sic dixit Dominus Jehovih, A quattuor ventis veni, spiritus, et inspira in occisos hos ut vivant; et venit in eos 6 spiritus, et revixerunt, 37:3, 9, 10:
apud Johannem, Vidi quattuor angelos stantes super quattuor angulis terrae, retinentes quattuor ventos terrae, ut non flaret ventus super terram, neque super mare, neque super ullam arborem, Apoc. 7:1;
hic ‘ventus’ pro vita caeli, hoc est, Divina, ut quoque apud Hiobum, Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Schaddai vivificavit me, 33:4:
[3] 7 quia ‘ventus’ significabat vitam, ideo cum Dominus de 8 regeneratione hominis docet, etiam dicit, Spiritus (seu ventus) tibi vult, spirat, et vocem ejus audis, atque non scis unde venit aut quo abit; sic est omnis qui generatus est a spiritu, Joh. 3:8: et quia per ‘ventum Jehovae’ aut ‘spiraculum Ipsius’ significata est vita a Divino, idcirco ubi agitur de nova vita Adami, dicitur quod Jehovah Inspiraverit in nares illius spiraculum vitarum, et factus homo in animam viventem, Gen. 2:7;
per ‘nares’ dicitur, quia per illas respiratio, et per respirationem vita, ut apud Esaiam,
Desistite ab homine, in cujus naso spiritus, 2:22:
apud Jeremiam,
Spiritus narium nostrarum, unctus Jehovae, captus est in foveis illorum, de quo dixeramus, In umbra illius vivemus inter gentes, Threni 4:20;
‘unctus Jehovae’ pro Domino, ‘spiritus narium nostrarum’ pro vita ab Ipso:
apud Hiobum, Quamdiu anima mea in me, et ventus Dei in naso meo, 27:3.
[4] Quia nunc per ‘ventum narium Jehovae’ significatur vita 9 quae a Domino, 10 et sic in universali sensu 11 caelum, et quia per praesentiam Domini, seu per praesentiam caeli ubi Dominus, mala et falsa conjiciuntur in infernum, n. 12 8265, ideo quoque ille effectus per ‘ventum narium Jehovae’ significatur, ut apud Davidem,
Apparuerunt alvei maris, revelata sunt fundamenta orbis, ob increpationem Jehovae, a flatu spiritus nasi Ipsius, Ps. 18:9, 16 [KJV Ps. 18:8, 15]; 2 Sam. 22:16:
apud Esaiam,
Flatus Jehovae sicut 13 flumen sulfuris accendit illum, 30:33:
apud eundem,
Etiam non plantantur, etiam non conseruntur, etiam non radicatur in terra truncus illorum, et etiam spirat in illos, et exarescunt ut procella sicut stipulam tollat illos, 40:24:
et apud Davidem,
Mittit 14 verbum Suum, et liquefacit illa; spirare facit ventum Suum, fluunt aquae, Ps. 147:17, 18;
inde quoque est quod per ‘nasum’, cum praedicatur de Jehovah seu Domino, etiam significetur excandescentia, ita punitio, vastatio, et damnatio illorum qui in malis et falsis, ut 25:4 15 ; Deut. 7:4; Jud. 2:14; Esai. 9:11; Jer. 4:8; Hoschea 14:5; Ps. 6:2 [KJV Ps. 6:1], 86:15, 103:8, 145:8, et perpluries alibi; tum per ‘flare naribus’ seu ‘spirare’ 16 significatur irasci, Deut. 4:21; Esai. 12:1; 17 Ps. 2:12; Ps. 6:2 [KJV Ps. 6:1]; Ps. 60:3 [KJV Ps. 60:1], 79:5, 85:6 [KJV 5].
Poznámky pod čarou:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
2. significatur
3. per quam ventus, etiam spiritus exprimatur in Verbo
4. The Manuscript inserts seu.
5. revertuntur
6. Hebrew (ruah)
7. The Manuscript inserts et.
8. renascentia
9. The Manuscript inserts coelestis.
10. ac
11. The Manuscript inserts ipsum.
12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
13. ignis in the Manuscript and in the First Latin Edition.
14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
16. significetur
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
