Arcana Coelestia # 934
934. Quod ‘frigus’ significet nullum amorem seu nullam charitatem et fidem, et quod ‘aestus seu ignis’ amorem aut charitatem et fidem, constare potest ab his locis in Verbo;
apud Johannem a Ecclesiam Laodicensem,
‘Novi opera tua, quod neque frigidus neque fervidus’, utinam frigidus esses aut fervidus sed quia tepidus, et neque frigidus, neque fervidus, exsputurus te ore Meo’, Apoc. 3:15, 16;
ubi ‘frigidus’ pro nulla charitate, et ‘fervidus’ pro multa:
apud Esaiam,
Sic dixit Jehovah, Quiescam et spectabo in loco Meo, sicut aestus serenus super luce, sicut nubes roris in aestu messis, 18:4;
ubi de nova Ecclesia plantanda, ‘aestus super luce et aestus messis pro amore et charitate:
apud eundum, Jehovae ignis in Zione, et furnus in Hierosolyma, 31:9;
‘ignis’ pro amore. De cherubis visis Ezechieli, Similitudo animalium, aspectus illorum sicut prunae ignis ardentes juxta aspectum lampadum, is incedens inter animalia; et splendor ignis, et de igne exiens fulgur, Ezech. 1:13;
[2] et apud eundem de Domino, Super expansum, quod super capite cheruborum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni; et super similitudine throni, similitudo quasi aspectus hominis super illo superius; et vidi quasi speciem prunae 1 ignitae, juxta speciem ignis, 2 intra illam circumcirca ab aspectu lumborum Ipsius et sursum; et ab aspectu lumborum Ipsius et deorsum, vidi quasi aspectum ignis, cui splendor circumcirca, 1:26, 27; 8:2;
ibi ‘ignis’ pro amore:
apud Danielem,
Antiquus dierum sedit, ... thronus Ipsius flammae ignis, rotae illius ignis ardens, fluvius ignis emanans et exiens a coram Ipso; mille millia ministrabant Ipsi, et myrias myriadum coram Ipso stabant, 7:9, 10;
‘ignis’ pro amore Domini:
apud Zachariam, Ero ei, dictum Jehovae, murus ignis circumcirca, 2:9, [KJV 2:5];
ubi de nova Hierosolyma:
apud Davidem,
Jehovah facit angelos suos spiritus, ministros suos ignem flammantem, Ps. 104:4;
‘ignis flammans’ pro caelesti spirituali.
[3] Quia ‘ignis’ significabat amorem, ignis quoque repraesentativum Domini factus, quod constat ex ‘Igne super altari holocausti qui nusquam exstingueretur’, Lev. 6:2, 5, 6 [KJV 9, 12, 13], repraesentans misericordiam Domini: ideo ‘antequam Aharon intraret ad propitiatorium, suffire debebat igne sumpto ex altari holocausti’, Lev. 16:12-14;
ideo quoque, ut significaretur quod cultus esset acceptus Domino, ‘ignis de caelo demittebatur et consumpsit holocausta’, ut Lev. 9:24, et alibi. Per ‘ignem’ quoque in Verbo significatur amor proprius et ejus cupiditas, cum quo amor caelestis concordare nequit, quare etiam ‘bini filii Aharonis consumpti sunt igne, quod adolerent igne alieno’, Lev. 10:1, 2; ‘ignis alienus’ est omnis amor sui et mundi et omnis amorum istorum cupiditas. Praeterea etiam amor caelestis impiis non aliter apparet ac ignis ardens et consumens, ac ideo in Verbo praedicatur de Domino ignis consumens, sicut ignis super Monte Sinai, qui repraesentabat amorem seu misericordiam Domini, coram populo perceptus sicut ignis consumens;
Quare dixerunt ad Mosen, ne faceret eos audire vocem Jehovae Dei, et videre Ignem magnum, ne morerentur, Deut. 18:16.
Amor seu misericordia Domini talis apparet iis qui in igne amorum sui et mundi sunt.
Poznámky pod čarou:
1. Hebrew is [ ] (hashmal, ) a word occurring only in Ezechiele. In his Schmidius Swedenborg notes non est pruna, sed intimum ignis, vide textum [ ] sic amor caelestis.
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Leviticus 6
1
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :
2
Anima quæ peccaverit, et contempto Domino, negaverit proximo suo depositum quod fidei ejus creditum fuerat, vel vi aliquid extorserit, aut calumniam fecerit,
3
sive rem perditam invenerit, et inficians insuper pejeraverit, et quodlibet aliud ex pluribus fecerit, in quibus solent peccare homines,
4
convicta delicti,
5
reddet omnia, quæ per fraudem voluit obtinere, integra, et quintam insuper partem domino cui damnum intulerat.
6
Pro peccato autem suo offeret arietem immaculatum de grege, et dabit eum sacerdoti, juxta æstimationem mensuramque delicti :
7
qui rogabit pro eo coram Domino, et dimittetur illi pro singulis quæ faciendo peccavit.
8
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
9
Præcipe Aaron et filiis ejus : Hæc est lex holocausti : cremabitur in altari tota nocte usque mane : ignis ex eodem altari erit.
10
Vestietur tunica sacerdos et feminalibus lineis : tolletque cineres, quos vorans ignis exussit, et ponens juxta altare,
11
spoliabitur prioribus vestimentis, indutusque aliis, efferret eos extra castra, et in loco mundissimo usque ad favillam consumi faciet.
12
Ignis autem in altari semper ardebit, quem nutriet sacerdos subjiciens ligna mane per singulos dies, et imposito holocausto, desuper adolebit adipes pacificorum.
13
Ignis est iste perpetuus, qui numquam deficiet in altari.
14
Hæc est lex sacrificii et libamentorum, quæ offerent filii Aaron coram Domino, et coram altari.
15
Tollet sacerdos pugillum similæ, quæ conspersa est oleo, et totum thus, quod super similam positum est : adolebitque illud in altari in monimentum odoris suavissimi Domino :
16
reliquam autem partem similæ comedet Aaron cum filiis suis, absque fermento : et comedet in loco sancto atrii tabernaculi.
17
Ideo autem non fermentabitur, quia pars ejus in Domini offertur incensum. Sanctum sanctorum erit, sicut pro peccato atque delicto.
18
Mares tantum stirpis Aaron comedent illud. Legitimum ac sempiternum erit in generationibus vestris de sacrificiis Domini : omnis qui tetigerit illa, sanctificabitur.
19
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
20
Hæc est oblatio Aaron, et filiorum ejus, quam offerre debent Domino in die unctionis suæ. Decimam partem ephi offerent similæ in sacrificio sempiterno, medium ejus mane, et medium ejus vespere :
21
quæ in sartagine oleo conspersa frigetur. Offeret autem eam calidam in odorem suavissimum Domino
22
sacerdos, qui jure patri successerit, et tota cremabitur in altari.
23
Omne enim sacrificium sacerdotum igne consumetur, nec quisquam comedet ex eo.
24
Locutus est autem Dominus ad Moysen, dicens :
25
Loquere Aaron et filiis ejus : Ista est lex hostiæ pro peccato : in loco ubi offertur holocaustum, immolabitur coram Domino. Sanctum sanctorum est.
26
Sacerdos, qui offert, comedet eam in loco sancto, in atrio tabernaculi.
27
Quidquid tetigerit carnes ejus, sanctificabitur. Si de sanguine illius vestis fuerit aspersa, lavabitur in loco sancto.
28
Vas autem fictile, in quo cocta est, confringetur ; quod si vas æneum fuerit, defricabitur, et lavabitur aqua.
29
Omnis masculus de genere sacerdotali vescetur de carnibus ejus, quia Sanctum sanctorum est.
30
Hostia enim quæ cæditur pro peccato, cujus sanguis infertur in tabernaculum testimonii ad expiandum in sanctuario, non comedetur, sed comburetur igni.
