3707. Quod ‘erit semen tuum sicut pulvis terrae’ significet quod Divinum Verum naturale esset sicut bonum naturale, constat a significatione ‘seminis’ quod sit verum, de qua mox supra n. 3706, inde ‘semen tuum’ seu Jacobi, est Divinum Verum Naturale, per ‘Jacobum’ enim repraesentari Divinum Naturale Domini, supra ostensum est; et ex significatione ‘pulveris terrae’ quod sit bonum, de qua n. 1610; inde ‘erit semen tuum sicut pulvis terrae’ est in sensu interno quod Divinum Verum naturale erit sicut Divinum Bonum naturale. Quod ‘pulvis terrae’ significet bonum, inde est quia per ‘terram’ significatur regnum Domini, ¹ proinde bonum, ut mox supra n. 3705 ostensum; pulvis illius terrae ² est ideo bonum, sed bonum naturale, quia per terram, ut quoque ibi ostensum, significatur id quod inferius est in regno Domini, ita naturale, cum caelum, quando quoque nominatur, id quod interius ³ seu rationale: inde est quod fructificatio boni et multiplicatio veri passim in Verbo exprimatur per quod ⁴ semen erit sicut stellae caelorum, et sicut pulvis terrae; per ‘stellas caelorum’ tunc significantur rationalia, et per ‘pulverem terrae’ naturalia, quae ita crescent. Quid sit, quod verum naturale erit sicut bonum naturale, in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, explicabitur.

Poznámky pod čarou:

1321. Quod ‘confundamus labium eorum’ significet quod nulli verum doctrinae sit, constare potest a significatione ‘labii’ quod sit doctrina, de qua supra ad vers. 1;

inde sequitur quod ‘confundere labia’ sit confundere illa quae sunt doctrinae, hoc est, vera doctrinae: ‘confundere’ significat in sensu interno non solum obtenebrare sed etiam obliterare et dissipare, sic ut non aliquid verum. Cum cultus sui succedit loco cultus Domini, tunc non solum pervertitur omne verum sed etiam aboletur, et tandem agnoscitur falsum pro vero et malum pro bono; omnis enim lux veritatis est a Domino, et omnis caligo est ab homine; cum homo succedit in cultu loco Domini, fit lux veri caligo; et tunc spectatur ab iis lux ut caligo, et caligo ut lux;

[2] talis quoque est vita eorum post mortem; vita falsi iis est quasi lux, sed vita veri est iis quasi caligo; sed mutatur talis vitae lux in meram caliginem cum approximant versus caelum: dum in mundo sunt, quidem verum possunt loqui, immo cum eloquio et apparente zelo, et quia adest continua reflexio super se, etiam videntur sibi idem cogitare; sed quia ipse finis est cultus sui, cogitationes a fine trahunt quod non agnoscant verum nisi quantum sui in vero sit; cum homo talis est, in cujus ore verum, constat quod ei non verum sit; quod manifeste patet in altera vita, ibi tales non solum non agnoscunt verum quod professi in vita corporis, sed etiam odio habent et persequuntur, et in tantum, in quantum iis fastus aut sui cultus non adimitur.