9818. 'Quos implevi spiritu sapientiae': quod significet quibus inscriptum est Divinum Verum, constat ex significatione ‘spiritus sapientiae’ cum de illis qui in caelesti bono, quod sit Divinum Verum, de qua sequitur; illo impleri dicitur, cum inscriptum manet. Cum hoc ita se habet: qui in caelesti regno Domini sunt, illi sciunt vera non ex scientia et inde fide, sed ex perceptione interna; sunt enim illi in bono amoris a Domino, et ei bono omnia vera insita sunt; ipsum bonum implantatum est parti eorum voluntariae, et verum inde parti intellectuali; ac pars voluntaria et intellectualis apud illos prorsus unum agunt, secus ac apud illos qui in regno spirituali sunt; inde ¹ est quod illi qui in regno caelesti Domini sunt, ex parte sua intellectuali non sciant sed percipiant vera; bonum enim implantatum voluntati sistitur in suo quali et in sua forma in intellectu, et ibi in luce sicut flammea; forma boni et quale ejus est illis verum, quod non videtur sed percipitur ex bono; inde est quod illis nusquam aliqua disceptatio sit de veris, usque adeo ut cum de veris sermo ² incidit, dicant, Ita, vel, Non ita, nec ultra, nam si ultra non est ex bono; hi sunt qui intelliguntur apud Matthaeum,

Esto sermo vester, Ita ita, non non; quod ultra haec est, ex malo est, 5:37;

quod illi qui in caelesti Domini regno ³ tales sint, videatur n. 2715, 2718, 3246, 4448, 5113, 6367, 7877, 9166 fin. , 9543; quae differentia sit inter illos qui in caelesti regno et inter illos qui in regno spirituali, videantur loca citata n. 9277; ex his nunc constare potest quid intelligitur per quod Divina Vera inscripta sint.

[2] ⁴ Multis in locis in Verbo dicitur spiritus, et cum de homine, per ⁵ spiritum ejus significatur bonum et verum inscriptum parti intellectuali, proinde hujus vita; quod spiritus cum praedicatur de homine, id sit, est quia homo quoad interiora sua est spiritus, ⁶ etiam quoad interiora una cum spiritibus; de qua re videantur quae prius copiose ostensa sunt, nempe, quod spiritus et angeli sint apud hominem, et quod homo ⁷ regatur per eos a Domino, n. 50, 697, 986, 2796, 2886, 2887, 4047, 4048, 5846-5866, 5976-5993, quod homo sit inter spiritus et angelos tales, qualis ipse est, n. 4067, 4073, 4077, 4111, quod unicuique homini sit spiritus, per quem vita ejus corpori, n. ⁸ 4622.

[3] Inde ⁹ sciri potest quid per spiritum cum de Domino, intelligitur, quod nempe sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius et quod hoc Divinum cum influit apud hominem, et recipitur ab illo sit ¹⁰ Spiritus veritatis, Spiritus Dei, et Spiritus sanctus, influit enim immediate a Domino, et quoque mediate per angelos et spiritus videantur citata n. 9682; quod ¹⁰ Spiritus veritatis, Spiritus Dei, et Spiritus sanctus id sit, videbitur in sequentibus; primo enim ostendendum est quod spiritus in Verbo cum de homine, sit bonum et verum inscriptum ejus parti intellectuali, proinde quod sit hujus vita; est enim vita partis intellectualis, et vita partis voluntariae; vita partis intellectualis est scire, videre, et intelligere verum esse verum, et bonum esse bonum; vita autem partis voluntariae est velle et amare verum propter verum, et bonum propter bonum; haec vita in Verbo vocatur cor, illa autem spiritus.

[4] Quod ita sit, constat a locis in Verbo quae sequuntur:

apud Ezechielem,

Facite vobis cor novum, et spiritum novum; quare moriemini domus Israelis? 18:31:

et apud eundem,

Dabo vobis cor novum, et spiritum novum dabo in medio vestri: 36:26;

‘cor novum’ pro nova voluntate, et ‘spiritus novus’ pro novo intellectu apud Sachariam, Jehovah extendit caelos, et fundat terram, et format spiritum hominis in medio ejus, 12:1;

‘extendere caelos et fundare terram’ pro novam Ecclesiam; quod ¹¹ haec sit caelum et terra, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118, fin. , 3355 fin. ; 4535; 'formare spiritum hominis in medio ejus' pro regenerare quoad intellectum veri et boni:

[5] apud Davidem,

Cor mundum crea mihi, Deus, et spiritum firmum innova in medio mei: ne abjice me a coram Te, et spiritum sanctitatis Tuae ne aufer a me; reduc mihi gaudium salutis Tuae; et spiritus ingenuus sustentet me: sacrificia Dei spiritus infractus; cor infractum et contritum Deus non ¹² spernit, Ps. 51:12-14, 19 [KJV 10-12, 17];

‘cor mundum’ pro voluntate aversante ¹³ mala, quae sunt immunda, ‘spiritus firmus’ pro intellectu et fide veri, ‘spiritus infractus et cor infractum’ pro ¹⁴ tentationis statu et inde humiliatione utriusque vitae; quod ‘spiritus’ sit vita, ex singulis ibi patet; Divinum Verum, ex quo illa vita, est ‘Spiritus sanctitatis’ apud eundem,

Generatio, non rectum ¹⁵ fecit cor ejus, nec constans cum Deo spiritus ejus, Ps. 78:8;

‘non rectum cor’ pro quod non recta voluntas, ‘non constans spiritus cum Deo’ pro quod non constans intellectus et fides veri Divini:

apud Moschen,

[6] Aggravaverat Jehovah Deus spiritum Sichonis regis Chesbonis, et obfirmaverat cor ejus, Deut. 2:30;

ibi etiam ‘spiritus’ et ‘cor’ pro utraque vita, quae ‘obfirmata’ dicitur, cum nulla voluntas intelligendi verum et bonum est, nec faciendi illa:

apud Ezechielem,

Liquescet omne cor, et remittentur omnes manus, et contrahetur omnis spiritus, 21:12 ¹⁶ [KJV 7];

similiter:

apud Esaiam,

Jehovah dans animam populo super terra, et spiritum ambulantibus in ea, 42:5;

‘dare animam populo’ pro vitam fidei; quod ‘anima’ sit vita fidei, videatur n. 9050, et ‘dare spiritum’ pro intellectum veri:

apud eundem,

Anima mea desideravi Te in nocte; etiam spiritu meo in medio mei exspectavi Te mane, 26:9;

similiter:

apud eundem,

[7] Concipite quisquilias, parite stipulam, spiritum vestrum ignis comedet, 33:11 ¹⁷ ; ‘spiritus quem ignis ¹⁸ comedet’ pro intellectu veri, ita pro intelligentia, ‘ignis’ pro concupiscentia, quae quia ex malo, destruit:

apud Ezechielem,

Vae prophetis stultis, qui abeunt post spiritum suum! 13:3:

apud eundem,

Quod ascendit super spiritum vestrum, non fiet unquam, 20:32:

apud Malachiam, Non fecit unus et reliqui quibus spiritus, quid ergo unus, quaerens ¹⁹ semen Dei; quare observate vos per spiritum vestrum, ut contra uxorem juventutis Tuae non agat perfide, 2:15:

apud Davidem,

Beatus homo cui non imputat Jehovah iniquitatem modo non in spiritu ejus dolus, ps 32:2:

apud Matthaeum, Beati pauperes spiritu, quia eorum est regnum caelorum, 5:3:

apud eundem,

Jesus ad discipulos, Vigilate et orate ne ingrediamini in tentationem; quidem spiritus promptus est, caro vero infirma, 26:41.

[8] Quod in his locis per ‘spiritum’ ipsa vita hominis intelligatur, ²⁰ manifeste patet; quod vita intellectualis, seu vita veri, constare potest ex eo quod per 'spiritum' in naturali sensu intelligatur vita respirationis hominis; et respiratio, quae est pulmonum, correspondet vitae veri, quae est vita ²¹ fidei et inde intellectus, dum pulsus, qui est cordis, correspondet vitae voluntatis, ita amoris; quod illa correspondentia pulmonum et cordis sit, videatur n. 3635, 3883-3896, 9300, ²² 9495; inde constare potest quae vita in spirituali sensu intelligitur per ‘spiritum’.

[9] Quod ‘spiritus’ in ²³ communi sensu sit vita respirationis hominis, ²⁴ evidenter patet apud Davidem,

Abscondis facies Tuas, conturbantur; colligis spiritum eorum, exspirant: emittis spiritum Tuum, creantur, Ps. 104:29, 30:

apud eundem,

Responde mihi, Jehovah, consumptus est spiritus meus, ne absconde facies Tuas a me, Ps. 143:7:

apud Hiobum,

Spiritus meus consumptus est, dies mei sunt exstincti, 17:1:

apud Lucam,

Jesus apprehendens manum puellae mortuae, dicens, Puella surge; reversus itaque est spiritus ejus, et surrexit extemplo, 7:54, 55:

apud Jeremiam,

Stultus factus omnis homo scientia, mendacium sculptile ejus, neque spiritus in eo, 10:14, 51:17:

apud Ezechielem,

Eduxit me in spiritu Jehovae, et collocavit me in medio vallis; et ibi dixit Dominus Jehovih ossibus aridis, Ecce Ego adducens spiritum in vos ut vivatis: sic dixit Dominus Jehovih, A quattuor ventis veni, spiritus, et inspira in occisos hos; et venit in eos spiritus, et revixerunt, xxxvii [1, ] 5, 9, 10: in Apocalypsi, Duo testes occisi a bestia ascendente ex abysso; sed post tres dies et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in illos, ut consisterent super pedes suos, 11:7, 11;

[10] ex his locis manifeste patet quod ‘spiritus’ ²⁵ sit vita hominis: quod in specie sit vita veri, quae est vita partis intellectualis in homine, et vocatur intelligentia, ²⁶ liquet apud Johannem, Venit hora et nunc est quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate: Spiritus Deus est, ideo eos qui adorant Ipsum, in spiritu et veritate oportet adorare, 4:23, 24:

apud Danielem,

Quod in eo esset spiritus excellens, et scientiae et intelligentiae, 5:12, 14:

apud Lucam,

Johannes crevit, et corroboratus est spiritu, 1:80:

et de Domino ²⁷ ,

Jesus puer crevit, et corroboratus est spiritu, et impletus sapientia, 2:40:

apud Johannem,

Quem Pater misit, verba Dei loquitur, non enim ex mensura dedit Deus Ei spiritum, 3:34;

hic ‘spiritus’ pro intelligentia et sapientia, ‘verba Dei loqui’ est Divina Vera.

[11] Ex his nunc patet quid per ‘spiritum’ significatur apud Johannem,

Jesus dixit Nicodemo, Nisi quis generatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest ingredi in regnum Dei; quod natum est ex carne caro ²⁸ est, sed quod generatum est a spiritu spiritus est, 3:5, 6;

‘generari ex aqua’ est per verum, et ‘generari ex spiritu’ est inde vita ex Domino, quae vita spiritualis vocatur; quod ‘aqua’ sit verum, per quod regeneratio, videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 8568, 9323, ‘caro’ autem est proprium hominis, in quo nihil vitae spiritualis, n. 3813, 8409.

[12] Simile per ‘spiritum’ et ‘carnem’ significatur apud eundem,

Spiritus est qui vivificat, caro non prodest quicquam; verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, 6:63;

‘verba quae Dominus locutus est’ sunt Divina Vera, vita inde est ‘spiritus’:

apud Esaiam,

Aegyptus homo, non Deus, et equi ejus caro et non spiritus, 31:3;

‘Aegyptus’ pro scientia in communi, ‘equi ejus’ pro scientifico ex intellectuali, quod dicitur ‘caro et non spiritus’ cum nihil vitae spiritualis inest; quod ‘Aegyptus’ sit scientia, videantur citata n. 9340, 9391, quod ‘equi’ sint intellectuale, n. 2761, 2762, 3217, 5321, et quod ‘equi Aegypti’ sint scientifica ex intellectuali, n. 6125, 8146, 8148; qui non scit quid Aegyptus, quid equi ejus, tum quid caro et spiritus, nusquam scire potest quid illa verba involvunt.

[13] Cum notum est quid significat ‘spiritus’ ²⁹ apud hominem, sciri potest quid significatur per ‘spiritum’ cum dicitur de Jehovah seu Domino, ³⁰ Cui tribuuntur omnia quae homini, sicut facies, oculi, aures, bracchia, manus, ut et cor, anima; ita quoque Spiritus, qui in Verbo vocatur Spiritus Dei, Spiritus Jehovae, Spiritus oris Ipsius, Spiritus sanctitatis seu Spiritus sanctus; quod per illum intelligatur Divinum Verum procedens a Domino, constat ex pluribus in Verbo locis; causa quod Divinum Verum procedens a Domino per ‘Spiritum Dei’ significetur, est quia omnis vita hominis inde est, ac vita caelestis illis qui Divinum illud Verum fide et amore recipiunt; quod id sit ‘Spiritus Dei’, Dominus Ipse docet apud Johannem,

Verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, 6:63;

‘verba quae Dominus locutus est’ ³¹ sunt Divina Vera:

[14] apud eundem,

Jesus magna voce clamavit, dicens, Si quis sitiverit, venito ad Me et bibito; quisquis credit in Me, sicut dixit Scriptura, flumina e ventre illius fluent aquae viventis; hoc dixit de Spiritu, quem accepturi erant credentes in Ipsum; nondum enim erat Spiritus sanctus, quia Jesus nondum glorificatus erat, 7:37-39;

quod per Spiritum, quem recepturi a Domino credentes in Ipsum, intelligatur vita quae a Domino quae est vita fidei et amoris, patet a singulis ibi; 'sitire' enim et ‘bibere’ significat desiderium sciendi et percipiendi verum, ‘flumina aquae viventis quae ex ventre fluent’ ³² sunt vera Divina; inde ³³ constat quod spiritus, quem accepturi qui etiam vocatur ‘Spiritus sanctus’, sit vita ex Divino Vero procedente a Domino, quae vita vocatur, ut mox dictum est, vita fidei et amoris, estque ipsa vita spiritualis et caelestis apud hominem; quod dicatur quod Spiritus sanctus nondum esset, quia Jesus nondum glorificatus, est quia Dominus cum in mundo fuit, docuit ipse Divinum Verum, at cum glorificatus, quod fuit post resurrectionem, docuit illud per angelos et spiritus; sanctum illud quod procedit a Domino, ac influit per angelos et spiritus apud hominem, sive manifeste sive non manifeste, est ibi Spiritu sanctus; Divinum enim Verum procedens a Domino ³⁴ est quod vocatur ‘sanctum’ in Verbo, n. 9680;

[15] inde est quod spiritus sanctus dicatur Spiritus veritatis, et quod ducturus in omnem veritatem, et quod non locuturus sit a se, sed quae audiverit a Domino, et quod a Domino accepturus sit quae annuntiaturus esset, Joh. 16:13, 14; tum quod Dominus cum abiret a discipulis, inspiraverit in illos, et dixerit, Accipite Spiritum sanctum, Joh. 20:21, 22; ³⁵ respiratio significat vitam fidei, n. 9229, 9281; inde inspiratio Domini, donatam facultatem percipiendi Divina Vera, et sic recipiendi illam vitam; unde quoque nomen Spiritus a ³⁶ flatu et a vento, quia a respiratione, quapropter spiritus aliquoties vocatur ventus; quod respiratio, quae pulmonum, correspondeat vitae fidei, et pulsus qui cordis vitae amoris, videatur n. 3883-3896, 9300, ³⁷ 9495;

[16] simile per inspirationem significatur in libro Geneseos, Et Jehovah inspiravit in nares hominis animam vitarum, 2:7;

inde Dominus dicitur Spiritus narium nostrarum, Threni 4:20 ³⁸ ; et quia Divinum Verum consumit et vastat malos, ^{39 40} inde dicitur apud Davidem,

Revelata sunt fundamenta orbis a flatu spiritus nasi Tui, Ps. 18:16 [KJV Ps. 18:15]:

⁴¹ et apud Hiobum, Ab halitu Dei pereunt, et a Spiritu nasi Ipsius consumuntur, 4:9:

apud Davidem,

Per Verbum Jehovae caeli facti sunt, et per Spiritum oris Ipsius omnis exercitus illorum, Ps. 33:6;

‘Verbum Jehovae’ est Divinum Verum, similiter ‘Spiritus oris Ipsius’: quod id sit Dominus, constat apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; omnia per Ipsum facta sunt: et Verbum caro factum est, et habitavit inter nos, 1:1-3, 14.

[17] Quod Divinum Verum, a quo vita caelestis ⁴² homini, sit Spiritus sanctus, patet etiam a sequentibus his locis: apud Esaiam,

Exibit virga de trunco ⁴³ Jischaji, quiescet super Eo Spiritus Jehovae, Spiritus sapientiae et intelligentiae, Spiritus consilii et virtutis, Spiritus scientiae et timoris Jehovae, 11:1, 2;

dicuntur illa de Domino, in Quo Divinum Verum; ⁴⁴ proinde Divina Sapientia et Intelligentia vocatur ‘Spiritus Jehovae’, ⁴⁵ et hic 'Spiritus sapientiae et intelligentiae, consilii, virtutis, et scientiae' ⁴⁶ :

apud eundem,

Dedi Spiritum Meum super Illum; judicium gentibus proferet; 42:1;

ibi etiam de Domino; ‘Spiritus Jehovae super illo’ est Divinum Verum proinde Divina Sapientia et Intelligentia; Divinum ⁴⁷ Verum etiam vocatur judicium, n. 2235

[18] apud eundem,

Venturus sicut flumen angustum, Spiritus Jehovae signum inferet in Ipsum, 59:19:

apud eundem,

Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Me Jehovah ad evangelizandum pauperibus, 61:1;

ibi etiam de Domino, ⁴⁸ Divinum Verum quod in Domino cum in mundo, et quod Ipse tunc fuit, est ‘Spiritus Jehovae’.

[19] Quod ‘Spiritus Jehovae’ sit Divinum Verum, et inde vita caelestis homini qui illud recipit, patet adhuc ex his locis: apud Esaiam,

Donec effundetur super ⁴⁹ nos Spiritus ex alto; tunc desertum erit in arvum, habitabit tunc in deserto judicium, 32:15, 16;

agitur ibi de regeneratione; ‘Spiritus ex alto’ est vita a Divino, nam quod ‘desertum erit in arvum’ et quod ⁵⁰ judicium habitabit in deserto' significat intelligentiam ubi nulla prius, ita vitam novam:

[20] similiter apud Ezechielem,

Ut cognoscatis quod daturus Spiritum Meum in vobis ut vivatis, 37:14:

apud eundem,

Tunc non abscondam amplius facies Meas ab illis, quia effundam Spiritum Meum super domum Israelis, 39:29:

apud Joelem,

Effundam Spiritum Meum super omnem carnem, et super servos, et super ancillas, in diebus illis effundam Spiritum Meum, 3:1, 2 [KJV 2:28, 29]:

apud Micham, Ego impletus sum virtute cum Spiritu Jehovae, et judicio et robore ad annuntiandum Jacobo praevaricationem, et Israeli peccatum ejus, 3:8:

apud Sachariam, Equi exuentes in terram ⁵¹ septentrionis, quiescere fecerunt Spiritum Meum in ⁵² terra septentrionis, 6:8:

apud Esaiam,

Effundam aquas super sitientem, et rivulos super aridam; effundam Spiritum Meum super semen tuum, 44:3;

quod in his locis ‘Spiritus Jehovae’ sit Divinum Verum, et per id vita fidei et amoris, patet; quod id immediate a Domino, et mediate per spiritus et angelos ab Ipso influat, videatur n. 9682 fin. :

[21] similiter alibi apud Esaiam,

In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam ornatus, et in cidarim decoris reliquis populi sui, et in Spiritum judicii sedent super judicio, et in fortitudinem iis, 18:5, 6 ⁵³ ;

'corona ornatus' pro sapientia quae boni, ‘cidaris decoris’ pro intelligentia quae veri, ‘Spiritus judicii’ pro Divino Vero, nam ‘judicium’ praedicatur de vero, n. 2235, 6397, 7206, 8685, 8695, 9260, 9383:

[22] apud eundem,

Angelus facierum Jehovae liberavit eos, ob amorem Suum et clementiam Suam hic redemit illos; illi tamen rebellarunt, et exacerbarunt Spiritum sanctitatis Ipsius, inde conversus est illis in hostem. Posuit in medio ejus Spirituali sanctitatis Suae; Spiritus Jehovae duxit eum, ⁵⁴ 63:9-11, 14;

‘Spiritus sanctitatis’ ibi est Dominus quoad Divinum Verum, ita Divinum Verum quod a Domino, ‘angelus ⁵⁵ facierum’ est Dominus quoad Divinum Bonum, nam ‘facies Jehovae’ est amor, misericordia, bonum: ⁵⁶ in Apocalypsi, Testimonium Jesu est Spiritus prophetiae, 19:10;

‘Testimonium Jesu’ est Divinum Verum quod ab Ipso et de Ipso, n. 9503

[23] apud ⁵⁷ Davidem, Jehovah Deus facit angelos Suos Spiritus, et ministros ignem ⁵⁸ flammantem, Ps. 104:4 ⁵⁹ ; ‘facere angelos spiritus’ pro receptiones Divini Veri, ‘facere illos ignem flammantem’ pro receptiones Divini Boni seu Divini Amoris: apud Matthaeum,

Johannes dixit, Ego vos baptizo aqua in paenitentiam; qui vero post me venturus, ille vos baptizabit Spiritu sancto et igne, 3:11;

‘baptizare’ est regenerare, ‘Spiritu sancto’ est per Divinum Verum, et ⁶⁰ 'igne' est ⁶¹ ex Divino Bono Divini Amoris; quod ‘baptizare’ sit regenerare, videatur n. 5120 fin. , ⁶² 9088, et quod ‘ignis’ sit Divinum Bonum Divini Amoris, n. 4906, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324:

[24] apud Lucam,

Si vos pravi existentes scitis bona dona dare liberis vestris, quanto magis Pater Qui in caelo, dabit Spiritum sanctum petentibus Ipsum? 11:13;

‘dare Spiritum sanctum’ est illustrare Divino Vero, et donare vita inde, quae est vita intelligentiae et sapientiae: in Apocalypsi, Septem lampades ignis ardentes coram throno sunt septem spiritus Dei, 4:5: et porro, In medio seniorum Agnus stans, habens cornua septem, et oculos septem, qui sunt septem Dei spiritus emissi in omnem terram, 5:6;

quod ‘spiritus’ ibi non sint spiritus, ⁶³ patet ex eo quod lampades et oculi Agni dicantur spiritus Dei; ‘lampades’ enim sunt Divina Vera, n. ⁶⁴ 4638, 7072, ⁶⁵ 'oculi' sunt intellectus veri, et cum de Domino, Divina Intelligentia et Sapientia, n. 2701, 4403-4421, 4523-4534, 9051; ⁶⁶ 'cornua' sunt potentia veri ex bono, n. 2832, 9081, 9719-9721; inde patet quod ‘Spiritus Dei’ ⁶⁷ significent Divina Vera.

[25] Cum itaque notum est quod Spiritus sanctus sit Divinum Verum procedens a Domino, quod est ipsum Sanctum, sciri potest sensus Verbi Divinus ubicumque ‘Spiritus Dei’ et ‘Spiritus sanctus’ nominatur, ut in sequentibus his locis: apud Johannem,

Ego rogabo Patrem, ut alium Paracletum det vobis, ut maneat vobis cum in aeternum, ⁶⁸ Spiritum veritatis, quem mundus non potest accipere, quoniam non videt Illum nec cognoscit Illum; vos autem cognoscitis Illum, quia apud vos manet et in vobis erit: non relinquam vos orphanos. Paracletus, Spiritus sanctus, quem mittet Pater in nomine Meo, Ille vos docebit omnia, et commonefaciet vobis de omnibus quae dixi vobis, 14:16-18, 26:

et alibi,

[26] Quando venerit Paracletus, ⁶⁹ quem Ego missurus sum vobis a Patre, Spiritus veritatis, qui ex Patre exit, Ille testabitur de Me, et vos testabimini, 15:26: et adhuc alibi, Ego veritatem vobis dico, prodest vobis ut Ego abeam; si non abivero, Paracletus non veniet ad vos; si vero abivero, mittam: Illum ad vos, 16:7; ex his iterum patet quod Divinum Verum procedens a Divino Bono quod est Pater, sit Paracletus et Spiritus sanctus, quapropter etiam vocatur Spiritus veritatis; et dicitur de eo quod mansurus in illis quod docebit omnia, ⁷⁰ quod testabitur de Domino; ‘testari ⁷¹ de Domino’ in ‘spirituali sensu’ est docere Illum; quod dicatur quod Paracletus qui Spiritus sanctus, mittatur a Patre in nomine Domini, et dein quod Dominus missurus sit Illum a Patre, et postea quod Ipse Dominus missurus, est quia Pater significat ipsum Divinum quod in Domino, et inde quod Pater et Ipse unum sint, prout Dominus manifeste ⁷² dicit apud Johannem 10:30, 14:9-11:

[27] apud Matthaeum,

Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, Spiritus vero blasphemia non remittetur hominibus; si quis dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur illi, qui vero dixerit contra Spiritum sanctum, non remittetur illi, neque in hoc saeculo neque in futuro, 12:31, 32;

‘dicere verbum contra Filium hominis’ est contra verum Divinum nondum implantatum seu inscriptum vitae hominis; quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum, videatur supra n. 9807, at ‘dicere verbum contra Spiritum sanctum’ est contra Divinum Verum implantatum seu inscriptum vitae hominis, imprimis contra Divinum Verum de Ipso Domino; dicere contra id ⁷³ seu negare illud, cum semel est agnitum, est profanatio, et profanatio talis est ut prorsus destruat interiora hominis; inde dicitur quod id ⁷⁴ peccatum non remitti possit; quid profanatio, videatur n. 3398, 3898, 4289, 4601, 6348, 6960, 6963, 6971, 8394, 8882, 9298:

[28] et apud eundem,

Jesus dixit discipulis, Euntes baptizate in nomen Patris et Filii et Spiritus sancti, 28:19;

‘Pater’ ibi est ipsum Divinum, ‘Filius’ est ipsum illud Divinum in forma humana, et ‘Spiritus sanctus’ est Divinum procedens, ⁷⁵ ita est unum Divinum, et usque trinum: quod Dominus sit ipsum Divinum sub forma humana, ⁷⁶ Ipse docet apud Johannem,

Ex his cognovistis Patrem, et vidistis Illum; qui videt Me, videt Patrem: Ego in Patre et Pater in Me, 14:7, 9, 10.

Poznámky pod čarou:

6832. ‘In flamma ignis e medio rubi’: quod significet amorem Divinum in vero scientifico, constat ex significatione ‘flammae ignis’ quod sit amor Divinus, de qua sequitur; et ex significatione ‘rubi’ quod sit verum scientificum; quod ‘rubus’ sit verum scientificum, est quia omnes ‘arbusculae’ cujuscumque generis significant scientifica, ipsa autem ‘arboreta majora’ cognitiones et perceptiones; ‘rubus’ quia producit flores et bacas, significat verum scientificum. Verum scientificum Ecclesiae non aliud est quam Verbum in sensu litterae, et quoque omne repraesentativum et significativum Ecclesiae quod apud posteros Jacobi; haec in forma sua externa vocantur vera scientifica, at in forma interna sunt vera spiritualia; ¹ sed quia vera in forma interna, seu in forma spirituali, non apparere potuerunt posteritati ex Jacobo, ex causa quia in solis externis fuerunt et prorsus non scire voluerunt de aliquo interno; idcirco apparuit Dominus in rubo; Dominus enim cum apparet, secundum quale hominis apparet, nam homo non aliter recipit Divinum quam secundum quale suum; idcirco etiam cum Dominus apparuit super monte Sinai, apparuit populo ‘sicut ignis ardens usque ad cor caeli, et sicut tenebrae, ² nubes, et caligo’, Deut. 4:11, 5:19-22 [KJV 5:22-25], tum Exod. 19:18;

apparuisset prorsus aliter si populus qui sub monte aspectabat non talis fuisset; et quia populus ille modo in externis fuit, idcirco cum Moses intravit ad Dominum super monte Sinai, dicitur quod ‘intraverit in nubem’, Exod. 20:18, 24:2, 18, ³ 34:2-5;

quod ‘nubes’ sit externum Verbi, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin. ; consequenter etiam repraesentativum Ecclesiae spectatum in forma externa.

[2] Quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus, constare potest ex eo quod Dominus appareat illis qui in intimo seu tertio caelo ut sol, ex quo lux ineffabilis, ex causa quia illi qui ibi in bono amoris in Dominum sunt; et quod appareat illis qui in medio seu secundo caelo ut luna, ex causa quia remotius et obscurius ibi in amore in Dominum sunt, sunt enim in amore erga proximum; in ultimo autem seu primo caelo non apparet Dominus ut sol nec ut luna, sed modo sicut lux, quae lux multum excedit lucem mundi; et quia Dominus apparet cuique secundum quale ejus, ideo etiam non apparere potest illis qui in inferno aliter quam sicut ⁴ furva nubes et caligo; nam ut primum lux caeli, quae a Domino, in aliquod infernum illabitur, fiunt ibi tenebrae et caligo ⁵ . Ex his nunc constare potest quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus quia secundum receptionem; et quia posteri ⁶ ex Jacobo erant solum in externis, idcirco apparuit Dominus Mosi in rubo, et quoque in nube cum intravit ad Dominum super monte Sinai.

[3] Quod ‘flamma’ sit amor Divinus, est quia amor in sua prima origine non aliud est quam ⁷ ignis ⁸ et flamma a Domino ut sole; solis hujus ignis seu flamma est quae dat esse vitae unicuique homini; et est ipse ignis vitalis, qui quod interiora hominis calore ⁹ impleat, constare potest ex amore, quantum enim amor crescit apud hominem, tantum homo calescit; et quantum amor decrescit, tantum frigescit; inde est quod cum Dominus apparuit in visione, ¹⁰ apparuerit sicut ignis et flamma; ut apud Ezechielem,

Aspectus quattuor animalium (quae fuerunt cherubi) sicut prunae ignis ¹¹ ardentes, juxta aspectum lampadum; is incedens inter animalia, ut splendor ignis, et ex igne exiens fulgur: supra expansum quod super capite eorum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni similitudo quasi aspectus hominis super illo superius; et vidi speciem prunae ardentis juxta speciem ignis intra illam circumcirca, ab aspectu lumborum Ipsius et sursum, sed ab aspectu lumborum Ipsius et deorsum vidi quasi aspectum ignis, cui splendor circumcirca, 1:13, 26-28 ¹² ;

[4] quod singula in hac visione significativa et repraesentativa Divinorum sint, nullus negare potest, ¹³ sed nisi scitur quid significatur per ‘cherubos’, per ‘prunas ignis ardentis juxta aspectum lampadum’, per ‘thronum’, per ‘aspectum hominis super illo’, per ‘lumbos a quibus sursum et deorsum ignis, et ex igne splendor’, nusquam sciri potest sanctum arcanum quod inibi; quod ‘cherubi’ sint Providentia Domini, videatur n. 308; quod ‘thronus’ sit caelum, proprie Divinum Verum procedens a Domino quod format caelum, n. 5313; quod ‘aspectus hominis super throno superius’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, patet; quod ‘lumbi’ sint amor conjugialis et inde omnis amor caelestis, n. 3021, 4277, 4280, 4575, 5050-5062; qui amor repraesentatus est ¹⁴ per ‘speciem prunae ardentis juxta speciem ignis cui splendor circumcirca’:

[5] apud Danielem,

Videns fui usque dum throni projecti ¹⁵ fuerunt, et Antiquus dierum sedit, vestis Ipsius sicut nix alba, et crinis capitis Ipsi sicut lana munda; thronus Ipsius flamma ignis; rotae Ipsius ignis ardens, flumen ignis emanans et exiens a coram Ipso, 7:9, 10;

Divinum Bonum Divini Amoris Domini etiam hic visum est ut flamma ignis ¹⁶ :

apud Johannem, Sedens super equo albo; oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. 19:[11, ] 12; quod ‘sedens super equo albo’ sit Dominus quoad Verbum, aperte ibi dicitur, vers. 13,, 1616;

ita ‘flamma ignis’ est Divinum Verum quod in Verbo, quod ex Divino Bono Domini:

apud eundem,

In medio septem candelabrorum similis Filio hominis, indutus talari, caput Ipsius et capilli albi sicut lana alba, sicut nix, sed oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. 1:13, 14;

hic quoque ‘oculi sicut flamma ignis’ est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.

[6] Quod ‘flamma ignis’ sit Divinum Verum procedens a Domino, patet quoque apud Davidem,

Vox Jehovae illabens sicut flamma ignis, Ps. 29:7;

‘vox Jehovae’ pro Divino Vero. Ut repraesentaretur Divinum Verum procedens a Divino ¹⁷ Bono Domini, mandatum fuit ut candelabrum facerent ex puro auro cum septem lucernis, et quod poneretur in tentorio conventus ad mensam ubi panes propositionis, et quod lucernae arderent jugiter coram Jehovah, Exod. 25:31 ad fin. , ¹⁸ 37:17-24, 40:24, 25; Lev. 24:4; Num. 8:2; Sach. 4:2;

per ‘candelabrum cum septem lucernis’ repraesentabatur Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.

[7] Ut quoque repraesentaretur ipsum Divinum Bonum ¹⁹ , mandatum est ut ignis perpetuus esset super altari, Ignis super altari ardebit, ²⁰ et non ²¹ exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis: ignis jugiter ardebit super altari, ²⁰ et non exstinguetur, Lev. 6:5, 6 [KJV 12, 13].

Quod ‘ignis’ repraesentativum fuerit Divini Amoris, notissimum antiquis fuerit, ²² constare potest ex eo quod repraesentativum hoc emanaverit ab Antiqua Ecclesia usque ad ²³ gentes dissitas quae in cultu idololatrico fuerunt, quae quod ignem sacrum perennem instituerint, et ei praefecerint virgines quae vestales dictae sunt, notum est.

[8] Quod ‘ignis’ et ‘flamma’ in opposito sensu ²⁴ significent amores spurcos, sicut amores vindictae, crudelitatis, odii, adulterii, et in genere concupiscentias quae ex amoribus ²⁵ sui et mundi, constat etiam a pluribus locis in Verbo, quorum haec solum licet afferre:

apud Esaiam,

Ecce facti sunt sicut stipula, ignis adussit illos, non eripiunt animam suam e manu flammae; nulla pruna ad incalescendum, ignis ad sedendum coram eo, 47:14:

apud Ezechielem,

Ecce Ego incendam in te ignem, qui comedet in te omnem arborem viridem, et omnem arborem aridam, non exstinguetur flamma flammae gravis, unde comburentur omnes facies a meridie ad septentrionem, 21:3 [KJV 20:47];

hic per ‘ignem’ et ‘flammam’ ²⁶ significantur cupiditates mali et falsi quae exstinguunt omne bonum et verum Ecclesiae, inde hujus vastatio:

apud Lucam,

[9] Dives dixit ad Abrahamum, Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, et refrigeret linguam meam, quia crucior in flamma hac, 16:24;

qui non sciunt quod ignis vitalis apud hominem sit ex alia origine quam ignis elementaris, illi nequaquam aliter scire possunt quam quod per ‘ignem inferni’ intelligatur ignis qualis in mundo, cum tamen in Verbo non talis ignis intelligitur sed ignis qui est amoris, ita qui est vitae hominis, procedens a Domino ut Sole, qui ignis cum intrat apud illos qui in contrariis sunt, vertitur in ignem cupiditatum quae sunt, ut supra dictum, vindictae, odii, crudelitatis, scaturientes amore sui et mundi; hic ignis est qui cruciat illos qui in infernis, nam cum frenum laxatur cupiditatibus illorum, tunc ruit unus alterum, ac diris et ineffabilibus modis se mutuo cruciant; nam quisque supereminere vult et alteri auferre quae ejus sunt artibus occultis et apertis; cum haec cupit unus et alter, ²⁷ intestina ²⁸ odia inde existunt, et inde immanitates quae exercentur, imprimis per artes magicas et per phantasias, ²⁹ quae artes sunt innumerabiles et prorsus ignotae in mundo.

[10] Qui spiritualia non credunt, imprimis naturae cultores, nusquam possunt induci credere quod calor apud viventes, quae facit ipsam vitam internam, ex alia origine sit quam ex qua calor mundi, nam nequeunt scire, minus agnoscere, quod ignis caelestis sit procedens a Domino ut Sole, et quod ille Ignis sit purus amor; inde nec possunt scire innumerabilia quae in Verbo ubi non alius ignis intelligitur, nec scire possunt innumerabilia in homine, qui organum recipiens ejus est.

Poznámky pod čarou: