7643. ‘Ecce Ego adduco locustam in terminum tuum’: quod significet quod falsum occupabit extrema illorum, constat ex significatione ‘locustae’ quod sit falsum in extremis, de qua sequitur; ex significatione ‘termini’ quod sint extrema; et ex significatione ‘adducere’, quia de falso praedicatur, ' quod sit occupare; dicitur quod ‘Jehovah adducet’ sed intelligitur quod adducetur, nempe a malo; hoc similiter se habet ac quod tribuatur ¹ Jehovae, hoc est, Domino, quod ‘aggravaverit cor Pharaonis’, cum tamen sit ² ab homine, ejus malo in illo, videatur supra n. 7632; quod non malum a Domino, sed quod existat ab homine, est quia homo id bonum quod influit a Domino vertit ³ ad se, et loco quod Dominum, et quae Domini sunt, in omnibus et singulis intueretur, semet intueatur; inde concupiscentia dominandi super omnes, et possidendi omnia quae aliorum, ac inde contemptus ⁴ aliorum, et contra illos qui sibi non favent et student, odia, ⁵ vindictae, ⁶ et crudelitates; inde quoque contemptus omnium quae fidei et charitatis, quia haec cum a Domino influunt, ⁷ vertuntur ad se, ita avertuntur a Domino;

[2] ex his videri potest quod homo ipsum bonum quod ⁸ influit a Domino vertat in malum; inde quoque est quod mali in altera vita se removeant quantum possunt a caelo; nam cum appropinquat caelum ad illos, hoc est, cum bonum et verum fortius influunt, tunc ruunt fortius in contrarium, hoc est, in malum et in falsum; ac in eo gradu quo malum et falsum increscunt, a se expellunt ⁹ verum, et semetipsos devastant; et tunc quoque in eodem gradu in mala poenae ruunt, nam mala et poenae in altera vita conjuncta sunt.

[3] Dominus continue ordinat caelos, et jugiter novos caeli incolas adsciscit, quibus dat habitationes et hereditates, et cum hoc facit, ¹⁰ caelum appropinquat, ¹¹ hoc est, fortius influit; inde spiritus infernales in mala et falsa, et in illorum poenas, fortius ¹² irruunt, et quia in mala et falsa, inde semetipsos, ut dictum est, ¹³ vastant; et hoc non cessat apud illos quam cum ¹⁴ se prorsus devastaverint, et se profunde in inferna conjecerint; ex his ¹⁵ constare potest quod a Domino non nisi quam bonum procedat, ¹⁶ et quod malum ab ipsis qui in malo sunt. Ex his nunc videri potest quomodo intelligendum quod dicitur de Jehovah, hoc est, de Domino, quod ‘aggravaverit cor Pharaonis’, et hic quod ‘adducet locustam’, per quam significatur falsum ex malo in extremis.

[4] In Verbo, ubi de vastatione malorum agitur, aliquoties ¹⁷ nominatur locusta et bruchus, et per ‘locustam’ ibi in sensu interno intelligitur falsum quod vastat extrema; est enim, ut prius ostensum est, naturale apud hominem interius et exterius; falsum quod in extremis naturalis est intelligitur per ‘locustam’, et malum ibi per ‘bruchum’; quia per ‘locustam’ intelligitur falsum quod in extremis naturalis est, ¹⁸ ideo dicitur quod locusta adducetur in terminum, et obteget superficiem terrae, ' ac postea ¹⁹ vers. 14,

Ascendit locusta super terram Aegypti, et quievit in omni termino Aegypti, et obtexit superficiem totius terrae; per ‘terminum’ et per ‘superficiem’ ²⁰ significantur extrema et ultima in quibus ²¹ interiora quiescunt, hoc est, terminantur:

[5] haec intelliguntur per ‘locustam et bruchum’ apud Davidem,

Misit in illos colluviem quae consumpsit illos, et ranam quae perdidit illos, et dedit brucho proventum illorum, et laborem illorum locustae, Ps. 78:45, 46: et alibi, Dixit ut veniret locusta et bruchus, ut non numerus, Ps. 105:34;

haec ²² dicuntur de Aegypto, et nominatur ²³ ‘bruchus’, tametsi nulla ²⁴ ejus mentio fit apud Moschen, sed solum ‘locustae’; causa quod etiam ‘bruchus’ nominetur, est quia per ‘bruchum’ significatur malum, et per ‘locustam’ falsum, utrumque in extremis naturalis; ²⁵ at cum modo ‘locusta’ nominatur, significatur et falsum et malum simul, nam ‘locusta’ est falsum ex malo:

apud Nahum, 6

Ibi comedet te ignis, exscindet te gladius; comedet te sicut bruchus, ²⁶ multiplica te sicut bruchus, ²⁶ multiplica te sicut locusta; multiplicasti mercatores tuos prae stellis caelorum; bruchus diffudit se, et avolavit; coronati tui sicut locusta, imperantes tui sicut locusta locustarum, 3:15-17;

ibi agitur de ‘urbe sanguinum’, per quam significatur doctrina falsi; et quia falsum et malum imprimis ²⁷ multiplicata sunt in extremis naturalis, nam ibi sunt ²⁸ fallaciae sensuum ²⁹ oriundae ex objectis mundi et telluris, ac voluptates ex variis appetituum generibus, inde est quod etiam multiplicatio mali et falsi per ‘bruchum et locustam’ describatur, ³⁰ ut quoque in libro Judicum, 6:5, 7:12;

et apud Jeremiam 46:23; quod sensuale, quod ultimum naturalis est, sit fallaciis et inde falsis plenissimum, videatur n. 5084, 5089, 5094, 6310, 6311, 6313, 6318, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624, 6948, 6949:

apud Joelem,

7

Residuum erucae comedit locusta, et residuum locustae comedit melolontha, et residuum melolonthae comedit bruchus; expergiscimini ebrii et flete, et ejulate omnes potantes vinum, propter mustum quod excisum est; nam gens ascendet super terram Meam, robusta, et non numerus, et rediget vitem Meam in vastitatem, et ficum Meam in spumam, 1:4-7:

apud eundem,

Plenae sunt areae frumento puro, et exundant torcularia mustum et oleum; et compensabo vobis annos quos consumpsit locusta, melolontha, bruchus, et eruca, 2:24, 25;

ibi ‘locusta’ pro falso in extremis vastante vera et bona:

apud Moschen, Semen multum educes in agrum, sed parum colliges, quia consumet illud locusta: ³¹ vineas plantabis, sed vinum non bibes, nec congregabis, quia comedet illud vermis, Deut. 28:38, 39;

[8] ibi ‘locusta’ pro falso ex malo:

apud Johannem, E fumo abyssi ³² apertae, exiverunt locustae in terram, quibus data potestas sicut habent potestatem scorpii terrae; dictum illis ut damno non afficerent gramen terrae, neque ullam arborem, sed homines solos, quicumque non haberent sigillum Dei super frontibus suis; datum est illis ut non occiderent illos, sed torquerent menses quinque: figurae locustarum similes equis paratis ad bellum; et super capitibus ³³ illarum quasi coronae similes auro; facies illarum quasi facies hominum; habebant capillos sicut capillos mulierum, et dentes illarum quasi dentes leonum erant; habebant thoraces quasi ³⁴ ferreos; et vox alarum illarum sicut vox curruum equorum multorum currentium ad bellum; caudas denique habebant similes scorpiis, et stimuli erant in caudis illarum, ut damno afficerent homines menses quinque; habent super se regem, angelum abyssi, cui nomen Hebraice Abaddon; in Graeca vero nomen habet Apollyon, Apoc. 9:3-11;

quid per ³⁵ illa omnia significatur, nemo videre potest ³⁶ nisi ex sensu interno; ex singulis ibi secundum sensum internum perspectis, constat quod per ‘locustas’ ibi significentur ratiocinia ex fallaciis et inde falsis, etiam confirmatis per ³⁷ philosophica; ita quoque per ‘locustas’ significantur falsa quae in extremis apud hominem, et quae reliquis falsis magis terrestria et corporea sunt, per quae homines facile possunt falli et seduci, nam homo illa quae sensibus obvia sunt capit, et aegre illa quae adversantur; ut sciatur quod talia per ‘locustas’ 9 significentur, licet illa quae ibi singillatim exponere: ‘abyssus’ ex ³⁸ qua locustae est infernum; ‘gramen terrae’ quod damno non afficerent est scientificum ³⁹ , ‘arbor’ sunt cognitiones ⁴⁰ boni et veri, homines sunt affectiones boni ⁴¹ ; quod hos damno afficerent, et non gramen terrae et arborem, est ut intelligi possit verum et bonum, tametsi ⁴² non secundum illa vivitur; ‘qui habent sigillum super frontibus’ sunt qui regenerati sunt; quod ‘torquerent menses quinque illos qui non haberent sigillum Dei super frontibus’ est quod vastarent; quod ‘locustae similes equis paratis ad bellum’ sunt ratiocinia ex falsis per quae pugnatur contra Ecclesiae vera; ‘super capitibus coronae similes auro, et facies sicut hominum’ est quod ratiocinia appareant vero similia et quasi ex bono; ‘capilli sicut mulierum, et dentes quasi dentes leonum’ sunt externa naturalis seu sensualia, seu ibi fallaciae, quae faciunt apparentiam boni; ‘thoraces ferrei’ sunt externa quae faciunt apparentiam veri; ‘vox alarum sicut curruum equorum multorum currentium ad bellum’ sunt falsa doctrinalium, ex quibus et pro quibus pugnant; ‘caudae similes scorpiis, et stimuli in caudis illorum’ sunt noxae quae talia inferunt; ‘rex abyssi’ est falsum infernale; ‘Abaddon’ est perditio; ‘Apollyon’ est ratiocinatio ex falsis apparens sicut ex ⁴³ vero, imprimis si ab illis qui sapientes creduntur, ⁴⁴ confirmantur per philosophica perverse applicata, nam caeca admiratio sapientiae in illis inducit fidem.

[10] Per ‘locustam’ in bono sensu significatur verum ultimum et communissimum, tam amoenum ejus; inde Johanni fuerunt ‘locustae alimento, et mel agreste’, Matth. 3:4; Marcus 1:6; ⁴⁵ quod essent illa alimento, erat quia ‘Johannes’ repraesentabat Verbum, et per suum victum, tum quoque per amictum, qui erat ‘ex pilis cameli cum cingulo coriaceo’, repraesentabat Verbum in sensu externo, amoenum enim externum significatur per ‘locustam et mel agreste’, n. 5620, et verum externum per vestem ex pilis cameli, ' et per ‘cingulum coriaceum’, n. 3301; inde est quod per ‘Johannem’ intelligatur Elias qui venturus et ⁴⁶ annuntiaturus Adventum Domini; quod ‘Elias’ sit Verbum, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 2762, 5247 fin. ; quod ‘locustae’ inter animalcula sint quae comederentur, Lev. 11:22.

Poznámky pod čarou:

2762. Quod ‘equus’ intellectuale significet, non aliunde veniet quam ex repraesentativis in altera vita; multoties ibi in mundo spirituum videntur equi et hoc cum multa varietate, et quoque insidentes equis et quoties apparent, significant intellectuale; sunt talia repraesentativa continua apud spiritus. Ex repraesentativo ‘equi’ quod sit intellectuale, est quod cum memorantur equi in Verbo, spiritus et angeli qui apud hominem, ilico sciant quod sit intellectuale de quo agitur: inde etiam est quod quibusdam spiritibus, ex quodam orbe aliunde, cum imbuti intelligentia et sapientia, e mundo spirituum elevantur in caelum, appareant equi lucidi sicut ignei; qui etiam mihi, cum illi sublati, visi sunt;

[2] inde quid per ‘currum igneum et equos igneos’ qui visi Elisaeo, cum Elias ascendit per turbinem in caelos, significatur, mihi constare potuit; tum quoque quid per exclamationem Elisaei tunc, Pater mi, pater mi, currus Israelis et equites ejus, 2

Reg. 2:11, 12: et per quod Joash rex Israelis similiter dixerit ad Elisaeum cum moreretur, Pater mi, pater mi, currus Israelis et equites ejus, 2

Reg. 13:14: quod per Eliam et Elisaeum repraesentatus sit Dominus quoad Verbum, alibi, ex Divina Domini Misericordia, dicetur, nempe doctrina amoris et charitatis ex Verbo per ‘currum igneum’, et doctrina fidei inde per ‘equos igneos’; doctrina fidei est idem ac intellectus Verbi quoad interiora seu sensus internus.

[3] Quod currus et equi appareant in caelis apud spiritus et angelos, constare non solum potest ex eo quod visi prophetis, ut Zachariae 1:8-10; 6:1-7 ¹ , et aliis, sed etiam puero Elisaei, de quo ita in libro Regum, Aperuit Jehovah oculos pueri Elisaei, et vidit, et ecce mons plenus equis, et currus ignei circumcirca Elisaeum, 2. Reg. 6:17.

Praeterea, ubi ² in mundo spirituum mansio est intelligentium et sapientum, currus et equi continue apparent, ex causa, ut dictum, quia per currus et equos repraesentantur illa quae sapientiae et intelligentiae sunt. Quod resuscitati post mortem, qui intrant in alteram vitam, repraesentatum sibi videant juvenem insidentem equo et dein descendentem ex equo, et quod per illud significetur quod cognitionibus boni et veri, antequam ³ in caelum venire possint, instruendi, videatur in Parte Prima n. 187, 188. Quod ‘currus et equi’ illa significaverint, notissimum fuit in Ecclesia Antiqua, ut quoque constare potest a libro Hiobi, qui est liber Antiquae Ecclesiae, ubi haec, Oblivisci fecit eum Deus sapientiam, et non impertitus est ei intelligentiam, juxta tempus in altum elevavit se, deridet equum et equitem illius 39:17-19.

[4] Ex Antiqua Ecclesia significatio ‘equi’ quod sit intellectuale, derivata est ad sapientes circumcirca, etiam in Graeciam; inde habuerunt, cum describerent solem, per quem significatus est amor, n. 2441, 2495, quod posuerint ibi sapientiae suae et intelligentiae deum, et ei tribuerint currum et quatuor equos igneos; et cum describerent deum maris, quia per mare ⁴ significatae sunt scientiae in communi, n. 28, 2120, ⁵ quod etiam illi dederint equos: et cum describerent ortum scientiarum ex intellectuali, quod finxerint equum volantem qui ungula rupit fontem ubi virgines quae scientiae; et per equum Trojanum nec aliud significatum fuit quam artificiale ex intellectu eorum destruendi muros. Hodie quidem, cum describitur intellectuale, ex recepto ab antiquis illis more, describi solet per equum volantem seu Pegasum, et eruditio per fontem, sed vix aliquis novit quod ‘equus’ in sensu mystico significet intellectum, et ‘fons’ verum; minus quod significativa illa ab Ecclesia Antiqua ad gentiles derivata sint.

Poznámky pod čarou: