64. "Indutum talari." Quod significet Divinum Verum procedens ab Ipso, constat ex significatione "vestium", quod sint vera quae investiunt bonum (de qua, n. 1073, 2576, 5248, 5319, 5954, 9212, 9216, 9952, 10536); hic modo "talaris" nominatur, qui est indumentum commune, per quod ideo, quia de Domino, significatur in genere omne Divinum Verum. Quia hic describitur Dominus quoad Divinum Humanum, quod hic est "Filius hominis apparens in medio candelabrorum", et dicitur quod "indutus talari, et praecinctus ad mamillas zona aurea", et dein quod "facies Ipsius fulserit sicut sol in sua potentia", velim explicationem dare super illa quae apud Evangelistas memorantur de Domino cum transformatus, ubi aliqua similia; et dein super illa quod milites diviserint vestimenta Ipsius, et super tunicam jecerint sortem.

[2] De Domino transformato ita legitur:

Jesus assumpsit Petrum, Jacobum et Johannem in montem altum valde, et transformatus est coram illis; et fulsit facies Ipsius ut sol, et Vestimenta Ipsius facta sunt candida ut lux: et ecce apparuerunt illis Moses et Elias cum Ipso colloquentes:... et ecce nubes lucida inumbravit eos, et ecce vox e nube dicens, Hic est Filius meus dilectus, in quo acquiesco, Ipsum audite" (Matth. 17:15 ¹ ; Marc. 9:2-8; Luca 9:28-36).

Quod Dominus assumpserit "Petrum, Jacobum et Johannem", erat quia per illos repraesentabatur ecclesia quoad fidem, charitatem, et opera charitatis; quod "in montem altum", erat quia per "montem" significatur caelum; quod "fulserit facies Ipsius ut sol", erat quia "facies" significat interiora, quae quia Divina, fulserunt ut sol, "sol" enim est Divinus Amor; quod "vestimenta Ipsius facta sint candida ut lux", erat quia "vestimenta" significant Divinum Verum procedens ab Ipso, similiter etiam "lux"; quod apparuerint "Moses et Elias", erat quia ambo significant Verbum, "Moses" Verbum Historicum et "Elias" Verbum Propheticum; quod "nubes lucida inumbraverit illos", erat quia "nubes lucida" significat Verbum in littera in quo sensus internus; quod "vox e nube dixerit, Hic est Filius meus dilectus, in quo acquiesco, Ipsum audite", erat quia "vox e nube" significat Divinum Verum e Verbo, ac "Filius dilectus" Divinum Humanum Ipsius; et quia Divinum Verum ab Ipso est, et inde omne verum ecclesiae, dictum est e nube, "In quo acquiesco, Ipsum audite:"

[3] quod Divinum Humanum Domini ita visum sit, patet, quia Ipsum Divinum non potest alicui apparere nisi quam per Divinum Humanum, quod etiam Dominus docet apud Johannem,

"Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius qui est in sinu Patris Ille exposuit" (1:18);

et alibi,

"Neque vocem Patris unquam audivistis, neque speciem Ipsius vidistis" (5:37).

(Quod talia per illa verba apud Evangelistas significentur, constare potest ex Arcanis Caelestibus, ubi singula ostensa sunt. Quod nempe per "Petrum" "Jacobum" et" Johannem" in Verbo significentur fides, charitas at opera charitatis, n. 3750; et supra, n. [8,] 9. Quod per "montem altum" significetur caelum, n. 8327, 8805, 9420, 9422, 9434, 10608. Quod per "faciem", interiora quae mentis, n. 1999, 2434, 3527, 4066, 4796, 5102, 9306, 9546: et per "faciem Domini", misericordia, pax et omne bonum, n. 222, 223, 5585, 9306, 9546, 9888. Quod per "solem", Divinus Amor, n. 2495, 4060, 7083; et in opere De Caelo et Inferno 116-125. Quod per "vestimenta", cum de Domino, Divinum Verum, n. 9212, 9216: quod simile per "lucem", n. 3195, 3222, 5400, 8644, 9399, 9548, 9684; et in opere De Caelo et Inferno 126-140.

Quod "Moses" et "Elias" significent verbum; quod "Moses", n. 5922, 6723, 6752, 6771, 6827, 7010, 7014, 7089, 7382, 9372, 10234; et quod "Elias", n. 2762, 5147.

Quod "nubes" significet Verbum (in littera), supra, a. 36.

Quod "Filius dilectus" sit Divinum Humanum Domini, patet.)

Ex eo quod "vestimenta Domini" significent Divinum Verum, sciri potest quid significatur per quod milites diviserint vestes Domini inter se, et super tunicam Ipsius jecerint sortem, de quibus ita apud Johannem:

"Milites... acceperunt vestimenta Ipsius, et fecerunt quatuor partes, unicuique militi partem, et tunicam: erat autem tunica inconsuta a summo contexta tota; dixerunt ergo inter se, Ne dividamus eam, sed sortiamur de illa cujus erit; ut Scriptura impleretur, dicens, Diviserunt vestes meas sibi, et super vestimento meo jecerunt sortem: milites igitur haec fecerunt" (19:23, 24).

[4] Qui non scit quod in singulis Verbi sit sensus internus qui spiritualis, non videre potest aliquod arcanum in illis; scit modo quod milites diviserint vestes, et non tunicam, et praeter illa nihil ampliuS; cum tamen arcanum Divinum non modo huic rei inest, sed etiam singulis quae de passione Domini memorantur. Arcanum quod huic rei inest, est quod "vestes Domini" significaverint Divinum Verum, ita Verbum, quia Verbum est Divinum Verum; "vestes", quas diviserunt, Verbum in littera, et "tunica" Verbum in sensu interno; "dividere" illas significat dispergere et falsificare, ac "milites" significant illos qui ab ecclesia, qui pro Divino Vero militarent; quare dicitur, "Milites igitur haec fecerunt." Inde patet, quod per illa verba in sensu spirituali intelligatur quod Judaica Ecclesia disperserit Divinum Verum quod est in sensu litterae, et quod non potuerint dispergere Divinum Verum quod est in sensu interno.

(Quod "vestes Domini significent Divinum Verum, ita Verbum, supra ostensum est; quod tunica" Ipsius Divinum Verum seu Verbum in sensu interno, videatur n. 9826, 9942; quod "dividere" sit dispergere at separare a bono et vero, ita falsificare, n. 4424, 6360, 6361, 9094.

Quod "milites" significent illos qui ab ecclesia, ibi ab Ecclesia Judaica, qui militarent pro Divino Vero, patet a sensu spirituali "militiae" et "belli"; quod "bellum" significet pugnas spirituales, quae sunt veri contra falsum, videatur n. 1659, 1664, 8295, 10455; inde est quod de Levitis, quorum functio erat talium quae ecclesiae, dicatur,

quod "obirent militiam" et "militarent militiam", exercendo ministerium in tentorio conventus, Numeri 4:23, 35, 39, 43, 47; 8:23, 24.)

Poznámky pod čarou:

8281. ‘Dextra Tua, Jehovah, magnificata in robore’: quod significet omnipotentiam Domini, quod ostensa, constat a significatione ‘dextrae Jehovae’ quod sit omnipotentia, de qua sequitur; et ex significatione ‘magnificata robore’ quod sit ostensa, nam Divina potentia per robur quo magnificatur ostenditur. Quod ‘dextra Jehovae’ sit omnipotentia, est quia per ‘manum’ in Verbo significatur potentia, et sic per ‘dextram’ eminens potentia; inde cum manus seu dextra dicitur de Jehovah, est Divina potentia seu omnipotentia; quod ‘manus’ et ‘dextra’ sit potentia, videatur n. 878, 4931-4937, 6292, 6947, 7188, 7189, 7518, et cum praedicatur de Jehovah, quod sit omnipotentia, n. 3387, 7518, 7673, 8050, 8069, 8153.

[2] Quod ‘dextra Jehovae’ sit Divina potentia seu omnipotentia, constat etiam a sequentibus his locis in Verbo:

apud Matthaeum, Jesus dixit, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem a dextris ¹ potentiae et venientem super nubibus caeli, 26:64; Marcus 14:62:

² apud Lucam, Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris ¹ virtutis Dei, ³ 22:69:

tum apud Davidem,

Dictum Jehovae ad ⁴ Dominum meum, Sede ad dextram Meam, usque dum posuero inimicos Tuos scabellum pedum Tuorum: Tu sacerdos in aeternum, juxta modum Malki-Zedechi; Dominus ad dextram Tuam, percussit in die irae reges, Ps. 110:1, 4, 5; Matth. 22:43, 44 ⁵ .

Qui non scit quod ‘dextra’, cum dicitur de Jehovah, ⁶ significet omnipotentiam, non potest aliam ideam ex his Domini verbis capere quam quod Dominus ⁷ sedebit ad dextram Patris Sui, ac dominium ⁸ habebit sicut is qui ad dextram regis in terra sedet; sed sensus internus instruit quid in illis locis per ‘sedere ad dextram’ intelligitur, quod nempe omnipotentia Divina; inde quoque dicitur ‘sedere a dextris potentiae’ et ‘a dextris virtutis Dei’.

[3] Quod Dominus sit Cui omnipotentia, patet, nam de Domino dicitur, et per Dominum apud Davidem intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, et quoque per ‘Filium hominis’ apud Evangelistas; Divinum enim Verum est cui omnipotentia ex Divino Bono; quod Divino Vero sit omnipotentia, videatur n. 6948, 8200; in genere quod potentia sit veri ex bono, n. 3091, 3563, 4931, 6344, ⁹ 6423; et quod inde ‘manus’ praedicetur de vero, n. 3091, 4931, et quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum procedens a Domino, n. 2159, 2803, 2813, 3704.

[4] Potentia Divina seu omnipotentia per ‘dextram’ etiam in sequentibus locis significatur:

apud Davidem,

Nunc novi quod salvet Jehovah Unctum Suum; respondent Ipsi in caelo, per virtutes salutis dextrae Suae, Ps. 20:7 [KJV Ps. 20:6]:

apud eundem,

Jehovah, respice e caelis, et vide, et visita vitem hanc, et ¹⁰ surculum quem plantavit dextra Tua, super filium, confortaveras Tibi, Ps. 80:15, 16 [KJV Ps. 80:14, 15]:

apud eundem,

Tibi brachium cum virtute, fortis est manus Tua, exaltabitur dextra Tua, Ps. 89:14 [KJV Ps. 89:13]:

apud eundem,

Robur meum et canticum Jah, factus est mihi in salutem; vox jubili et salutis in tentoriis justorum, dextra Jehovae fecit fortitudinem, dextra Jehovae exaltata, dextra Jehovae fecit fortitudinem, Ps. 118:14-16;

[5] in his locis ‘dextra Jehovae’ pro omnipotentia, et in supremo sensu pro Domino quoad Divinum Verum; ¹¹ hoc manifestius alibi apud Davidem,

Sit manus Tua, Jehovah, pro viro dextrae Tuae, pro filio hominis, confortasti Tibi, Ps. 80:18 [KJV Ps. 80:17];

‘vir dextrae Jehovae et filius hominis’ pro Domino quoad Divinum Verum:

apud eundem,

Tu manu Tua expulisti gentes, non gladio suo possederunt terram, et brachium illorum non servavit illos, sed dextra Tua, et brachium Tuum, et lux facierum Tuarum, Ps. 44:3, 4 [KJV Ps. 44:2, 3];

‘lux facierum Jehovae’ est Divinum Verum ex Divino Bono, ita quoque ‘dextra’ et ‘brachium’: ¹² et apud Esaiam,

Juravit Deus per dextram Suam, et per brachium roboris Sui, 62:8;

hic quoque ‘dextra Dei’ et ‘brachium roboris Ipsius’ pro Domino quoad Divinum Verum, Jehovah enim seu Dominus non per alium jurat quam per Se, n. 2842, ita per Divinum Verum, nam hoc ¹³ est Ipse, quia ¹⁴ ab Ipso;

[6] inde est quod in Verbo passim Dominus non modo dicatur ‘dextra’ et ‘brachium Jehovae’ sed etiam ‘robur’ per quod confringit hostes, et quoque ‘malleus’, ut apud Jeremiam 51:19-21 seq. Dominus etiam in mundum venit, et ibi Divinum Verum factus, ac postea Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, ut omnia mala et falsa includeret infernis, ac ¹⁵ bona et vera colligeret in caelos, ac ibi in ¹⁶ Divinum ordinem illa disponeret. Ex his nunc constat quod per ‘dextram Jehovae’ in Verbo significetur omnipotentia, quae Divino per Divinum Verum. Quod ‘dextra’ sit ¹⁷ eminens potentia trahit inde originem, quia illi qui in Maximo Homine seu caelo ¹⁸ referunt humeros, brachia, et manus, sint qui potentes sunt ex vero quod ex bono, hoc est, ex fide quae ex amore, n. 4931-4937, 7518.

Poznámky pod čarou: