10184. ‘Tectum ejus’: quod significet intimum, constat ex significatione ‘tecti’ quod sit intimum; quod ‘tectum’ sit intimum, est quia est supremum seu altissimum, et quod supremum seu altissimum est, hoc significat intimum, secundum illa quae supra n. 10181 ostensa sunt, et quia ‘tectum’ ¹ simile significat ac caput apud hominem; nam omnia repraesentativa in natura se referunt ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significant, n. 9496; ² quod ‘caput’ significet intimum, ³ videatur n. 5328, 6436, 7859, 9656, 9913, 9914; intimum quod hic per ‘tectum altaris suffitus’ significatur, est intimum cultus; sunt enim in cultu ⁴ similia quae in ipso homine, a quo cultus, nempe ⁵ intimum, medium, et externum; intimum vocatur caeleste, medium spirituale, et externum naturale, n. 4938, 4939, 9992, 10005, 10017, 10068; hi gradus ex correspondentia ⁶ significantur per caput, pectus, et pedes; similiter per tectum, parietes, et cornua altaris suffitus.

[2] Quia per ‘tectum’ significatur caeleste, quod est intimum, etiam significatur bonum, nam bonum ubivis est intimum, ac verum procedit ex eo, sicut comparative lux a flamma; hoc intelligitur per ‘tectum’ apud Matthaeum, Tunc qui super tecto domus ne descendat ad tollendum quid e domo sua, 24:17; Marcus 13:15; Luc. 17:31;

agitur ibi de ultimis temporibus Ecclesiae, et per ‘esse super tecto’ significatur status hominis qui est in bono, et per ‘descendere ad tollendum quid e domo’ significatur reditio ad priorem statum, videatur n. 3652, et citata n. 9274; et apud Jeremiam,

Super omnibus tectis Moabi, et in plateis ejus totus luctus, 48:38;

per ‘luctum super omnibus tectis’ significatur vastatio omnium bonorum apud illos qui in sensu repraesentativo intelliguntur per Moabum, qui sunt qui in bono naturali sunt, qui se facile seduci patiuntur, n. 2468; et per ‘luctum in plateis’ significatur vastatio omnium verorum; quod ‘plateae’ sint vera, videatur n. 2336.

[3] Quia tectum significabat bonum, ideo antiquis erant tecta super domibus ubi ambulabant et quoque ubi adorabant, ut constare potest 1 Sam. 9:25, 26; 2 Sam. 11:2; Zeph. 1:5: apud Moschen, Cum aedificaveris domum novam, facies ambitum tecto tuo, ne ponas sanguines in domum tuam, si ceciderit cadens ex illa. Non conseres vineam tuam mixtim, ne sancta fiat collectio ex semine, quod seminaveris, et ex proventu vineae. Non arabis bove et asino simul. Non indues vestem mixtam, lana et lino simul, Deut. 22:8-11;

ex his quoque patet quod per tectum significetur bonum amoris,

[4] nam singula illa praecepta involvunt similia, quae non patefiunt nisi quam per sensum internum, qui est, quod qui in bono est, qui status est status hominis regenerati, non redibit in statum veri, qui est status prior ejus, nempe cum regenerabatur; in hoc statu enim ducitur homo per verum ad bonum, ita partim a semet, in illo autem seu posteriore, nempe cum regeneratus est, ducitur homo a bono, hoc est, per bonum a Domino;

[5] hoc arcanum est quod in singulis illis interius latet, ita simile quod in Domini verbis ⁷ apud Matthaeum, Tunc qui super domo est, ne descendat ad tollendum quid e domo sua; et qui in agro, ne revertatur retro ad tollendum vestimenta sua, 24:17, 18:

apud ⁸ Marcum,

Qui super tecto, ne descendat in domum, neque ingreditor ad auferendum aliquid e domo sua; et qui in agro fuerit, non amplius convertito se retrorsum ad auferendum vestimentum suum, 13:[15, ] 16:

et apud Lucam,

In ista die quicumque erit super domo et vasa illius in domo, ne descendito ad tollendum illa; et quicumque in agro, similiter ne revertatur in, quae post illum; mementote uxoris Lothi, 17:31, 32;

[6] quis non videre potest quod in his locis arcana caeli contineantur, nam quid alioquin foret, quod non e domo descenderent, et ex agro reverterentur retro et in, et quod meminissent uxoris Lothi? similiter in illis quae apud Moschen, quod ambitum facerent circum tectum ne sanguis si deciderint, et mox quod ager non consereretur mixtim, semine et proventu vineae, non araretur bove et asino simul, nec indueretur vestis mixta lana et lino simul; per ‘tectum’ enim significatur bonum, ⁹ et per ‘esse super domo’ seu super tecto status cum homo in bono est; per ‘cadere’ inde significatur relapsus ad priorem statum, et per ‘sanguines’ significatur violentia tunc illata bono et vero, n. ¹⁰ 374, 1005, 4735, ¹¹ 6978, 7317, 7326; per ‘vineam’ significatur Ecclesia apud hominem, per ‘proventum ¹² vineae’ ¹³ status veri ¹⁴ , n. 9139, per ‘semen tritici’ aut hordei status boni, n. 3941, 7605; per ‘bovem’ etiam significatur bonum, et per ‘arare bove’ status ejus, n. 2781, 9135; similiter per ‘lanam’ ac per ‘induere vestem ex lana’, n. 9470, et per ‘asinum’ significatur verum, n. 2781, 5741, et quoque per ‘linum’, 7601, 9959; sed quomodo ulterius cum hoc arcano se habet, videatur explicatum in locis citatis n. 9274.

Poznámky pod čarou:

4763. ‘Et discidit vestes suas’: quod significet luctum, constat a significatione 'discindere vestes quod sit luctus, nempe propter verum deperditum seu quod nulla fides; in Verbo, imprimis historico, saepius legitur quod vestes disciderint, sed nescitur hodie unde hoc, et quoque nescitur quod id repraesentativum esset doloris propter verum quod amissum; hoc inde repraesentativum factum est quia ‘vestes’ significabant vera, ut ostensum videatur n. 4545; in sequentibus hujus capitis etiam dicitur quod ‘cum Jacob agnovit tunicam filii sui, disciderit vestes suas’, vers. 34, per quod significatur luctus pro deperdito vero; similiter alibi in Verbo, Ut cum Rabshakeh missus a Sanheribo rege Asshuris, locutus contumelias contra Hierosolymam, tunc Eliakimus... qui super domum regis, et Shibna scriba, et Joahus... commentator, discissi vestes nuntiarunt illa regi Hizkiae; ex quo audito etiam rex discidit vestes suas, et obtexit se sacco, Esai.

36:22; 37:1; 2 Reg. 18:37; 19:1;

contumeliae quas locutus, erant contra Deum, regem et Hierosolymam, ita contra Divinum Verum ut melius a sensu interno ibi patet; inde ex luctu discindebantur vestes:

[2] Cum Jehudius legisset volumen libri coram rege, quod scripsit Jeremias, dicitur quod projecerit id in focum, ... et non ruperint vestes suas rex et servi illius audientes omnia verba illa, Jer. 36:23, 24;

quod ‘non ruperint vestes’ erat quod non luxerint propter Divinum Verum non acceptum: Cum exploratores locuti male de terra Canaane, quod tunc Joshua filius Nunis et Chalebus filius Jephunneh, ...

disciderint vestes, et locuti sint contra illos, Num. 14:6,

simile involvit; terra enim Canaan significat regnum Domini, contra quod loqui, est falsum contra Divinum Verum: Cum Arca Dei capta a Philistaeis, et ambo filii Eli mortui sunt, quod vir ex acie currens Shiloh, vestibus scissis et pulvere ¹ super capite, 1 Sam. 4:11, 12,

significabat luctum super Divinum Verum et Divinum Bonum amissum, ‘arca’ enim quia repraesentabat ² regnum Domini, ac in supremo sensu Ipsum Dominum, ac inde Ecclesiae sanctum; ‘vestes scissae’ significabant luctum super Divinum Verum amissum, et ‘pulvis super capite’ super Divinum Bonum:

[3] de Samuele et Shaule legitur Cum convertit se Samuel ad abeundum, Shaul apprehendit alam ³ tunicae ejus, quae abscissa est; quare dixit ad eum Samuel, Abscidit Jehovah regnum Israelis a super te hodie, et dedit illud socio tuo; Non ⁴ revertar tecum, quia repudiasti verbum Jehovae, et repudiavit te Jehovah, ut non sis rex super Israelem, 1 Sam. 15:26-28;

quod ‘Shaul ruperit alam tunicae Samuelis’ repraesentabat id quod Samuel dixit, nempe quod regnum abscinderetur ab eo, et quod non esset rex Israelis amplius; ‘regnum’ enim in sensu interno significat Divinum Verum, n. 1672, 2547, 4691, et quoque ‘rex est regium’, n. 1672, 1728, 2015, 2069, ⁵ 3009, 3670, 4575, 4581; regnum et rex Israelis in specie, quia per ‘Israelem’ repraesentabatur ⁶ regium Domini: similiter quod de Jeroboamo et Ahija propheta memoratur, Cum Jeroboamus exiret ex Hierosolyma, et inveniret illum Ahijah propheta in via, cum ille tectus veste nova, et ambo soli in agro, apprehendit Ahijah vestem novam quae super illo, et discidit eam in duodecim frusta, et dixit Jeroboamo, Sume tibi decem frusta, nam sic dixit Jehovah Deus Israelis, Ecce Ego discindens [regnum] e manu Salomonis, et dabo tibi decem tribus, 1 Reg. 11:29-31:

[4] pariter ⁷ quod ruperint vestes, cum Shaul in praelio occisus est, de quo in 2 libro Samuelis, Cum Shaul in praelio occisus est, die tertio vir venit e castris, cujus vestes discissae:... et cum audivit David de morte Shaulis, apprehendit David vestes suas et rupit eas, et omnes servi qui cum illo, 1:2, 10-12; per hoc etiam repraesentabatur luctus ob Divinum Verum amissum, ac projectum ⁸ ab illis qui in fide separata; per ‘regium’ enim significabatur Divinum Verum, ut supra dictum, et ⁹ per ‘Philistaeos’ a quibus occisus Shaul, repraesentabantur qui in fide separata ¹⁰ , n. 1197, 1198, 3412, 3413; quod etiam patet a lamentatione Davidis super illum in eodem capite, vers. 18-27:

[5] Cum Abshalom percusserat fratrem suum Ammonem, ... et fama venit ad Davidem quod percusserit Abshalom omnes filios regis, ... rupit vestes suas, et jacuit in terra, et omnes servi ejus stantes rupti vestes, 2 Sam. 13:28, 30, 31; etiam hoc factum est causa repraesentationis quod vera ex Divino deperdita; ‘filii regis’ in sensu interno illa significant: Cum fugit David pro Abshalomo, obviam ei fuit Hushai Archita, ruptus tunicam suam, 2 Sam. 15:32; similiter, nam per ‘regem’, imprimis per Davidem, in Verbo repraesentatur Divinum Verum: consimiliter, Cum Elias locutus ad Ahabum regem Israelis verba Jehovae, quod exstirparetur propter malum quod fecerat, tunc Ahabus rupit vestes suas, posuit saccum super carnem suam, 1 Reg. 21:27-29.

[6] Quod ‘ruptio aut discissio vestium’ repraesentaverit luctum de amissi Vero, porro constat ab his, Hilkiah sacerdos invenit Librum legis in domo Jehovae, cum legit eum Shaphan coram rege Joshia, et cum audivit rex verba Libri legis, rupit vestes suas, 2 Reg. 22:11; manifeste propter Verbum, hoc est, verum Divinum tamdiu amissum, ac in cordibus et vita obliteratum:

[7] Cum Dominus confessus quod esset Christus filius dei, quod sacerdos magnus disruperit vestes suas, dicens Omnino ¹¹ blasphemavit, Matth. 26:63-65; Marcus 14:63, 64; significabat quod summus sacerdos non aliter crediderit quam quod Dominus contra Verbum, ac sic contra verum Divinum locutus sit: Cum ascendit Elias in turbine, et Elisha videns, ...

apprehendit vestes suas et disrupit eas in duo frusta: et sustulit tunicam Eliae, quae deciderat desuper illo, ... et percussit aquas, ... et divisae sunt huc illuc ¹² , et transivit Elisha, 2 Reg. 2:11-14;

‘quod Elisha tunc disruperit vestes suas in duo frusta’ erat propter luctum quod Verbum, hoc est, Divinum Verum amissum fuerit, per ‘Eliam’ enim repraesentatur Dominus quoad Verbum, hoc est, Divinum Verum, n. 2762; ‘quod tunica ab Elia deciderit et ab Elisha suscepta’ repraesentabat quod Elisha continuaret repraesentationem; quod ‘tunica’ sit Divinum Verum, videatur n. 4677; quare etiam vestis quae discindebatur in tali luctu, erat tunica, ut patet a locis quibusdam citatis. Quia ‘vestis’ significabat verum Ecclesiae, et in supremo sensu Divinum Verum, ideo contumeliosum erat scissis vestibus ire nisi in tali luctu, ut patet ab eo quod factum servis Davidis a rege filiorum Ammonis Hanun, Quod absciderit illis dimidium barbae, et vestes eorum in medio usque ad nates; ... quare nec admissi ad Davidem, 2 Sam. 10:4, 5.

Poznámky pod čarou: