Arcana Coelestia # 6078
6078. ‘Quia nullum pascuum gregi, qui servis tuis’: quod significet quod scientifica desint in quibus veri bona, constat ex significatione ‘pascui quod gregi’ quod sint scientifica in quibus veri bona, ita ‘nullum pascuum’ sunt scientifica in quibus non 1 veri bona. Pascuum in sensu interno est id quod sustentat vitam spiritualem, et imprimis est verum scientificum, hoc enim desiderat anima hominis sicut corpus cibum; nutritiones inde sunt, quare ‘pascere’ est instrui, n. 5201; quod scientifica et vera sustentent 2 animam hominis, patet manifeste a desideriis sciendi apud hominem, tum quoque a correspondentia ‘cibi’ cum scientificis, n. 1480, 3114, 4792, 5147, 5293, 5340, 3 5342, 5576, 5579, 5915, quae correspondentia etiam se manifestat apud hominem cum vescitur cibis, si hoc fit inter loquendum et audiendum, aperiuntur vasa recipientia chylum et plenius nutritur quam si solus; vera spiritualia, et in illis instructiones talem effectum apud homines haberent si in affectione boni fuissent; quod vera nutriant vitam spiritualem, apprimis manifestum est apud spiritus bonos et angelos in caelo; hi et illi in continuo desiderio sciendi et sapiendi sunt, et cum spiritualis is cibus illis deest, sunt in desolatione, ac in vitae pigritia, inque fame, nec recreantur et in beatum vitae suae elevantur quam cum satisfit desideriis eorum. Ut autem scientifica cedant nutritioni salutiferae animae, erit in illis vita ex veri bonis; si non inde vita, scientifica quidem sustentant vitam interiorem hominis, sed vitam ejus naturalem, non autem spiritualem.
[2] Quod ‘pascuum’ in sensu interno sit id quod sustentat vitam hominis spiritualem, patet etiam ab aliis locis in Verbo, ut apud Esaiam,
Dedi te in foedus populi; ad restituendum terram, ... ad dicendum vinctis, Exite, eis qui in tenebris, Revelamini; super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, Esai 49:8, 9 4 ; ‘super viis pascere’ pro instrui in veris; quod ‘viae’ sint vera, videatur n. 627, 2333, et quod ‘pascere’ sit instrui, n. 5201; ‘in omnibus clivis pascuum’ pro sustentari ex bono, ‘clivi’ enim sicut ‘montes’ sunt bona amoris, n. 795, 796, 1430, 2722, 4210:
[3] apud Jeremiam,
Vae pastoribus perdentibus et dispergentibus gregem pascui Mei, 23:1;
‘pascuum’ pro talibus quae sustentant vitam spiritualem:
apud eundem,
Facti sunt principes Zionis sicut cervi, non invenerunt pascuum, Thren. 1:6;
‘non invenerunt pascuum’ pro quod non boni verum:
[4] apud Ezechielem,
Ego, Ego quaeram gregem Meum, ... in pascuo bono pascam eos, et in montibus celsitudinis Israelis erit caula eorum; 5 ita cubabunt in caula bona, et pascuum pingue pascent super montibus Israelis, 34:11, 14;
‘pascuum bonum et pingue super montibus Israelis’ pro bonis veri: apud eundem,
Num parum vobis, pascuum bonum depascitis, reliquum autem pascuorum vestrorum conculcatis pedibus, 34:18;
similiter:
apud Hoscheam,
Ego novi te in deserto, in terra siccitatis: cum pascuum eorum, tunc saturati sunt; saturati sunt, et elatum est cor eorum, (13:5, ) 6:
apud Joelem,
Suspirat bestia, perplexa sunt armenta bovis, eo quod non pascuum illis, etiam greges pecudum desolati sunt, 1:18:
apud Davidem,
Jehovah Pastor meus, ... in pascuo herbae cubare faciet me, ad aquas 6 quietum deducet me, animam meam recreabit, Ps. 23:1-3:
apud eundem,
Jehovah fecit nos, et non nos, populum Suum, et gregem pascui Sui; 7 ideo Ipsius nos, populus Ipsius, et grex pascui Ipsius, Ps. 100:3;
[5] ‘pascuum’ in illis locis pro veris in quibus homo instruitur, ibi pro talibus quae spectant vitam spiritualem; vita enim spiritualis talis est ut si deficit ei id pascuum, languescat et quasi marcescat, quasi corpus cum ei deficit cibus. Quod ‘pascuum’ sit bonum et verum quae recreant et sustentant animam seu spiritum hominis, liquet a Domini verbis apud Johannem, Ego sum ostium, per Me si quis introiverit, salvabitur; et ingredietur et egredietur, et pascuum inveniet, 10:9;
‘pascuum’ pro bonis et veris quae illis qui agnoscunt Dominum, et ab Ipso Solo quaerunt vitam.
Poznámky pod čarou:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
5. Hebrew = ibi
6. Hebrew genitive plural
7. These words (but Ejus instead of Ipsius twice), preceded by (vel juxta Keri), are in the margin of Hebrew Word. This signifies a correction of Hebrew text, changing et non nos, meaning "and not we ourselves", into et Ipsi nos, meaning "and to Him we belong".
Arcana Coelestia # 5147
5147. ‘Ab omni cibo Pharaonis’: quod significet plenum bono caelesti pro nutriendo naturali, constat ex significatione ‘cibi’ quod sit bonum caeleste, de qua sequitur; et ex repraesentatione ‘Pharaonis’ quod sit interius naturale, de qua n. 5080, 5095, et quoque naturale in communi, nam interius 1 et exterius naturale unum faciunt cum correspondent; et quia cibus est pro nutritione, significatur per ‘ab omni cibo Pharaonis’ plenum bono caelesti pro nutriendo naturali. Dicitur quod in canistro supremo ille cibus esset, et per id significatur quod voluntarii intimum bono caelesti plenum esset; influit enim bonum a Domino per intimum hominis, et inde per gradus sicut scalae ad exteriora; intimum enim in perfectissimo statu est respective, quapropter illud immediate recipere potest bonum a Domino, non ita inferiora; si inferiora reciperent bonum a Domino immediate, vel obscurarent illud, vel perverterent, nam imperfectiora sunt respective.
[2] Quod influxum boni caelestis a Domino et ejus receptionem attinet, sciendum quod voluntarium hominis recipiat bonum, et intellectuale ejus recipiat verum, et quod intellectuale nequaquam recipere verum possit ut ei approprietur, nisi simul voluntarium recipiat bonum, ita quoque vicissim; unum enim influit sic in alterum, et disponit alterum ad recipiendum; intellectualia comparari possunt formis quae continue variantur, et voluntaria harmoniis resultantibus ex variatione, consequenter vera possunt comparari variationibus et bona jucundis inde; et quia cum veris et bonis eminenter ita quoque se habet, constare potest quod unum dari absque altero nequeat, tum quod
[non] produci unum nisi per alterum possit.
[3] Quod cibus significet bonum caeleste, est quia angelorum cibi non aliud sunt quam bona amoris et charitatis, ex iis non modo vivificantur sed etiam recreantur; bona illa actu seu exercitia imprimis sunt illis recreationi, sunt enim desideria eorum; quod desideria quae actu obtinentur, recreationi et vitae sint, notum est. Quod talia cedant nutritioni spiritui hominis, quando cibi materiales nutritioni ejus corpori, etiam constare potest ex eo quod cibi absque jucundis parum conducant, sed cum jucundis nutriant; jucunda sunt quae aperiunt meatus seu ductus qui recipiunt et devehunt in sanguinem, injucunda autem claudunt; jucunda illa apud angelos sunt bona amoris et charitatis, quae quod sint cibi spirituales, qui correspondent cibis terrestribus, inde concludi potest; sicut ‘cibi’ sunt bona, ita ‘potus’ sunt vera. In Verbo multis in locis nominantur cibi;
[4] qui sensum internum non novit, non aliter scire potest quam quod ibi cibi vulgares intelligantur, sed sunt ibi spirituales; ut apud Jeremiam,
Omnis populus gementes, quaerentes panem, dederunt desiderabilia sua pro cibo, ad recreandum animam, Thren.
1:11:
apud Esaiam,
Omnis sitiens ite ad aquas, et cui non argentum, ite, emite, et comedite, et ite, emite sine argento et sine pretio vinum et lac, 55:1:
apud Joelem,
Propinquus dies Jehovae, et sicut devastatio a fulminatore veniet; nonne coram oculis nostris cibus excisus est? e domo Dei nostri laetitia et gaudium?
putrefacta sunt grana sub glebis suis, devastata sunt horrea, destructa sunt granaria, quia exaruit frumentum,
apud Davidem,
Horrea 2 nostra plena, depromentia de cibo ad cibum, greges nostri milleni, et decies milleni in plateis nostris, ... non clamor in vicis nostris; beatus populus cui sic, Ps. 144:13-15:
apud eundem,
Omnia 3 Te exspectant, ut des cibum eorum tempore suo, das illis colligunt, aperis manum Tuam, saturantur bono, Ps. 104:27, 28;
[5] in his locis cibus caelestis et spiritualis in sensu interno intelligitur, cum in sensu litterae cibus materialis; inde patet quomodo sibi correspondent interiora et exteriora Verbi, seu quae inibi sunt spiritus et quae sunt litterae, ut 4 quod dum homo intelligit illa secundum sensum litterae, angeli apud illum intelligant eadem secundum sensum 5 spiritualem; ita Verbum conscriptum est ut non modo generi humano sed etiam caelo inserviat, quapropter omnes voces ibi sunt significativae rerum caelestium, et omnes res repraesentativae earum, et hoc usque ad minimam iotam.
[6] Quod ‘cibus’ in sensu spirituali sit bonum, etiam Dominus manifeste docet, apud Johannem, Operamini cibum, non qui perit, sed cibum qui manet in vitam aeternam, quem Filius hominis vobis dabit, vi
27:
apud eundem,
Caro Mea est vere cibus, et sanguis Meus est vere potus, 6:55;
‘caro’ est Divinum Bonum, n. 3813, et ‘sanguis’ est Divinum Verum, n. 4735 et apud eundem,
Jesus dixit discipulis, Ego cibum habeo quem edam, quem vos nescitis; dicebant discipuli ad se invicem, Num quis attulit Ipsi quod comederet? Dixit illis Jesus, Cibus Meus est ut faciam voluntatem Ipsius Qui misit Me, et perficiam Ipsius opus, 4:32-34;
‘facere voluntatem Patris, et perficere Ipsius opus’ est Divinum Bonum actu seu exercitio, quod in genuino sensu est ‘cibus’, ut supra dictum.
Poznámky pod čarou:
1. interius enim
2. The Manuscript transposes this and following reference.
3. See note page 715
4. et
5. The Manuscript deletes internum, and inserts spiritualem.
