Bible

 

Hoschea 13

Studie

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7091

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7091. ‘Ita dixit Jehovah, Deus Israelis’: quod significet ex Divino Humano Domini, nempe exhortatio ad illos qui contra vera Ecclesiae, constat ex eo quod per ‘Jehovam, Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum; quod Dominus sit Jehovah in Verbo 1 , videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6281, 2 6303, 6905; ‘Deus Israelis’ vocatur quia per ‘Israelem’ significatur regnum Domini spirituale 3 , n. 6426, 6637, et quia Dominus per Adventum Suum in mundum illos qui ab eo regno seu ab ea Ecclesia fuerunt salvavit, n. 6854, 6914, 7035; 4 quod ‘Deus Israelis’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, est quia illi qui ab ea Ecclesia 5 sunt de omni spirituali et caelesti naturales ideas habent, et quoque de Divino; quapropter nisi de Divino, ut de homine naturali, cogitarent, non possent Divino per aliquid affectionis conjungi; 6 nam si de Divino non sicut de homine naturali cogitarent, de Divino vel nullas vel enormes ideas haberent, et sic Divinum conspurcarent; inde est quod per ‘Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum, et quidem quoad Divinum Naturale; quod per ‘Israelem’ et ‘Jacobum’ in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum Naturale, per ‘Israelem’ quoad Divinum Naturale internum, et per ‘Jacobum’ quoad Divinum Naturale externum, videatur n. 4570; et quod illi qui ab Ecclesia spirituali sunt salvati fuerint et salventur per Divinum Humanum Domini, n. 2833, 2834; tum quod spiritualis Ecclesiae homo, qui ‘Israel’, sit interior naturalis, n. 4286, 4402.

[2] Ex his nunc patet 7 cur Dominus in Verbo dicitur ‘Jehovah, Deus Israelis’ et ‘Jehovah Sanctus Israelis’; quisque 8 scire potest quod Divinum ita nominatum non sit 9 nisi convenienter ad aliquod Sanctum non apparens in sensu litterae. Quod Dominus quoad Divinum Naturale intelligatur per ‘Deum Israelis’ 10 , patet a pluribus locis in Verbo, manifeste ab his, Quod Moscheh et Aharon, Nadab et Abihu, et septuaginta seniores Israelis, viderent Deum Israelis, sub Cujus pedibus quasi opus lapidis sapphiri, et quasi substantia caeli quoad munditiem, Exod. 24:9, 10:

[3] quod Dominus fuerit, et non Jehovah, Qui Pater vocatur, constat a Domini verbis apud Johannem, Deum nemo vidit unquam, 1:18;

Neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, 5:37:

apud Esaiam,

Dabo tibi thesauros tenebrarum, et occultas opes latebrarum, ut cognoscas quod Ego Jehovah, Qui vocaverim te nomine tuo, Deus Israelis, 45:3:

apud Ezechielem,

Super capite Cheruborum quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni, similitudo quasi aspectus hominis super illo, superius; et illi aspectus ignis et iridis, et splendoris circumcirca, 1:26-28;

illa dicuntur gloria Jehovae, et 11 Dei Israelis, 12 ibid. 1:28, 13 8:4, 9:3, 10:19, 20;

et quoque ubi agitur de Novo Templo, apud eundem, 43:2, 44:2;

praeter 14 in pluribus aliis locis, ut Esai. 17:6, 21:10, 17, 24:15, 41:17; Ps. 41:14 15 [KJV 13], 59:6 16 [KJV 5], 68:9, 36 17 [KJV 8, 35], 69:7 18 [KJV 6], 63:18, et alibi: tum quoque SANCTUS ISRAELIS, Esai. 1:4, 5:19, 24, 10:20, 17:7, 30:11, 12, 15, 49:7, 60:9, 14; Ezech. 39:7.

[4] Quod Deus Israelis et Sanctus Israelis sit Dominus quoad Divinum Humanum, constat quoque ex eo quod dicatur Redemptor, Salvator, 19 Factor: REDEMPTOR apud Esaiam,

Redemptor noster Jehovah Zebaoth, nomen Ipsius Sanctus Israelis, 47:4:

tum 41:14, 43:14, 48:17 20 , 54:5; SALVATOR, apud Esai. 43:3; FACTOR apud Esai. 45:11. Ex his etiam patet quod per Jehovam in Verbo Veteris Testamenti non alius intelligatur quam Dominus, nam dicitur JEHOVAH DEUS et SANCTUS ISRAELIS, REDEMPTOR, SALVATOR, FACTOR: 21 Jehovah Redemptor et Salvator, 19 apud Esaiam Ut sciant omnis caro quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, fortis Jacobi, 49:26:

apud eundem,

Ut scias quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, potens 22 Jacobi, 60:16,

ut et 23 Esai. 43:14, 44:6, 24, 54:8, 63:16; Ps. 19:15 24 [KJV 14].

[5] Quod Dominus salvaverit Israelem, hoc est, illos qui ab Ecclesia spirituali, apud Esaiam,

Misericordias Jehovae commemorabo, laudes Jehovae, juxta omne quod retribuit nobis Jehovah, multus bonitate domui Israelis; dixit, Certe populus Meus illi, filii qui non mentiuntur; ideoque factus est illis in Salvatorem; in omni angustia illorum, Ipsi angustia; et angelus facierum Ipsius liberavit illos; ob amorem Suum, et indulgentiam Suam, Hic redemit illos, et assumpsit illos, et portavit illos omnibus diebus aeternitatis, 63:7-9.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts Veteris Testamenti.

2. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

3. The Manuscript inserts in coelis et inde Ecclesia spiritualis.

4. The Manuscript inserts et.

5. spirituali

6. et insuper

7. unde in Verbo Dominus

8. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

9. absque causa et quod ita nominetur

10. The Manuscript inserts et per Sanctum Israelis.

11. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

12. apud eundem

13. The Manuscript inserts et gloria Dei Israelis.

14. The Manuscript places this after aliis.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The Manuscript inserts et.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The Manuscript inserts et quoque.

22. Israelis, in the Manuscript, the First Latin Edition.

23. The Manuscript has these references after Jehovah Redemptor in line 9.

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6854

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6854. ‘Et descendi ad liberandum illum e manu Aegyptiorum’: quod significet quod Se demitteret ad illos ad eximendum e potentia falsorum scientificorum, quae vera Ecclesiae destruere conantur, constat a significatione ‘descendere’ quod sit se demittere, de qua sequitur; ex significatione ‘ad liberandum’ quod sit ad eximendum, nam qui eximit a falsis, is liberat; ex significatione ‘manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 3563, 4931-4937, 5544; et ex significatione ‘Aegyptiorum’ quod sint 1 scientifica falsa, quae sunt contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683, ita quae haec destruere conantur. Cum hoc quod Dominus descendat 2 , ita se habet: dicitur de Domino descendere 3 aut Se demittere cum ad judicium, n. 1311; et quoque cum ad inferiora, hic ad illos qui ab Ecclesia spirituali sunt, 4 qui per ‘filios Israelis’ 5 significantur; agitur enim in sensu interno de illis quomodo infestantur a falsis, et tunc sustinent tentationes, et postmodum quomodo liberantur ut in caelum introducantur.

[2] At in his quae in hoc versu et quoque in sequentibus in sensu interno continentur, est adhuc majus mysterium quod nondum in Ecclesia notum est; quapropter detegendum: illi qui spirituales dicuntur qui sunt illi qui non regenerari queunt nisi solum quoad partem intellectualem, non autem quoad partem voluntariam; in quorum parte intellectuali ideo a Domino implantatur nova voluntas, quae voluntas est secundum doctrinalia fidei quae sunt Ecclesiae illorum; hi, nempe tales spirituales, unice salvati sunt per Adventum Domini in mundum; causa est quia Divinum transiens per caelum, quod fuit Divinum Humanum ante Adventum Domini, ad illos non potuit pertingere, quippe doctrinalia Ecclesiae illorum erant quoad plurimam partem non vera, ac inde bonum quod voluntatis, 6 nec bonum, n. 6427; quia 7 hi unice salvari potuerunt per Adventum Domini, ita nec prius potuerunt elevari in caelum, quapropter interea tenebantur in terra inferiore, ibi in locis quae in Verbo ‘foveae’ vocantur; quae terra 8 circumobsessa 9 erat ab infernis ubi falsa, a quibus tunc multum infestabantur; sed usque custodiebantur a Domino; at postquam Dominus in mundum venit, et Humanum in Se Divinum fecit, tunc illos qui ibi in foveis liberavit et ad caelum elevavit; 10 exque illis etiam caelum spirituale, quod est secundum caelum, formavit; hoc est quod intelligitur per ‘descensum Domini ad inferos’ et per ‘liberationem illorum qui vincti fuerunt’.

[3] Hoc mysterium est quod quoque in sensu interno describitur in hoc versu et in sequentibus; videantur quae prius de spiritualibus illis ostensa sunt, nempe quod spirituales in obscuro sint quoad verum et bonum fidei, n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289; quod obscurum illorum illuminetur a Divino Humano Domini, n. 2716, 4402; quia in obscuro sunt quoad verum et bonum fidei, quod oppugnentur valde ab infernis sed quod Dominus illos continue tutetur, n. 6419; quod spirituales non regenerari queant quoad partem voluntariam sed modo quoad partem intellectualem et quod ibi nova voluntas a Domino formetur, n. 863, 875, 895, 927, 928, 1023, 1043, 1044, 2256, 4328, 4493, 5113; quod spirituales salvati sint per Adventum Domini in mundum, n. 2833, 2834, 3969.

[4] In Verbo prophetico passim memorantur ‘vincti’ ac ‘vincti in fovea’, et quod a Domino liberati sint, per quos illi de quibus nunc dictum, in specie intelliguntur, ut apud Esaiam,

Ego Jehovah vocavi te in justitia, et apprehendam manum tuam, quia custodiam te, et dabo te in foedus populo, in lucem gentium, ad aperiendum oculos caecos, ad educendum e carcere vinctum, e domo claustri sedentes in tenebris, 42:6, 7:

apud eundem,

Custodivi te, et dedi in foedus populi, ad restituendum terram, ad dividendum hereditates devastatas, ad dicendum vinctis, Exite, eis qui in tenebris, Revelamini, super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, 49:8, 9;

ibi manifeste de Domino; ‘vincti’ in specie pro illis qui detenti fuerunt in terra inferiore usque ad Adventum Domini, et qui tunc elevati in caelum; in genere pro omnibus qui in bono sunt, et 11 sicut vincti a falsis, e quibus tamen eniti volunt, tenentur:

apud Sachariam, 5

Per sanguinem foederis tui emittam vinctos quos e fovea, 9:11:

apud Esaiam,

Colligendo colligentur vinctus in fovea, et claudentur in claustro, post multitudinem dierum visitabuntur, 24:22;

‘vincti in fovea’ pro iisdem: et praeterea, ab his apud Esaiam,

Unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus, misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, vinctis, oculis capto, ad proclamandum annum beneplaciti Jehovae, 61:1 [, 2]:

et 12 alibi, Populus ambulantes in tenebris, viderunt lucem magnam; habitantes in terra umbrae mortis, lux effulsit super illos, 9:1 [KJV 2].

Poznámky pod čarou:

1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

2. The Manuscript inserts ad liberandum, per quod significatur quod se demittat ad opem ferendam.

3. seu

4. quae Ecclesia

5. repraesentatur

6. non

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The Manuscript deletes erat and inserts est.

10. et ex

11. The Manuscript places this after falsis.

12. apud Eundem

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.