281. "Quia occisus es, et redemisti Deo nos in sanguine Tuo," significat liberationem ab Inferno, et salvationem per conjunctionem cum Ipso. - Quid in specie significatur per singula illa, non opus est per Sensum spiritualem evolvere, ut quid per occisum esse," "redimere nos Deo," et quid per "sanguinem Ipsius," sunt enim arcana, quae non apparent in Sensu literae; satis est quod sit Redemptio quae ita describitur; et quia Redemptio, est liberatio ab Inferno, et salvatio per conjunctionem cum Domino; sunt haec quae significantur. Hic solum ex Verbo confirmabitur, quod Ipse Jehovah in mundum venerit, natus sit Homo, et factus Redemptor et Salvator omnibus qui per vitam charitatis et ejus fidem conjunguntur Divino Humano Ipsius, et quod Jehovah sit Dominus ab aeterno; proinde quod Divinum Humanum Domini, cum Quo erit conjunctio, sit Divinum Humanum Ipsius Jehovae: hic itaque adducentur loca quae confirmant quod Jehovah et Dominus unum sint; et quia unum sunt et non duo, quod Dominus ab aeterno, Qui est Ipse Jehovah, per assumptionem Humani, sit Redemptor et Salvator; hoc patet ex his:

"Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster a saeculo Nomen Tuum," (Esaias 63:16);

"Sic dixit Rex Israelis, et Redemptor ejus Jehovah Zebaoth, Ego Primus et Ultimus, et praeter Me non Deus," (Esaias 44:6); ¹

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus et Formator tuus, Ego Jehovah faciens omnia, et Solus a Me Ipso," (Esaias 44:24);

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Ego Jehovah Deus tuus," (Esaias 48:17)

"Jehovah Petra mea et Redemptor meus, (Psalm. 19:15 (B.A. 14)); ²

"Redemptor eorum fortis, Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius," (Jeremias 50:34);

"Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius, et Redemptor tuus Sanctus Israelis, Deus totius Terrae vocabitur," (Esaias 54:5);

Ut sciat omnis caro, quod Ego Jehovah Salvator tuus et Redemptor tuus, fortis Jacobi," (Esaias 49:26; 60:16);

"Quod ad Redemptorem nostram, Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius," (Esaias 47:4);

"Cum misericordia aeternitatis miserebor: sic dixit Redemptor tuus Jehovah," (Esaias 54:8);

"Dixit Jehovah Redemptor vester, Sanctus Israelis," (Esaias 43:14);

"Dixit Jehovah Sanctus Israelis, Redemptor vester," (Esaias 49:7);

"Redemeras me Jehovah (Deus) veritatis," (Psalm. 31:6 (B.A. 5));

"Speret Israel in Jehovah, quia plurima cum Ipso Redemptio est, Ille Redimet Israelem ab omnibus iniquitatibus ejus," (Psalm. 130:7-8);

"Domine surge in auxilium nobis, et Redime nos propter misericordiam Tuam," (Psalm. 44:27 (B.A. 26));

"Dixit Jehovah Deus, "E manu Inferni Redimam eos, e morte Redimam eos," (Hoschea 13:4, 14);

"Jehovah exaudi vocem meam, Redimet animam meam," (Psalm. 55:18-19 (B.A. 17-18)).

(Tum Psalm. 49:16 (B.A. 15)); Psalm. 69:19 (B.A. 18); Psalm. 71:23; Psalm. 103:1, 4; Psalm. 107:2; Jeremias 15:20-21).

Quod Dominus quoad Humanum Suum sit Redemptor, in Ecclesia non negatur, quia est secundum Scripturam, et quoque hanc:

"Quis venit ex Edom, incedens in multitudine roboris Sui: annus Redemptorum Ejus venit, Hic redemit eos," (Esajas 63:1, 4, 9); ³

"Dicite filiae Sionis, Ecce Salus tua venit, ecce merces Illius cum Illo; et vocabunt illos, populus sanctitatis, Redempti Jehovae," (Esaias 62:11-12);

"Benedictus Dominus Deus Israelis, quia visitavit, et fecit Redemptionem populo Suo," (Luca 1:68).

(Praeter alibi.)

Plura adhuc loca confirmantia, quod Dominus ab aeterno, Qui est Ipse Jehovah, in mundum venerit, et susceperit Humanum, ad redimendum homines, videantur in Doctrina Novae Hierosolymae de Domino (37-46). Jehovah etiam dicitur Salvator in multis locis, quae ob copiam afferre non vacat.

Poznámky pod čarou:

3762. ‘Et ivit terram filiorum orientis’: quod significet ad vera amoris, nempe elevationem, constat ex significatione ‘terrae filiorum orientis’; quod Aram seu Syria dicta sit terra filiorum orientis, patet quia illuc se contulit Jacob, videatur etiam n. 3249; quod per ‘Syriam’ in genere significentur cognitiones boni n. 1232, 1234 ostensum est, at in specie per ‘Aram Naharaim’ seu Syriam fluviorum significantur cognitiones veri, n. 3051, 3664; hic autem non dicitur quod iverit ad Aram seu Syriam sed ‘ad terram filiorum orientis’, ut significetur id de quo in toto hoc capite agitur, nempe ascensus ad vera amoris: vera amoris dicuntur illa vera quae alibi vera caelestia appellata sunt, sunt enim cognitiones de charitate erga proximum, deque amore in Dominum; in sensu supremo, in quo agitur de Domino, sunt vera Divini amoris;

[2] illa vera, nempe de charitate erga proximum et de amore in Dominum, discenda sunt antequam homo regenerari potest, et quoque agnoscenda et credenda, et quantum agnoscuntur, ¹ creduntur, et vita imbuuntur, tantum quoque regeneratur homo, ² et tunc tantum implantantur illa naturali hominis, in quo sunt ut in sua humo; implantantur ibi primum per instructionem a parentibus et magistris, dein ex Verbo Domini, postea ex propria reflexione super illa, ³ sed per illa solum reponuntur solum in memoria naturali hominis, ac inter cognitiones ibi referuntur; sed usque non agnoscuntur, creduntur, et imbuuntur, nisi sit vita secundum illa, tunc enim homo in affectionem venit, et quantum in ⁴ affectionem ex vita venit, tantum naturali ejus, ut suae humo, implantantur; quae non ita implantantur, ⁵ quidem apud hominem sunt, sed modo in memoria ejus sicut aliquod cognitivum aut historicum, quod non ad aliud conducit quam ut de illis loqui possit, et per illa captare famam, et per hanc lucrari opes et honores; sed ⁶ tunc non implantata sunt.

[3] Quod per ‘terram filiorum orientis’ significentur vera amoris, ita cognitiones veri quae tendunt ad bonum, ⁷ constare potest a significatione ‘filiorum’ quod sint vera, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623; et ex significatione ‘orientis’ quod sit amor, de qua n. 101, 1250, 3249; terra illorum est humus in qua sunt ⁸ ; quod ‘filii orientis’ sint illi qui in cognitionibus veri et boni, proinde in veris amoris, constare ⁹ etiam potest alibi ex Verbo, ut in libro Primo Regum, Multiplicata est sapientia Salomonis prae sapientia omnium filiorum orientis, et prae omni sapientia Aegyptiorum, 5:10

[KJV 4:30];

ubi per ‘sapientiam filiorum orientis’ significantur cognitiones interiores veri et boni, ita ii qui in illis sunt; per ‘sapientiam autem Aegyptiorum’ scientia earundem quae in gradu inferiore est; quod per ‘Aegyptios’ significentur ¹⁰ scientifica in genere, videatur n. 1164, 1165, 1462:

[4] apud Jeremiam,

Sic dixit Jehovah, Surgite, ascendite contra Kedarem, devastate filios orientis, tentoria et greges eorum sument, cortinas eorum, et omnia vasa eorum, et camelos eorum sument, 49:28 [29];

ibi quod per ‘filios orientis’ intelligantur illi qui in cognitionibus boni et veri sunt, constat ex eo ¹¹ quod ‘sument tentoria et greges eorum, tum cortinas, et omnia vasa eorum, ut et camelos’; per ‘tentoria’ enim significantur sancta boni, n. 414, 1102, 2145, 2152, 3312, per ‘greges’ bona charitatis, n. 343, 2566; per ‘cortinas’ sancta vera, n. 2576, 3478, per ‘vasa’ vera fidei, et scientifica, n. 3068, 3079, per ‘camelos’ scientifica in communi, n. 3048, 3071, 3143, 3145; ita per ‘filios orientis’ illi qui in illis ¹² sunt, hoc est, qui in cognitionibus boni et veri.

[5] Quod sapientes ab ¹³ orientalibus, qui venerunt ad Jesum, cum nasceretur, fuerint ex illis qui filii orientis dicti sunt, constare potest ex eo quod illi in cognitione fuerint quod nasciturus Dominus, et quod Adventum Ipsius sciverint ex stella quae illis apparuit in oriente, de quibus ita apud Matthaeum, Cum nasceretur Jesus in Bethlehem Judaeae, ... ecce sapientes ab orientalibus venerunt in Hierosolymam, dicentes, Ubi est natus Rex Judaeorum? vidimus enim Ipsius stellam ab oriente, et venimus adorare Ipsum, 2:1, 2;

quod apud filios orientis qui e Syria, tale propheticum ab antiquo fuerit, constat a prophetia Bileami de Adventu Domini, apud Mosen,

Video Ipsum, et non nunc, conspicio Ipsum et non propinquus, orietur stella ex Jacobo, et surget sceptrum ex Israele, Num.

24:17;

quod Bileamus fuerit ex terra filiorum orientis seu ex Syria, patet ex his apud Mosen,

Edidit Bileamus enuntiatum suum, et dixit, A Syria adduxit me Balakus rex Moabi, ex montibus orientis, Num. 23:7;

sapientes illi qui venerunt ad Jesum cum nasceretur, vocantur magi, sed ita dicti sunt sapientes ¹⁴ illo tempore, ut constat ex pluribus locis, ut Gen. 41:8; Exod. 7:11; Dan. 2:27; 4:3, 4

[KJV 6, 7]; 1 Reg. 5:10 [KJV 4:30]; et passim apud Prophetas.

[6] Quod ‘filii orientis’ in opposito sensu significent cognitiones mali et falsi, ita illos qui in illis sunt, constat apud Esaiam,

Recedet aemulatio Ephraimi, et hostes Jehudae exscindentur; . .

. involabunt in humerum Philistaeorum versus mare, et simul depraedabuntur filios orientis, 11:14:

apud Ezechielem,

Contra filios Ammonis, Ecce Ego tradidi te filiis orientis in hereditatem, et collocabunt ordinationes suas in te, 25:4,

10: in libro Judicum, Cum seminavit Israel, et ascendit Midian et Amalek, et filii orientis, et ascenderunt ¹⁵ supra illum, 6:3;

‘Midian’ pro illis qui in falso, quia non in vitae bono, n. 3242;

‘Amalek’ pro illis qui in falsis, quibus oppugnant vera, n. 1679; ‘filii orientis’ pro illis qui in cognitionibus falsi.

Poznámky pod čarou: