6371. ‘Non removebitur sceptrum a Jehudah’: quod significet quod non potestas recedet a regno caelesti, constat a significatione ‘removeri’ quod sit recedere; ex significatione ‘sceptri’ quod sit potestas, et quidem potestas veri ex bono, de qua n. 4876 fin. , nam sceptrum est insigne regiae potestatis, et per ‘regium’ significatur verum, n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 4575, 6148; et a repraesentatione ‘Jehudae’ quod sit regnum caeleste, de qua supra n. 6363; inde patet quod per ‘non removebitur sceptrum a Jehudah’ significetur quod non potestas recedet a regno caelesti.

[2] Ex sensu litterae apparet quod per illa quae in hoc versu continentur, intelligatur quod regnum non ¹ removeretur a populo Judaico antequam Dominus veniret; hoc quoque est verum sed usque in hoc historico, sicut in ² ceteris, sensus internus est, nam quod ³ a populo Judaico tunc removeretur regnum, mundanum est; spirituale autem quod est sensus interni, patet cum per ‘sceptrum’ intelligitur potestas, et per ‘Jehudam’ regnum caeleste. At quod potestas ⁴ tunc recederet a regno caelesti cum venturus Dominus, est arcanum quod nemo scire potest nisi ex revelatione; cum illo se ita habet: ante Adventum Domini in mundum, fuit ⁵ influxus vitae apud homines et apud spiritus a Jehovah seu Domino per regnum caeleste, hoc est, per angelos qui in illo regno fuerunt, inde illis tunc potestas; at cum Dominus in mundum venit, per quod Humanum in Se Divinum fecit, induit id ipsum quod fuit apud angelos regni caelestis, ita potestatem illam; nam transfluxus Divinus per ⁶ illud caelum fuerat prius ^{7 8} Humanum Divinum; erat etiam Divinus Homo, Qui sistebatur cum Jehovah ⁹ ita apparuit; ast hoc ¹⁰ Humanum Divinum cessavit, cum Dominus Ipse Humanum in Se Divinum fecit; inde patet quomodo se cum hoc arcano habet; nunc quidem angelis istius regni ¹¹ est magna potestas, sed quantum in Divino Humano Domini sunt per amorem in Ipsum; videantur quae de his prius, n. 1990, 2803, 3061, 4180, 4687, 5110, 6280, dicta et ostensa sunt.

Poznámky pod čarou:

2598. Cum legi cap. xvii et xviii Judicum, de Micha quod Danis filii abstulerint ejus sculptile, teraphim, et Levitam, tunc erat spiritus ex gentilibus qui in vita corporis sui adoraverat sculptile; is cum attente audiret quid factum Michae, et in quo dolore fuit propter sculptile suum quod abstulerunt Danitae, etiam illum superveniebat et afficiebat dolor, usque adeo ut vix sciret prae interiore dolore quid cogitaret; qui dolor perceptus, et simul percepta innocentia in singulis ejus affectionibus: Christiani etiam spiritus aderant et observabant, et mirati sunt quod sculptilis adorator tanta misericordiae et innocentiae affectione moveretur: postea boni spiritus cum eo locuti sunt, dicentes quod sculptile non esset adorandum, et quod hoc intelligere posset quia homo sed quod cogitare debeat extra sculptile de Deo Creatore et Gubernatore universi caeli et universae terrae, et quod ille Deus esset Dominus: cum haec dicebantur, percipere dabatur ejus adorationis affectum interiorem, qui mecum communicabatur, multo sanctiorem quam apud Christianos; ex quo constare potuit quod gentiles facilius in caelum veniant quam Christiani hodie qui non afficiuntur, secundum Domini verba apud Lucam 13:29, 30;

nam in statu quo erat, potuit imbui omnibus fidei, et illa cum interiore affectione recipere, apud eum erat misericordia quae est amoris, et in ejus ignorantia erat innocenti quae cum adsunt, omnia fidei sicut sponte recipiuntur, et hoc cum gaudio: receptus ¹ est dein inter angelos.

Poznámky pod čarou: