5134. ‘Et educas me e domo hac’: quod significet liberationem a malis, constat ex significatione ‘educere’ quod sit liberatio; et a significatione ‘domus’ quod sit bonum, de qua n. 710, 1708, 2048, 2233, 3128, 3652, 3720, 4982, quare in opposito sensu est malum; inde patet quod per ‘educas me e domo hac’ significetur liberatio a malis; sequitur etiam hoc in suo ordine ab illis quae praecedunt; quando in naturali exteriore, de quo hic agitur, recipitur fides, n. 5130, fit correspondentia, n. 5131, et recipitur charitas, n. 5132, et sic communicatio fit cum interiore naturali, n. 5133, tunc liberatur illud a malis, per quae caeleste quod per ‘Josephum’ repraesentatur, n. 5086, 5087, 5106, abalienatum est, quae abalienatio significatur per quod ‘furto auferendo ablatus sit’, ut mox sequitur; et quoque cum regeneratur naturale per charitatem et fidem, tunc liberatur id' a malis, mala enim tunc ¹ separantur et conjiciuntur e centro ubi prius fuerunt, ad peripherias quo lux veri a bono non pertingit; apud hominem separantur ita mala sed usque retinentur, nam prorsus deleri nequeunt; at apud Dominum Qui naturale in Se Divinum fecit, mala et falsa prorsus ejecta et deleta sunt, Divinum enim nihil commune potest habere cum malis et falsis, nec terminari in illis, sicut fit apud hominem, nam Divinum est ipsum Esse boni et veri, quod infinite distat abalienatum a malo et falso.

Poznámky pod čarou:

5132. ‘Et facias quaeso mecum misericordiam’: quod significet charitatis receptionem, constat ex significatione ‘misericordiae’ quod sit amor, de qua n. 3063, 3073, 3120, 5042, hic amor erga proximum seu charitas quia supra n. 5130 de fidei receptione dictum, fides enim et charitas unum facient in sensuali cum hoc renascitur. Quod ‘misericordia’ charitatem significet, est quia omnes qui in charitate, in misericordia sunt, seu qui amant proximum, miserentur ejus quapropter exercitia charitatis per misericordiae opera in Verbo describuntur, ut apud Matthaeum, Esurivi et dedistis Mihi edere, sitivi et potastis Me, peregrinus fui et collegistis Me, nudus et amicivistis Me, aegrotus fui et visitastis Me, in carcere fui et venistis ad Me, 25:35, 36;

et alibi per quod pauperibus, afflictis, viduis, pupillis benefaciendum.

[2] Charitas in sua essentia est velle proximo bene et affici bono et pro proximo agnoscere bonum consequenter illos qui in bono sunt, cum differentia quantum in bono; inde charitas quia afficitur bono, afficitur misericordia erga illos qui in miseriis sunt; bonum charitatis hoc in se habet quia descendit ex amore Domini erga universum genus humanum, qui amor est ‘misericordia’ quia omne genus humanum in miseriis constitutum est; apparet ¹ misericordia quandoque apud malos qui in nulla charitate sunt, sed est dolor propter quod ipse patitur, est enim erga amicos qui unum secum faciunt, qui cum patiuntur, ipse patitur; haec misericordia non est misericordia charitatis, sed est misericordia amicitiae propter se, quae in se spectata est immisericordia, nam contemnit vel odit omnes alios praeter semet, ita praeter amicos qui unum faciunt secum.

Poznámky pod čarou: