Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Genesis 32

Studie

   

1 Jacob quoque abiit itinere quo cœperat : fueruntque ei obviam angeli Dei.

2 Quos cum vidisset, ait : Castra Dei sunt hæc : et appellavit nomen loci illius Mahanaim, id est, Castra.

3 Misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom :

4 præcepitque eis, dicens : Sic loquimini domino meo Esau : Hæc dicit frater tuus Jacob : Apud Laban peregrinatus sum, et fui usque in præsentem diem.

5 Habeo boves, et asinos, et oves, et servos, et ancillas : mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo.

6 Reversique sunt nuntii ad Jacob, dicentes : Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat tibi in occursum cum quadringentis viris.

7 Timuit Jacob valde : et perterritus divisit populum qui secum erat, greges quoque et oves, et boves, et camelos, in duas turmas,

8 dicens : Si venerit Esau ad unam turmam, et percusserit eam, alia turma, quæ relicta est, salvabitur.

9 Dixitque Jacob : Deus patris mei Abraham, et Deus patris mei Isaac : Domine qui dixisti mihi : Revertere in terram tuam, et in locum nativitatis tuæ, et benefaciam tibi :

10 minor sum cunctis miserationibus tuis, et veritate tua quam explevisti servo tuo. In baculo meo transivi Jordanem istum : et nunc cum duabus turmis regredior.

11 Erue me de manu fratris mei Esau, quia valde eum timeo : ne forte veniens percutiat matrem cum filiis.

12 Tu locutus es quod benefaceres mihi, et dilatares semen meum sicut arenam maris, quæ præ multitudine numerari non potest.

13 Cumque dormisset ibi nocte illa, separavit de his quæ habebat, munera Esau fratri suo,

14 capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas, et arietes viginti,

15 camelos fœtas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta, et tauros viginti, asinas viginti et pullos earum decem.

16 Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges, dixitque pueris suis : Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem.

17 Et præcepit priori, dicens : Si obvium habueris fratrem meum Esau, et interrogaverit te : Cujus es ? aut, Quo vadis ? aut, Cujus sunt ista quæ sequeris ?

18 respondebis : Servi tui Jacob, munera misit domino meo Esau, ipse quoque post nos venit.

19 Similiter dedit mandata secundo, et tertio, et cunctis qui sequebantur greges, dicens : Iisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum.

20 Et addetis : Ipse quoque servus tuus Jacob iter nostrum insequitur. Dixit enim : Placabo illum muneribus quæ præcedunt, et postea videbo illum : forsitan propitiabitur mihi.

21 Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris.

22 Cumque mature surrexisset, tulit duas uxores suas, et totidem famulas cum undecim filiis, et transivit vadum Jaboc.

23 Traductisque omnibus quæ ad se pertinebant,

24 mansit solus : et ecce vir luctabatur cum eo usque mane.

25 Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit nervum femoris ejus, et statim emarcuit.

26 Dixitque ad eum : Dimitte me : jam enim ascendit aurora. Respondit : Non dimittam te, nisi benedixeris mihi.

27 Ait ergo : Quod nomen est tibi ? Respondit : Jacob.

28 At ille : Nequaquam, inquit, Jacob appellabitur nomen tuum, sed Israël : quoniam si contra Deum fortis fuisti, quanto magis contra homines prævalebis ?

29 Interrogavit eum Jacob : Dic mihi, quo appellaris nomine ? Respondit : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit ei in eodem loco.

30 Vocavitque Jacob nomen loci illius Phanuel, dicens : Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea.

31 Ortusque est ei statim sol, postquam transgressus est Phanuel : ipse vero claudicabat pede.

32 Quam ob causam non comedunt nervum filii Israël, qui emarcuit in femore Jacob, usque in præsentem diem : eo quod tetigerit nervum femoris ejus, et obstupuerit.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9315

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9315. ‘Cum iverit angelus Meus ante te’: quod significet vitam secundum praecepta Domini, constat ex significatione ‘ire ante te’ cum de Domino, Qui hic est ‘angelus Jehovae’, quod sit docere praecepta fidei et vitae, ita quoque vita secundum illa praecepta; quod ‘ire et proficisci’ sit vivere, videatur n. 1293, 3335, 4882, 5493, 1 5605, 8417, 8420, 8557, 8559; et ex significatione ‘angeli Jehovae’ quod sit Dominus quoad Divinum Humanum, de qua supra n. 9303, 2 9306. Quod Dominus quoad Divinum Humanum per ‘angelum’ intelligatur, est quia plures angeli qui apparuerunt ante Adventum Domini in mundum, fuerunt Ipse Jehovah in forma humana, seu in forma angeli; quod patet manifeste ex eo quod vocaverint angelos qui apparuerunt, Jehovam, sicut qui apparuerunt Abrahamo, de quibus in Gen. xviii; quod illi Jehovah 3 appellati sint, videatur ibi vers. 1, 13, 14, 17, 20, 26, 33, et qui apparuit Guideoni, de quo in Jud. vi; quod ille etiam Jehovah appellatus sit, videatur ibi vers. 12, 14, 16, 22-24, praeter etiam alibi; Ipse Jehovah in forma humana, seu quod idem, in forma angeli, erat Dominus;

[2] Divinum Humanum Ipsius apparuit tunc sicut angelus, de quo Ipse Dominus loquitur apud Johannem,

Jesus dixit, Abraham exsultavit ut videret diem Meum, et vidit et gavisus est: amen, amen, dico vobis, Priusquam Abraham fuit, Ego sum, 8:56, 58:

et apud eundem,

Glorifica Me Tu, Pater, apud Te Ipsum gloria quam habui antequam mundus esset apud Te, 17:5.

Quod Jehovah aliter non potuerit apparere, constat quoque ex Domini verbis apud Johannem, Non vocem Patris audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, 5:37:

et apud eundem,

Non quod Patrem viderit quis, nisi qui 4 apud Deum 5 , hic vidit Patrem, 6 6:46.

Ex his sciri potest quid Dominus ab aeterno.

[3] Quod placuerit Domino nasci Homo, fuit ut actualiter indueret Humanum et hoc Divinum faceret ad salvandum genus humanum. Scias itaque quod Dominus sit Ipse Jehovah seu Pater in forma humana, quod etiam Ipse Dominus docet apud Johannem, Ego et Pater unum sumus, 7 10:30:

apud eundem,

Jesus dixit, Patrem abhinc cognovistis et vidistis; qui vidit Me vidit Patrem: 8 credite Mihi quod Ego in Patre et Pater in Me, 14:7, 9, 11 9 :

et apud eundem,

Omnia Mea Tua sunt, et omnia Tua Mea, 17:10.

[4] 10 Hoc magnum mysterium describitur apud Johannem, his verbis, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; Hoc erat in principio apud Deum: omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipso jactum est nihil quod factum est. Et Verbum caro factum est et habitavit inter nos, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre. Deum nemo vidit usquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ipse exposuit, 1:1-3, 14, 18;

Verbum est Divinum Verum quod hominibus revelatum est, et quia hoc revelari non potuit nisi a Jehovah ut homine, hoc est, nisi a Jehovah in humana forma, ita a Domino, ideo dicitur ‘in principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum’; in Ecclesia notum est quod per ‘Verbum’ intelligatur Dominus, quia hoc aperte dicitur, ‘Verbum caro factum est et habitavit inter nos, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre’; quod Divinum Verum non potuerit revelari hominibus nisi a Jehovah in humana forma, etiam clare dicitur, ‘Deum nemo vidit usquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris, Ipse exposuit’.

[5] Ex his patet quod Dominus ab aeterno fuerit Jehovah seu Pater in forma humana, sed nondum in carne, nam angelus non habet carnem; et quia Jehovah seu Pater voluit induere omne humanum propter salvationem generis humani, ideo quoque assumpsit carnem, quare dicitur, Deus erat Verbum, et Verbum caro factum est; et apud Lucam, Videte manus Meas, et pedes Meos, quod Ipse Ego sim; palpate Me et videte; nam spiritus carnem et ossa non habet, sicut Me videtis habere 11 , 24:39;

Dominus per haec docuit quod non amplius esset Jehovah sub forma angeli, sed quod esset Jehovah Homo: quod etiam intelligitur per haec Domini verba, Exivi a Patre et veni in mundum: iterum relinquo mundum et abeo ad Patrem, Joh. 16:28.

Quod Dominus Humanum Suum, cum fuit in mundo, Divinum fecerit, videatur n. 1616, 1725, 1813, 1921, 2025, 2026, 2033, 2034, 2083, 2523, 2751, 2798, 3038, 3043, 3212, 3241, 3318 fin. , 3637, 3737, 4065, 4180, 4211, 4237, 4286, 4585, 4687, 4692, 4724, 4738, 4766, 5005, 5045, 5078, 5110, 5256, 6373, 6700, 6716, 6849, 6864, 6872, 7014, 7211, 7499, 8547, 8864, 8865, 8878, et quod expulerit omne humanum quod a matre, usque tandem ut non filius Mariae fuerit, n. 2159, 2649, 2776, 4963, 5157, imprimis n. 3704, 4727, 9303, 9306, et quae de his in locis citatis n. 9194, 9199, ostensa sunt.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts est.

5. Patrem in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition. Schmidius

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. In place of this part of the quotation the Manuscript has etiam quae ibivers. 7et 9

9. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

10. The remainder of this [ ] is written after Arcana Coelestia 9356 but is marked for insertion here.

11. habentem

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Bible

 

Judicum 6:23

Studie

       

23 Dixitque ei Dominus : Pax tecum : ne timeas, non morieris.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org