3597. Vers. 34-40. Ut audivit Esau verba patris sui, et exclamavit exclamatione magna et amara usque valde; et dixit patri suo, Benedic mihi etiam ego pater mi. Et dixit, Venit frater tuus in fraude, et sumpsit benedictionem tuam. Et dixit, Num quod vocat nomen illius Jacob? et supplantavit me is duabus vicibus; primogenituram meam sumpsit, et ecce nunc sumpsit benedictionem meam; et dixit, Annon reservasti mihi benedictionem? Ei respondit Jishak, et dixit Esavo, Ecce herum posui illum tibi, et omnes fratres ejus dedi ei in servos, et frumento et musto fulcivi eum, et tibi igitur quid faciam fili mi? Et dixit Esau ad patrem suum, An benedictio una haec tibi, pater mi? benedic mihi etiam ego pater mi; et sustulit Esau vocem suam, et flevit. Et respondit Jishak pater ejus, et dixit ad eum, Ecce de pinguedinibus terrae erit habitatio tua, et de rore caeli desuper. Et super gladio tuo vives, et fratri tuo servies, et erit quando dominaris, et disrumpes jugum illius desuper collo tuo. ‘Audivit Esau verba patris sui’ significat apperceptionem boni naturalis ex Bono Divino: ‘et exclamavit exclamatione magna et amara usque valde’ significat alterationem ejus magnam circa status inversionem: ‘et dixit patri suo, Benedic mihi etiam ego pater mi’ significat quod desideraret conjunctionem, tametsi per illud conjunctum esset verum: ‘et dixit, Venit frater tuus in fraude’ significat inversum ordinis: ‘et sumpsit benedictionem tuam’ significat conjunctionem ita: ‘et dixit, Num quod vocat nomen illius Jacob?’ significat quale ejus: ‘et supplantavit me is duabus vicibus’ significat quod invertit ordinem: ‘primogenituram meam sumpsit’ significat prioritatem: ‘et ecce nunc sumpsit benedictionem meam’ significat conjunctionem: ‘et dixit, Annon reservasti mihi benedictionem?’ significat an aliquid ei esset quoad conjunctionem in priore illo statu: ‘et respondit Jishak, et dixit Esavo’ significat instructionem: ‘Ecce herum posui illum tibi’ significat quod in illo statu dominaretur ‘et omnes fratres ejus dedi ei in servos’ significat quod affectioni veri tunc subordinatae sint affectiones boni quoad apparentiam: ‘et frumento et musto fulcivi eum’ significat, ut prius, ejus bonum et verum: ‘et tibi igitur quid faciam, fili mi?’ significat quod bono in illo statu non aliud sit: ‘et dixit Esau ad patrem suum’ significat apperceptionem boni naturalis: ‘An benedictio una haec tibi, pater mi?’ significat num aliud adjungi posset ex bono naturali tunc: ‘benedic mihi etiam ego pater mi’ significat quod desideraret conjunctionem tametsi per illud conjunctum esset verum: ‘et sustulit Esau vocem et flevit’ significat statum ulteriorem alterationis: ‘et respondit Jishak pater ejus, et dixit ad eum’ significat perceptionem de bono naturali quod Divinum fieret: ‘Ecce de pinguedinibus terrae habitatio tua’ significat quo ex Divino Bono vita: ‘et de rore caeli desuper’ significat quod ex Divino Vero: ‘et super gladio tuo vives, et fratri tuo servies’ significat quamdiu conjungitur verum bono, esset inferiore loco ad apparentiam: ‘et erit quando dominaris’ significat quod priore loco erit: ‘et disrumpes jugum illius desuper collo tuo’ significat quod per bonum tunc conjunctio, et quod verum esset ejus.