3239. ‘Peperit ei Zimranem et Jokshanem, et Medanem, et Midianem, et Jishbakum, et Shuahum’: quod repraesentent communes sortes regni spiritualis Domini in caelis et in terris, non ita constare potest ex Verbo, quia non alii ex illis memorantur alibi quam ‘Midian’, de quo sequitur; ex eo tamen quod omnes personae quotcumque nominantur in Verbo, aliquid repraesentent, ut ab illis omnibus qui hactenus a primo capite Geneseos memorati sunt, satis constare potest; quod nomina tam personarum quam regnorum, ¹ et provinciarum et urbium, in sensu interno Verbi res significent, videatur n. 768, 1224, 1264, 1876, 1888, et multoties alibi, ubi hoc in particulari e Verbo confirmatur: quod reliqui ab his praeter Midianem non alibi in Verbo memorentur, est causa quia ² sunt ex ‘filiis orientis’, de quibus passim in Verbo, qui quod in communi significent illos qui ex regno spirituali Domini sunt, infra ad vers. 6 hujus capitis videbitur:

[2] quod hi Abrahami ex Keturah filii id repraesentent, constat ex eo quod ‘Abraham et Keturah’ repraesentent Dominum quoad Divinum Spirituale, nempe ‘Abraham’ Dominum quoad Divinum Bonum Spirituale, ‘Keturah’ quoad Divinum Verum Spirituale illi Bono conjunctum, de quibus mox supra n. 3235, 3236; exinde sequitur quod ‘filii illorum’ repraesentent communes sortes regni quod ex Divino Spirituali Domini. Communes sortes dicuntur quia regnum Domini repraesentatur per ‘terram’, quae distribuitur per sortes inter illos quibus illa datur sicut hereditas possidenda, quemadmodum terra Canaan filiis Israelis; sortes in communi sunt duodecim, nam per ‘duodecim’ significantur omnia charitatis et inde fidei quae sunt regni Domini, de quibus infra ad vers. 16;

hic autem sunt ‘sex’, ita dimidio numero, sed dimidius numerus idem involvit ac integer, nam ³ multiplicatio et divisio, modo simile inest, non ipsam rem quoad essentiale variant.

Poznámky pod čarou:

768. Quod per ‘Noahum’ significetur quod finit Ecclesiae, et per ‘Shem, Ham et Japheth’ quod fuit Ecclesiarum inde, constat ex eo quod hic non ‘filii ejus’, ut prius vers. 7, sed ipsi quoad nomina, dicantur; cum nominantur ita, significant hominem Ecclesiae; homo Ecclesiae non solum est ipsa Ecclesia, sed omne Ecclesiae; est vox communis comprehendens quicquid est Ecclesiae, sicut prius dictum de Antiquissima Ecclesia, quae dicta finit Homo, similiter de ceteris qui nominati sunt; ita per ‘Noahum’ et per ‘Shem, Ham et Japheth’ significatur quicquid est Ecclesiae, et Ecclesiarum inde, in uno complexu;

[2] talis est stilus et modus loquendi in Verbo; sicut ubi nominatur ¹ ‘Juda’, significatur apud Prophetas plurimum Ecclesia caelestis, seu quicquid est Ecclesiae; ubi nominatur ‘Israel’, significatur plurimum Ecclesia spiritualis, seu quicquid est Ecclesiae illius; ubi ‘Jacob’, significatur Ecclesia externa; nam apud unumquemvis hominem Ecclesiae datur internum Ecclesiae et externum; internum est ubi vera Ecclesia, externum est quod inde, id est ‘Jacob’: aliter cum non nominantur:

[3] causa quod ita sit, est quod se referant tunc ad regnum Domini repraesentative; Dominus est solus Homo et est omne regni Sui; et quia Ecclesia est regnum Domini in terris, est Dominus solus omne Ecclesiae: omne Ecclesiae est amor seu charitas, quare ‘homo’, seu quod idem, nomine nominatus, significat amorem seu charitatem, hoc est, omne Ecclesiae; et tunc ‘uxor’ simpliciter Ecclesiam quae inde; ut quoque hic. Sed quales Ecclesiae significantur per ‘Shem, Ham et Japheth’, in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, dicetur.

Poznámky pod čarou: