3021. ‘Pone quaeso manum tuam sub femore meo’: quod significet obstrictionem ejus quoad potentiam ad bonum amoris conjugialis, constat a significatione ‘manus’ quod sit potentia, de qua n. 878; et a significatione ‘femoris’ quod sit bonum amoris conjugialis, de qua sequitur: quod sit obstrictio ad illam potentiam, constat ex eo quod qui obstringerentur ad aliquod quod esset amoris conjugialis, ab antiquo ritu posuerint manum sub femore illius cui obstringebantur, et sic adjurati sint ab illo, et hoc ex causa quia ‘femur’ significabat amorem conjugialem, et ‘manus’ potentiam seu quantum posset; omnes enim partes corporis humani correspondent spiritualibus et caelestibus in Maximo Homine, qui est caelum, ut n. 2996, 2998 ostensum; et amplius in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, ostendetur; ¹ ipsa femora cum lumbis correspondent amori conjugiali; haec antiquissimis fuerunt nota, quare ritus plures illis inde haerunt, inter quos etiam quod ponerent manus sub femore, cum ad quoddam bonum amoris conjugialis obstringerentur; cognitio talium, quae antiquis fuit aestimatissima et inter praecipua scientiae et intelligentiae illorum, hodie prorsus deperdita est, usque adeo ut ne quidem sciatur quod sit aliqua correspondentia, et forte inde miraturi quod talia per illum ritum significentur: hic quia agitur de ² desponsatione ³ Jishaki filii cum aliqua ex familia Abrahami, et servo seniori dictum ut ⁴ officio illo fungeretur, ideo ⁵ hic ritus.

[2] Quod ‘femur’ significet amorem conjugialem, ex correspondentia, ut dictum, etiam ab aliis locis in Verbo constare potest, ut ex processu mandato cum mulier accusaretur adulterii a viro suo, apud Mosen,

Adjurabit sacerdos mulierem juramento ⁶ maledictionis, et dicet sacerdos mulieri, Dabit Jehovah temet in ⁶ maledictionem et in adjurationem in medio populi tui, in dando Jehovah femur tuum cadens, et ventrem tuum tumentem.... Cum bibendas dederit ei aquas, et fiet, si polluta et praevaricata praevaricationem in virum suum, et venient in ⁷ illam aquae maledictae in amaritudines, et tumescet venter ejus, et cadet femur ejus, et erit mulier in ⁶ obsecrationem in medio populi sui, Num. 5:21, 27;

quod ‘femur caderet’ significabat malum amoris conjugialis seu adulterium; cetera quae in eodem processu, quoad singula, specialia rei significabant, sic ut ne minimum sit quod non involvit aliquod, utcumque homo qui absque sancti idea legit Verbum, miraturus cur talia. Ex significatione ‘femoris’ quod sit bonum amoris conjugialis, aliquoties dicitur quod ‘egressi femur ejus’, ut de Jacobo,

Fructificare et multiplicare, gens et coetus gentium erit ex te, et reges ex feminibus tuis exibunt, Gen. 35:11: et alibi,

Omnis anima veniens Jacobo ad Aegyptum, egressi femur ejus, Gen. 46:26; Exod. 1:5: et de Gideone, Gideoni erant septuaginta filii, egressi femur ejus,

Jud. 8:30.

[3] Et quia ‘femora, femina et lumbi’ significant illa quae sunt amoris conjugialis, etiam significant illa quae sunt amoris et charitatis, ex causa quia amor conjugialis est fundamentalis omnis amoris, videatur n. 686, 2733, 2737-2739, ex eadem enim origine sunt, nempe ex conjugio caelesti quod est boni et veri, de quibus videantur n. 2727-2759; quod ‘femur’ significet bonum amoris caelestis, et bonum amoris spiritualis, constare potest ab his locis, apud Johannem, Sedens super equo albo, habebat super vestimento suo, et super femore suo, nomen scriptum, Rex regum, et Dominus dominorum,

[Apoc. ] 19:16;

‘sedens super equo albo’ quod sit Verbum, ita Dominus Qui Verbum, videatur n. 2760-2762; quod ‘vestimentum’ sit Divinum Verum, n. 2576, ⁸ ideo dicitur ‘Rex regum’, n. ⁹ 3009; inde patet quid ‘femur’, quod nempe Divinum Bonum quod est amoris Ipsius, ex quo etiam vocatur ‘Dominus dominorum’, n. ⁹ 3004-3011, hoc quia est quali Domini, dicitur quod ‘haberet super illis nomen scriptum’, nomen enim significat quale, n. 1896, 2009, 2724, 3006:

[4] apud Davidem,

Accinge gladium tuum super femur, potens gloria tua et honore, Ps. 45:4 [KJV Ps. 45:3];

ubi de Domino; ‘gladius’ pro vero pugnante, n. 2799, ‘femur’ pro bono amoris; ‘accingere gladium super femur’ est quod verum ex quo pugnaret, esset ex bono amoris:

apud Esaiam,

Erit justitia cingulum lumborum Ipsius, et veritas cingulum feminum Ipsius, 11:5;

ubi etiam de Domino; justitia quia praedicatur de bono amoris n. 2235, vocatur ‘cingulum lumborum’; ‘veritas’ ¹⁰ quia ex bono, dicitur ‘cingulum feminum’; ita ‘lumbi’ praedicantur de amore boni, et ‘femina’ de amore veri:

[5] apud eundem,

Non fessus, et non impingens in Ipso, non dormitabit, et non indormiet, et non solutum est cingulum feminum Ipsius, et non avulsa corrigia calceorum Ipsius, 5:27;

de Domino, ‘cingulum feminum’ pro amore veri, ut supra:

apud Jeremiam,

Jehovah ad illum, quod emeret cingulum lini, et poneret super lumbos, sed per aquam non duceret; ... et abiret a Euphratem, et absconderet illud in foramine petrae; ... quo facto, cum abiit, et recepit illud e loco, ... corruptum erat 13:1-7;

‘cingulum lini’ pro vero, ¹¹ repraesentativum quod verum esset ex bono, erat quod ‘poneret illud super lumbos’; quisque videre potest quod haec repraesentativa sint, quae non sciri possunt quid significant nisi ex correspondentiis, de quibus, ex Divina Domini Misericordi ad finem ¹² quorundam capitum;

[6] similiter quid significant illa quae visa Ezechieli, Danieli, et Nebuchadnezzari; Ezechieli, Supra expansum, quod supra caput cheruborum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni; et super similitudine throni similitudo sicut aspectus Hominis super illo superius; et vidi sicut speciem prunae, sicut aspectum ignis intra ¹³ illam circumcirca; ab aspectu lumborum Ipsius et sursum, et ab aspectu lumborum Ipsius et deorsum, vidi quasi aspectum ignis, et splendorem illi circumcirca sicut aspectum iridis, quae est in nube in dic pluviae, ita aspectus splendoris circumcirca, ita aspectus similitudinis gloriae Jehovae, 1:26-28;

quod hoc repraesentativum fuerit Domini, ac regni Ipsius, constare potest, et quod ‘aspectus lumborum sursum et aspectus lumborum deorsum’ sit Ipsius amoris, patet a significatione ‘ignis’ quod sit amor, n. 934, et a ¹⁴ splendoris et iridis quod sit inde sapientia et intelligentia, n. 1042, 1043, 1053:

[7] Danieli,

Vir visus illi indutus linteis, et lumbi ejus cincti auro Uphasi, et corpus ejus sicut Tarshish, et facies ejus sicut aspectus fulguris, et oculi ejus sicut lampades ignis, et brachia ejus et pedes ejus sicut splendor aeris laevigati, 10:[5], 6;

quid singula haec, nemini constare potest nisi ex repraesentationibus et illarum correspondentiis, ut quid lumbi, quid corpus, quid facies, oculi, brachia, pedes; ex illis patet quod Domini regnum caeleste ita repraesentatum sit, in quo Divinus amor sunt ‘lumbi’, ‘aurum Uphasi’ quo cincti, est bonum sapientiae quod ex amore, n. 113, 1551, 1552:

[8] Nebuchadnezzari, apud Danielem,

Statuae caput erat aurum bonum; pectus et brachia ejus argentum; venter et femora ejus aes; pedes ex parte ferrum, ex parte argilla, 2:32, 33;

per statuam illam status Ecclesiae successivi repraesentati sunt, per ‘caput quod aurum’ primus status, qui fuit caelestis quia amoris in Dominum; per ‘pectus et brachia quae argentum’ secundus ¹⁵ status, qui fuit spiritualis quia charitatis erga proximum; per ‘ventrem et femora quae aes’ tertius status, qui fuit boni naturalis quod est ‘aes’, n. 425, 1551, bonum naturale est amoris seu charitatis erga proximum in gradu infra bonum spirituale; per ‘pedes qui ferrum et argilla’ quartus status, qui fuit veri naturalis quod est ‘ferrum’, n. 425, 426, et quoque nullius cohaerentiae cum bono, quod est ‘argilla’. Ex his constare potest quid per femora et lumbos significatur, ¹⁶ quod nempe amor conjugialis principaliter, et inde omnis amor genuinus, ut ex adductis locis patet, et quoque ex, Gen. 32:26, 32, 33 [KJV 25, 31, 32]; Esai. 20:2-4; Nahum 2:2 [KJV 1]; Ps. 69:24 [KJV Ps. 69:23]; Exod. 12:11; Luc. 12:35, 36;

etiam in opposito sensu ¹⁷ amores illis contrarii, nempe sui et mundi, I Reg. 2:5, 6; Esai. 32:10, 11; Jer. 30:6; 48:37; Ezech. 29:7; Amos 8:10.

Poznámky pod čarou:

2009. Quod ‘non vocabitur amplius nomine tuo Abram’ significet quod exuet humanum, et quod ‘erit nomen tuum Abraham’ significet quod induet Divinum, constat a significatione ‘nominis’, tum a significatione ‘Abrami’, et dein ‘Abrahami’: in Verbo cum dicitur quo ‘nomen tuum erit’, significat quoque, seu quod talis erit, ut constat a illis quae in Parte Prima allata sunt n. 144, 145, 1754; et quia ‘nomen’ significat quale, nomen comprehendit in uno complexu quicquid est in ipso, nam ad nomen alicujus nihil attenditur in caelo, ¹ sed cum quis nominatur aut cum nomen dicitur, obvenit idea qualis, seu omnium quae ejus, apud illum, et in illo; inde ‘nomen’ in Verbo significat quale; ut hoc ad intellectum constare possit, licet ex Verbo plura confirmantia adhuc adducere: sicut in Benedictione apud Mosen,

Benedicat tibi Jehovah, et custodiat te; lucere faciat Jehovah facies Suas super te, et misereatur tui; elevet Jehovah facies Suas ad te, et ponat tibi pacem: ita ² ponent nomen Meum super filios Israelis, Num. 6:24-27: inde quid nomen ‘sit’ et ‘ponere nomen Jehovae super filios Israelis’, patet, quod nempe sit quod Jehovah benedicat, custodiat, illuminet, misereatur, det pacem; ita quod Jehovah seu Dominus talis sit.

[2] In Decalogo, Non feres nomen ‘Jehovae’ Dei tui in vanum, quia non habebit insontem Jehovah eum, qui tulerit nomen Ipsius in vanum, Exod. 20:7; Deut. 5:11;

ubi ferre nomen Dei in vanum, non significat nomen sed omnia et singula quae ab Ipso ³ , ita omnia et singula quae sunt cultus Ipsius, quae non sunt contemnenda, minus blasphemanda et spurcis contaminanda: in Oratione Domini, Sanctificetur nomen Tuum; veniat regnum Tuum; fiat voluntas Tua, sicut in caelo etiam in terra, Luc. 11:2;

ibi nec per ‘nomen’ intelligitur nomen, sed omnia quae sunt amoris et fidei, nam illa sunt Dei seu Domini, et illa sunt ab Ipso; haec quia sancta sunt, cum sancta habentur, venit regnum Domini, et fit voluntas Ipsius in terris sicut in caelis.

[3] Quod ‘nomen’ significet talia, constat ab omnibus locis in Verbo Veteris et Novi Testamenti ubicumque nomen dicitur; ut apud Esaiam,

Dicetis [in] die illo, Confitemini Jehovae, invocate nomen Ipsius, nota facite in populis opera Ipsius, commemorate quod exaltatum sit nomen Ipsius, 12:4;

ubi ‘invocare nomen Jehovae’, et ‘commemorare quod exaltatum sit’ nusquam est ponere ⁴ aliquem cultum in ⁵ nomine, et credere quod invocetur Jehovah per nomen Ipsius, sed per nosse qualis est, ita per omnia et singula quae ab Ipso:

apud eundem,

Propterea in Urim honorate Jehovam; in insulis maris nomen Jehovae Dei Israelis, 24:15;

ubi ‘in Urim honorare Jehovam’ est ex sanctis amoris, ‘in insulis maris nomen Jehovae’, Dei Israelis' est ex sanctis fidei:

apud eundem,

[4] Jehovah Deus noster, ... tantum in te commemorabimus nomen Tuum, 26:13:

et apud eundem,

Excitabo a ⁶ septentrione, et veniet ab ortu solis, invocabit nomen Meum, 41:25;

ubi ‘commemorare et invocare nomen Jehovae’ est colere ex bonis amoris et veris fidei; ‘qui a septentrione’ sunt qui extra Ecclesiam et in ignorantia de nomine Jehovae, qui usque invocant nomen Ipsius, quando in charitate mutua vivunt, et adorant numen ⁷ universi Creatorem, nam in cultu et ejus qualitate, non in nomine consistit invocatio Jehovae; quod Dominus etiam praesens sit apud gentes, videatur n. 932, 1032, 1059:

[5] apud eundem,

⁸ Videbunt gentes justitiam tuam, et omnes reges gloria tuam; et vocabitur tibi nomen novum, quod os Jehovae enuntiabit, 62:2;

ubi ‘vocabitur tibi nomen novum’ pro quod alius, nempe e novo creatus seu regeneratus, ita quod talis:

apud Micham, Omnes populi ⁹ quisque ambulabunt' in nomine dei sui; et nos ambulabimus in nomine Jehovae Dei nostri in saeculum, et in aeternum, 4:5;

‘ambulare in nomine dei sui’ manifeste pro cultu profano; et ‘ambulare in nomine Jehovae’ pro cultu vero:

apud Malachiam, Ab ortu solis, et usque ad occasum ejus, magnum nomen Meum inter gentes, et in omni loco suffitus oblatus nomini Meo, minha munda, nam magnum nomen Meum inter gentes, 1:11;

ubi non per ‘nomen’ significatur nomen sed cultus, qui est quale Jehovae seu Domini, ex quo adorari vult:

[6] apud Mosen,

Locum quem elegerit Jehovah Deus vester ex omnibus tribubus, ad ponendum nomen Suum ibi, ... et ad habitare faciendum nomen Suum ibi, eo adducetis omne, quod Ego praecipiens vobis, Deut. 12:5, 11, 14; 16:2, 6, 11;

ubi etiam per ‘ponere nomen Suum’, et ‘habitare facere nomen Suum ibi’ non significatur nomen sed cultus, ita quale Jehovae seu Domini, ex quo colendus; quale Ipsius est bonum amoris et verum fidei; apud eos qui in illis sunt ‘habitat nomen Jehovae’:

apud Jeremiam,

Ite ad locum Meum, qui in Shilunte, quo habitare feci nomen Meum in principio ¹⁰ , 7:12;

ibi similiter pro cultu, ita pro doctrina verae fidei; quod non habitet Jehovah apud eum qui solam nomen Ipsius novit et nominat, cuivis constare potest, nam solum nomen absque idea qualis, cognitione qualis, et fide qualis, est mera vox; inde patet ¹¹ quod nomen sit quale, et nosse qualis est:

[7] apud Mosen,

In tempore illo separavit Jehovah tribum Levi, ... administrandum Ipsi, et ad benedicendum in nomine Ipsius, Deut. 10:8;

ubi ‘benedicere in nomine Jehovae’ ‘est non’ per nomen sed per illa quae sunt nominis Jehovae, de quibus supra:

apud Jeremiam,

Hoc nomen Ipsius, quod vocabunt Ipsum, Jehovah justitia nostra, 23:6;

ibi ‘nomen’ pro justitia quae est quale Domini, de Quo agitur:

apud Esaiam,

Jehovah ab utero vocavit Me, a visceribus matris meae ¹² memorare fecit nomen Meum, 49:1;

ubi etiam de Domino; ‘memorare nomen Ipsius’ est instruere qualis est.

[8] Quod per ‘nomen’ significetur quale, adhuc manifestius patet apud Johannem in Apocalypsi, Habes pauca nomina in Sardis, qui non polluerunt vestimenta sua, et ambulabunt Mecum in albis, quia digni sunt. Qui vicerit, hic induetur vestimentis albis, et non delebo nomen ejus e libro vitae; et confitebor nomen ejus coram Patre Meo, et coram angelis.... Qui vicerit... scribam super illum nomen Dei, et nomen civitatis Dei Mei, Novae Hierosolymae, quae descendit e caelo a Deo Meo, et nomen Meum novum, 3:4, 5, 12;

ubi quod ‘nomen’ non sit nomen, sed quod sit quale ejus, manifeste constat; ‘nomen in libro vitae’ non aliud est; pariter ‘confiteri nomen ejus coram Patre’; et ‘scribere super illum nomen Dei et civitatis, ac nomen novum’: similiter alibi nomina quae scripta dicuntur in libro vitae, et in caelo, ' Apoc. 13:8; 17:8; Luc. 10:20:

[9] in caelo nusquam est nisi quale ex quo cognoscitur unus ab altero, quod in sensu litterae exprimitur per ‘nomen’; ut cuique quoque constare potest ex eo quod unusquisque in terra nominatus sistatur in idea alterius qualis est, per quam noscitur et distinguitur ab alio; in altera vita ideae manent sed nomina pereunt; et adhuc magis apud angelos; inde est quod ‘nomen’ sit quale seu nosse qualis est, in sensu interno:

apud eundem,

Super capite Illius, Qui sedit super equo albo, diademata multa, habens nomen scriptum, quod nemo scit, nisi Ipse, indutus erat vestimento tincto sanguine, et vocatur nomen Ipsius Verbum Dei, Apoc. 19:12, 13;

hic quod ‘nomen’ sit Verbum Dei, ita quale Ipsius Qui sedit super equo albo, apertis verbis dicitur.

[10] Quod nomen Jehovae sit nosse qualis est, nempe quod sit omne bonum amoris et omne verum fidei, ex his Domini verbis clare ¹³ constat, Pater juste, ... Ego Te novi, etiamque hi cognoverunt quod Tu Me miseris, nam notum feci illis nomen Tuum, et notum faciam, ut amor quo amasti Me, in illis sit et Ego in illic Joh. 17:25, 26.

[11] Et quod ‘nomen Dei’ seu Domini sit omnis doctrina fidei de amore e charitate, quae significatur per ‘credere in nomen Ipsius’, ex his apud eundem evangelistam, Quotquot receperunt, dedit illis potestatem ut filii Dei essent, credentibus in nomen Ipsius ¹⁴ , 1:12: Si quid petieritis in nomine Meo, Ego faciam; si amatis Me mandata Mea servate, 14:13-15: Quodcumque petieritis Patrem in nomine Meo, det vobis; haec praecipio vobis ut ametis vos invicem, 15:16, 17:

apud Matthaeum, Ubi duo aut aes congregati in nomine Meo, ibi sum in medio eorum, 18:20;

[12] ubi ‘congregati in nomine Domini’ significant illos qui in doctrina fidei de amore et charitate, ita qui in amore et charitate:

apud eundem,

Eritis odio habiti ab omnibus gentibus propter nomen Meum, 10:22; 24:9, 10; Marcus 13:13 ¹⁵ ; ubi ‘propter nomen Meum’ manifeste propter doctrinam. Quod ipsum nomen nihil faciat sed illud quod nomen involvit, nempe omne charitati et fidei, constat clare ab his apud Matthaeum, Nonne per nomen Tuum prophetavimus; et per nomen Tuum daemonia ejecimus; et in nomine Tuo virtutes multas fecimus Sed tunc confitebor illis, Non novi vos, discedite a Me operante iniquitatem, 7:22, 23;

inde constat quod qui ponunt cultum in nomine, ut Judaei in nomine Jehovae, et Christiani in nomine Domini, non ideo sint [aliis] digniores; quia nomen nihil facit; sed quod tales sint quales Ipse mandavit, quo est ‘credere in nomen Ipsius’; et quod dicunt non in alio nomine quam in Domini esse salutem, est quod non in alia doctrina, hoc est, quod non in alio quam in amore mutuo, qui est vera doctrina fidei, ita non in alio quam in Domino, quia ab Ipso Solo omnis amor, et inde fides ¹⁶ .

Poznámky pod čarou: