Bible

 

Genesis 23

Studie

   

1 Vixit autem Sara centum viginti septem annis.

2 Et mortua est in civitate Arbee, quæ est Hebron, in terra Chanaan : venitque Abraham ut plangeret et fleret eam.

3 Cumque surrexisset ab officio funeris, locutus est ad filios Heth, dicens :

4 Advena sum et peregrinus apud vos : date mihi jus sepulchri vobiscum, ut sepeliam mortuum meum.

5 Responderunt filii Heth, dicentes :

6 Audi nos, domine : princeps Dei es apud nos : in electis sepulchris nostris sepeli mortuum tuum, nullusque te prohibere poterit quin in monumento ejus sepelias mortuum tuum.

7 Surrexit Abraham, et adoravit populum terræ, filios videlicet Heth :

8 dixitque ad eos : Si placet animæ vestræ ut sepeliam mortuum meum, audite me, et intercedite pro me apud Ephron filium Seor :

9 ut det mihi speluncam duplicem, quam habet in extrema parte agri sui : pecunia digna tradat eam mihi coram vobis in possessionem sepulchri.

10 Habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth. Responditque Ephron ad Abraham, cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius, dicens :

11 Nequaquam ita fiat, domine mi, sed tu magis ausculta quod loquor. Agrum trado tibi, et speluncam quæ in eo est, præsentibus filiis populi mei ; sepeli mortuum tuum.

12 Adoravit Abraham coram populo terræ.

13 Et locutus est ad Ephron circumstante plebe : Quæso ut audias me : dabo pecuniam pro agro : suscipe eam, et sic sepeliam mortuum meum in eo.

14 Responditque Ephron :

15 Domine mi, audi me : terra, quam postulas, quadringentis siclis argenti valet : istud est pretium inter me et te : sed quantum est hoc ? sepeli mortuum tuum.

16 Quod cum audisset Abraham, appendit pecuniam, quam Ephron postulaverat, audientibus filiis Heth, quadringentos siclos argenti probatæ monetæ publicæ.

17 Confirmatusque est ager quondam Ephronis, in quo erat spelunca duplex, respiciens Mambre, tam ipse, quam spelunca, et omnes arbores ejus in cunctis terminis ejus per circuitum,

18 Abrahæ in possessionem, videntibus filiis Heth, et cunctis qui intrabant portam civitatis illius.

19 Atque ita sepelivit Abraham Saram uxorem suam in spelunca agri duplici, quæ respiciebat Mambre. Hæc est Hebron in terra Chanaan.

20 Et confirmatus est ager, et antrum quod erat in eo, Abrahæ in possessionem monumenti a filiis Heth.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2916

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2916. Quod ‘date mihi possessionem sepulcri vobiscum’ significet quod regenerari possint, constat a significatione ‘sepulcri’; sepulcrum in sensu interno Verbi significat vitam seu caelum, et in opposito sensu mortem seu infernum; quod vitam seu caelum, causa est quia angeli, qui in sensu interno Verbi sunt, nullam ideam sepulcri habeant, quia nullam mortis, quare loco sepulcri non aliud percipiunt quam continuationem vitae, ita resurrectionem; resurgit enim homo quoad spiritum, et sepelitur quoad corpus, videatur n. 1854; et quia ‘sepultura’ significat resurrectionem, etiam significat regenerationem, 1 nam regeneratio est prima hominis resurrectio, moritur enim tunc quoad priorem hominem, et resurgit quoad novum; per regenerationem fit homo a mortuo vivus; inde significatio sepulcri in sensu interno; cum idea sepulcri sistitur, quod obveniat angelis idea regenerationis, patet quoque ab illis quae de infantibus, n. 2299, relata sunt.

[2] Quod ‘sepulcrum’ in opposito sensu significet mortem seu infernum, inde est quia mali resurgunt non ad vitam 2 ; ideo cum agitur de malis, et memoratur sepulcrum, tunc non alia idea angelis obvenit quam inferni; ea causa est quod etiam infernum in Verbo dicatur sepulcrum.

[3] Quod ‘sepulcrum’ significet resurrectionem, tum regenerationem, patet apud Ezechielem,

Propterea propheta, et dicas ad eos, Ita dicit Dominus Jehovih, Ecce Ego aperiam sepulcra vestra, et ascendere faciam vos e sepulcris vestris, popule mi, et adducam vos ad humum Israelis, et cognoscetis quod Ego Jehovah, in aperiendo Me sepulcra vestra, et ascendere faciendo e sepulcris vestris, popule mi; et dedero spiritum Meum in vos et vivetis, et collocavero vos super humo vestra, 37:12-14;

ubi propheta agit de ossibus vivificatis, ac in sensu interno de regeneratione; quod de regeneratione, manifeste patet, dicitur enim ‘cum dedero spiritum Meum in vos et vivetis, et collocavero vos super humo vestra’; ‘sepulcra’ hic pro priore homine, ac ejus malis et falsis, quae aperire et a quibus ascendere, est regenerari; ita perit et quasi exuitur idea sepulcri, cum subit idea regenerationis seu novae vitae:

[4] Quod sepulcra aperta sint, et, multa corpora dormientium sanctorum resurrexerint, et exiverint e sepulcris suis post resurrectionem Domini, et ingressi in sanctam urbem, et apparuerint multis, Matth. 27:52, 53,

simile involvit, nempe resurrectionem ex resurrectione Domini, et in sensu interiore quamlibet resurrectionem. Quod ‘Dominus 3 exsuscitaverit Lazarum e mortuis’, Joh. 11:1 seq. etiam involvit novae Ecclesiae a gentibus resuscitationem; omnia enim miracula quae a Domino facta sunt, quia Divina, status Ecclesiae Ipsius involvebant. Etiam simile, quod

‘vir qui conjectus in sepulcrum Elisaei, cum tangeret ossa illius, revixerit’, 2 Reg. 13:20, 21;

per ‘Elisaeum’ enim repraesentatus est Dominus.

[5] Quia sepultura significabat resurrectionem in communi et quamcumque, ideo antiqui de sepulturis suis, et de locis ubi sepelirentur, maximopere solliciti fuerunt, ut Abrahamus quod sepeliretur in Hebrone in terra Canaan, tum Isacus et Jacobus, cum uxoribus eorum, Gen. 47:29-31; 49:30-32;

Josephus, quod ossa ejus ab Aegypto in terram Canaanem transferrentur, Gen. 50:25; Exod. 13:19; Jos. 24:32; David et reges post illum, quod sepelirentur in Zione, I Reg. 2:10; 11:43; 14:31; 15:8, 24; 22:51 [KJV 50]; 2 Reg. 8:24, 12:22; 14:20; 15:7, 38; 16:20;

causa erat quia terra Canaan, tum Zion, repraesentabant et significabant regnum Domini, et ‘sepultura’ resurrectionem; 4 at quod locus nihil faciat ad resurrectionem, cuivis constare potest.

[6] Quod ‘sepultura’ significet resurrectionem ad vitam, etiam patet ab aliis repraesentativis, ut quod impii non plangerentur, nec sepelirentur, sed projicerentur, Jer. 8:2; 14:16; 16:4, 6; 20:6; 22:19; 25:33; 2 Reg. 9:10; Apoc. 11:9;

et quod impii, qui sepulti, e sepulcris ejicerentur, Jer. 8:1, 2; 2 Reg. 23:16-18. Quod autem ‘sepulcrum’ in opposito sensu significet mortem seu infernum, videatur Esai. 14:19-21; Ezech. 32:21-23, 25-26; Ps. 88:5, 6, 11, 12 [KJV 4, 5, 10, 11]; Num. 19:16, 18, 19.

Poznámky pod čarou:

1. This passage in the Manuscript reads: nam regeneratio est prima hominis resurrectio, moritur enim tunc quoad priorem hominem, 'hoc est quoad ejus amores et concupiscentias, ' et resurgit quoad novumet hujus amores et affectiones'; per regenerationem fit homo a mortuo vivus; inde significatio sepulchri in sensu interno; ‘cum apud hominem legentem Verbum idea est sepulchri, apud angelos apud eum est idea novae vitae; perit enim ex idea hominis, quae transit ad angelos, omne id quod mere corporeum, terrestre et mundanum est, et solum manet, aut loco ejus succedit, id quod caeleste est, caeleste quod illis, est resurrectio et regeneratio; ’ quod sepulchrum sit regeneratio. The three passages in inverted commas are lightly deleted.

2. The Manuscript inserts sed ad mortem.

3. The Manuscript has excitaverit

4. The Manuscript has sed

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Bible

 

Genesis 23

Studie

   

1 Vixit autem Sara centum viginti septem annis.

2 Et mortua est in civitate Arbee, quæ est Hebron, in terra Chanaan : venitque Abraham ut plangeret et fleret eam.

3 Cumque surrexisset ab officio funeris, locutus est ad filios Heth, dicens :

4 Advena sum et peregrinus apud vos : date mihi jus sepulchri vobiscum, ut sepeliam mortuum meum.

5 Responderunt filii Heth, dicentes :

6 Audi nos, domine : princeps Dei es apud nos : in electis sepulchris nostris sepeli mortuum tuum, nullusque te prohibere poterit quin in monumento ejus sepelias mortuum tuum.

7 Surrexit Abraham, et adoravit populum terræ, filios videlicet Heth :

8 dixitque ad eos : Si placet animæ vestræ ut sepeliam mortuum meum, audite me, et intercedite pro me apud Ephron filium Seor :

9 ut det mihi speluncam duplicem, quam habet in extrema parte agri sui : pecunia digna tradat eam mihi coram vobis in possessionem sepulchri.

10 Habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth. Responditque Ephron ad Abraham, cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius, dicens :

11 Nequaquam ita fiat, domine mi, sed tu magis ausculta quod loquor. Agrum trado tibi, et speluncam quæ in eo est, præsentibus filiis populi mei ; sepeli mortuum tuum.

12 Adoravit Abraham coram populo terræ.

13 Et locutus est ad Ephron circumstante plebe : Quæso ut audias me : dabo pecuniam pro agro : suscipe eam, et sic sepeliam mortuum meum in eo.

14 Responditque Ephron :

15 Domine mi, audi me : terra, quam postulas, quadringentis siclis argenti valet : istud est pretium inter me et te : sed quantum est hoc ? sepeli mortuum tuum.

16 Quod cum audisset Abraham, appendit pecuniam, quam Ephron postulaverat, audientibus filiis Heth, quadringentos siclos argenti probatæ monetæ publicæ.

17 Confirmatusque est ager quondam Ephronis, in quo erat spelunca duplex, respiciens Mambre, tam ipse, quam spelunca, et omnes arbores ejus in cunctis terminis ejus per circuitum,

18 Abrahæ in possessionem, videntibus filiis Heth, et cunctis qui intrabant portam civitatis illius.

19 Atque ita sepelivit Abraham Saram uxorem suam in spelunca agri duplici, quæ respiciebat Mambre. Hæc est Hebron in terra Chanaan.

20 Et confirmatus est ager, et antrum quod erat in eo, Abrahæ in possessionem monumenti a filiis Heth.