10182. ‘Ex illo cornua ejus’: quod significet veri potentias ex bono amoris et charitatis, constat ex significatione ‘cornuum’ quod sint potentiae veri, de qua n. 2832, 9719-9721; quod ex bono amoris e charitatis, est quia omnis potentia veri inde est; quapropter etiam cornua continuabantur ipsi altari, seu ex illo erant; altare enim hoc erat repraesentativum auditionis et receptionis omnium cultus quae ex amore et charitate a Domino, n. 10177.

[2] Quod omnis potentia sit veri ex bono amoris, non capere possunt illi qui de potentia solum materialem ideam habent, quapropter dicendum est quomodo cum illa se habet: in caelis est omnis potentia ex Divino Vero procedente ex Divino Bono Domini; inde angelis est potentia, angeli enim sunt ¹ receptiones Divini Veri a Domino, n. 1752, 4295, 8192; per potentiam quae inde, illi tutantur hominem ² , removendo inferna ab illo, nam unus angelus valet contra mille qui ex infernis; haec potentia est quae intelligitur per claves Petri, sed per Petrum, qui ibi vocatur petra, intelligitur Dominus quoad verum ³ fidei ex bono amoris, videatur Praefatio ad Gen. xxii, et n. ⁴ 3750, 4738, 6000, 6073 fin. , 6344 fin. , 10087, et quod ‘petra’ sit Dominus quoad verum fidei ⁵ , n. 8581.

[3] Divini Veri potentia etiam intelligitur per ‘vocem Jehovae’ apud Davidem,

Vox Jehovae super aquis, vox Jehovae in virtute, vox Jehovae frangit cedros, vox Jehovae incidit flammam ignis, vox Jehovae ⁶ trepidare facit desertum, vox Jehovae denudat silvas; Jehovah robur populo Suo dat, Ps. 29 [3-5, 7-9, 11];

quod ‘vox Jehovae’ sit ⁷ Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius, videatur n. 9926:

[4] potentia Divini Veri ⁸ etiam intelligitur per Verbum apud Johannem, Omnia per Verbum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est, 13; quod ‘Verbum’ sit ⁹ Divinum Verum procedens a Divino Bono, videatur n. 9987; ideo quoque Dominus cum in mundo fuit, Se primum fecit Divinum Verum, quod etiam intelligitur per quod Verbum caro factum sit, ibid. ¹⁰ vers. 14; quod Dominus tunc Se fecerit Divinum Verum, erat causa ¹¹ ut pugnaret contra omnia inferna et subjugaret illa, et sic ¹² redigeret omnia ibi, et simul ¹³ in caelis in ordinem n. 9715, 9809, 10019, 10152 ¹⁴ .

[5] Quod veris ex bono sit omnis potentia, et vice versa ¹⁵ , quod falsi ex malo sit nulla potentia, notissimum est in altera vita; inde est quod malis qui ex mundo illuc veniunt, ¹⁶ auferatur fides persuasiva, ut e cognitio omnis veri, et sic relinquuntur falsis sui mali.

[6] Quod talis potentia veris ex bono sit, non capere possunt illi qui ideam veri et ejus fidei habent sicut de solo cogitativo; cum tamen cogitativum hominis ex voluntario ejus facit omne robur corporis, quod si inspiraretur a Domino per Divinum Suum Verum, foret homini robur Simsonis; sed beneplacet Domino ut homini ^{17 18} sit robur per fidem ex amore quoad illa quae ejus spiritus sunt, et ad salutem aeternam conducunt. Ex his constare potest quid intelligitur per potentiam veri e bono, quae per cornua altarium tam holocausti quam suffitus significatur ¹⁹ .

[7] Quod ‘cornua’ significent potentiam illam, constat ex locis is Verbo ubi ‘cornua’ nominantur, ut apud Ezechielem,

In die illo crescere faciam cornu domui Israelis, 29:21:

apud Amos,

Nonne per fortitudinem nostram sumpsimus nobis cornua? Amos 5:13 ²⁰ : in libro Primo Samuelis, Jehovah dabit robur regi ²¹ Suo et exaltabit cornu uncti Sui, 2:10:

apud Davidem,

Jehovah exaltavit cornu populi Sui, Ps. 148:14:

apud eundem,

Omnia cornua impiorum amputabo; exaltentur cornua justi Ps. 75:11 [KJV 10:

apud Jeremiam,

Dominus abscidit in excandescentia irae Suae omne cornu Israelis; et exaltavit cornu inimicorum tuorum, Threni 2:3, 17:

apud Ezechielem,

Latere et umero impellitis, et cornibus vestris feritis omnes oves infirmas, donec disperseritis eas foras, 34:21:

apud Sachariam, Vidi quattuor cornua: dixit angelus, Haec cornua quae disperserunt Jehudam, Israelem, et Hierosolymam; fabri venerunt ²² ad dejiciendum cornua gentium, attollentium cornu contra terram Jehudae, 2:1-4 [KJV 1:18-21];

apud Moschen, Cornua ²³ monocerotis cornua ejus, his populos feriet una ad fines terrae, Deut. 33:17;

quod in his locis per ‘cornua’ significetur potentia, patet, et quidem potentia in utroque sensu, nempe veri contra falsum et falsi contra verum, nam ubivis ibi in sensu interno agitur de statu Ecclesiae:

[8] similiter apud Amos, In die illo visitabo super altaria Bethelis, et ex scindentur cornua altaris, et cadent in terram, 3:14;

per ‘altaria Bethelis’ et per ‘cornua ejus’ significantur mala et falsa destruentia bonum et verum Ecclesiae, de quibus dicitur quod exscindentur.

[9] Ex his constare potest quid intelligitur per ‘cornua’, quorum tam frequens mentio fit apud Danielem et apud Johannem in Apocalypsi:

apud Danielem,

Quod bestiae essent decem cornua, et quoque ei cornu loquens, 7:8, 11, 20, quod cornu faceret bellum cum sanctis, et praevaleret, usque dum venit Filius hominis, vers. ²⁴ 11, 21, 22, 24; et de cornibus arietis, et de cornibus hirci caprarum, per quae bellum inter se facerent, 8:3-21;

et apud Johannem, Quod draconi essent decem cornua, Apoc. 12:3, similiter bestiae e mari ascendenti, 13:1, ²⁵ tum bestiae coccineae, 17:12, ubi etiam dicitur quod decem cornua sint decem reges, vers. 13, 14, 14; ²⁶ similiter apud Danielem 7:24;

quod per ‘reges’ in Verbo significentur vera et in opposito sensu falsa, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148.

[10] Quia per ‘cornu’ significatur verum in sua potentia et in opposito sensu falsum destruens verum, ideo ²⁷ cornu tribuitur loquela, Apoc. 9:13; Dan. ²⁸ 7:8; Ps. 22:22 [KJV Ps. 22:21].

[11] Quod reges uncti fuerint oleo ex cornu, 1 Sam. 16:1, 13; 1 Reg. 1:39, repraesentabat verum ex bono in sua potentia, cornua enim sunt vera in sua potentia, ²⁹ oleum est bonum, et reges ³⁰ illi qui in veris ex bono; quod ‘oleum’ sit bonum, videatur n. 886, 9780, et quod ‘reges’ sint illi qui in veris ex bono, ita abstracte vera ex bono, n. 6148; inde quoque est quod ³¹ cornu dicatur germinare, Ps. 132:17 ³² , quoniam omnis germinatio spiritualis est veri ex bono; quare etiam olim cornua germinantia fecerunt. Quod omnis potentia sit bono per verum, seu quod idem, sit ³³ vero ex bono, videantur citata n. x10019.

Poznámky pod čarou:

6344. ‘Et principium virium mearum’: quod significet quod per illam prima potentia vero, constat ex significatione ‘principii virium’ quod sit prima potentia; et quia ‘vires’ praedicantur de vero, est prima potentia vero quae significatur; similiter ac apud Esaiam,

Jehovah dat defatigato robur, et cui non vires, potentiam multiplicat, 40:29;

ubi ‘robur’ praedicatur de bono, ac ‘vires’ de vero, ‘potentia’ de utroque. Quomodo intelligendum quod per fidem potentia bono, et prima potentia vero, quae significantur per ‘Reuben primogenitus meus, tu robur meum et principium virium, mearum’, paucis dicetur: omnis potentia in spirituali mundo est a bono per verum, absque bono verum prorsus nihil potest, est enim verum sicut corpus, et bonum est illius corporis sicut anima; ut anima aliquid efficiat, erit per corpus; inde patet quod vero absque bono sit prorsus nulla potentia, sicut est prorsus nulla corpori absque anima, nam corpus tunc est cadaver, ita quoque verum absque bono;

[2] cum primum nascitur fides veri per bonum, tunc apparet potentia in vero; illa potentia est quae vocatur prima potentia vero per fidem, et significatur per ‘principium virium’; ut quoque alibi in Verbo ubi de primogenitura agitur, ut apud Davidem,

Percussit omnem primogenitum in Aegypto, principium virium in tentoriis Hami, Ps. 78:51: et alibi, Percussit omnem primogenitum in terra eorum, ¹ principium omnium virium ejus, 105:36:

tum in Deuteronomio, Primogenitum filium exosae agnoscet, ut det illi partes duas de omni quod invenietur illi; eo quod ille sit principium virium ejus, illi jus primogeniturae, 21:17.

[3] Quia per ‘primogenitum’ significatur in genuino sensu bonum quod charitatis, at in sensu secundum apparentiam, verum quod fidei, n. 3325, 4925, 4926, 4928, 4930; et quia illa bina sunt Ecclesiae fundamenta, ideo ab antiquis dictus est primogenitus ‘robur patris et principium virium ejus’; quod illa per primogenitum significata sint, patet manifeste ex eo quod Jehovae seu Domino fuerit omne primogenitum, et quod loco omnium primogenitorum tribus Levi acceptata ² fuerit et ei datum sacerdotium.

[4] Quid potentia ³ vero ex bono, vix aliquis scire potest qui in mundo, sed qui in altera vita, ita ex revelatione inde; illi qui in vero sunt ex bono, hoc est, in fide ex charitate, in ⁴ potentia sunt per verum ex bono; in illa sunt omnes angeli; unde etiam ⁵ angeli vocantur ‘potentiae’ in Verbo; sunt enim in potentia coercendi spiritus malos, etiam unus ⁶ angelus millenos simul; potentiam suam maxime exercent apud hominem, illum tutando quandoque contra plura inferna, et hoc mille et mille modis;

[5] haec potentia illis est per verum quod fidei ex bono quod charitatis; sed quia ⁷ fides illis est ex Domino, est Dominus solus Qui est potentia apud illos; haec potentia quae per fidem est a Domino, intelligitur per verba Domini ad Petrum, Super ⁸ hac petra aedificabo Ecclesiam Meam; et portae inferni non praevalebunt illi; et dabo tibi claves regni caelorum, et quicquid ligaveris in terra, erit ligatum in caelis, et quicquid solveris in terra, erit solutum in caelis, Matth. 16:18, 19;

haec ad Petrum, dicta sunt quia per illum repraesentata est fides, videatur Praefatio ad Gen. xxii, ut et n. 3750, 4738, 6000, 6073 fin. ; et quoque per ‘ ⁹ petrum’, sicut Petrus ibi nominatur, ubivis in Verbo in sensu ejus interno significatur fides, ac in supremo sensu Dominus quoad fidem.

Poznámky pod čarou: