Bible

 

Ezechiel 20

Studie

   

1 Et factum est in anno septimo, in quinto, in decima mensis, venerunt viri de senioribus Israël ut interrogarent Dominum, et sederunt coram me.

2 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

3 Fili hominis, loquere senioribus Israël, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Numquid ad interrogandum me vos venistis ? vivo ego quia non respondebo vobis, ait Dominus Deus.

4 Si judicas eos, si judicas, fili hominis, abominationes patrum eorum ostende eis.

5 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : In die qua elegi Israël, et levavi manum meam pro stirpe domus Jacob, et apparui eis in terra Ægypti, et levavi manum meam pro eis, dicens : Ego Dominus Deus vester :

6 in die illa levavi manum meam pro eis ut educerem eos de terra Ægypti, in terram quam provideram eis, fluentem lacte et melle, quæ est egregia inter omnes terras.

7 Et dixi ad eos : Unusquisque offensiones oculorum suorum abjiciat, et in idolis Ægypti nolite pollui : ego Dominus Deus vester.

8 Et irritaverunt me, nolueruntque me audire : unusquisque abominationes oculorum suorum non projecit, nec idola Ægypti reliquerunt. Et dixi ut effunderem indignationem meam super eos, et implerem iram meam in eis, in medio terræ Ægypti.

9 Et feci propter nomen meum, ut non violaretur coram gentibus in quarum medio erant, et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Ægypti.

10 Ejeci ergo eos de terra Ægypti, et eduxi eos in desertum.

11 Et dedi eis præcepta mea, et judicia mea ostendi eis, quæ faciens homo vivet in eis.

12 Insuper et sabbata mea dedi eis, ut essent signum inter me et eos, et scirent quia ego Dominus sanctificans eos.

13 Et irritaverunt me domus Israël in deserto : in præceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea projecerunt, quæ faciens homo vivet in eis ; et sabbata mea violaverunt vehementer. Dixi ergo ut effunderem furorem meum super eos in deserto, et consumerem eos :

14 et feci propter nomen meum, ne violaretur coram gentibus de quibus ejeci eos in conspectu earum.

15 Ego igitur levavi manu meam super eos in deserto, ne inducerem eos in terram quam dedi eis, fluentem lacte et melle, præcipuam terrarum omnium :

16 quia judicia mea projecerunt, et in præceptis meis non ambulaverunt, et sabbata mea violaverunt : post idola enim cor eorum gradiebatur.

17 Et pepercit oculus meus super eos, ut non interficerem eos : nec consumpsi eos in deserto.

18 Dixi autem ad filios eorum in solitudine : In præceptis patrum vestrorum nolite incedere : nec judicia eorum custodiatis, nec in idolis eorum polluamini.

19 Ego Dominus Deus vester : in præceptis meis ambulate ; judicia mea custodite, et facite ea :

20 et sabbata mea sanctificate, ut sint signum inter me et vos, et sciatis quia ego sum Dominus Deus vester.

21 Et exacerbaverunt me filii : in præceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea non custodierunt ut facerent ea, quæ cum fecerit homo, vivet in eis, et sabbata mea violaverunt. Et comminatus sum ut effunderem furorem meum super eos, et implerem iram meam in eis in deserto.

22 Averti autem manum meam, et feci propter nomen meum, ut non violaretur coram gentibus, de quibus ejeci eos in oculis earum.

23 Iterum levavi manum meam in eos in solitudine, ut dispergerem illos in nationes, et ventilarem in terras,

24 eo quod judicia mea non fecissent, et præcepta mea reprobassent, et sabbata mea violassent, et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum.

25 Ergo et ego dedi eis præcepta non bona, et judicia in quibus non vivent.

26 Et pollui eos in muneribus suis, cum offerrent omne quod aperit vulvam, propter delicta sua : et scient quia ego Dominus.

27 Quam ob rem loquere ad domum Israël, fili hominis, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri, cum sprevissent me contemnentes,

28 et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis : viderunt omnem collem excelsum, et omne lignum nemorosum : et immolaverunt ibi victimas suas, et dederunt ibi irritationem oblationis suæ, et posuerunt ibi odorem suavitatis suæ, et libaverunt libationes suas.

29 Et dixi ad eos : Quid est excelsum, ad quod vos ingredimini ? et vocatum est nomen ejus Excelsum usque ad hanc diem.

30 Propterea dic ad domum Israël : Hæc dicit Dominus Deus : Certe in via patrum vestrorum vos polluimini, et post offendicula eorum vos fornicamini :

31 et in oblatione donorum vestrorum, cum traducitis filios vestros per ignem, vos polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie : et ego respondebo vobis, domus Israël ? vivo ego, dicit Dominus Deus, quia non respondebo vobis.

32 Neque cogitatio mentis vestræ fiet, dicentium : Erimus sicut gentes et sicut cognationes terræ, ut colamus ligna et lapides.

33 Vivo ego, dicit Dominus Deus, quoniam in manu forti, et in brachio extento, et in furore effuso, regnabo super vos.

34 Et educam vos de populis, et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis : in manu valida, et in brachio extento, et in furore effuso, regnabo super vos.

35 Et adducam vos in desertum populorum, et judicabor vobiscum ibi facie ad faciem.

36 Sicut judicio contendi adversum patres vestros in deserto terræ Ægypti, sic judicabo vos, dicit Dominus Deus.

37 Et subjiciam vos sceptro meo, et inducam vos in vinculis fœderis.

38 Et eligam de vobis transgressores et impios, et de terra incolatus eorum educam eos, et in terram Israël non ingredientur : et scietis quia ego Dominus.

39 Et vos, domus Israël, hæc dicit Dominus Deus : Singuli post idola vestra ambulate, et servite eis. Quod si et in hoc non audieritis me, et nomen meum sanctum pollueritis ultra in muneribus vestris, et in idolis vestris :

40 in monte sancto meo, in monte excelso Israël, ait Dominus Deus, ibi serviet mihi omnis domus Israël : omnes, inquam, in terra in qua placebunt mihi, et ibi quæram primitias vestras, et initium decimarum vestrarum, in omnibus sanctificationibus vestris.

41 In odorem suavitatis suscipiam vos, cum eduxero vos de populis, et congregavero vos de terris in quas dispersi estis : et sanctificabor in vobis in oculis nationum.

42 Et scietis quia ego Dominus, cum induxero vos ad terram Israël, in terram pro qua levavi manum meam, ut darem eam patribus vestris.

43 Et recordabimini ibi viarum vestrarum, et omnium scelerum vestrorum, quibus polluti estis in eis : et displicebitis vobis in conspectu vestro, in omnibus malitiis vestris quas fecistis.

44 Et scietis quia ego Dominus, cum benefecero vobis propter nomen meum, et non secundum vias vestras malas, neque secundum scelera vestra pessima, domus Israël, ait Dominus Deus.

45 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

46 Fili hominis, pone faciem tuam contra viam austri, et stilla ad africum, et propheta ad saltum agri meridiani.

47 Et dices saltui meridiano : Audi verbum Domini : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego succendam in te ignem, et comburam in te omne lignum viride, et omne lignum aridum : non extinguetur flamma succensionis : et comburetur in ea omnis facies ab austro usque ad aquilonem :

48 et videbit universa caro quia ego Dominus succendi eam, nec extinguetur.

49 Et dixi : A, a, a, Domine Deus : ipsi dicunt de me : Numquid non per parabolas loquitur iste ?

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9489

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9489. ‘Ac cubitus et dimidius altitudo ejus’: quod significet plenum quoad gradus, constat ex significatione ‘cubiti et dimidii’ quod sit plenum, de qua mox supra n. 9488, et ex significatione ‘latitudinis’ quod sit gradus quoad bonum et quoad verum; quod altitudo id sit, est quia omne bonum et inde verum procedit ex Domino, et Dominus est in altissimo, et ideo vocatur Altissimus, n. 8153, est enim Sol caeli, n. 5097, 8812, et Sol est supra caelos, et est centrum a quo universum caelum quod 1 infra est existit et subsistit; omnes altitudines in caelo a Sole ejus ut centro sunt differentiae boni et inde veri; inde qui in intimo caelo sunt, propiores Domino sunt quia in bono amoris in Ipsum, ita in bono prae reliquis; qui in caelo medio sunt distant inde magis, quia in bono inferiore sunt, et magis adhuc qui in caelo ultimo; qui autem in inferno sunt, prorsus Domino remoti sunt, quia in malo et inde falso; hi ne quidem spectant ad Solem, sed retro a Sole; quapropter apparent, cum inspiciuntur a angelis, in situ inverso, pedibus sursum et capite deorsum. Quoniam jam distantiae et spatia in altera vita sunt apparentiae secundum status boni et inde veri, n. 9440, 2 ideo ‘altitudo’ in spirituali sensu significat gradus quoad bonum et quoad verum, seu gradus ab Altissimo, Qui est Dominus, ita ipsum Divinum Bonum.

[2] 3 Inde constat quid per ‘altitudinem’ significatur in sequentibus his locis, ut apud Jeremiam,

Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae; et erit anima eorum sicut hortus irriguus, 31:12;

ibi ‘altitudo Zionis’ pro 4 bono caelesti, quod est bonum supra bonum spirituale; quia altitudo est bonum, ideo dicitur quod confluent a bonum Jehovae:

apud Ezechielem,

Aschur cedrus in Libano, alta facta est altitudo ejus, et longi facti rami ejus per aquas multas; pulchra fuit magnitudine sua, longitudine ramorum suorum, xxxi [3, ] 5, 7; *********

‘Aschur’ pro rationali illustrato, ‘cedrus in Libano’ pro Ecclesia spirituali, ‘altitudo ejus’ pro gradu 5 boni:

[3] apud eundem,

In monte altitudinis Israelis plantabo illum, 17:23:

6 et apud eundem,

In monte sanctitatis Meae, et in monte altitudinis Israelis, servient Mihi omnis domus Israelis, 20:40;

‘mons altidudinis Israelis’ pro summo gradu boni et inde veri apud illos qui ab Ecclesia spirituali. Quoniam pleraque in Verbo sensum oppositum habent, ita quoque altitudo, et in eo sensu significat malum amoris sui, ita elationem animi, ut Esai. 14:14 7 ; Ezech. 31:10, 14, 32:5; Amos 2:9; Dan. 4:8, 17 [KJV 11, 20]; et 8 pluries alibi. Quod altitudo sit gradus quoad bonum et inde verum, est etiam causa quia ‘altum’ significat internum, et bonum secundum gradus versus interiora perfectus est; quod ‘altum’ sit internum, videatur n. 1735, 2148, 4210, 4599.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts longe.

2. inde constare potest, quod altitudo in spirituali sensu significet

3. Simile

4. gradu intimo boni, quapropter etiam

5. The Manuscript inserts ejus.

6. at, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4599

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4599. ‘Et tetendit tentorium suum ab ultra turrim Eder’: quod significet interiora illius, constat ex significatione ‘tendere tentorium’ quod sit progressio sancti, hic versus interiora; quod ‘tentorium’ sit sanctum, videatur n. 414, 1102, 2145, 2152, 3312, 4391; ex significatione ‘ab ultra turrim’ quod sit in 1 interiora, de qua sequitur; et ex significatione ‘Eder’ quod sit quale status, nempe progressionis sancti ad interiora; turris illa ab antiquo significationem istam habuit, sed quia in Verbo non ulterius occurrit, praeter apud Joshuam 15:21, non confirmari, sicut alia nomina 2 , ex parallelis locis potest. Quod ‘ab ultra turrim’ sit ad interiora, est quia illa quae interiora sunt, exprimuntur 3 per excelsa et alta, ita per ‘montes, colles, turres, tecta domorum’, et similia; causa est quia interiora apparent coram mentibus, quae ex naturalibus mundi per sensualia externa trahunt suas ideas, sicut superiora, n. 2148:

[2] quod ‘turres’ significent interiora, constare quoque potest ex alii locis in Verbo, ut apud Esaiam,

Vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, quam circumdedit et elapidavit, et plantavit illam vite nobili, et aedificavit turrim in medio illius, 5:1, 2;

‘vinea’ pro Ecclesia spirituali, ‘vitis nobilis’ pro spirituali bono, ‘aedificavit turrim in medio ejus’ pro interioribus veri: similiter etiam in parabola Domini apud Matthaeum,

Homo paterfamilias plantavit vineam, et sepem ei circumposuit, et fodit in ea torcular, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, Matth. 21:33 4 ; Marc. 12:1:

[3] apud Ezechielem,

Filii Arvad et 5 exercitus tuus super muris tuis circumcirca, et Gammadaei in turribus tuis fuerunt, scuta sua suspenderunt super muris tuis circumcirca; hi perfecerunt pulchritudinem tuam, 27:11;

ibi de Tyro, per quam significantur cognitiones boni et veri, seu ii qui in illis sunt; ‘Gammadaei in turribus ejus’ pro cognitionibus veri interioris:

[4] apud Micham,

Regnabit Jehovah super eos in monte Zionis, a nunc et in aeternum, et tu turris gregis, clive filiae Zionis, ad te veniet; et redibit regnum prius, regnum filiae Hierosolymae, 4:7, 8;

describitur ibi regnum caeleste Domini, ejus intimum per ‘montem Zionis’ quod est amor in Dominum, ejus derivativum per ‘clivum filiae Zionis’ quod 6 est amor mutuus, qui in spirituali sensu charitas erga proximum vocatur, ejus interiora vera boni per ‘turrim gregis’; quod inde regnum spirituale caelestis, significatur per ‘regnum filiae Hierosolymae’:

apud Davidem,

Laetabitur mons Zionis; exsultabunt filiae Jehudae, propter judicia tua, circumdate Zionem, et circumcingite eam, numerate turres ejus, Ps. 48:12, 13 [KJV Ps. 48:11, 12];

‘turres’ ibi pro interioribus veris quae defendunt illa quae amoris et charitatis sunt:

[5] apud Lucam,

Quicumque non portat crucem suam, et venit post Me, non potest Meus esse discipulus: quis namque cum vult turrim aedificare, nonne prius sedens calculat sumptum, num habeat quae ad perfectionem pertinent?... aut quis rex est pergens ad committendum cum altero rege bellum, nonne sedens prius consultat, num potens sit cum decem millibus occurrere ei qui cum viginti millibus venit contra illum?... [Sic omnis ex vobis, qui non abnegat omnes suas facultates, non potest Meus esse discipulus], 14:27, 28, 31, 33;

qui internum sensum Verbi non scit, is non aliter opinatur quam quod 7 comparative ibi locutus Dominus, et per ‘aedificare turrim 8 et facere bellum’ non aliud intellectum sit, nesciens quod omnes comparationes in Verbo sint significativae et repraesentativae et quod ‘aedificare turrim’ sit comparare sibi vera interiora, et quod ‘facere bellum’ sit ex illis pugnare; agitur enim ibi de tentationibus quas illi qui ab Ecclesia [sunt] et ibi vocantur Domini discipuli, subeunt; tentationes illae significantur per crucem suam quam portabunt'; et quod nequaquam ex se et suo sed a Domino vincant, significatur per ‘qui non abnegat omnes suas facultates, non potest esse Meus discipulus’; ita haec cohaerent, at si illa quae de turri et [de] bello memorantur, solum comparative absque interiore sensu intelliguntur, non cohaerent; inde patet quid lucis a sensu interno habetur.

[6] Interiora 9 illorum qui in amore sui et mundi sunt, ita falsa, ex quibus pugnant, et quibus confirmant religiosum suum, in opposito sensu per turres etiam exprimuntur; ut apud Esaiam,

Deprimetur altitudo virorum, et exaltabitur Jehovah [solus Ipse in die illo; nam dies Jehovae] Zebaoth super omnem superbum et altum, et super omnem elatum, et humiliabitur, et super omnes cedros Libani altas et elatas, et super omnes quercus Bashanis, et super omnes montes altos, et super omnes colles elatos, et super omnem turrim excelsam, et super omnem murum munitum, Esai. 2:11-18;

ubi interiora et exteriora amorum illorum per ‘cedros, quercus, montes, colles, turrim, 10 et murum’, describuntur, falsa interiora per ‘turrim’; ita quoque interiora per illa quae ‘alta’ sunt; sed cum differentia quod qui in his, nempe malis et falsis sunt, se altos et supra alios credant, sed qui in bonis et veris, se minores et infra alios, Matth. 20:26, 27; Marc. 10:44; at usque bona et vera per ‘alta’ describuntur, quia in caelo propius Altissimo, hoc est, Domino, sunt. Praeterea ‘turres’ in Verbo praedicantur de veris, ‘montes’ autem de bonis.

Poznámky pod čarou:

1. ad

2. The Manuscript inserts locorum.

3. exprimantur 351

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The Manuscript deletes et.

6. qui

7. The Manuscript inserts solum.

8. The manuscript has ac.

9. The Manuscript inserts Turres autem in opposito sensu significant.

10. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.