Bible

 

Exodus 4

Studie

   

1 Respondens Moyses ait : Non credent mihi, neque audient vocem meam, sed dicent : Non apparuit tibi Dominus.

2 Dixit ergo ad eum : Quid est quod tenes in manu tua ? Respondit : Virga.

3 Dixitque Dominus : Projice eam in terram. Projecit, et versa est in colubrum, ita ut fugeret Moyses.

4 Dixitque Dominus : Extende manum tuam, et apprehende caudam ejus. Extendit, et tenuit, versaque est in virgam.

5 Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob.

6 Dixitque Dominus rursum : Mitte manum tuam in sinum tuum. Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.

7 Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum. Retraxit, et protulit iterum, et erat similis carni reliquæ.

8 Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.

9 Quod si nec duobus quidem his signis crediderint, neque audierint vocem tuam : sume aquam fluminis, et effunde eam super aridam, et quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem.

10 Ait Moyses : Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius : et ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris et tardioris linguæ sum.

11 Dixit Dominus ad eum : Quis fecit os hominis ? aut quis fabricatus est mutum et surdum, videntem et cæcum ? nonne ego ?

12 Perge, igitur, et ego ero in ore tuo : doceboque te quid loquaris.

13 At ille : Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es.

14 Iratus Dominus in Moysen, ait : Aaron frater tuus Levites, scio quod eloquens sit : ecce ipse egreditur in occursum tuum, vidensque te lætabitur corde.

15 Loquere ad eum, et pone verba mea in ore ejus : et ego ero in ore tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis.

16 Ipse loquetur pro te ad populum, et erit os tuum : tu autem eris ei in his quæ ad Deum pertinent.

17 Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa.

18 Abiit Moyses, et reversus est ad Jethro socerum suum, dixitque ei : Vadam et revertar ad fratres meos in Ægyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Jethro : Vade in pace.

19 Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian : Vade, et revertere in Ægyptum, mortui sunt enim omnes qui quærebant animam tuam.

20 Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum : reversusque est in Ægyptum, portans virgam Dei in manu sua.

21 Dixitque ei Dominus revertenti in Ægyptum : Vide ut omnia ostenta quæ posui in manu tua, facias coram Pharaone : ego indurabo cor ejus, et non dimittet populum.

22 Dicesque ad eum : Hæc dicit Dominus : Filius meus primogenitus Israël.

23 Dixi tibi : Dimitte filium meum ut serviat mihi ; et noluisti dimittere eum : ecce ego interficiam filium tuum primogenitum.

24 Cumque esset in itinere, in diversorio occurrit ei Dominus, et volebat occidere eum.

25 Tulit idcirco Sephora acutissimam petram, et circumcidit præputium filii sui, tetigitque pedes ejus, et ait : Sponsus sanguinum tu mihi es.

26 Et dimisit eum postquam dixerat : Sponsus sanguinum ob circumcisionem.

27 Dixit autem Dominus ad Aaron : Vade in occursum Moysi in desertum. Qui perrexit obviam ei in montem Dei, et osculatus est eum.

28 Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini quibus miserat eum, et signa quæ mandaverat.

29 Veneruntque simul, et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israël.

30 Locutusque est Aaron omnia verba quæ dixerat Dominus ad Moysen : et fecit signa coram populo,

31 et credidit populus. Audieruntque quod visitasset Dominus filios Israël, et respexisset afflictionem illorum : et proni adoraverunt.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6964

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6964. ‘Et dixit’: quod significet providentiam quales futuri qui ab Ecclesia spirituali si fidem haberent, constat ex significatione ‘dixit Jehovah’ quod sit providentia, ut supra n. 6951; quod sit quales futuri si fidem haberent, ex sequentibus patet; nam per quod ‘manus reversa fuerit sicut caro ejus’ significatur quod tunc illis spirituale bonum; cui oppositum est quod ‘manus per adductionem in sinum facta sit leprosa’, per quod significatur quod in profanatione veri essent illi qui ab Ecclesia spirituali si non fidem haberent, de qua supra n. 6959, 6963.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6963

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6963. ‘Et ecce manus ejus leprosa sicut nix’: quod significet profanationem veri, constat ex significatione ‘manus’ quod sit potentia, ut supra n. 6947, et quod sit verum, quia potentia spiritualis consistit in vero, n. 6948, 6960; et ex significatione ‘leprae’ quod sit profanatio, in specie profanatio veri, de qua sequitur. In Verbo historico multum agitur de lepra, de ejus varia apparentia in cute, de qualitate ejus inde judicanda, de leproso quod vel includendus, vel exiturus e communione, vel liberandus; deque lepra in vestibus, in vasis, inque ipsis domibus; quod tantum de lepra agatur, non est propter lepram ut morbum, sed quia significabat profanationem veri, ita propter sensum spiritualem, et quia Judaei et Israelitae prae aliis profanare

[2] verum potuerunt; si enim novissent interna Verbi, et ipsa vera quae repraesentabant ritualia Ecclesiae apud illos, et fidem illis 1 habuissent, et tamen vixissent secundum genium suum, nempe in amore sui et mundi, in odiis et vindictis inter se, inque crudelitate contra gentes, non potuissent non profanare vera quibus semel fidem habuerant; nam credere veris et vivere contra illa est 2 profanare illa; quapropter etiam a cognitionibus veri interni detinebantur quantum possibile erat, n. 3398, 3489, usque adeo ut ne quidem sciverint quod victuri post mortem; nec crediderint quod Messias venturus ut salvaret animas in aeternum, sed ut gentem illam eveheret super omnes in universo; et quia gens illa talis 3 fuit, et quoque hodie talis est, ideo adhuc detinentur a fide, etiam si in medio Christianismo vivunt; inde nunc est quod lepra quoad quale suum tantum descripta sit.

3 Quod ‘lepra’ significet profanationem veri, patet ab illis quae de ‘lepra’ statuta sunt apud Mosen,

Lev. 13:1 ad fin. ; in descriptione illa continetur in sensu interno omne quale profanationis veri, ut qualis profanatio illa si recens sit, qualis si vetus, qualis si interius in homine, qualis si etiam exterius, qualis si 4 sanari possit, qualis si non possit, quae media, et plura; quae omnia nusquam alicui nota fieri possunt quam per sensum internum Verbi; sed quia profana sunt quae describuntur per ‘lepram’, non licet singulariter explicare illa quae in descriptione ejus 5 sunt; caelum 6 etiam horret 7 ad solam nominationem profani; tantum licet hoc inde adducere, quod 4

Si efflorescendo effloruerit lepra in cute, et contexerit lepra universam cutem 8 plagae a capite ejus usque ad calcem ejus, sub omni conspectu oculorum sacerdotis; et viderit sacerdos quod ecce 9 lepra contexerit universam carnem ejus, tunc mundam pronuntiabit plagam; tota conversa est in albam, mundus est. Quo vero die apparuerit in eo caro viva, immundus erit, Lev. 13:12-14; 10 nisi 11 ex sensu interno 12 sciretur quomodo hoc se haberet, 13 quod ille mundus 14 qui totus leprosus a capite 15 ad calcem, appareret hoc sicut 16 paradoxon; sed per leprosum a capite ad calcem intelligitur qui novit interna vera, sed non agnoscit illa seu credit illis, is non interius in profanatione est, sed exterius, quae removetur; idcirco is mundus est; 17 si autem scit vera fidei et 18 credit illis, et tamen vivit contra illa, is in profanatione est interius, et quoque qui 19 crediderat, et postea negat; quare dicitur ‘quo die apparuerit in eo caro viva, immundus erit’; per ‘carnem vivam’ intelligitur agnitio et fides 20 ; videantur quae supra n. 6959 allata sunt.

Poznámky pod čarou:

1. habuerint

2. prophanatio

3. est hodie, ut si credat interna quae significabant et (in the margin) repraesentabant ritus Ecclesiae apud illos institutae, non possent non prophanare illa, nam inamore terrestri sunt, hoc est, in sordida avaritia et in amore sui, ita in contemtu aliorum et in fastu, ita in vita prorsus contra illa, haec causa est quod gens illa etiam hodie detineantur ab agnitione Domini et a fide in Ipsum, et quod teneantur in negatione veritatum internorum Verbi

4. emendari

5. The Manuscript places this before in descriptione.

6. enim

7. ut nominetur prophanum

8. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. The Manuscript inserts non.

11. The Manuscript inserts quam.

12. scitur

13. The Manuscript inserts nam.

14. The Manuscript inserts esset.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. at si agnoscit but at si scit may be intended.

18. crediderit altered to credidit but credit probably intended.

19. The Manuscript inserts semel.

20. The Manuscript inserts veri.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.