10283. ‘Super carnem hominis non fundetur’: quod significet non communicativum cum proprio hominis, constat ex significatione ‘carnis hominis’ quod sit proprium ejus, de qua sequitur, et ex significatione ‘fundere’ quod sit communicare; simile enim significatur per ‘fundere’ quod per ‘tangere’, sed ‘fundere’ praedicatur de liquidis, ut de oleo, vino, et aqua, et ‘effundere’ de Divinis, ¹ caelestibus et ¹ spiritualibus, at ‘tangere’ de siccis et corporeis; quod ‘tangere’ sit communicare, videatur n. 10130; inde sequitur quod per quod ‘oleum unctionis super carnem hominis non fundetur’ significetur quod Divinum Bonum Divini Amoris Domini non communicativum sit cum proprio hominis, causa est quia proprium hominis non est nisi quam malum, et Divinum Bonum Domini non cum malo communicari potest; quod proprium hominis non sit nisi quam malum, videatur n. 210, 215, 694, 731, 874-876, 987, 1023, 1024, 1047, 5660, 5786, 8480.

[2] Est apud hominem proprium voluntarium et proprium intellectuale; proprium ejus voluntarium est malum, et proprium ² intellectuale est falsum inde; illud, nempe proprium voluntarium, significatur per carnem hominis, ³ et proprium intellectuale per sanguinem illius carnis; quod ita sit, constat ex sequentibus his locis:

apud Matthaeum,

Jesus dixit, Beatus es, Simon, quia caro et sanguis non revelavit tibi; sed Pater Meus, Qui est in caelis, 16:17;

quod ‘caro’ ibi sit proprium hominis, et quoque ‘sanguis’, manifeste patet:

[3] apud Johannem,

Quotquot receperunt, dedit illis potestatem ut filii Dei essent, qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, sed ex Deo nati sunt, 1:12, 13;

per ‘sanguines’ ibi significantur falsa quae ex proprio intellectuali hominis progrediuntur, et per ‘voluntatem carnis’ mala quae ⁴ ex proprio voluntario; quod ‘sanguis’ sit falsum ex malo, ita ⁵ proprium intellectuale ex proprio voluntario, videatur n. 4735, 9127

[4] apud Esaiam,

Cibabo oppressores tuos carne illorum, et sicut musto sanguine eorum inebriabuntur, 49:26;

cibare illos carne eorum, et inebriare sanguine eorum pro opplere malo et falso mali, ita proprio, utrumque enim ⁶ tam malum quam falsum ex proprio est:

[5] apud Jeremiam,

Maledictus homo qui ⁷ confidit in homine, et ponit carnembracchium suum, 17:5;

‘confidere in homine, et ponere ⁸ carnem bracchium suum’ ⁹ est sibi et suo proprio fidere:

apud Esaiam,

Factus est populus sicut cibus ignis; si deciderit ad dextram esuriet, et si comederit ad sinistram non saturabuntur; vir carnem bracchii sui comedent; Menascheh Ephraimum et Ephraimus Menaschen, 9:[18, ] 19, 20 [KJV 19-21];

per ‘cibum ignis’ significatur appropriatio malorum seu cupiditatum amoris sui et mundi, per ‘esurire et non saturari’ significatur non recipere bonum et verum fidei, per ‘carnem bracchii’ significatur proprium utrumque hominis, per ‘Menaschen’ malum voluntatis, per ‘Ephraimum’ falsum intellectus, et per ‘comedere’ ¹⁰ appropriare; quod ‘ignes’ sint mala seu cupiditates amoris sui et mundi, videatur n. 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, 7575, ¹¹ 9141;

[6] quod ‘esurire et non saturari’ sit non recipere bonum et verum fidei, est quia per ‘famem et sitim’ significatur desolatio boni et veri, n. 5360, 5376, 6110, 7102, 8568 fin. ; quod ‘dextrum’ sit bonum ex quo verum, et ‘sinistrum’ verum per quod bonum, ¹² n. 10061; inde ‘si deciderit ad dextram esurire, et comedere ad sinistram non saturari’ significat quod utcumque instruuntur de bono et vero, non usque ¹³ recepturos esse;

[7] quod ‘Menascheh’ sit bonum voluntatis, n. 5351, 5353, ¹⁴ 5354 fin. , 6222, 6234, 6238, 6267, et quod ‘Ephraimus’ sit verum intellectus, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267; inde in opposito sensu est ‘Menascheh’ malum voluntatis, et ‘Ephraim’ falsum intellectus, nam paene omnia in Verbo etiam oppositum sensum habent; quod ‘comedere’ sit appropriare, n. 3168, 3513 fin. , 3596, 4745; inde patet quid sit ‘comedere carnem bracchii sui’, quod nempe sit appropriare sibi malum et falsum ex suo proprio; ‘caro bracchii’ dicitur, quia per ‘bracchium’ similiter ac per ‘manum’ significantur id quod est apud hominem, et cui fidet, videatur in locis citatis n. 10019:

[8] apud Sachariam,

Dixi, Non pascam vos, moriens moriatur, reliquae comedent, quaelibet carnem alterius, 11:9;

‘non pascere’ pro non instruere et reformare, ‘mori’ pro perire quoad vitam spiritualem, ‘comedere carnem alterius’ pro appropriare sibi mala quae ex proprio alterius:

[9] apud Ezechielem,

Scortata est Hierosolyma cum filiis Aegypti vicinis, magnis carne, 16:26;

‘Hierosolyma’ pro Ecclesia perversa, ‘scortari cum filiis Aegypti magnis carne’ pro falsificare vera Ecclesiae per scientifica ¹⁵ quae ex solo naturali homine, ita ¹⁶ per scientifica sensualia ¹⁷ ; quod ‘Hierosolyma’ sit Ecclesia, videatur n. 402, 2117, 3654, hic Ecclesia perversa, quod ‘scortari’ sit falsificare vera, n. 2466, 2729, 8904, quod ‘filii’ sint vera, et quoque falsa, n. 1147, 3373, 4257, 9807, quod ‘Aegyptus’ sit scientificum in utroque sensu, in locis ¹⁸ citatis n. ¹⁹ 9340, et quod sit naturale, in locis citatis n. 9391; inde ‘magni carne’ dicuntur qui ex ²⁰ sensualibus ratiocinantur et concludunt de veris Ecclesiae; qui hoc faciunt, ii falsa arripiunt pro veris, nam ex ²¹ sensualibus ratiocinari et concludere est ex fallaciis sensuum corporis; quapropter sunt sensuales homine qui intelliguntur per ‘magnos carne’, quoniam ²² ex proprio corpore cogitant:

[10] apud Esaiam,

Aegyptus homo, et non deus; et equi ejus caro non autem spiritus, 31:3;

‘Aegyptus’ etiam hic pro scientifico, ‘equi ejus’ pro intellectuali inde; ²³ hoc ²⁴ dicitur ‘caro non spiritus’ cum ex proprio et non ex Divino concludunt; quod ‘equi’ sint intellectuale, videatur n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534, et quod ‘equi Aegypti’ sint scientifica ex intellectuali perverso, n. 6125, 8146, 8148.

[11] Quod per ‘carnem’ significetur proprium hominis, seu quod idem, malum ejus voluntarium, ²⁵ constat apud Moschen ubi agitur de cupidine populi Israelitici edendi carnem, de qua ita, Colluvies quae in medio populi, concupiverunt concupiscentiam, et dixerunt, Quis cibabit nos carne? dixit Jehovah, In crastinum comedetis carnem; non die uno comedetis, neque duobus diebus, neque quinque diebus, neque decem diebus, neque viginti diebus, ad ²⁶ mensem usque dierum. Et ventus profectus est a Jehovah, et abripuit coturnices e mari, et dimisit super castra instar duarum ulnarum super faciebus terrae: surrexit populus tota die et tota nocte totoque die crastino, ac collegerunt et expanderunt circum castra: caro adhuc inter dentes eorum antequam deglutiretur, et ira Jehovae exarsit in populum, et percussit in populo plagam magnam valde: unde vocavit nomen loci Sepulcra Concupiscentiae, Num. 11:4, 18-20, 31-33 [, 34];

[12] quod ‘caro’ significaverit ²⁷ proprium illius gentis, ex singulis ibi constare potest, nam nisi hoc, quid malum in desiderare carnem, cum etiam illis promissa ²⁸ fuit caro prius? Exod. 16:12; sed quia significabat ²⁹ proprium, ita malum voluntarium in quo gens illa prae aliis gentibus erat, ideo dicitur, cum desiderarent carnem, quod concupiverint concupiscentiam; ³⁰ et ideo percussi sunt plaga magna; et ³¹ ideo nomen loci ubi sepulti, ³² vocatum est Sepulcra Concupiscentiarum; sive dicas malum voluntarium sive concupiscentiam, idem est, nam malum voluntarium est concupiscentia, ³³ quoniam proprium ³⁴ hominis non cupit nisi quam suum, et non aliquid proximi aut aliquid Dei, nisi propter se; quia gens illa talis fuit, ideo dicitur quod comederent carnem non uno die, non duobus, non quinque, nec decem, nec viginti, sed mensem dierum, per quae significatur quod gens illa talis sit in perpetuum, nam ‘mensis dierum’ est in perpetuum, et ideo dicitur quod cum caro adhuc inter dentes antequam deglutiretur, percussi fuerint plaga magna, per ‘dentes’ enim significatur proprium corporeum, quod est infimum hominis, n. ³⁵ 4424 fin. , 5565-5568, 9062; quod gens illa talis fuerit, videatur in locis citatis n. 9380, et in cantico Moschis, Deut. 32:20, 22-26, 28, 32-34.

[13] In Verbo opponitur spiritus carni, quoniam per ‘spiritum’ significatur vita a Domino et per ‘carnem’ vita ab homine, ut apud Johannem,

Spiritus est qui vivificat, caro non prodest quicquam; verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, 6:63;

inde constat quod ‘spiritus’ sit vita a Domino, quae est vita ³⁶ amoris et fidei in Ipsum ab Ipso, et quod ‘caro’ sit vita ab homine, ita proprium ejus; inde dicitur, ‘caro non prodest quicquam’: similiter alibi apud Johannem,

Quod natum est a carne caro est, sed quod generatum est a spiritu spiritus est, 3:6:

apud Davidem,

Deus recordatus est quod caro illi; spiritus qui abiret non reverteretur, Ps. 78:39.

[14] Quoniam per ‘carnem’ cum de homine, significatur proprium, quod est malum amoris sui et mundi, ³⁷ patet quid per ‘carnem’ significatur cum de Domino, quod nempe proprium Ipsius, quod est Divinum Bonum Divini Amoris; hoc significatur per ‘carnem Domini’ apud Johannem,

Panis quem Ego dabo, caro Mea est; nisi comederitis carnem Filii hominis et biberitis Ipsius sanguinem, non habebitis vitam in vobis; qui manducat Meam carnem et bibit Meum sanguinem, habet vitam aeternam, nam caro Mea est vere cibus et sanguis Meus est vere potus, 6:51, 53-55;

quod per ‘carnem Domini’ significetur Divinum Bonum Divini Amoris ³⁸ Ipsius, et per ‘sanguinem’ Divinum Verum ex Divino illo Bono procedens ³⁹ , ita similia quae per panem et vinum in Sancta Cena, et quod illa sint ⁴⁰ propria in Divino Humano Ipsius, videatur n. 1001, 3813, 4735, ⁴¹ 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, 10026, x10033, 10152, ⁴² et quod sacrificia repraesentaverint bona quae a Domino, et quod ideo carnes illorum ⁴³ significaverint bona, n. 10040, 10079. Praeterea in Verbo passim dicitur ‘omnis caro’, et per id intelligitur omnis homo, ut Gen. 6:12, 13, 17, 19; Esai. 40:5, 6, 49:26, 66:16, 23, 24; Jer. 25:31, 32:27, 45:5; Ezech. ⁴⁴ 20:48, 21:4, 5; et alibi.

Poznámky pod čarou:

9341. ‘Et a deserto usque ad fluvium’: quod significet a jucundo sensualis usque ad bonum et verum rationalis, constat ex significatione ‘ponere terminum’ quod sit extensio, ut mox supra n. 9340; ex significatione ‘deserti’ quod sit ubi non habitatum et non excultum ¹ ; ita applicate ad spiritualia quae fidei et ad caelestia quae amoris, ² desertum est ubi non bonum et non verum, sicut est sensuali; quod sensuale hominis tale sit, videatur n. 9331 fin. ; quia sensuali non est bonum caeleste nec verum spirituale, sed est jucundum et volupe ex corpore et mundo, ideo per ‘desertum’ ³ significatur hoc extremum in homine Ecclesiae; et ex significatione ‘Euphratis’, qui hic est ‘fluvius’, quod sit bonum et verum rationalis; quod ‘Euphrates’ id sit, est quia ibi Assyria, et per ‘Assyriam’ seu ‘Aschurem’ significatur rationale, n. 119, 1186;

[2] hoc intelligitur per ‘Euphratem’ ubi dicitur ‘a deserto ad Euphratem’, tum ‘a fluvio Aegypti ad Euphratem’ ut apud Joschuam, A deserto et Libano usque ad fluvium magnum, fluvium Euphratem, universa terra Chittaeorum, et usque ad mare magnum, ad occasum solis, erit terminus vester, 1:4:

et apud Moschen, Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad fluvium magnum, fluvium Euphratem, Gen. 15:18:

similiter apud Davidem,

Vitem ex Aegypto proficisci fecisti; emisisti propagines usque ad mare, et ad fluvium ramusculos ejus, Ps. 80:9, 12 [KJV Ps. 80:8, 11];

‘vitis ex Aegypto’ pro Ecclesia spirituali repraesentata per filios Israelis, ‘ad mare et ad fluvium’ pro ad interiora vera et bona: pariter ⁴ apud Micham, Ad te venient ab Aschure et urbibus Aegypti, et inde ab Aegypto usque ad fluvium, et mare a mari, a monte ad montem, 7:12 ⁵ .

[3] Sed aliud significatur per ‘Euphratem’ cum spectatur e medio terrae Canaanis ut ejus extremum ab uno latere, seu ut quod claudit illam ab una parte ⁶ ; tunc per eum fluvium significatur id quod ultimum est regni Domini, hoc est, quod ultimum est caeli et Ecclesiae quoad bonum et verum rationale; quod termini terrae Canaanis, qui fuerunt fluvii et maria, significaverint ultima in regno Domini, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240, 6516; ‘Euphrates’ ideo talia vera et talia bona quae sunt sensualis correspondentia veris et bonis rationalis; sed quia sensuale hominis proxime exstat ad mundum et ad tellurem, et inde recipit sua objecta, n. 9331 fin. , idcirco non aliud pro bono agnoscit quam quod jucundat corpus, et non aliud pro vero quam quod favet isti jucundo; ideo per ‘fluvium Euphratem’ in hoc sensu significatur voluptas oriunda ex amoribus sui et mundi, ac falsitas confirmans illud per ratiocinia ex fallaciis sensuum;

[4] haec intelliguntur per ‘fluvium Euphratem’ apud Johannem, Vox dixit sexto angelo, Solve quattuor angelos vinctos ad fluvium magnum Euphratem; soluti sunt, et occiderunt tertiam partem hominum, Apoc. 9:[14, ] 15; ‘angeli vincti ad Euphratem’ pro falsis oriundis per ratiocinia ex fallaciis sensuum quae favent jucundis amorum sui et mundi:

apud eundem,

Sextus angelus effudit phialam super fluvium magnum Euphratem, cujus exsiccata est aqua, ut pararetur via regum qui ab oriente solis, Apoc. 16:12;

ibi ‘Euphrates’ pro falsis ex simili origine, ‘aqua exsiccata’ pro falsis illis a Domino remotis, ‘via regum ab oriente solis’ pro quod tunc vera fidei visa et revelata illis qui in amore in Dominum sunt; quod ‘aquae’ sint vera et in opposito sensu falsa, videatur n. 705, 739, 756, 790, 839, 2702, 3058, 3424, 4976, 7307, 8137, 8138, 8568, 9323, quod ‘via’ sit verum visum et revelatum, ⁷ n. 627, 2333, 3477, ‘reges’ quod sint qui in veris, n. 1672, 2315, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148, ‘oriens ⁸ ’ quod sit Dominus, tum amor ab Ipso et in Ipsum, n. 101, 1250, 3708, similiter ‘sol’, n. 1529, 1530, 2440, ⁹ 2495, 3636, 3643, 4060, 4696, 5377, 7078, 7083, 7171, 7173, 8644, 8812:

[5] apud Jeremiam,

Deseruisti Jehovam Deum tuum, quo tempore duxit te in viam; quamobrem quid tibi cum via Aegypti ut bibas aquas Schichoris? aut quid cum in via Aschuris ut bibas aquas fluvii? 2:17, 18;

‘ducere in viam’ pro docere verum, ‘quid tibi cum via Aegypti ut bibas aquas Schichoris?’ pro quid cum falsis inductis per scientifica perverse applicata? ‘quid tibi cum via Aschuris ut bibas aquas fluvii?’ pro quid cum falsis ¹⁰ per ratiocinia ex fallaciis sensuum ad favendum jucundis amorum sui et mundi?

[6] apud eundem,

Jehovah ad prophetam, Sume cingulum quod emisti, quod super lumbis tuis, et surge, abi ad Euphratem, et absconde illud ibi in foramine petrae; abivit et abscondit illud ad Euphratem; postea factum est a fine dierum multorum, et dixit Jehovah, Surge, abi ad Euphratem, recipe inde cingulum; quare abivit ad Euphratem et fodit, et recepit cingulum ex loco ubi absconderat illud; sed ecce corruptum erat cingulum, non proderat ad quicquam, 13:3-7;

‘cingulum lumborum’ est vinculum externum continens omnia amoris et inde fidei, abscondi in foramine petrae juxta Euphratem' est ubi fides in obscuro et fit nulla per falsa ex ratiociniis, ‘cingulum corruptum ut non ad quicquam prodesset’ pro quod tunc dissoluta et dispersa omnia amoris et fidei.

[7] Quod Jeremias alligaret libro a se scripto lapidem, et projiceret in medium Euphratem, 51:63, significabat quod Verbum propheticum periret per similia:

apud eundem,

Non effugiet celer, neque eripiet se fortis; septentrionem versus juxta litus fluvii Euphratis impegerunt et ceciderunt; sed Jehovah Zebaoth vindictam sumit de hostibus suis: quia sacrificium Domino Jehovae Zebaoth in terra septentrionis juxta fluvium ¹¹ Euphratem, Jer. 46:6, 10 ¹² ; etiam ibi ‘fluvius Euphrates’ pro falsificatis veris et adulteratis bonis per ratiocinia ex fallaciis, et inde scientificis quae favent amoribus sui et mundi.

Poznámky pod čarou: