Bible

 

Exodus 22

Studie

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8906

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8906. ‘Non furaberis’: quod significet quod non alicui ejus bona spiritualia auferenda sint, et quod sibi non tribuenda quae Domini sunt, constat ex significatione 'furari' quod sit 1 auferre alicui bona spiritualia; quod haec per ‘furari’ significentur, est quia divitiae et opes in spirituali sensu sunt cognitiones boni et veri, in genere omnia illa quae fidei et charitatis, hoc est, quae vitae spiritualis apud hominem sunt, quapropter illa alicui auferre est in sensu spirituali ‘furari’; et quia omnia bona spiritualia, hoc est, omnia fidei et charitatis, sunt unice a Domino et prorsus nihil ab homine, idcirco per ‘furari’ etiam significatur sibi tribuere quae Domini sunt; qui hoc faciunt vocantur etiam 2 ‘fures’ et ‘praedones’ apud Johannem, Amen dico vobis, Qui non 3 ingrediens est per januam in caulam ovium, sed ‘ascendit’ aliunde, is est fur et latro; qui vero ingrediens est per januam, pastor est ovium; Ego sum janua [ovium; omnes qui ante Me fuerunt, fures fuerunt et latrones fuerunt, sed non, audiverunt illos oves. Ego sum janua] per Me si quis introiverit, salvabitur, et ingredietur et egredietur, et pascuum inveniet; fur non venit nisi ut furetur et mactet et perdat; Ego veni ut vitam habeant, et abundantiam habeant, 10:1-13;

‘ingredi per januam in caulam ovium’ est per Dominum, nam Dominus est ‘janua’, ut Ipse dicit; ‘oves’ sunt qui in charitate et inde in fide; hi per ‘Dominum’ ingrediuntur cum agnoscunt quod ab Ipso omne fidei et charitatis, nam haec tunc ab Ipso influunt 4 ; at aliis tribuere illa, imprimis sibi, est auferre illa, ita ‘mactare et perdere’; qui 5 sibimetipsis tribuunt illa quae Domini sunt, etiam in operibus ponunt meritum, et semet 6 faciunt justitiam, de quibus n. 1110 7 , 1877, 2027, 2273, 2340, 2373, 2400, 3816, 4007 fin. , 4174, 4943, 6388-6390, 6392, 6393, 8 6478; hoc nunc est ‘furari’ in 9 spirituali sensu, et hoc obvenit angelis in caelo cum ab homine legitur in Verbo ‘furari’, nam angeli Verbum non nisi quam spiritualiter intelligunt 10 .

[2] Simile per ‘furari’ significatur 11 apud Hoscheam, Quando sanavi Israelem, tunc revelata est iniquitas Ephraimi, et mala Samariae, quia fecerunt mendacium, et fur venit, diffundit se turma foras; 12 nunc circumdant illos opera illorum coram faciebus Meis; per malitiam suam laetificant regem, et per mendacia sua principes, 7:1-3:

et apud Joelem,

Venit dies Jehovae, ante eum comedit ignis, et post eum inflammat flamma, sicut hortus Eden terra ante eum, sed post eum desertum vastitatis; sicut aspectus equorum aspectus illius, et sicut equites ita currunt, sicut sonitus curruum super verticibus montium; in urbe discurrunt, in muro currunt, in domos ascendunt, per fenestras ingrediuntur sicut fur; coram illo commota est terra, contremuerunt caeli, sol et luna atrati sunt, et stellae contraxerunt splendorem, 2:1-10;

agitur ibi de Ecclesiae desolatione, cum falsa irrumpunt et destruunt vera; falsa haec 13 sunt ‘fures qui ascendunt domos et per fenestras ingrediuntur’; quis non miraturus est cur dicitur quod ‘dies Jehovae erit sicut aspectus equorum’ et quod tunc ‘sicut equites [ita] current, in urbe discurrent, in muro current, in domos ascendent, per fenestras ingredientur, commovebitur terra, contremiscent caeli, atrabuntur sol et luna, et contrahent splendorem stellae?’ qui non de sensu interno aliquid scit, et qui in corde suo sanctitatem Verbi in dubium vocat, is dicet quod haec solum voces sint absque Divino inibi recondito, et forte vocabit 14 dictiones inanes; at qui credit quod Verbum sanctissimum sit, quia Divinum, et insuper qui novit quod sensus internus sit, qui agit de Ecclesia, de caelo, deque Ipso Domino, 15 is fatebitur quod singulae voces ibi singula pondera sint; quid itaque voces et dictiones ibi significant, paucis explicandum:

[3] ‘dies Jehovae’ est ultimus status seu ultimum tempus' Ecclesiae, cum ‘non amplius’ verum sed loco veri falsum, ignis qui ante eum comedit 16 est mali cupido, ‘flamma quae post eum [inflammabit]’ est falsi cupido inde, ‘aspectus equorum’ est intellectuale ratiocinans ex falso sicut ex vero, ‘equites qui currunt 17 ’ sunt ratiocinatores, ‘currus’ sunt doctrinalia falsi, ‘urbs’ est ipsa doctrina, ‘murus in quo currunt’ est essentiale falsum, ‘domus quas ascendent’ est voluntarium hominis, ‘fenestrae per quas ingredientur’ sunt intellectualia, ‘fur’ est falsum quod aufert verum, terra quae coram illo commovebitur' est Ecclesia, etiam ‘caeli qui contremiscent’, ‘sol’ est amor in Dominum, ‘luna’ est fides in Ipsum, illa ‘atrari’ dicuntur cum ‘non amplius’ apparent, ‘stellae’ sunt cognitiones boni et veri quae non amplius ex fide et amore, ita e caelo, lucem habebunt, quod est ‘contrahere splendorem’; ex his constare potest quid haec in communi involvunt, tum in quo sensu dies ille, seu 18 ultimus status Ecclesiae dicitur ‘fur qui ascendet domos et ingredietur per fenestras’, quod nempe sit falsum quod tunc 19 occupabit totum hominem, tam ejus voluntarium quam ejus intellectuale, et sic auferet omne verum et bonum. Simile per ‘furem’ significatur apud Obadiam,

Dixit Dominus Jehovih Edomo, Si fures venerint tibi, si eversores noctu, quomodo excisus eris? nonne furabuntur quod illis satis? vers. [1, ] 5:

similiter per ‘furem’ seu ‘furantem’, Sach. 5:1-4: 20 50:17-19 [KJV 50:18-20]; 21 Matth. 6:19, 20.

[4] Sicut omnia statuta a Domino mandata filiis Israelis fundata sunt in legibus ordinis quae in caelo, hoc est, existentiam et essentiam suam traxerunt e mundo spirituali, idcirco etiam illa quae de furtis lata sunt; sicut quod Qui furatus bovem et vendens, quinque rependet, si pecudem quattuor, Exod. 21:37 22 [KJV Exod. 21:22:1]:

tum, Fur in perfossione percussus, 23 non sanguis; orto autem 24 sole sanguis, fur rependet vel vendetur; si invenitur in manu ejus, restituet duplum, Exod. 22:1-3 [KJV Exod. 22:2-4]:

Qui furatus fuerit virum eumque vendiderit, sed inventus fuerit in manu ejus, moriendo morietur, Exod. 21:16: Si inventus 25 vir qui furatus 26 fuerit animam de fratribus suis, de filiis Israelis, et quaestum fecerit in eo, dum vendiderit eum, occidetur fur hic, ut removeas malum e medio tui, Deut. 24:7;

‘viri ex filiis Israelis’ in sensu interno sunt qui in veris et bonis fidei, ita in sensu abstracto sunt fidei vera et bona, n. 5414, 5879, 5951, quare ‘furari virum ex filiis Israelis’ est auferre illa, et ‘vendere illum’ est abalienare, et quoque facere ut serviant; vera enim et bona fidei, quia a Domino, in statu libero sunt, nec serviunt nisi Soli Domino; at cum abalienantur, tunc in statum servum veniunt, nam serviunt alicui 27 malo amoris sui vel mundi, ita 28 alicui cupiditati corporeae; inde legis hujus derivatio et correspondentia; et quia tunc verum et bonum Ecclesiae e libero fit servum, ita e vivo fit mortuum, ideo 29 poena, quae effectus, est mors 30 .

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript deletes illi vocantur and inserts illi etiam.

3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

4. et per Ipsum ingredi, est agnoscere quod ab Ipso omne fidei et charitatis sit, nam haec tunc ab Solo Ipso influunt

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. simile

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. intelligant

11. de eis etiam ita

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. hic

14. The Manuscript places this after inanes.

15. qui sancta continet, et in supremo sensu Divina, quia de Ipso Domino

16. comedet

17. current

18. hoc est,

19. tunc falsum

20. The Manuscript inserts et.

21. The Manuscript inserts tum.

22. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

23. The Manuscript inserts ei.

24. vero

25. invenitur

26. furens altered to furatus

27. tunc

28. seu

29. idcirco

30. quod moriendo moriatur

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.