8864. ‘Ego Jehovah Deus tuus’: quod significet Dominum quoad Divinum Humanum universaliter regnans in omnibus et singulis boni et veri, constat ex eo quod in Verbo non alius per Jehovam intelligatur quam Dominus, n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 3448, 5663, 6280, ¹ 6281, 6303, 8274, pariter per Jehovam Zebaoth, per Dominum Jehovih, per Jehovam Deum, n. 2921, 3023, 3448, 6303; quodque Dominus ² dicatur Jehovah ex Divino Bono, quod est Divinum ³ Esse, at Deus ex Divino Vero, quod est Divinum ³ Existere, n. 6905, tum n. 709, 732, 1096, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921 fin. , 4402; quod sit Divinum Humanum Domini, quod hic per ‘Jehovam Deum’ intelligitur, est quia Dominus quoad illud in Verbo tam per ‘Jehovam’ quam per ‘Deum’ intelligitur, Divinum Bonum, quod Ipse est etiam quoad Humanum, per ‘Jehovam’, et Divinum Verum, quod Ipse est quia procedit ab Ipso, per ‘Deum’.

[2] Quod Divinum Humanum Domini per ‘Jehovam Deum’ intelligatur, est quia ipsum Divinum quod ⁴ in Domino, in caelo non potest videri et ne quidem percipi, ita ⁵ nec’ recipi fide et amore, sed modo Divinum Humanum; quod ipsum Divinum non communicari possit cum angelis in caelo, et minus cum hominibus in terra, nisi per Divinum Humanum, notum est ⁶ in Ecclesiis ex Domini verbis apud Evangelistas, ubi dicit quod Ipse sit janua, quod ⁷ sit mediator, quod nemo venire possit ad Patrem quam per Ipsum, quod nullus noscat Patrem quam Ipse, et quod nullus viderit Patrem, ne quidem aliquam speciem Ipsius; inde patet quod sit Dominus ⁸ Qui hic per ‘Jehovam Deum’ intelligitur; quod etiam Ipse sit qui redemerit humanum genus et liberaverit ab inferno, etiam notum est; haec significantur per verba quae sequuntur, nempe per ‘eduxi te e terra Aegypti, e domo servorum’; ex his nunc patet quod Jehovah Deus, Qui locutus e monte Sinai, sit Dominus quoad Divinum Humanum.

[3] Quod hoc primum sit quod e monte Sinai a Domino ⁹ dicitur, est quia hoc erit universaliter regnans in omnibus et singulis quae sequuntur, nam quod primum dicitur, hoc memoria tenebitur in sequentibus, et hoc spectabitur ¹⁰ ut universale quod in illis erit; quid universaliter regnans, videbitur in sequentibus; quae a Domino dicta sunt ¹¹ , illa omnia sunt talia, quod nempe quae primum dicuntur, in sequentibus regnabunt, ac involvent illa, ac ita successive illa quae in serie; quae in hoc capite sequuntur sunt praecepta decalogi, quae sunt vera interna, et dein statuta, quae sunt vera externa; in his et in illis regnabit Dominus quoad Divinum Humanum, nam sunt ex Ipso, et ¹² sunt Ipse, ¹³ quippe vera quae vera sunt procedunt omnia ab Ipso, et quae procedunt ab Ipso sunt Ipse; quod Dominus quoad Divinum Humanum sit quod in omnibus et singulis fidei regnabit, etiam notum est in Ecclesiis, nam docetur quod absque Domino nulla salus, et quod omne verum et bonum fidei sit ab Ipso, ¹⁴ ita quia Ipse est a Quo fides, est ipse fides apud hominem, et si fides, est etiam omne verum, quod doctrina fidei, quae e Verbo, continet; inde quoque est quod Dominus dicatur Verbum’.

[4] Quod quae praecedunt regnabunt in sequentibus, et sic in serie, ut supra dictum est, constat ex singulis quae Dominus locutus est, imprimis ex oratione Ipsius, quae Oratio Dominica vocatur; in illa omnia in tali serie consequuntur ¹⁵ , ut quasi constituant columnam a supremo ad imum crescentem, in cujus interioribus sunt quae in serie praecedunt; quod primum ibi est, hoc intimum est, et quod succedit ordine, hoc addit se intimo ¹⁶ successive, et sic crescit ¹⁷ ; quod intimum est, hoc in illis quae circumcirca sunt ¹⁸ regnat universaliter, hoc est, in omnibus et singulis, nam inde est essentiale existentiae omnium.

Poznámky pod čarou:

2807. ‘Dixit Abraham, Deus videbit Sibi pecudem in holocaustum, fili mi’: quod significet responsum quod Divinum Humanum providebit illos qui sanctificentur, constat ex significatione ‘videre sibi’ cum praedicatur de Deo quod sit praevidere et providere; ‘videre’ enim in sensu proxime interno est intelligere, n. 2150, 2325; in sensu autem adhuc interiore, est fidem habere, n. 897, 2325; at sensu supremo est praevidere et providere: tum ex significatione ‘pecudis in holocaustum’ quod sint illi qui ex genere humano sanctificentur, de qua mox supra n. 2805: quod per ‘pecudem in holocaustum’ hic intelligantur spirituales, ex sequentibus patet. ‘Pecudes in holocaustum et sacrificium’ varia significabant, aliud nempe agnus, aliud ovis, aliud haedus et capra, aliud aries et hircus, et quoque aliud bos, tum juvencus et vitulus; aliud etiam pulli columbarum et turtures; quod aliud significaverint, constare potest manifeste ex eo quod definitum sit expresse quodnam genus sacrificarent singulis diebus, singulis festis, in expiationibus, in mundationibus, in inaugurationibus, et in ceteris; quae genera nusquam tam expresse definita fuissent nisi unumquodvis aliquid speciale significaverit.

[2] Manifestum ¹ est quod omnes ritus seu cultus externi qui fuerunt in Ecclesia Antiqua, et postea in Judaica, repraesentaverint Dominum, ita imprimis holocausta et sacrificia, quia illa fuerunt principalia cultus apud gentem Hebraeam; et ² quia Dominum, etiam simul repraesentaverunt apud homines illa quae Domini sunt, nempe caelestia amoris et spiritualia fidei, consequenter ipsos homines qui tales erant, seu tales esse deberent, inde est, quod per ‘pecudem’ hic significentur spirituales, hoc est, illi qui a spirituali Domini Ecclesia sunt. Quod ‘Deus videbit Sibi pecudem in holocaustum, fili mi’ significet quod Divinum Humanum providebit, constare potest ex eo quod non dicatur hic quod Jehovah videbit, sed quod Deus videbit; cum uterque nominatur, ut in hoc capite, per Jehovam tunc intelligitur idem quod per Patrem, et per Deum idem ³ quod per Filium, ita hic Divinum Humanum; et hoc quia de spirituali homine agitur, cui quod ex Divino Humano salus, videatur n. 2661, 2716.

Poznámky pod čarou: