Bible

 

Exodus 19

Studie

   

1 Mense tertio egressionis Israël de terra Ægypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai.

2 Nam profecti de Raphidim, et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco, ibique Israël fixit tentoria e regione montis.

3 Moyses autem ascendit ad Deum : vocavitque eum Dominus de monte, et ait : Hæc dices domui Jacob, et annuntiabis filiis Israël :

4 Vos ipsi vidistis quæ fecerim Ægyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum, et assumpserim mihi.

5 Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis : mea est enim omnis terra :

6 et vos eritis mihi in regnum sacerdotale, et gens sancta. Hæc sunt verba quæ loqueris ad filios Israël.

7 Venit Moyses : et convocatis majoribus natu populi, exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus.

8 Responditque omnis populus simul : Cuncta quæ locutus est Dominus, faciemus. Cumque retulisset Moyses verba populi ad Dominum,

9 ait ei Dominus : Jam nunc veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te, et credat tibi in perpetuum. Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum.

10 Qui dixit ei : Vade ad populum, et sanctifica illos hodie, et cras, laventque vestimenta sua.

11 Et sint parati in diem tertium : in die enim tertia descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai.

12 Constituesque terminos populo per circuitum, et dices ad eos : Cavete ne ascendatis in montem, nec tangatis fines illius : omnis qui tetigerit montem, morte morietur.

13 Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur, aut confodietur jaculis : sive jumentum fuerit, sive homo, non vivet : cum cœperit clangere buccina, tunc ascendant in montem.

14 Descenditque Moyses de monte ad populum, et sanctificavit eum. Cumque lavissent vestimenta sua,

15 ait ad eos : Estote parati in diem tertium, et ne appropinquetis uxoribus vestris.

16 Jamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat : et ecce cœperunt audiri tonitrua, ac micare fulgura, et nubes densissima operire montem, clangorque buccinæ vehementius perstrepebat : et timuit populus qui erat in castris.

17 Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis.

18 Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne : et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace, eratque omnis mons terribilis.

19 Et sonitus buccinæ paulatim crescebat in majus, et prolixius tendebatur : Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei.

20 Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice, et vocavit Moysen in cacumen ejus. Quo cum ascendisset,

21 dixit ad eum : Descende, et contestare populum : ne forte velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo.

22 Sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos.

23 Dixitque Moyses ad Dominum : Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai : tu enim testificatus es, et jussisti, dicens : Pone terminos circa montem, et sanctifica illum.

24 Cui ait Dominus : Vade, descende : ascendesque tu, et Aaron tecum : sacerdotes autem et populus ne transeant terminos, nec ascendant ad Dominum, ne forte interficiat illos.

25 Descenditque Moyses ad populum, et omnia narravit eis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8925

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8925. ‘Et propterea ut sit timor Ipsius coram faciebus vestris, et non peccetis’: quod significet timorem sanctum inde pro Divino, et inde vitae spiritualis conservationem, constat ex significatione ‘timoris Dei 1 ’ quod sit timor sanctus pro Divino, de qua sequitur, ex significatione ‘facierum’ quod sint interiora, de qua n. 1999, 2434, 3527, 4066, 4796, 4797, 5102, 5585, 5592, inde ‘timor Dei coram faciebus’ est timor sanctus pro Divino in interioribus, ' et ex significatione ‘ne peccetis’ quod sit conservatio vitae spiritualis, nam vita spiritualis per non peccare conservatur; peccare est facere et cogitare malum et falsum studio et ex voluntate, nam quae studio et 2 ex voluntate fiunt sunt talia quae egrediuntur ex corde et immundum reddunt hominem, Matth. 15:11, 17-19, consequenter quae 3 delent vitam spiritualem apud illum, videatur supra n. 8910. Quod timorem sanctum, qui significatur per ‘timorem Dei’ in Verbo, attinet, sciendum quod timor ille sit amor, sed amor qualis est infantum erga parentes, parentum erga infantes, conjugum inter se, qui timent facere quicquam quod displicet, ita quod amorem aliquo modo laedit; talis timor insinuatur in amorem cum regeneratur homo, qui timor quia concordat cum amore, et inesse potest et actualiter inest seu unitus est amori, idcirco vocatur timor sanctus, et est timor peccandi seu faciendi contra praecepta, ita contra Dominum; sed timor ille differt apud unumquemvis secundum amoris quale et quantum; 4 videantur quae de illo ostensa sunt n. 2826, 3718, 3719, 5459, 7280, 7788.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts coram faciebus.

2. seu

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7280

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7280. ‘Et cognoscant Aegyptii quod Ego Jehovah’: quod significet quod timorem habebunt pro Divino, constat ex significatione ‘cognoscere quod Ego Jehovah’ quod sit timorem habere pro Divino, de qua sequitur; et ex significatione ‘Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis sunt et infestant. Quod timorem attinet quem illi qui in falsis sunt et infestant habebunt pro Divino, sciendum quod timor sit unicum medium quod coercet infernales et tenet illos in vinculis; timor enim est commune vinculum tam illis qui probi sunt quam illis qui mali; sed illis qui probi sunt est timor internus, qui est 1 pro salute, ne scilicet 2 pereant quoad animas, et propterea ne contra conscientiam, hoc est, ne contra verum et bonum quae sunt conscientiae aliquid faciant, consequenter est illis timor ne aliquid contra justum et aequum, ita ne contra proximum; at timor hic fit timor sanctus quantum conjungitur affectioni charitatis, et magis quantum conjungitur amori in Dominum; timor tunc fit qualis 3 infantum erga parentes quos amant; tunc quantum in bono amoris sunt, tantum non apparet timor, at quantum non in bono sunt, tantum apparet et fit anxietas; talis est timor Dei, de quo in Verbo multoties.

[2] At timor illis qui mali sunt non est aliquis timor internus, nempe pro salute ac inde conscientiae, nam talem timorem in mundo prorsus rejecerunt tam per vitam quam per principia falsi faventia vitae; sed pro timore interno illis est timor externus, ne scilicet depriventur honoribus, ne lucro, ne fama propter illa, ne puniantur secundum leges, ne orbentur vita; pro his est timor illis qui in malo, quando in mundo sunt; hi cum in alteram vitam veniunt, quia non coerceri et in vinculis teneri possunt per timorem internum, tenentur per timorem externum, qui illis imprimitur per punitiones; inde timor illis malum faciendi 4 ; et tandem illis fit timor pro Divino, sed timor externus, ut dictum, qui est absque ulla voluntate desistendi a malo faciendo ex affectione boni, 5 sed ex terrore poenarum, quas demum horrent.

[3] Ex his nunc constare potest quod timor sit unicum medium tenendi in vinculis; et quod timor externus, qui est timor punitionum, sit unicum medium coercendi malos; et quod illa causa sit cruciatus malorum in inferno; nam mali, 6 cum in alteram vitam veniunt, quando illis auferuntur vincula externa quae illis fuerunt in mundo, et relinquuntur suis cupiditatibus, tunc sunt sicut ferae, et nihil plus cupiunt quam dominari, et quoscumque qui non favent perdere, hoc jucundissimum vitae eorum 7 est; nam quantum quis semet amat, tantum alios qui non favent odio habet; et quantum quisque in odio est, tantum 8 est in jucundo perdendi; sed in mundo hoc occultatur.

Poznámky pod čarou:

1. salutis

2. The Manuscript places this after animas.

3. The Manuscript inserts timor.

4. The Manuscript inserts, nam socii mali nihil potius cupiunt quam punire.

5. The Manuscript deletes sed and inserts solum.

6. in altera vita

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The Manuscript places this after jucundo.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.