22
Tulit autem Moyses Israël de mari Rubro, et egressi sunt in desertum Sur : ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem, et non inveniebant aquam.
Exodus 15:22
Arcana Coelestia # 8281
8281. ‘Dextra Tua, Jehovah, magnificata in robore’: quod significet omnipotentiam Domini, quod ostensa, constat a significatione ‘dextrae Jehovae’ quod sit omnipotentia, de qua sequitur; et ex significatione ‘magnificata robore’ quod sit ostensa, nam Divina potentia per robur quo magnificatur ostenditur. Quod ‘dextra Jehovae’ sit omnipotentia, est quia per ‘manum’ in Verbo significatur potentia, et sic per ‘dextram’ eminens potentia; inde cum manus seu dextra dicitur de Jehovah, est Divina potentia seu omnipotentia; quod ‘manus’ et ‘dextra’ sit potentia, videatur n. 878, 4931-4937, 6292, 6947, 7188, 7189, 7518, et cum praedicatur de Jehovah, quod sit omnipotentia, n. 3387, 7518, 7673, 8050, 8069, 8153.
[2] Quod ‘dextra Jehovae’ sit Divina potentia seu omnipotentia, constat etiam a sequentibus his locis in Verbo:
apud Matthaeum, Jesus dixit, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem a dextris 1 potentiae et venientem super nubibus caeli, 26:64; Marcus 14:62:
2 apud Lucam, Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris 1 virtutis Dei, 3 22:69:
tum apud Davidem,
Dictum Jehovae ad 4 Dominum meum, Sede ad dextram Meam, usque dum posuero inimicos Tuos scabellum pedum Tuorum: Tu sacerdos in aeternum, juxta modum Malki-Zedechi; Dominus ad dextram Tuam, percussit in die irae reges, Ps. 110:1, 4, 5; Matth. 22:43, 44 5 .
Qui non scit quod ‘dextra’, cum dicitur de Jehovah, 6 significet omnipotentiam, non potest aliam ideam ex his Domini verbis capere quam quod Dominus 7 sedebit ad dextram Patris Sui, ac dominium 8 habebit sicut is qui ad dextram regis in terra sedet; sed sensus internus instruit quid in illis locis per ‘sedere ad dextram’ intelligitur, quod nempe omnipotentia Divina; inde quoque dicitur ‘sedere a dextris potentiae’ et ‘a dextris virtutis Dei’.
[3] Quod Dominus sit Cui omnipotentia, patet, nam de Domino dicitur, et per Dominum apud Davidem intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, et quoque per ‘Filium hominis’ apud Evangelistas; Divinum enim Verum est cui omnipotentia ex Divino Bono; quod Divino Vero sit omnipotentia, videatur n. 6948, 8200; in genere quod potentia sit veri ex bono, n. 3091, 3563, 4931, 6344, 9 6423; et quod inde ‘manus’ praedicetur de vero, n. 3091, 4931, et quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum procedens a Domino, n. 2159, 2803, 2813, 3704.
[4] Potentia Divina seu omnipotentia per ‘dextram’ etiam in sequentibus locis significatur:
apud Davidem,
Nunc novi quod salvet Jehovah Unctum Suum; respondent Ipsi in caelo, per virtutes salutis dextrae Suae, Ps. 20:7 [KJV Ps. 20:6]:
apud eundem,
Jehovah, respice e caelis, et vide, et visita vitem hanc, et 10 surculum quem plantavit dextra Tua, super filium, confortaveras Tibi, Ps. 80:15, 16 [KJV Ps. 80:14, 15]:
apud eundem,
Tibi brachium cum virtute, fortis est manus Tua, exaltabitur dextra Tua, Ps. 89:14 [KJV Ps. 89:13]:
apud eundem,
Robur meum et canticum Jah, factus est mihi in salutem; vox jubili et salutis in tentoriis justorum, dextra Jehovae fecit fortitudinem, dextra Jehovae exaltata, dextra Jehovae fecit fortitudinem, Ps. 118:14-16;
[5] in his locis ‘dextra Jehovae’ pro omnipotentia, et in supremo sensu pro Domino quoad Divinum Verum; 11 hoc manifestius alibi apud Davidem,
Sit manus Tua, Jehovah, pro viro dextrae Tuae, pro filio hominis, confortasti Tibi, Ps. 80:18 [KJV Ps. 80:17];
‘vir dextrae Jehovae et filius hominis’ pro Domino quoad Divinum Verum:
apud eundem,
Tu manu Tua expulisti gentes, non gladio suo possederunt terram, et brachium illorum non servavit illos, sed dextra Tua, et brachium Tuum, et lux facierum Tuarum, Ps. 44:3, 4 [KJV Ps. 44:2, 3];
‘lux facierum Jehovae’ est Divinum Verum ex Divino Bono, ita quoque ‘dextra’ et ‘brachium’: 12 et apud Esaiam,
Juravit Deus per dextram Suam, et per brachium roboris Sui, 62:8;
hic quoque ‘dextra Dei’ et ‘brachium roboris Ipsius’ pro Domino quoad Divinum Verum, Jehovah enim seu Dominus non per alium jurat quam per Se, n. 2842, ita per Divinum Verum, nam hoc 13 est Ipse, quia 14 ab Ipso;
[6] inde est quod in Verbo passim Dominus non modo dicatur ‘dextra’ et ‘brachium Jehovae’ sed etiam ‘robur’ per quod confringit hostes, et quoque ‘malleus’, ut apud Jeremiam 51:19-21 seq. Dominus etiam in mundum venit, et ibi Divinum Verum factus, ac postea Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, ut omnia mala et falsa includeret infernis, ac 15 bona et vera colligeret in caelos, ac ibi in 16 Divinum ordinem illa disponeret. Ex his nunc constat quod per ‘dextram Jehovae’ in Verbo significetur omnipotentia, quae Divino per Divinum Verum. Quod ‘dextra’ sit 17 eminens potentia trahit inde originem, quia illi qui in Maximo Homine seu caelo 18 referunt humeros, brachia, et manus, sint qui potentes sunt ex vero quod ex bono, hoc est, ex fide quae ex amore, n. 4931-4937, 7518.
Poznámky pod čarou:
1. Greek (dynamis)
2. The Manuscript inserts et.
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. sit
8. habiturus
9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. The Manuscript inserts quoque.
12. ut quoque
13. The Manuscript inserts etiam.
14. The Manuscript inserts procedit.
15. vera et bona
16. coeli
17. omnipotentia
18. The Manuscript places this after manus.
Jeremias 52
1
Filius viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare cœpisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem. Et nomen matris ejus Amital, filia Jeremiæ, de Lobna.
2
Et fecit malum in oculis Domini, juxta omnia quæ fecerat Joakim,
3
quoniam furor Domini erat in Jerusalem et in Juda, usquequo projiceret eos a facie sua : et recessit Sedecias a rege Babylonis.
4
Factum est autem in anno nono regni ejus, in mense decimo, decima mensis, venit Nabuchodonosor rex Babylonis, ipse et omnis exercitus ejus, adversus Jerusalem : et obsederunt eam, et ædificaverunt contra eam munitiones in circuitu.
5
Et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis Sedeciæ.
6
Mense autem quarto, nona mensis, obtinuit fames civitatem, et non erant alimenta populo terræ.
7
Et dirupta est civitas, et omnes viri bellatores ejus fugerunt, exieruntque de civitate nocte, per viam portæ quæ est inter duos muros, et ducit ad hortum regis, Chaldæis obsidentibus urbem in gyro, et abierunt per viam quæ ducit in eremum.
8
Persecutus est autem Chadæorum exercitus regem, et apprehenderunt Sedeciam in deserto quod est juxta Jericho : et omnis comitatus ejus diffugit ab eo.
9
Cumque comprehendissent regem, adduxerunt eum ad regem Babylonis in Reblatha, quæ est in terra Emath, et locutus est ad eum judicia.
10
Et jugulavit rex Babylonis filios Sedeciæ in oculis ejus, sed et omnes principes Juda occidit in Reblatha.
11
Et oculos Sedeciæ eruit, et vinxit eum compedibus, et adduxit eum rex Babylonis in Babylonem, et posuit eum in domo carceris usque ad diem mortis ejus.
12
In mense autem quinto, decima mensis, ipse est annus nonusdecimus Nabuchodonosor regis Babylonis, venit Nabuzardan, princeps militiæ, qui stabat coram rege Babylonis, in Jerusalem,
13
et incendit domum Domini, et domum regis, et omnes domos Jerusalem, et omnem domum magnam igni combussit :
14
et totum murum Jerusalem per circuitum destruxit cunctus exercitus Chaldæorum, qui erat cum magistro militiæ.
15
De pauperibus autem populi et de reliquo vulgo, quod remanserat in civitate, et de perfugis qui transfugerant ad regem Babylonis, et ceteros de multitudine transtulit Nabuzardan, princeps militiæ.
16
De pauperibus vero terræ reliquit Nabuzardan, princeps militiæ, vinitores et agricolas.
17
Columnas quoque æreas quæ erant in domo Domini, et bases, et mare æneum, quod erat in domo Domini, confregerunt Chaldæi, et tulerunt omne æs eorum in Babylonem,
18
et lebetes, et creagras, et psalteria, et phialas, et mortariola, et omnia vasa ærea quæ in ministerio fuerant, tulerunt :
19
et hydrias, et thymiamateria, et urceos, et pelves, et candelabra, et mortaria, et cyathos, quotquot aurea, aurea, et quotquot argentea, argentea, tulit magister militiæ :
20
et columnas duas, et mare unum, et vitulos duodecim æreos qui erant sub basibus quas fecerat rex Salomon in domo Domini. Non erat pondus æris omnium horum vasorum.
21
De columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant in columna una, et funiculus duodecim cubitorum circuibat eam : porro grossitudo ejus quatuor digitorum, et intrinsecus cava erat.
22
Et capitella super utramque ærea : altitudo capitelli unius quinque cubitorum, et retiacula et malogranata super coronam in circuitu, omnia ærea : similiter columnæ secundæ, et malogranata.
23
Et fuerunt malogranata nonaginta sex dependentia : et omnia malogranata centum, retiaculis circumdabantur.
24
Et tulit magister militiæ Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum, et tres custodes vestibuli :
25
et de civitate tulit eunuchum unum, qui erat præpositus super viros bellatores : et septem viros de his qui videbant faciem regis, qui inventi sunt in civitate : et scribam principem militum, qui probabat tyrones : et sexaginta viros de populo terræ, qui inventi sunt in medio civitatis.
26
Tulit autem eos Nabuzardan magister militiæ : et duxit eos ad regem Babylonis in Reblatha :
27
et percussit eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Emath : et translatus est Juda de terra sua.
28
Iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor : in anno septimo, Judæos tria millia et viginti tres :
29
in anno octavodecimo Nabuchodonosor, de Jerusalem animas octingentas triginta duas :
30
in anno vigesimo tertio Nabuchodonosor, transtulit Nabuzardan magister militiæ animas Judæorum septingentas quadraginta quinque. Omnes ergo animæ, quatuor millia sexcentæ.
31
Et factum est in trigesimo septimo anno transmigrationis Joachin regis Juda, duodecimo mense, vigesima quinta mensis, elevavit Evilmerodach rex Babylonis, ipso anno regni sui, caput Joachin regis Juda, et eduxit eum de domo carceris.
32
Et locutus est cum eo bona, et posuit thronum ejus super thronos regum qui erant post se in Babylone.
33
Et mutavit vestimenta carceris ejus, et comedebat panem coram eo semper cunctis diebus vitæ suæ.
34
Et cibaria ejus, cibaria perpetua dabantur ei a rege Babylonis, statuta per singulos dies, usque ad diem mortis suæ, cunctis diebus vitæ ejus.
