Bible

 

Deuteronomium 6

Studie

   

1 Hæc sunt præcepta, et cæremoniæ, atque judicia, quæ mandavit Dominus Deus vester ut docerem vos, et faciatis ea in terra, ad quam transgredimini possidendam :

2 ut timeas Dominum Deum tuum, et custodias omnia mandata et præcepta ejus, quæ ego præcipio tibi, et filiis, ac nepotibus tuis, cunctis diebus vitæ tuæ, ut prolongentur dies tui.

3 Audi, Israël, et observa ut facias quæ præcepit tibi Dominus, et bene sit tibi, et multipliceris amplius, sicut pollicitus est Dominus Deus patrum tuorum tibi terram lacte et melle manantem.

4 Audi, Israël : Dominus Deus noster, Dominus unus est.

5 Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota fortitudine tua.

6 Eruntque verba hæc, quæ ego præcipio tibi hodie, in corde tuo :

7 et narrabis ea filiis tuis, et meditaberis in eis sedens in domo tua, et ambulans in itinere, dormiens atque consurgens.

8 Et ligabis ea quasi signum in manu tua, eruntque et movebuntur inter oculos tuos,

9 scribesque ea in limine, et ostiis domus tuæ.

10 Cumque introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, pro qua juravit patribus tuis Abraham, Isaac, et Jacob, et dederit tibi civitates magnas et optimas, quas non ædificasti,

11 domos plenas cunctarum opum, quas non exstruxisti, cisternas, quas non fodisti, vineta et oliveta, quæ non plantasti,

12 et comederis, et saturatus fueris :

13 cave diligenter ne obliviscaris Domini, qui eduxit te de terra Ægypti, de domo servitutis. Dominum Deum tuum timebis, et illi soli servies, ac per nomen illius jurabis.

14 Non ibitis post deos alienos cunctarum gentium, quæ in circuitu vestro sunt :

15 quoniam Deus æmulator Dominus Deus tuus in medio tui : nequando irascatur furor Domini Dei tui contra te, et auferat te de superficie terræ.

16 Non tentabis Dominum Deum tuum, sicut tentasti in loco tentationis.

17 Custodi præcepta Domini Dei tui, ac testimonia et cæremonias, quas præcepit tibi :

18 et fac quod placitum est et bonum in conspectu Domini, ut bene sit tibi : et ingressus possideas terram optimam, de qua juravit Dominus patribus tuis,

19 ut deleret omnes inimicos tuos coram te, sicut locutus est.

20 Cumque interrogaverit te filius tuus cras, dicens : Quid sibi volunt testimonia hæc, et cæremoniæ, atque judicia, quæ præcepit Dominus Deus noster nobis ?

21 dices ei : Servi eramus Pharaonis in Ægypto, et eduxit nos Dominus de Ægypto in manu forti :

22 fecitque signa atque prodigia magna et pessima in Ægypto contra Pharaonem, et omnem domum illius in conspectu nostro,

23 et eduxit nos inde, ut introductis daret terram, super qua juravit patribus nostris.

24 Præcepitque nobis Dominus ut faciamus omnia legitima hæc, et timeamus Dominum Deum nostrum, ut bene sit nobis cunctis diebus vitæ nostræ, sicut est hodie.

25 Eritque nostri misericors, si custodierimus et fecerimus omnia præcepta ejus coram Domino Deo nostro, sicut mandavit nobis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 838

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

838. "Ut det illis characterem super manu eorum dextra, et super frontibus eorum." Quod significet testificationem agnitionis quod sint ab ecclesia, et in illius fidei veris et bonis ita dictis, constat ex significatione "characteris", quod sit signum seu testificatio agnitionis, hic quod sint ab illa ecclesia; ex significatione "manus dextrae", quod sit verum fidei in sua potentia (de qua supra, n. 298); et ex significatione "frontis" quod sit bonum amoris (de qua etiam supra, n. 427): hic itaque per "dextram et frontem" significantur vera et bona illius fidei sic dicta, quae tamen sunt vel non vera et bona, vel falsa et mala; agnitio tamen illorum pro veris et bonis significatur per "dare et accipere characterem super manu dextra eorum et super frontibus eorum." "Character" etiam significat signum agnitionis in sequentibus locis,

In Apocalypsi cap. 14:9, 11; 15:2; 16:2; 19:20; 20:4.

Simile quod per "characterem", etiam intelligitur per

"Signum" a Jehovah positum super Caino (Genesis 4:15):

Tum per "signum", quod propheta jussus signare super frontes virorum in urbe Hierosolyma (Ezechiel 9:4):

ut et per "signum", apud Mosen,

"Amabis Jehovam Deum tuum, ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus viribus tuis;.... alligabis ea in signum super manu tua, ac sint in frontalia inter oculos tuos" (Deuteronomius 6:5, 8; 11:18).

  
/ 1232  
  

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9167

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9167. ‘Annon miserit manum suam in opus socii sui, et sumpserit 1 dominus ejus’: quod significet conjunctionem sub bono, constat ex significatione 'annon miserit manum in opus socii sui cum de vero et bono exteriore et interiore dicitur, quod sit num in bonum intraverint, de qua supra n. 9155, ita num sub bono conjuncta sint; quid sit conjunctio sub bono, videatur n. 9154; et ex significatione ‘domini’ quod sit bonum, de qua n. 9154; ‘ita annon sumpserit dominus ejus’ est, num bonum illa per conjunctionem sua fecerit. Quod ‘dominus’ sit bonum, est quia bonum apud hominem spiritualem primo loco est ac verum secundo, et quod primo loco est, hoc dominus est; secundum boni quale etiam omnia vera disposita sunt 2 apud hominem, sicut a domino domus.

[2] Inde est quod per 3 dominum' in Verbo intelligatur Dominus quoad Divinum Bonum, et per ‘deum’, ‘regem’, et ‘magistrum’ Dominus quoad Divinum Verum, ut apud Moschen, Jehovah Deus vester, Ipse Deus deorum et Dominus dominorum, Deut. 10:17:

apud Johannem, Agnus vincet illos, quia Dominus dominorum est et Rex regum, Apoc. 17:14:

apud eundem,

Habet super vestimento et super femore Suo nomen scriptum, Rex regum et Dominus dominorum, 4 19:16;

quod Dominus dicatur ‘Deus’ quoad Divinum Verum, videatur n. 2586, 2769, 2807, 2822, 4402, 7268, 8988, et quoque quod 5 dicatur ‘Rex’ quoad Divinum Verum, n. 2015 fin. , 3009, 3670, 4581, 4966, 5068, 6148; inde patet quod Dominus dicatur ‘Dominus’ quoad Divinum Bonum, nam ubi dicitur de vero in Verbo etiam dicitur de bono, n. 683, 793, 801, 2516, 2618, 2712, 2803, 3004, 4138 fin. , 5138, 5502, 6343, 8339 fin. :' apud Johannem, Vos vocatis Me Magister et Dominus, et recte dicitis, sum namque; 6 Ego lavi pedes vestros, Dominus et Magister, 7 13:13, 14;

Dominus etiam ibi dicitur 8 ‘Dominus’ ex Divino Bono, et ‘Magister’ ex Divino Vero:

apud Malachiam, Subito veniet ad templum Suum Dominus Quem vos quaeritis et angelus foederis quem vos desideratis, 3:1;

ibi de adventu Domini, ubi ‘Dominus’ dicitur ex Divino Bono, et ‘angelus’ ex Divino Vero, n. 1925, 2821, 3039, 4085, 4295, 6280.

[3] Inde est quod in Vetere Testamento tam frequenter dicatur Dominus Jehovih, et hoc cum supplicatur, per quod significatur 9 , Bone Jehovah, n. 1793, 2921, et quod in Novo Testamento Dominus dicatur pro Jehovah, n. 2921. Ex his quoque sciri potest quid intelligitur per haec apud Matthaeum, Nemo potest duobus dominis servire, nam aut unum odio habebit et alterum amabit, 6:24;

‘duo domini’ sunt bonum et malum; homo enim sive in bono erit sive in malo, in utroque simul esse non potest; in pluribus veris potest esse, sed quae ordinata sunt sub uno bono; bonum enim facit caelum apud hominem, malum autem infernum; sive erit in caelo sive in inferno, non in utroque, nec inter utrumque. Inde nunc patet quid in Verbo intelligitur per 10 dominum. '

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. disponuntur

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts Apoc.

5. The Manuscript inserts Dominus.

6. The Manuscript inserts si ergo.

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. vocatur

9. Dominus Jehovih dicatur, cum supplicatur, quod significat

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.