9396. ‘Et accepit librum foederis’: quod significet Verbum in littera cum quo conjunctum est Verbum in caelo, constat ex significatione ‘libri’ quod sit Verbum in omni complexu, de qua sequitur, et ex significatione ‘foederis’ quod sit conjunctio, de qua n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778; per ‘librum foederis’ ¹ intelligitur hic omne quod locutus est Dominus e monte Sinai, nam dicitur mox supra vers. 4, et scripsit Moscheh omnia verba Jehovae; proinde per ‘librum foederis’ in stricto sensu intelligitur Verbum revelatum Moschi super monte Sinai, et in lato sensu, Verbum in omni complexu, ² quoniam id est Divinum Verum revelatum a Domino; et quoniam per id conjungit Se Dominus cum homine Ecclesiae, ideo quoque id est ‘liber foederis’, ³ quia ‘foedus’ est conjunctio ⁴ .

[2] Sed qualis est conjunctio Domini cum homine Ecclesiae per Verbum, hodie nescitur, ex causa quia hodie caelum est clausum; vix enim ⁵ hodie aliquis loquitur cum angelis et spiritibus, et inde scit quomodo illi percipiunt Verbum, cum tamen ⁶ antiquis, imprimis antiquissimis, id fuit notum, nam loqui cum spiritibus et angelis illis commune fuit; ⁷ causa erat quia homines antiquis temporibus, imprimis in antiquissimis, interiores homines fuerunt, in spiritu enim paene abstracte a corpore cogitabant, at hodierni homines sunt exteriores, et in corpore paene abstracte a spiritu cogitant; inde est quod ⁸ recesserit quasi caelum ab homine, nam communicatio caeli est cum interno homine cum is abstrahi potest a corpore, non autem cum externo immediate; inde ignoratur hodie qualis est conjunctio Domini cum homine per Verbum.

[3] Qui ex sensuali corporis et non ex sensuali spiritus cogitant, illi nequaquam aliter possunt capere quam quod sensus Verbi talis sit in caelo qualis est in mundo, hoc est, qualis est in littera; si diceretur quod sensus Verbi in caelo sit qualis est cogitatio interni hominis, ⁹ qui est absque ideis materialibus, hoc est, absque ideis mundanis, corporeis, et terrenis, foret hoc hodie paradoxon, et magis si diceretur quod sensus Verbi in caelo tantum differat a sensu ejus in mundo seu in littera quantum paradisus caelestis a paradiso terrestri, et quantum cibus et potus caelestis a cibo et potu terrestri; quanta sit differentia, apparet ex eo quod paradisus caelestis sit intelligentia et sapientia, cibus caelestis sit omne bonum amoris et charitatis, et potus caelestis ¹⁰ omne verum fidei ex illo bono; quis non hodie miraretur si audiret quod cum paradisus, hortus, vinea, in Verbo memorantur, in caelo non percipiantur paradisus, hortus, vinea, sed loco illorum talia quae sunt intelligentiae et sapientiae ex Domino? et cum cibus et potus, ¹¹ sicut panis, caro, vinum, aqua, quod loco illorum in caelo percipiantur talia quae sunt boni amoris et veri fidei a Domino? et ¹² hoc non per explicationes, ¹³ nec comparative, sed ex correspondentiis actualiter, quoniam caelestia quae sapientiae, intelligentiae, boni amoris et veri fidei illis actualiter correspondent; et in hanc correspondentiam creatus est homo internus respective ad externum, ita caelum quod est in interno homine respective ad mundum, ¹⁴ qui est in ¹⁵ externo, similiter in communi; quod Verbum secundum correspondentias intelligatur et percipiatur in caelo, et quod ille sensus sit sensus internus, in praecedentibus ubivis ostensum est.

[4] Qui illa quae nunc dicta sunt capit, scire potest et aliquo modo percipere quod per Verbum sit conjunctio hominis cum caelo, et per caelum cum Domino, et quod absque Verbo nulla conjunctio foret; videantur quae de his n. 2143, 7153, 7381, 8920, 9094 fin. , 9212 fin. , 9216 fin. , 9357, et alibi pluries ostensa sunt. Inde nunc constat cur Moscheh ‘accepit librum foederis, et legit coram populo, et dein sparsit sanguinem super populum, et dixit, Ecce sanguis foederis’; ^{16 17} et hoc ideo factum est quia ‘sanguis sacrificii’ in caelo est Divinum Verum procedens a Domino, ita in nostra tellure Verbum videatur n. 9393. Quia per ‘foedus’ significatur conjunctio, et quia per Divinum Verum procedens a Domino, ¹⁸ hoc est, Verbum, fit conjunctio, ideo omnia quae ¹⁹ Divini Veri a Domino seu quae Verbi sunt, vocantur foedus, ²⁰ prout tabulae quibus inscripta sunt decem praecepta, tum judicia, statuta, et ²¹ reliqua quae in libris Moschis, et in genere quae in Verbo tam Veteris quam Novi Testamenti sunt.

[5] Quod tabulae quibus inscripta ²² erant decem praecepta:

apud Moschen, Jehovah scripsit super tabulas verba foederis, decem verba, Exod. 34:28:

apud eundem,

Ascendi in montem ad accipiendum tabulas lapidum, tabulas foederis, quod excidit Jehovah vobiscum: dedit Jehovah mihi duas tabulas lapidum, tabulas foederis: descendi de monte, cum mons ardens igne, duae autem tabulae foederis super duabus manibus meis, Deut. 9:9, 11, 15:

et apud eundem,

Jehovah indicavit vobis foedus Suum quod praecepit vobis ad faciendum, decem verba quae scripsit super tabulas lapidum: cavebitis vobis ne obliviscamini foederis Jehovae Dei vestri, quod excidit vobiscum, Deut. 4:13, 23.

Quia binae tabulae in arca, quae in medio seu intimo tabernaculi, repositae erant, ideo arca dicta est arca foederis, Num. 10:33, 14:44; Deut. 10:8, 31:9, 25, 26; Jos. 3:3, 6, 8, 11, 14, 17, 4:7, 9, 18, 6:6, 8, 8:33; Jud. 20:27; 1 Sam. 4:3-5; 2 Sam. 15:24; 1 Reg. 3:15, 6:19, 8:1, 6 ²³ ; Jer. 3:16.

[6] Quod libri Moschis dicti sint liber foederis, constat ex illis inventis a Chilkia sacerdote in Templo, de quibus ita in libro 2 Regum, Chilkia sacerdos magnus invenit librum legis in domo Jehovae: et ²⁴ legerunt in auribus eorum omnia verba libri foederis inventi in domo Jehovae, 22:8; 23:2.

[7] Quod Verbum Veteris Testamenti dictum sit foedus: apud Esaiam,

Tenentibus foedus Meum dabo in domo Mea et intra muros Meos locum et nomen, bonum prae filiis et filiabus, Esai. 56:4 [, 5]:

apud Jeremiam,

Audite verba foederis hujus; Maledicus vir qui non audiverit verba foederis hujus quod praecepi patribus vestris; Oboedite voci Meae, et facite ea, juxta omne quod praecipio vobis, 11:2-4 ²⁵ :

apud Davidem,

Omnes viae Jehovae misericordia et veritas, custodientibus foedus Ipsius, et testimonia Ipsius, Ps. 25:10:

apud eundem,

Misericordia Jehovae ab aeterno ²⁶ ad aeternum usque super timentes Ipsum, et justitia Ipsius in filios filiorum, custodientibus foedus Ipsius, et recordantibus ²⁷ praeceptorum Ipsius, Ps. 103:17, 18:

et apud eundem,

Non servarunt foedus Dei, et in lege Ipsius renuerunt ambulare, Psalm 78:10;

hic foedus Dei dicitur ‘lex Dei’; quod per legem intelligatur in lato sensu totum Verbum, in minus lato Verbum historicum, in stricto Verbum per Moschen scriptum, et in strictissimo decem praecepta Decalogi, videatur n. 6752.

[8] Quod etiam Verbum Novi Testamenti sit foedus:

apud Jeremiam,

Ecce dies venientes quibus pangam cum domo Israelis et cum domo Jehudae foedus novum; hoc foedus quod pangam cum domo Israelis post dies hos, dabo legem Meam in medio eorum, et super cor eorum scribam illam, Jer. 31:31-33 ²⁸ ; ‘domus Israelis’ pro Ecclesia spirituali, et ‘domus Jehudae’ pro Ecclesia caelesti: et apud Davidem,

Etiam Ego primogenitum dabo Ipsum, altum regibus terrae, et foedus Meum stabile Ipsi: non vile faciam foedus Meum, et pronuntiatum labiorum Meorum non mutabo, Psalm 89:29, 35 [KJV 28, 34];

hic de Domino; ‘foedus Meum stabile Ipsi’ pro unione Ipsius Divini ac Divini Humani, ita quoque pro Verbo, nam Dominus quoad Divinum Humanum fuit Verbum quod caro, hoc est, homo, factum, Joh. 1:1-3, 14.

[9] Quod Divinum Verum seu Verbum sit foedus seu conjunctio, est quia illud est Divinum a Domino, ita Ipse Dominus; quapropter cum Verbum recipitur ab homine, Ipse Dominus recipitur; inde patet quod per Verbum sit conjunctio Domini cum homine; et quia est conjunctio Domini cum homine, etiam est conjunctio caeli cum homine, nam caelum ²⁹ dicitur caelum ex Divino Vero procedente a Domino, proinde ex ³⁰ Divino; unde illi qui in caelo dicuntur esse in Domino; quod Divinum conjungat se cum illis qui amant Dominum, et Verbum Ipsius servant, videatur Joh. 14:23.

[10] Ex his omnibus constare potest quod per ‘sanguinem foederis’ intelligatur conjunctio Domini ³¹ per caelum cum homine per Verbum, ut quoque apud Sachariam, Exscindam currum ex Ephraimo et equum ex Hierosolyma, et exscindetur arcus belli; contra loquetur pacem gentibus; dominari Ipsius a mari ad mare, et a flumine usque, ad fines terrae; etiam quod ³² ad te, per sanguinem foederis tui emittam vinctos tuos e fovea in qua non aqua, 9:10, 11;

[11] qui nihil de sensu interno novit, ³³ hic non aliud quam talia quae sensus litterae involvit capere potest, quod nempe ‘exscinderetur currus ex Ephraimo, equus ex Hierosolyma, et arcus belli’, et denique quod ‘sanguis foederis’ sit sanguis Domini, per quem liberarentur illi qui in peccatis, explicando varie, quinam intelliguntur per ‘vinctos in fovea in qua non aqua’; sed qui sensum internum Verbi novit ³⁴ capit quod hic de Divino Vero agatur, et quod id postquam vastatum hoc est, non amplius receptum ³⁵ fide et corde ab homine, per verum Divinum a Divino Humano Domini procedens restituetur et sic illi qui ³⁶ id credunt et faciunt, Ipsi Domino conjungentur; quod ex sensu interno singulorum ibi, plenius constare potest, sicut ex significatione ‘currus’ quod sit doctrina Ecclesiae, n. ³⁷ 2760, 5321, 5945, 8215, ‘Ephraimi’ quod sit intellectuale illustratum Ecclesiae n. 5354, 6222, 6238, ex significatione ‘equi’ quod sit intellectus Verbi, n. 2760-2762, 3217, 5321, 6125, ³⁸ 6534, 8029, 8146, 8148, ‘Hierosolymae’ quod sit Ecclesia spiritualis, n. 2117, 3654, ³⁹ 9166, ex significatione ‘arcus’ quod sit doctrina veri, n. 2686, 2709, et ‘belli’, quod sit pugna de veris, n. 1664, 2686, 8295;

[12] inde patet quod per ‘exscindere currum ex Ephraimo, et equum ex Hierosolyma, et arcum belli’, significetur vastatio ⁴⁰ veri Divini in Ecclesia quoad omnem intellectum ejus, et quod ‘per sanguinem foederis ⁴¹ emitterentur vincti in fovea in qua non aqua’ significetur restitutio per ⁴² Divinum Verum a Divino Humano Domini ⁴³ procedens; quod ‘sanguis’ sit ⁴⁴ Divinum Verum, et quod ‘foedus’ sit conjunctio, supra ostensum est, et quod ‘vincti in fovea’ sint qui ab Ecclesia spirituali ⁴⁵ et salvati per Adventum Domini in mundum, videatur n. 6854; ‘fovea ubi non aqua’ dicitur, quia per ‘aquam’ significatur verum, n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 7307, 8137, 8138, 8568, 9323.

Poznámky pod čarou:

9166. ‘Juramentum Jehovae erit inter ambos illos’: quod significet inquisitionem per vera ex Verbo de omnibus et singulis illis, constat ex significatione ‘juramenti’ quod sit confirmatio per vera, de qua n. 2842, 3037, 3375; inde ‘juramentum Jehovae’ est per vera ex ¹ Verbo, nam ibi sunt vera Jehovae seu vera Divina; et ex significatione ‘amborum illorum’ quod sit in omnibus et singulis, nam inter ambos in sensu interno non significat inter duos ² , sed in omnibus et singulis, duo enim sunt ³ conjunctio ⁴ in unum, n. ⁵ 1686, 3519, 5194, 8423, ita est quicquid est in uno, seu ⁶ omnia et singula ibi; quod per duo ⁷ illa percipiantur in caelo, est causa quia cum sermo est angelis de duobus veris inter se discrepantibus, tunc sistuntur duo spiritus infra qui disceptant, qui quia sunt subjecta plurium societatum, apparent omnia et singula quae unius veri sunt apud unum spiritum, et omnia et singula quae alterius veri apud alterum; ⁸ inde percipitur quomodo illa conjungi possunt; quod ita sit, ab experientia scire datum est; inde est quod per ambos illos, cum de veris dicitur, sit in omnibus et singulis; quae etiam causa est, quod per duo etiam significetur plenum, n. 9103.

[2] Quod licitum fuerit apud gentem Israeliticam et Judaicam jurare per Jehovam, erat quia non interni sed externi homines fuerunt, et cum in cultu ‘Divino’ in externo fuerunt absque interno; quod tales fuerint ⁹ , videatur n. 4281, 4293, 4429, 4433, 4680, 4844, 4847, 4865, 4903, 6304, ¹⁰ 8588, 8788, 8806; confirmatio veri cum cadit in externum hominem separatum ab interno fit per juramentum, aliter cum cadit in externum per internum; in interno enim ¹¹ apparet verum in sua luce, at in externo absque interno apparet verum ¹² in tenebris; inde ¹³ est quod angeli caelestes, qui in intimo seu tertio caelo sunt, quia in summa luce, ne quidem confirment vera per rationes, minus quod disceptent aut ratiocinentur de illis, sed solum dicant, ita aut ¹⁴ non; causa est quia percipiunt et vident illa a Domino; inde est quod Dominus ita de juramentis dixerit, Audivistis quod dictum sit, Non jurabis, solves vero Domino juramenta tua; Ego vero dico vobis, Non jurabis omnino, neque per caelum, quia thronus Dei est, neque per terram, quia scabellum pedum Ipsius est, neque per Hierosolymam ¹⁵ , quia urbs est magni Regis; neque jurabis per caput tuum, quia non potes unum pilum album aut nigrum facere. Esto vero sermo vester, ita ita, non non; quod ultra haec est ex malo est, Matth. 5:33-37;

[3] haec involvunt quod vera Divina confirmanda sint a Domino et non ab homine, quod fit cum interni homines sunt et non externi; externi enim homines confirmant illa per juramenta, interni autem per rationes; qui adhuc interiores homines sunt non confirmant illa sed modo dicunt quod ita sit vel non ita sit; externi homines sunt qui vocantur naturales homines, interni qui vocantur spirituales homines, et adhuc interiores sunt qui vocantur caelestes homines; quod hi, nempe caelestes, ex Domino percipiant ¹⁶ num verum sit vel non sit, videatur n. 2708, 2715, 2708, 3246, 4448, 7877; ex his patet ¹⁷ quid involvit quod Dominus dixerit, Non jurabis omnino, tum, Esto sermo vester, ita ita, non non; sed explicabitur cur etiam dicitur quod ‘non jurarent per caelum, nec per terram, nec per Hierosolymam, neque per caput’, et quod ‘sermo ultra ita ita, non non, ex malo sit’.

[4] Jurare per caelum est per Divinum Verum, ita per Dominum ibi, nam caelum non est caelum ex angelis in se spectatis ¹⁸ sed ex Divino Vero procedente a Domino, ita ex Domino, in illis ¹⁹ , nam Divinum in illis facit ut sint et dicantur angeli caeli; inde est quod ²⁰ qui in caelo sunt dicantur esse in Domino, tum ²¹ quod Dominus sit omne in omnibus et singulis caeli, ut et quod angeli sint vera Divina, quia ²² recipientes veri Divini a Domino; quod caelum sit et dicatur caelum ex Divino Domini ibi, videatur n. 552, 3038, 3700; quod angeli sint vera Divina, n. 4295, 4402, 7268, 7873, ²³ 8301, et quod aliquid Domini intelligatur ²⁴ per angelum in Verbo, n. 1925, 2821, 3039, 4085, 4295, 6280; quia caelum est Dominus quoad Divinum Verum, ideo dicitur ‘non jurabis per caelum, quia thronus Dei est’, nam ‘thronus ²⁵ Dei’ est Divinum Verum quod procedit a Domino, n. 5313, ²⁶ 6397, 9039.

[5] Jurare autem per terram est per Ecclesiam, ita per Divinum Verum ibi, nam sicut caelum est Dominus ex Divino Vero quod procedit ab Ipso, ita quoque est Ecclesia, quoniam Ecclesia est caelum Domini aut regnum Ipsius in terris; quod ‘terra’ in Verbo sit Ecclesia, videatur n. 662, 1066, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118 fin. , 2928, 3355, ²⁷ 4447, 4535, 5577, 8011, 8732; et quia ‘terra’ est Ecclesia, ubi Divinum Domini infra caelum est, ideo dicitur, ‘non jurabis per terram, quia scabellum pedum Dei est’; ‘scabellum pedum’ est verum Divinum infra caelum, quale est Verbum in sensu litterali, nam huic innititur et quasi insistit verum Divinum in caelo, quod est Verbum in sensu interno; ' illud verum per ‘scabellum pedum’ significatur apud Davidem ²⁸ Ps. 99:5; Ps. 132:7;

apud Esai. 60:13;

et apud Jeremiam in Lamentationes 2:1.

[6] Jurare autem per Hierosolymam est per doctrinam veri ex Verbo, nam ‘Hierosolyma’ in sensu lato est Ecclesia, n. 2117, 3654; sed cum dicitur ‘terra’, quae est Ecclesia, et dein ‘Hierosolyma’, est Hierosolyma doctrina Ecclesiae, proinde doctrina veri Divini ex Verbo; inde est quod dicatur ‘urbs magni Dei’, per ‘urbem’ enim in Verbo in sensu ejus interno significatur doctrina veri, videatur n. 402, 2449 , 2943, 3216, 4478, 4492, 4493.

[7] Jurare autem per caput suum est per verum quod ipse homo credit verum esse, et facit suae fidei, id enim apud hominem facit caput, et quoque significatur per ‘caput’ apud Esai. 15:2, 29:10;

apud Ezech. 7:18, 13:18, 16:12, 29:18;

apud Matthaeum 6:17;

et alibi; quare etiam dicitur, ‘quia non potes unum pilum album aut nigrum facere’; ‘pilus’ ²⁹ enim est verum externi seu naturalis hominis, n. 3301, quale est illis qui in fide veri sunt non ex eo quod percipiant verum esse, sed ex eo quod doctrina Ecclesiae ita doceat; et quid id non aliunde sciant, dicitur quod ‘non jurandum ³⁰ sit per id quia non possunt pilum album aut nigrum facere’; ‘facere pilum album’ est dicere verum esse verum ex se, et ‘facere pilum nigrum’ est dicere falsum esse falsum ex se; ‘album’ enim praedicatur de vero, n. 3301, 3993, 4007, 5319, et inde ‘nigrum’ de falso.

[8] Ex his nunc patet quid intelligitur per quod ‘omnino non jurandum sit’, non per caelum, non per terram, non per Hierosolymam, neque per caput suum, ' quod nempe non confirmandum sit verum Divinum ab homine sed a Domino apud hominem; idcirco ³¹ ultimo dicitur, Sermo vester erit, ita ita, non non; quod ultra haec est ex malo est; qui enim a Domino percipiunt et vident verum, illi non aliter confirmant illud, sicut faciunt angeli intimi seu tertii caeli, qui angeli caelestes vocantur, de quibus supra; quod ‘sermo ultra illa sit ex malo’, est quia quod ultra est, non ex Domino est sed ex proprio hominis ³² , ita ex malo, nam proprium hominis non est nisi quam malum, videatur n. 210, 211, 874-876, 987, 1023, 1044, 1047, 3812 fin. , 4328, 5660, 8941, 8944. Ex his iterum patet quomodo Dominus locutus est, quod nempe ut in omnibus et singulis sit ³³ sensus internus, quia locutus est ex Divino, ita pro angelis simul cum pro hominibus ³⁴ , nam angeli Verbum secundum sensum ³⁵ ejus internum' percipiunt ³⁶ .

Poznámky pod čarou: