Bible

 

Deuteronomium 21

Studie

   

1 Quando inventum fuerit in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi, hominis cadaver occisi, et ignorabitur cædis reus,

2 egredientur majores natu, et judices tui, et metientur a loco cadaveris singularum per circuitum spatia civitatum :

3 et quam viciniorem ceteris esse perspexerint, seniores civitatis illius tollent vitulam de armento, quæ non traxit jugum, nec terram scidit vomere,

4 et ducent eam ad vallem asperam atque saxosam, quæ numquam arata est, nec sementem recepit : et cædent in ea cervices vitulæ :

5 accedentque sacerdotes filii Levi, quos elegerit Dominus Deus tuus ut ministrent ei, et benedicant in nomine ejus, et ad verbum eorum omne negotium, et quidquid mundum, vel immundum est, judicetur.

6 Et venient majores natu civitatis illius ad interfectum, lavabuntque manus suas super vitulam, quæ in valle percussa est,

7 et dicent : Manus nostræ non effuderunt sanguinem hunc, nec oculi viderunt :

8 propitius esto populo tuo Israël, quem redemisti, Domine, et ne reputes sanguinem innocentem in medio populi tui Israël. Et auferetur ab eis reatus sanguinis :

9 tu autem alienus eris ab innocentis cruore, qui fusus est, cum feceris quod præcepit Dominus.

10 Si egressus fueris ad pugnam contra inimicos tuos, et tradiderit eos Dominus Deus tuus in manu tua, captivosque duxeris,

11 et videris in numero captivorum mulierem pulchram, et adamaveris eam, voluerisque habere uxorem,

12 introduces eam in domum tuam : quæ radet cæsariem, et circumcidet ungues,

13 et deponet vestem, in qua capta est : sedensque in domo tua, flebit patrem et matrem suam uno mense : et postea intrabis ad eam, dormiesque cum illa, et erit uxor tua.

14 Si autem postea non sederit animo tuo, dimittes eam liberam, nec vendere poteris pecunia, nec opprimere per potentiam : quia humiliasti eam.

15 Si habuerit homo uxores duas, unam dilectam, et alteram odiosam, genuerintque ex eo liberos, et fuerit filius odiosæ primogenitus,

16 volueritque substantiam inter filios suos dividere, non poterit filium dilectæ facere primogenitum, et præferre filio odiosæ :

17 sed filium odiosæ agnoscet primogenitum, dabitque ei de his quæ habuerit cuncta duplicia : iste est enim principium liberorum ejus, et huic debentur primogenita.

18 Si genuerit homo filium contumacem et protervum, qui non audiat patris aut matris imperium, et coërcitus obedire contempserit :

19 apprehendent eum, et ducent ad seniores civitatis illius, et ad portam judicii,

20 dicentque ad eos : Filius noster iste protervus et contumax est : monita nostra audire contemnit, comessationibus vacat, et luxuriæ atque conviviis :

21 lapidibus eum obruet populus civitatis, et morietur, ut auferatis malum de medio vestri, et universus Israël audiens pertimescat.

22 Quando peccaverit homo quod morte plectendum est, et adjudicatus morti appensus fuerit in patibulo :

23 non permanebit cadaver ejus in ligno, sed in eadem die sepelietur : quia maledictus a Deo est qui pendet in ligno : et nequaquam contaminabis terram tuam, quam Dominus Deus tuus dederit tibi in possessionem.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5895

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5895. ‘Quibus nulla aratio et messis’: quod significet quod interea non appariturum bonum et inde verum, constat a significatione ‘arationis’ quod sit praeparatio a bono ad recipiendum vera, de qua sequitur; et a significatione ‘messis’ quod sint vera a bono, nam messis est seges jam matura quando colligitur, inde messis est verum quod ex bono; antequam hoc verum existit, quidem apparent vera sed sunt vera per quae bonum, non autem vera ex bono; homo qui ex vero agit, 1 in veris per quae bonum est; at qui ex bono agit, 2 in veris quae ex bono est. Quod ‘aratio’ dicatur esse bonum, est quia ‘ager qui aratur’ significat Ecclesiam quoad bonum, n. 2971, ita bonum quod est Ecclesiae, n. 3310, 3317, 4982; inde ‘arare’ est praeparatio a bono ad recipiendum vera; ‘boves’ etiam quibus 3 arabatur, significant bona in naturali, n. 2180, 2566, 2781.

[2] 4 Quia illa significatio arationis fuit, interdictum fuit in Ecclesia repraesentativa ' 5 ne' ararent bove et asino simul', Deut. 22:10, quod nusquam interdictum fuisset nisi propter aliquam causam ex interiore ita ex spirituali mundo; quid mali alioquin foret si ararent illi simul? et quid dignum in 6 tali lege in Verbo? causa ex interiore seu ex spirituali mundo est quod 'arare bove' significet bonum in naturali, et ‘arare asino’ verum ibi; quod ‘asinus’ sit verum scientificum, ita verum in naturali, videatur n. 7 5492, 5741; causa interior seu spiritualis hujus mandati 8 fuit quod angeli non potuerint separatam ideam boni et veri habere; conjuncta erunt et facient unum; quapropter non spectare voluerunt arationem talem a bove et asino; angeli caelestes ne quidem cogitare volunt de vero separato a bono, omne enim verum apud illos est in bono, ita quoque illis verum est bonum; ob eandem causam etiam 9 interdictum fuit, ‘ne induerent mixtam vestem ex lana et lino simul’, ibid. vers. 11; ‘lana’ enim significabat bonum, et ‘linum’ verum.

[3] 10 Quod arare, et quoque occare, serere, metere, significent talia quae sunt boni et illius veri, constat 11 apud Hoscheam,

Equitare faciam Ephraimum, arabit Jehudah, occabit illi Jacob, seminate vobis secundum justitiam, metite secundum pietatem, novate vobis novale; et tempus ad quaerendum Jehovam, donec veniat et doceat justitiam, 10:11, 12;

‘equitare’ praedicatur de Ephraimo quia ‘equitare’ est intellectu frui, et ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae; ‘arare’ autem praedicatur de Jehudah, quia ‘Jehudah’ est bonum Ecclesiae:

[4] 12 apud Amos, Num current in petra equi? num arabit bobus? quod convertistis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium, 6:11, 12;

'num current in petra ‘equi’ pro num intellecturus est verum fidei, ‘petra’ enim in sensu spirituali est fides, Praef. ad Gen. xxii, et equi' sunt illa quae intellectus, n. 2761, 2762, 3217, 5321; ‘num arabit bobus’ pro num facturus bonum; quod ‘boves’ sint bonum in naturali, videatur 13 n. 2180, 2566, 2781; quod hoc non fieri posset, significatur per verba quae sequuntur ‘quia convertistis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium’:

[5] apud Lucam, Dixit Jesus, Nemo injiciens manum suam in aratrum, sed videns retrorsum, dispositus est ad regnum Dei, 9:62;

haec 14 significant eadem cum illis quae Dominus dicit apud Matthaeum, Qui super domo est, ne descendat ad tollendum quid e domo sua: et qui in agro, ne revertatur retro ad tollendum vestimenta sua, 24:17, 18; 15 sensus illorum verborum est, qui in bono est, non inde se conferet ad illa quae sunt doctrinalium fidei, videatur n. 3652 ubi haec explicata sunt: ita ‘qui injicit manum in aratrum’ est qui in bono est, sed ‘videns retrorsum’ est qui tunc spectat ad doctrinalia fidei et sic relinquit bonum; quia ita, displicuit Eliae quod Elisha qui in agro arans, cum vocatus, 16 peteret ut prius oscularetur patrem suum et matrem suam; dixit enim Elias, Abi, redi, quid namque feci tibi? 1 Reg. 19:19-21.

In opposito sensu 17 'aratio' significat malum quod delet bonum, ita vastationem, ut apud Jeremiam 18 ,

Zion ager arabitur, et Hierosolyma acervi erunt, et mons domus in excelsa silvae 19 , 20 26:18, Mich. 3:12.

Poznámky pod čarou:

1. in illis veris

2. in his veris est

3. The Manuscript deletes arabatur, and inserts aratur.

4. et quia

5. quod non

6. talibus

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. est, quod homo erit vel in bono vel in vero, in bono est cum regeneratus est, in vero autem cum regeneratur; bonum in quo est cum regeneratus habet sua verain se, et faciunt simul unum bonum, ipsa vera in bono sunt quoque bona, verum autem in quo homo est cum regeneratur, nondum habet bonum in quo vera, sed bona, quae tunc ei, sunt vera, haec causa hujus mandati est, tunc enim cum angeli spectarent arationem talem, a bove et asino, non potuerunt quam separatam ideam habere boni et veri, cum tamen conjuncta erunt, et facient unum, nempe sive bonum, sive verum

9. interdicitur

10. The Manuscript inserts in the margin praeterea etiam caelestis Ecclesia, quam repraesentarent, non agnoscit vera nisi quam bona sunt, ideo angeli caelestes necspectare potuerunt separatim unum et alterum.

11. The Manuscript inserts quoque.

12. The Manuscript inserts et.

13. mox supra

14. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

15. nempe

16. petiit

17. arare

18. The Manuscript inserts et Micham.

19. The Manuscript inserts Jer.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2971

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2971. ‘Ager et spelunca quae in illo’: quod significet quoad bonum et verum fidei, constat a significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia, tum ipsum bonum quod est Ecclesiae; caeleste, seu bonum quod est amoris in Dominum et charitatis erga proximum, comparatur humo, tum quoque ‘agro’, etiam dicitur humus et ager, quia caeleste seu bonum est quod recipit vera fidei, quae comparatur seminibus, etiam vocantur semina; et a significatione ‘speluncae’ quod sit verum fidei quod in obscuro, de qua n. 2935; in obscuro dicitur quia apud spirituales, 1 n. 1043, 2708 pr. , 2715.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts videatur.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.