10134. ‘Agnum unum facies mane’: quod significet remotionem malorum per bonum innocentiae a Domino in statu amoris et lucis inde in interno homine, constat ex significatione ‘facere agnum’ seu sacrificare illum, quod sit remotio malorum per bonum innocentiae a Domino, de qua sequitur, et ex significatione ‘mane’ quod sit status amoris et lucis inde in interno homine, de qua etiam sequitur; quod per ‘facere’ seu ‘sacrificare agnum’ significetur remotio malorum per bonum innocentiae a Domino, est quia per holocausta et sacrificia significata est purificatio a malis et inde falsis, seu quod idem, remotio illorum, ac implantatio boni et veri, et conjunctio eorum a Domino, n. 9990, 9991, 10022, 10042, 10053; quod purificatio a malis sit remotio illorum, videantur citata n. 10057, quod agnus sit bonum innocentiae, n. 10132, quod remotio malorum, ac implantatio boni et veri,

[2] ac conjunctio eorum fiat per bonum innocentiae a Domino, est quia in omni bono erit innocentia, ut sit bonum; et quod absque illa bonum non ¹ sit bonum; est enim innocentia non modo planum cui inseminantur vera, sed etiam est ipsa essentia boni; quantum itaque homo in innocentia est tantum bonum fit bonum, et verum a bono vivit, proinde tantum homo fit vivus, et tantum removentur mala apud illum; et quantum ea removentur, tantum bona et vera implantantur et conjunguntur a Domino; inde est quod holocaustum juge factum fuerit per agnos; quod omne bonum caeli et Ecclesiae ² in se habeat innocentiam, et quod absque ea bonum non sit bonum, videatur n. 2736, 2780, 6013, 7840, ³ 7887, 9262, et quid innocentia, n. 3994, 4001, 4797, 5236, 6107, 6765, 7902, 9262, 9936.

[3] Quod ‘mane’ sit status amoris et lucis inde in interno homine, est quia in caelis apud angelos variantur status quoad amorem et inde fidem ⁴ , sicut in mundo apud homines variantur tempora ⁵ quoad calorem et simul lucem; tempora illa sunt, ut notum est, mane, meridies, vespera, et nox; inde in Verbo per ‘mane’ significatur status amoris, per ‘meridiem’ status lucis in claro, per ‘vesperam’ status lucis in obscuro, et per ‘noctem’ seu diluculum status amoris in obscuro; quod tales variationes statuum sint in caelis, videatur n. 5672, ⁶ 5962, 6110, 7218, 8426, quod mane ibi sit status pacis et innocentiae, ita status amoris in Dominum, n. 2405, 2780, 8426, 8812, 10114, ⁷ quod meridies sit status lucis in claro, n. 3708, 5672, 9642, quod vespera sit status lucis in obscuro, n. 3056, 3833, 6110, et quod nox non sit in caelo, sed diluculum, n. 6110, per quod significatur status amoris in obscuro.

[4] Quod per ‘mane’ significetur status amoris et inde lucis in interno homine, est quia cum angelus in statu amoris et lucis est, tunc in interno suo homine est, at cum in statu lucis et amoris in obscuro est, tunc in externo est; est enim angelis internum et externum, sed cum in interno sunt, quiescit paene externum, cum autem ⁸ in externo sunt, in crassiore et obscuriore statu sunt; inde est quod cum in statu amoris et lucis sunt, in suo interno sint, ita in suo mane, ac ⁹ cum in statu lucis et amoris in obscuro sunt, in externo sint, ita in sua vespera; inde patet quod variationes statuum fiant per elevationes versus interiora, ita in sphaeram lucis et caloris caelestis superiorem, proinde ¹⁰ propius ad Dominum, et per demissiones versus exteriora in sphaeram lucis et caloris caelestis inferiorem, proinde ¹⁰ remotius a Domino;

[5] sciendum est quod interiora sint superiora, ita propiora Domino, et quod exteriora sint inferiora, ita remotiora a Domino, et quod lux in caelis sit Divinum Verum quod fidei, et calor in caelis sit Divinum Bonum quod amoris, utrumque procedens a Domino; Dominus enim in caelo est Sol, a quo omne vitae angelis, et inde omne vitae spiritualis et caelestis homini, videantur citata n. 9548, 9684, et quod interiora sint superiora, ita propiora Domino, n. 2148, 3084, 4599, 5146, 8325.

[6] Homo qui regeneratur, et quoque homo qui regeneratus est, etiam variationes status quoad amorem et quoad fidem subit per elevationes versus interiora et per demissiones versus exteriora; sed pauci sunt qui super id reflectere possunt, quia non sciunt quid sit cogitare et velle in interno homine et in externo, ne quidem quid internus homo et quid externus; cogitare et velle in interno homine est in caelo, nam internus ¹¹ homo ibi est; at cogitare et velle in externo homine est in mundo, nam externus ¹¹ homo ibi est; quapropter cum homo in amore in Deum est et in fide inde, tunc in interno est, quia in caelo, cum autem in obscuro est quoad amorem et inde fidem, tunc in externo est, quia in mundo;

[7] hi status quoque intelliguntur per ‘mane’, ‘meridiem’, ‘vesperam’, et ‘noctem’ seu diluculum in Verbo; similiter status Ecclesiae; primus ejus status etiam vocatur ‘mane’ in Verbo, secundus status ‘meridies’, tertius ‘vespera’, et quartus seu ultimus ¹² ‘nox’; sed cum Ecclesia in sua nocte est, in qua est cum non amplius' in amore in Deum et in fide, tunc incohat a diluculo mane apud aliam gentem, ubi Ecclesia nova instauratur;

[8] se habet enim Ecclesia in communi sicut homo in particulari: primus ejus status est status innocentiae, ita quoque amoris erga parentes, erga nutricem, et quoque erga socios infantes; alter ejus status est status lucis ¹³ , cum enim ¹⁴ infans puer fit, discit illa quae lucis sunt, hoc est, vera fidei ¹⁵ , et credit illa; tertius status est cum incipit amare mundum et amare semet, quod fit cum fit juvenis et cum cogitat ex se, et quantum hi amores crescunt tantum decrescit fides, et cum fide charitas erga proximum et amor in Deum; quartus et ultimus status est cum non curat illa, et magis cum negat illa;

[9] tales status etiam sunt status cujusvis Ecclesiae a suo principio ad finem, primus ejus status etiam est status infantiae, ita quoque innocentiae, proinde amoris in Dominum, hic status ejus vocatur mane; alter status est status lucis; tertius status est status lucis in obscuro, qui est ejus vespera; et quartus status est status nullius amoris et inde nec lucis, qui est ejus nox ¹⁶ ; quod ita sit, ¹⁷ est causa quia mala crescunt indies, et quantum illa crescunt tantum inficit sicut contagio unus alterum, imprimis parentes suos liberos; praeter quod ¹⁸ mala hereditaria successive condensentur, et sic ¹⁹ deriventur.

[10] Quod ‘mane’ significet statum primum Ecclesiae et quoque statum amoris, constat apud Danielem,

Dixit unus sanctus, Quousque visio haec, juge, et praevaricatio vastans? dixit ad me, Usque ad vesperam mane bis mille et trecenta; tunc justificabitur sanctum, 8:13, 14;

agitur ibi de Adventu Domini; ‘vespera’ est status Ecclesiae ante Adventum Ipsius, ‘mane’ autem est status Ecclesiae primus post Adventum et in supremo sensu est Ipse Dominus; quod Dominus in supremo sensu sit ‘mane’, est quia est Sol caeli, et Sol caeli nunquam ²⁰ occidit, sed semper est oriens; inde quoque Dominus vocatur Oriens, consequenter etiam mane, videatur n. 101, 2405, 2780, 9668:

[11] apud Esaiam,

Ad me clamans e Seir, Quid de nocte, quid de nocte, custos? dixit custos, Venit mane, etiamque nox, 21:11, 12;

per ‘custodem’ in sensu interno intelligitur qui observat status Ecclesiae et illius mutationes, ita omnis propheta, per ‘noctem’ intelligitur status ultimus Ecclesiae, per ‘mane’ status primus ejus, per ‘Seir e quo clamat custos’ significatur illuminatio gentium quae in tenebris; quod ‘Seir’ id sit, videatur n. 4240, et quod ²¹ ‘nox’ sit status ultimus Ecclesiae, n. 6000; ‘venit mane etiamque nox’ significat quod tametsi illuminatio illis qui e nova Ecclesia, usque nox illis qui in vetere. Simile per ‘mane’ significatur apud Davidem,

In vespera pernoctabit fletus, in mane cantus, Ps. 30:6 ²² [KJV 5]:

et apud Esaiam,

Circa tempus vesperae ecce terror, antequam mane, non est, 17:14.

[12] Quia ‘mane’ significat ²³ in sensu supremo Dominum, et inde amorem ab Ipso in Ipsum, ideo manna, quae erat panis caelestis depluebat quovis mane, Exod. 16:8, 12, 13, 21; quod Dominus sit panis qui descendit de caelo, ita manna, videatur Joh. 6:33, 35, 48, 50, et quod ‘panis’ sit amor caelestis, qui est amor a Domino in Dominum, n. 2165, 2177, 3464, 4217, 4735, 5405, 5915, 9545; et quia Dominus est oriens et mane, et quia omne amoris caelestis est ab Ipso, ideo quoque surrexit mane die sabbati, Marcus 16:9;

ac ideo quoque dies ante festum Paschatis vocabatur vespera, nam per festum Paschatis significabatur praesentia Domini ac liberatio fidelium a damnatione ab Illo, n. 7867, 9286, 9287-9292.

[13] Qui sensum internum Verbi novit, is scire potest quod ²⁴ involvit, quod Petrus ter negaverit Dominum antequam gallus bis cecinerit, Matth. 26:34, 74, 75; Marcus 14:30, 68, 72; Luc. 22:34, 60, 61; Joh. 18:27;

per Petrum enim repraesentabatur fides Ecclesiae, seu quod idem, ²⁵ Ecclesia quoad fidem; per tempus quando canebat gallus significabatur ultimus status Ecclesiae, quod tempus etiam gallinaceum vocabatur; ²⁶ per trinam negationem ²⁷ significabatur negatio Domini plenaria in fine Ecclesiae; quod Petrus repraesentaverit fidem Ecclesiae, ita ²⁸ Ecclesiam quoad fidem, videatur Praefatio ad Gen. xviii et ad xxii, tum n. 3750, 4738, et quod illa verba ad Petrum significaverint negationem Domini in Ecclesia cum finis ejus est, n. 6000, 6073 fin. , 10087; Dominus enim negatur cum non amplius aliqua fides est, et fides non est cum amplius non charitas ²⁹ ; quod ‘tria’ significent plenarium, n. 2788, 4495, 7715, 8347, 9198, 9488, 9489; inde est quod dictum sit quod ter abnegaturus esset; quod hoc factum sit in diluculo, quando mane venturum erat, constat apud Johannem 18:28, et quod gallinaceum et diluculum sit idem, patet apud Marcum, Vigilate, non enim scitis quando Dominus domus venturus est; vesperi, an in media nocte, an in gallinaceo, an mane, 13:35.

Ex his nunc constare potest quid per ‘mane’ significatur.

Poznámky pod čarou:

6000. ‘Et dixit Deus Israeli in visionibus noctis’: quod significet revelationem obscuram, constat ex significatione ‘dixit Deus in visionibus’ quod sit revelatio; fiebant enim revelationes vel per somnia, vel per visiones noctis, vel per visiones diei, vel per loquelam intra hominem, vel per loquelam extra illum ¹ ab angelis visis, etiam per loquelam extra ² ab angelis non visis; per haec in Verbo significantur revelationum variae species, et per ‘visionem noctis’ revelatio obscura; ‘nox’ enim significat obscurum, n. 1712, 2514, et obscurum in ³ sensu spirituali est quod verum non appareat; ‘nox’ etiam in Verbo significat falsum ex malo, nam qui ex malo in falso sunt, in obscuro noctis sunt; inde in nocte dicuntur ⁴ omnes qui in inferno; sunt quidem ibi in lumine, nam vident se mutuo, sed lumen illud est quasi lumen ex igne sicco carbonario, et vertitur in tenebras ac caliginem cum lux caelestis influit; inde est quod illi qui in inferno sunt, dicantur in nocte esse, et quod appellentur angeli noctis et tenebrarum, et vicissim illi qui in caelo sunt, ⁵ angeli diei et lucis.

[2] Quod ‘nox’ sit obscurum ⁶ , et quoque ⁷ falsum, ⁸ etiam constare potest ab his locis in Verbo:

apud Johannem,

Jesus dixit, Nonne duodecim horae diei? si quis ambulat in die, non offendit, ... si quis autem ambulat in nocte, offendit, quia lux non est in illo, 11:9, 10;

‘duodecim horae’ pro omnibus statibus veri; ‘ambulare in die’ pro vivere in vero;

[3] et ‘ambulare in nocte’ pro vivere in falso: apud eundem,

Me oportet operari opera Ipsius Qui misit Me, quousque dies est; venit nox quando nemo poterit operari, 9:4;

‘dies’ pro vero ex bono, et ‘nox’ pro falso ex malo; est primum tempus Ecclesiae quod per ‘diem’ intelligitur, tunc enim recipitur verum quia in bono sunt; et est ultimum tempus quod per ‘noctem’, tunc enim nihil veri recipitur quia non in bono sunt; cum enim homo non in bono est, hoc est, non in charitate erga proximum, tunc si vel verissima ei dicerentur, non recipit; nequaquam enim percipitur tunc quid verum, quia ⁹ lux veri cadit in talia quae corporis et mundi sunt, quibus unice student et quae unice amant et pro reali ¹⁰ existimant, ¹¹ non autem in talia quae caeli sunt, quia haec illis respective parvi aut nihili sunt; inde lux veri in caliginoso, sicut lux solis in nigro, absorbetur et suffocatur; hoc significatur per quod ‘venit nox quando nemo poterit operari’; tale etiam hodie tempus est:

[4] apud Matthaeum,

Tardante sponso dormitarunt omnes virgines, et obdormiverunt: media autem nocte clamor factus est, Ecce sponsus venit, 25:5-7;

‘media nox’ etiam pro ultimo tempore Ecclesiae veteris quando nihil fidei est quia nihil charitatis, et quoque pro primo tempore Ecclesiae novae:

apud Lucam,

Dico vobis, illa nocte erunt duo super lecto uno, unus acceptabitur, alter ¹² relinquetur, 17:34;

‘nox’ similiter ibi pro ultimo tempore Ecclesiae veteris, et primo novae:

[5] apud Matthaeum,

Dixit Jesus discipulis, Omnes vos scandalizabimini contra Me in nocte hac.... Et ad Petrum, In hac nocte, antequam gallus cantaverit, ter abnegaturus es Me, 26:31, 34;

quod Domino placuerit ut caperetur ¹³ noctu, significabat quod Divinum Verum illis esset in obscuro noctis, quodque falsum ex malo loco ejus: et ‘quod Petrus in illa nocte ter abnegaverit Dominum’ repraesentabat etiam ultimum tempus Ecclesiae quando verum fidei ¹⁴ quidem docetur, sed non creditur, quod tempus est nox, ¹⁵ quia Dominus tunc in cordibus hominum plane abnegatur; ¹⁶ ‘duodecim enim apostoli’ sicut ‘duodecim tribus Israelis’ repraesentaverunt omnia fidei, n. 577, 2089, 2129 fin. , 2130 fin. , 3272, 33354, 3488, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060; et ‘Petrus’ repraesentavit fidem Ecclesiae, videatur Praefatio ad Gen. 18; tum Praefatio ad 22, ut et 3750, 4738; inde est quod Dominus ad Petrum dixerit quod in illa nocte ter abnegaturus esset illum, et ad discipulos ‘omnes vos scandalizabimini contra Me in nocte hac’:

[6] apud Esaiam,

Ad me clamans e Seir, Custos quid de nocte? custos quid de nocte? dixit custos, Venit mane, etiamque nox, 21:11, 12; ¹⁷ ibi de Adventu Domini, qui est ‘mane’, qui Adventus fuit cum nullum amplius verum spirituale in terra esset, quod est ‘nox’:

[7] apud Zachariam, Erit dies unus, qui notus ¹⁸ Jehovae, non dies nec nox, quia circa tempus vesperae erit lux. Fiet, in die illo exibunt aquae vivae ex Hierosolyma; ... et Jehovah erit in Regem super totam terram; in die illo erit Jehovah unus, et nomen Ipsius unum, 14:7-9;

hic quoque de Domino, ut et de Ecclesia nova; ‘Jehovah qui in Regem, et Jehovah quod unus, et nomen Ipsius quod unum’ est Dominus quoad Divinum Humanum, quod unum ¹⁹ erit cum Ipso Divino quod vocatur Pater; ante Adventum Domini fuit Divinum Humanum Jehovah in caelis, nam per transitum per caelos sistebat Se ut Divinum Hominem coram pluribus in terra, et tunc Divinum Humanum non ita unum fuit cum Ipso Divino quod Pater vocatur; sicut cum Dominus illud in Se prorsus unum fecit: quod prius quasi distincta fuerint, patet a Gen. 19 ubi dicitur ‘quod Jehovah pluere fecerit super Sodomam et Amoram sulphur et ignem a cum Jehovah e caelo’, vers. 24; n. 2447; ‘dies quando non dies nec nox’ est cum natus Dominus, tunc enim ‘vespera’ erat, hoc est, finis repraesentativorum Ecclesiae; lux circa tempus ‘vesperae’ est Divinum Verum quod tunc appariturum:

[8] apud Esaiam,

Utique noctu vastata est Ar, Moabus excisus est, utique noctu vastata est Kir Moabi, 16:1 (KJV 15:1);

Moabus pro bono naturali ²⁰ , et in sensu opposito ²¹ pro bono adulterato, n. 2468, hic de vastatione ejus; vastationes dicuntur noctu fieri, quia tunc verum obscuratur et falsum intrat:

apud Jeremiam,

Urbs magna flendo flebit in nocte, et lacrima ei super gena ejus, Thren. 1:2;

ibi de desolatione veri, ‘nox’ pro falso:

[9] apud Davidem,

Non timebis tibi a pavore noctis, a telo quod volat interdiu, ... nec a morte quae vastat in meridie, Ps. 91:5, 6;

‘pavor noctis’ pro falsis mali quae ab inferno; ‘telum quod volat interdiu’ pro falso quod aperte docetur, per quod destruitur bonum; ‘mors quae vastat in meridie’ pro malo in quo aperte vivitur, per quod destruitur verum:

apud Johannem,

Portae Sanctae Hierosolymae non claudentur interdiu, nox enim non est ibi, Apoc. 21:25;

Nox non erit ibi, neque opus habent lucerna, et luce solis, quia Dominus Deus illustrat illos, Apoc. 22:5;

‘nox non erit ibi’ pro quod non falsum: apud Danielem,

Daniel dixit, Videns fui in visione mea cum nox esset.... Postea etiam videns fui in visionibus noctis, 7:2, 7;

‘visiones noctis’ etiam pro revelatione obscura; ibi enim agitur de quatuor bestiis et cornibus illorum, et de pluribus quae sunt revelationis obscurae; similiter equi varii coloris quos Zacharias vidit noctu, Zach. 1:8 ²² seq.

Poznámky pod čarou: