The Lord, in the simplest terms, is love itself expressed as wisdom itself. In philosophic terms, love is the Lord's substance and wisdom is His form. Of course, we feel the Lord's love and hear His wisdom in many different ways, depending on our state in life and how receptive we are. That's why the Lord has so many different names in the Bible, and is referred to in so many different ways.

474. (Vers. 5.) "Et Angelus Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in caelum," (Vers. 6.) "et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significat contestationem et testificationem Domini per Se Ipsum. Per "Angelum stantem super mari et terra" intelligitur Dominus (470); per "tollere manum in Caelum" significatur contestatio, haec, quod "tempus non erit amplius (vers. 6); per "jurare" significatur testificatio, haec, quod "in diebus vocis Septimi Angeli consummabitur mysterium Dei," (vers. 7); per "Viventem in saecula saeculorum," intelligitur Ipse Dominus, ut supra, (1:18; 4:9-10; 5:14; Daniel 4:31 (B.A. 34)); quod Dominus testificetur per Se Ipsum, videbitur mox. Ex his patet, quod per haec, "Et Angelus, Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in Caelum, et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significetur contestatio et testificatio Domini per Se Ipsum. Quod Jehovah juret, hoc est, testificetur per Se Ipsum, constat ex his locis:

"Per Me Juravi, exivit ex ore Meo Verbum quod non revocabitur," (Esaias 45:23);

"Per Me Juravi, quod in desolationem futura sit domus haec," (Jeremias 22:5);

"Juravit Jehovah per Animam Suam," (Jeremias 51:14; Amos 6:8);

"Juravit Jehovah per Sanctitatem Suam," (Amos 4:2); ¹

"Juravit Jehovah per Dextram Suam, et per Brachium roboris Sui," (Esaias 62:8);

"Ecce Ego Juravi per Nomen Meum magnum," (Jeremias 44:26).

Quod Jehovah, hoc est, Dominus "juraverit per Se Ipsum," significat quod Divinum Verum testetur, est enim Ipse Divinum Verum, et hoc testatur a se et per se.

(Praeter illa, quod "Jehovah juraverit," videatur Esaias 14:24; 54:9; Psalm. 89:4, 36 (B.A. 3, 35); Psalm. 95:11; Psalm. 110:4; Psalm. 132:11).

Quod dicatur quod "Jehovah juraverit," est quia Ecclesia apud filios Israelis instituta fuit Ecclesia repraesentativa, et inde repraesentata est conjunctio Domini cum Ecclesia per foedus, qualiter fit inter duos, qui pacta sua jurant; quare quia juramentum fuit foederis, dicitur quod "Jehovah juraverit;" per quod tamen non intelligitur quod juraverit, sed quod Divinum Verum id testetur. Quod juramentum fuerit foederis, patet ex his:

"Juravi tibi, et inii foedus ut esses Mihi," (Ezechiel 16:8);

"Ad recordandum foederis, Juramenti quod Juravit," (Luca 1:72-73).

(Psalm. 105:9; Jeremias 11:5; 32:22; Deuteronomius 1:34; ² 10:11; 11:9, 21; 26:3, 15; 31:20; 34:4).

Quia foedus erat repraesentativum conjunctionis Domini cum Ecclesia, et reciproce Ecclesiae cum Domino, ac juramentum erat foederis, ac jurandum erat ex vero in se, ita quoque per illud, ideo permissum fuit filiis Israelis jurare per Jehovam, et sic per Divinum Verum, (Exodus 20:7; Leviticus 19:12; Deuteronomius 6:13; 10:20; Esaias 48:1; 65:16; Jeremias 4:2; Sacharias 5:4); sed postquam repraesentativa Ecclesiae abrogata sunt, etiam juramenta foederis a Domino abrogata sunt, (Matthaeus 5:33-37; 23:16-22).

Poznámky pod čarou: