Bible

 

Amos 4

Studie

   

1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes ; quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.

2 Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus.

3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus.

4 Venite ad Bethel, et impie agite ; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem : et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras.

5 Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus.

6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris ; et non estis reversi ad me, dicit Dominus.

7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem : et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui ; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit.

8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ; et non redistis ad me, dicit Dominus.

9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine : multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca : et non redistis ad me, dicit Dominus.

10 Misi in vos mortem in via Ægypti ; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras : et non redistis ad me, dicit Dominus.

11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio : et non redistis ad me, dicit Dominus.

12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël : postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël.

13 Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ : Dominus Deus exercituum nomen ejus.

   

Komentář

 

Jehovah

  

The Lord, in the simplest terms, is love itself expressed as wisdom itself. In philosophic terms, love is the Lord's substance and wisdom is His form. Of course, we feel the Lord's love and hear His wisdom in many different ways, depending on our state in life and how receptive we are. That's why the Lord has so many different names in the Bible, and is referred to in so many different ways.

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Revelata # 474

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

474. (Vers. 5.) "Et Angelus Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in caelum," (Vers. 6.) "et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significat contestationem et testificationem Domini per Se Ipsum. Per "Angelum stantem super mari et terra" intelligitur Dominus (470); per "tollere manum in Caelum" significatur contestatio, haec, quod "tempus non erit amplius (vers. 6); per "jurare" significatur testificatio, haec, quod "in diebus vocis Septimi Angeli consummabitur mysterium Dei," (vers. 7); per "Viventem in saecula saeculorum," intelligitur Ipse Dominus, ut supra, (1:18; 4:9-10; 5:14; Daniel 4:31 (B.A. 34)); quod Dominus testificetur per Se Ipsum, videbitur mox. Ex his patet, quod per haec, "Et Angelus, Quem vidi stantem super mari et terra, sustulit manum Suam in Caelum, et juravit per Viventem in saecula saeculorum," significetur contestatio et testificatio Domini per Se Ipsum. Quod Jehovah juret, hoc est, testificetur per Se Ipsum, constat ex his locis:

"Per Me Juravi, exivit ex ore Meo Verbum quod non revocabitur," (Esaias 45:23);

"Per Me Juravi, quod in desolationem futura sit domus haec," (Jeremias 22:5);

"Juravit Jehovah per Animam Suam," (Jeremias 51:14; Amos 6:8);

"Juravit Jehovah per Sanctitatem Suam," (Amos 4:2); 1

"Juravit Jehovah per Dextram Suam, et per Brachium roboris Sui," (Esaias 62:8);

"Ecce Ego Juravi per Nomen Meum magnum," (Jeremias 44:26).

Quod Jehovah, hoc est, Dominus "juraverit per Se Ipsum," significat quod Divinum Verum testetur, est enim Ipse Divinum Verum, et hoc testatur a se et per se.

(Praeter illa, quod "Jehovah juraverit," videatur Esaias 14:24; 54:9; Psalm. 89:4, 36 (B.A. 3, 35); Psalm. 95:11; Psalm. 110:4; Psalm. 132:11).

Quod dicatur quod "Jehovah juraverit," est quia Ecclesia apud filios Israelis instituta fuit Ecclesia repraesentativa, et inde repraesentata est conjunctio Domini cum Ecclesia per foedus, qualiter fit inter duos, qui pacta sua jurant; quare quia juramentum fuit foederis, dicitur quod "Jehovah juraverit;" per quod tamen non intelligitur quod juraverit, sed quod Divinum Verum id testetur. Quod juramentum fuerit foederis, patet ex his:

"Juravi tibi, et inii foedus ut esses Mihi," (Ezechiel 16:8);

"Ad recordandum foederis, Juramenti quod Juravit," (Luca 1:72-73).

(Psalm. 105:9; Jeremias 11:5; 32:22; Deuteronomius 1:34; 2 10:11; 11:9, 21; 26:3, 15; 31:20; 34:4).

Quia foedus erat repraesentativum conjunctionis Domini cum Ecclesia, et reciproce Ecclesiae cum Domino, ac juramentum erat foederis, ac jurandum erat ex vero in se, ita quoque per illud, ideo permissum fuit filiis Israelis jurare per Jehovam, et sic per Divinum Verum, (Exodus 20:7; Leviticus 19:12; Deuteronomius 6:13; 10:20; Esaias 48:1; 65:16; Jeremias 4:2; Sacharias 5:4); sed postquam repraesentativa Ecclesiae abrogata sunt, etiam juramenta foederis a Domino abrogata sunt, (Matthaeus 5:33-37; 23:16-22).

Poznámky pod čarou:

1. 2 pro "1"

2. 34 pro "32"

  
/ 962