Bible

 

Amos 4

Studie

   

1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes ; quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.

2 Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus.

3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus.

4 Venite ad Bethel, et impie agite ; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem : et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras.

5 Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus.

6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris ; et non estis reversi ad me, dicit Dominus.

7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem : et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui ; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit.

8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ; et non redistis ad me, dicit Dominus.

9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine : multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca : et non redistis ad me, dicit Dominus.

10 Misi in vos mortem in via Ægypti ; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras : et non redistis ad me, dicit Dominus.

11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio : et non redistis ad me, dicit Dominus.

12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël : postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël.

13 Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ : Dominus Deus exercituum nomen ejus.

   

Bible

 

Hiob 24:4

Studie

       

4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2712

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2712. ‘Habitavit in deserto Paran’: quod significet vitam spiritualis hominis quoad bonum, constat ex significatione ‘habitare’ quod praedicetur de bono veri, seu de bono spirituali, hoc est, de bono spiritualis hominis; quod quale sit, describitur per id quod ‘habitaret in deserto Paran’, de quibus mox sequitur. Quod ‘habitare’ praedicetur de bono seu affectione veri, constat a pluribus locis Verbi ubi agitur de ‘urbibus’, per quas significantur vera, quod erunt absque ‘habitatore’, per quem significatur bonum, n. 2268, 1 2449, 2451; vera enim inhabitantur a bono; et sunt vera absque bono, sicut urbs in qua 2 non habitans, ut apud Zephaniam, Vastare feci plateas eorum, ut non transiens; desolatae sunt urbes eorum, ut non ullus habitans, 3:6:

apud Jeremiam,

[2] Jehovah deducens nos per desertum, ... non transiit in ea vir, et non habitavit homo ibi; ... posuerunt terram ejus in solitudinem, urbes ejus exustae, ut non habitans, 2:6, 15:

apud eundem,

Omnis urbs derelicta, et nemo habitans in eis, 4:29:

apud eundem,

In plateis Hierosolymae desolatis, et nullus homo, et nullus habitator, et nulla bestia, 33:10;

‘plateae’ pro veris, n. 2336, ‘nullus homo’ pro nullo bono caelesti, ‘nullus habitator’ pro nullo bono spirituali, ‘nulla bestia’ pro nullo bono naturali:

apud eundem,

Urbes Moabi in desolationem erunt, nullus habitans in eis, 48:9.

[3] Apud Prophetas in singulis expressionibus est 3 conjugium veri et boni, quare ubi ‘urbs desolata’ dicitur, etiam adjicitur quod ‘non habitans in ea’, ex causa quia ‘urbs’ significat vera, et ‘habitans’ bonum, alioquin superfluum foret dicere non habitans ubi dictum quod urbs desolata sit: similiter sunt voces constantes, quae significant illa quae sunt boni caelestis, quae boni spiritualis, tum quae veri, ut apud Esaiam,

Semen tuum gentes possidebit, et urbes desolatas habitabunt, 54:3;

ubi ‘possidere’ praedicatur de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud eundem,

Possidebunt eam electi Mei, et servi Mei habitabunt ibi, 54:3;

[4] similiter:

apud Davidem,

Deus salvabit Zionem, et aedificabit civitates Jehudae, et habitabunt ibi et possidebunt eam, et semen servorum ejus hereditabunt eam, et amantes nomen Ipsius habitabunt in ea, Ps. 69:36, 37 [A 5:3 5, 36];

‘habitare et simul possidere’ praedicatur 4 de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud Esaiam,

Dicens Hierosolymae, Habitaberis, et civitatibus Jehudae, Aedificabimini, 44:26;

ubi ‘habitare’ praedicatur de bono spiritualis Ecclesiae, quae est ‘Hierosolyma’: in tantum voces in Verbo praedicantur de suis bonis et suis veris, ut solum ex notitia praedicationis talium vocum sciri possit, de qua re in genere agitur.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript has ubi.

3. The Manuscript has est after Prophetas.

4. The Manuscript inserts tum haereditare.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.