Bible

 

Εξοδος πλήθους 15

Studie

   

1 Τοτε εψαλεν ο Μωυσης και οι υιοι Ισραηλ την ωδην ταυτην προς τον Κυριον, και ειπον λεγοντες, Ας ψαλλω προς τον Κυριον· διοτι εδοξασθη ενδοξως· τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν.

2 Ο Κυριος ειναι η δυναμις μου και το ασμα μου, και εσταθη η σωτηρια μου· αυτος ειναι Θεος μου και θελω δοξασει αυτον· Θεος του πατρος μου, και θελω υψωσει αυτον.

3 Ο Κυριος ειναι δυνατος πολεμιστης· Κυριος το ονομα αυτου.

4 Του Φαραω τας αμαξας και το στρατευμα αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν· και εκλεκτοι πολεμαρχοι αυτου κατεποντισθησαν εν τη Ερυθρα θαλασση.

5 Αι αβυσσοι εσκεπασαν αυτους· ως πετρα κατεβυθισθησαν εις τα βαθη.

6 Η δεξια σου, Κυριε, εδοξασθη εις δυναμιν· η δεξια σου, Κυριε, συνετριψε τον εχθρον.

7 Και με το μεγεθος της υπεροχης σου εξωλοθρευσας τους υπεναντιους σου· εξαπεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην.

8 Και με την πνοην του θυμου σου τα υδατα επεσωρευθησαν ομου· τα κυματα εσταθησαν ως σωρος, αι αβυσσοι επηξαν εν τω μεσω της θαλασσης.

9 Ο εχθρος ειπε, Θελω καταδιωξει, θελω καταφθασει, θελω διαμοιρασθη τα λαφυρα· η ψυχη μου θελει χορτασθη επ' αυτους· θελω συρει την μαχαιραν μου, η χειρ μου θελει αφανισει αυτους.

10 Εφυσησας με τον ανεμον σου και η θαλασσα εσκεπασεν αυτους· κατεβυθισθησαν ως μολυβδος εις τα φοβερα υδατα.

11 Τις ομοιος σου Κυριε, μεταξυ των θεων; Τις ομοιος σου, ενδοξος εις αγιοτητα, θαυμαστος εις υμνους, ενεργων τεραστια;

12 Εξετεινας την δεξιαν σου, και η γη κατεπιεν αυτους.

13 Με το ελεος σου ωδηγησας τον λαον τουτον, τον οποιον ελυτρωσας· ωδηγησας αυτον με την δυναμιν σου προς την κατοικιαν της αγιοτητος σου.

14 Οι λαοι θελουσιν ακουσει και φριξει· πονοι θελουσι κατακυριευσει τους κατοικους της Παλαιστινης.

15 Τοτε θελουσιν εκπλαγη οι ηγεμονες Εδωμ· τρομος θελει καταλαβει τους αρχοντας του Μωαβ· παντες οι κατοικοι της Χανααν θελουσιν αναλυθη.

16 Φοβος και τρομος θελει επιπεσει επ' αυτους· απο του μεγεθους του βραχιονος σου θελουσιν απολιθωθη, εωσου περαση ο λαος σου, Κυριε, εωσου περαση ο λαος ουτος, τον οποιον απεκτησας.

17 Θελεις εισαγαγει αυτους και φυτευσει αυτους εις το ορος της κληρονομιας σου, τον τοπον, Κυριε, τον οποιον ητοιμασας δια κατοικιαν σου, το αγιαστηριον, Κυριε, το οποιον αι χειρες σου εστησαν.

18 Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τους αιωνας των αιωνων.

19 Διοτι εισηλθον οι ιπποι του Φαραω εις την θαλασσαν μετα των αμαξων αυτου και μετα των ιππεων αυτου, και ο Κυριος εστρεψεν επ' αυτους τα υδατα της θαλασσης· οι δε υιοι Ισραηλ επερασαν δια ξηρας εν τω μεσω της θαλασσης.

20 Μαριαμ δε η προφητις, η αδελφη του Ααρων ελαβε το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και πασαι αι γυναικες εξηλθον κατοπιν αυτης μετα τυμπανων και χορων.

21 Και η Μαριαμ ανταπεκρινετο προς αυτους, λεγουσα, Ψαλλετε εις τον Κυριον· διοτι εδοξασθη ενδοξως· τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις θαλασσαν.

22 Τοτε εσηκωσεν ο Μωυσης τους Ισραηλιτας απο της Ερυθρας θαλασσης, και εξηλθον εις την ερημον Σουρ· και περιεπατουν τρεις ημερας εν τη ερημω και δεν ευρισκον υδωρ.

23 Και εκειθεν ηλθον εις Μερραν· δεν ηδυναντο ομως να πιωσιν εκ των υδατων της Μερρας, διοτι ησαν πικρα· δια τουτο και επωνομασθη Μερρα.

24 Και εγογγυζεν ο λαος κατα του Μωυσεως, λεγων, Τι θελομεν πιει;

25 Ο δε Μωυσης εβοησε προς τον Κυριον· και εδειξεν εις αυτον ο Κυριος ξυλον, το οποιον οτε ερριψεν εις τα υδατα, τα υδατα εγλυκανθησαν. Εκει εδωκεν εις αυτους παραγγελιαν και διαταγμα, και εκει εδοκιμασεν αυτους·

26 και ειπεν, Εαν ακουσης επιμελως την φωνην Κυριου του Θεου σου και πραττης το αρεστον εις τους οφθαλμους αυτου και δωσης ακροασιν εις τας εντολας αυτου και φυλαξης παντα τα προσταγματα αυτου, δεν θελω φερει επι σε ουδεμιαν εκ των νοσων, τας οποιας εφερα κατα των Αιγυπτιων· διοτι εγω ειμαι ο Κυριος ο θεραπευων σε.

27 Επειτα ηλθον εις Αιλειμ, οπου ησαν δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα δενδρα φοινικων· και εκει εστρατοπεδευσαν πλησιον των υδατων.

   

Bible

 

Ησάιας 55:3

Studie

       

3 Κλινατε το ωτιον σας και ελθετε προς εμε· ακουσατε και η ψυχη σας θελει ζησει· και θελω καμει προς εσας αιωνιον διαθηκην, τα ελεη του Δαβιδ τα πιστα.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8311

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8311. 'The peoples heard' means all everywhere who were ruled by falsity arising from evil. This is clear from the meaning of 'the peoples' as those governed by truths springing from good, and in the contrary sense as those ruled by falsities arising from evil, dealt with in 1259, 1260, 3295, 3581, 4619. The expression 'falsities arising from evil' is used in order to distinguish such people from those who are subject to falsities and yet are governed by good. Those who are subject to falsities yet at the same time are governed by good include, within the Church, those who are subject to heretical ideas but lead a good life, and outside the Church all who are governed by good. Falsities with these people are not damning, unless they are the kind of falsities that are opposed to good and destructive of an actual life of good. Falsities however which are not opposed to good are, it is true, essentially falsities; but so far as goodness of life is concerned, when they are not opposed to it, they virtually shed the character of falsity. Their application to good causes them to do so; for such falsities can be applied to good or they can be applied to evil. If applied to good they become mild, but if applied to evil they become harsh; for falsities can be applied to good, just as much as truths can be to evil. All truths without exception are falsified when they are applied to evil. Take as an example the idea that faith alone saves. Essentially this is a falsity, in particular among evil people who rule out the good of charity because, they say, it contributes nothing whatever to salvation. But this falsity is mellowed among those who lead a life of good since they apply it to good, saying that faith alone saves, but that it is not faith unless it exists together with its fruit, consequently unless it exists where good does so. It is like this with all other falsities.

[2] The statements immediately following in these verses refer to all those who were steeped in falsities arising from evil, and in evil resulting from falsities, and who were cast into hell when the Lord came into the world. There are very many kinds of evil and therefore also of falsity; for every kind of evil has its own falsity attached to it. Falsity is a product of evil and exists as the outward form of it, in exactly the same way as a person's understanding is the outward form of his will. For the will brings itself to light through the understanding, giving shape and form to itself there; it presents itself by means of mental pictures, those mental pictures by means of ideas, and these ideas by means of spoken words. These matters have been stated in order that people may know that very many kinds of evil and therefore of falsity exist. First they have been described by 'the Egyptians'. Now, that is, in the verses at this point, they are described by 'the inhabitants of Philistia', 'the chiefs of Edom', 'the powerful ones of Moab', and 'the inhabitants of Canaan', of whom it says that dismay and terror seized them because of what they heard. That is, they heard that those who upheld faith separated from charity and led a life of evil, those meant by 'the Egyptians', had been cast into hell, and that they likewise were to be thrown into hell, in order that those governed by truth and good might pass over in safety and unharmed and be led through to heaven. This last event is meant by these words contained in verses 16 and 17 following,

Alarm and dread fell on them; by the greatness of Your arm they are cut away like a stone, till Your people pass over, O Jehovah, till this people pass over [whom] You have possessed. You will bring them in and plant them on the mountain of Your inheritance, the place for You to dwell.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.