9223. De eerstelingen van uw koren en de eerstelingen van uw wijn, zult gij niet vertragen; dat dit betekent dat omdat alle goedheden en waarheden uit de Heer zijn, die aan Hem moeten worden toegekend en niet aan zichzelf, dit staat vast uit de betekenis van de eerstelingen, dus die dingen die op de eerste plaats zullen zijn en dus de belangrijkste van alle zijn, waarover hierna; uit de betekenis van het koren, te weten het goede van het ware van het geloof, nrs. 5295, 5410, 5959; en uit de betekenis van de wijn, namelijk het ware van het goede, nrs. 1798, 6377; en uit de betekenis van niet vertragen, wanneer over het goede en het ware van het geloof wordt gehandeld, dus toekennen vanuit de aandoening, want dat wat niet traag maar haastig plaatsvindt, komt voort uit de aandoening van de liefde, nrs. 7695, 7866; dat het is toekennen aan de Heer, komt omdat de eerstelingen, zoals eveneens de eerstgeboorten, aan Jehovah werden gegeven en door Jehovah aan Aharon en diens zaad; en onder Jehovah wordt in het Woord de Heer verstaan, nrs. 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303, 6945, 6956, 8274, 8864; en daarom wordt, aangezien de eerstelingen van het koren en van de wijn de goedheden en de waarheden van het geloof zijn, verstaan, dat die dingen aan de Heer moeten worden toegekend, omdat zij uit Hem zijn.

Dat alles van het denken en van het willen bij de mens invloeit, zie de nrs. 2886-2888, 3142, 3147, 4151, 4249, 5119, 5147, 5150, 5259, 5482, 5649, 5779, 5854, 5893, 6027, 6982, 6985, 6996, 7004, 7055, 7056, 7058, 7270, 7343, 8321, 8685, 8701, 8717, 8728, 8823, 8864, 9110, 9111; en hetzelfde uit ondervinding, nrs. 6053-6058, 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-6626.

De eerstelingen die aan de Heer moesten worden geofferd, waren de eerstelingen van de oogst en de eerstelingen van de wijnoogst en verder de eerstelingen van het scheren en ook de eerstelingen van de vrucht.

De eerstelingen van de oogst waren de geroosterde en de groene aren en verder een schoof die gewiegeld moest worden en daarna de dingen van de dorsvloer, die koeken waren; de eerstelingen van de wijnoogst echter waren de eerstelingen van de wijn, de most en de olie en behalve die waren er de eerstelingen van het scheren van het kleinvee en eveneens de eerstelingen van de vrucht; deze werden geofferd in een korf.

Bovendien werden ook alle eerstgeboorten aan de Heer geofferd en met deze werden de eerstgeborenen van de mensen verlost, verder eveneens de eerstgeboorten van de beesten, die niet als slachtoffers werden geofferd, zoals die van de ezels, de muildieren, de paarden en eendere dieren.

De eerstelingen en de eerstgeboorten werden aan Jehovah geofferd en door Jehovah gegeven aan Aharon en diens zaad, omdat Aharon en zijn zonen, die het ambt van hogepriester vervulden, de Heer uitbeeldden.

Onder de eerstelingen van het koren en van de wijn in dit vers worden alle eerstelingen van de oogst en van de wijnoogst verstaan, waarover nu hiervoor is gehandeld; want in de oorspronkelijke taal wordt gezegd de volheid van het koren en de traan van de wijn; de volheid is de rijpe en eveneens de verzamelde oogst en de tranen zijn de dingen die men laat druppelen.

Wat de eerstelingen in het bijzonder uitbeeldden – want alle inzettingen en rituelen die aan de zonen Israëls waren bevolen door de Heer, beeldden de innerlijke dingen van de Kerk uit - dit kan vaststaan uit de afzonderlijke dingen, waarvan de eerstelingen werden gegeven, in de innerlijke zin beschouwd; dat het koren het goede van het geloof is en de wijn het ware van het geloof, zie in de eerder aangehaalde plaatsen.

Dat de eerstelingen aan Jehovah zouden worden gegeven, betekende dat het het eerste van de Kerk zou zijn om alle goedheden en waarheden van het geloof aan de Heer toe te kennen en niets aan zichzelf.

Toekennen aan de Heer is weten, erkennen en geloven dat die dingen uit de Heer zijn en niets ervan uit zichzelf, want zoals eerder is getoond, alles van het geloof is uit de Heer.

Dat de eerstelingen dit betekenen, komt omdat de eerstelingen offeranden en gaven waren, die de dankzeggingen waren voor de opbrengst en de erkenning van de zegeningen uit Jehovah, dat wil zeggen, uit de Heer, dus de erkenning dat alle dingen uit Hem zijn; in de innerlijke zin de erkenning van de goedheden en waarheden van het geloof, die worden aangeduid met de oogst, het koren, de olie, de most, de wijn, de wol en de vruchten, waarvan de eerstelingen werden gegeven; zie over de eerstelingen (Exodus 23:19; 34:26; Leviticus 23:10,11,20; Numeri 15:19-21; 18:12,13; Deuteronomium 18:4; 26:1-11); het eendere wordt aangeduid met de eerstelingen bij (Ezechiël 20:40; Micha 7:1,2).

7056. En hij ontmoette hem in de berg Gods; dat dit de verbinding betekent in het goede van de liefde daar, staat vast uit de betekenis van ontmoeten en tegemoetkomen, namelijk de verbinding, nr. 7054; en uit de betekenis van de berg Gods, namelijk het goede van de Goddelijke Liefde, nr. 6829.

Hiermee is het als volgt gesteld: de verbinding van het ware dat rechtstreeks van het Goddelijk Ware voortgaat met het ware dat indirect voortgaat, kan er niet zijn dan in het goede, want het goede is de aardbodem zelf; de ware dingen zijn de zaden die niet ergens anders dan in het goede zoals in hun aardbodem groeien; het goede is ook de ziel zelf van het ware; daaruit ontstaat het ware om het ware te zijn en daaruit leeft het.

Het ware dat rechtstreeks van het Goddelijke voortgaat, wordt het ware genoemd, maar in zich is dit het goede, omdat het van het Goddelijk Goede voortgaat, maar het is een goede waarmee al het Goddelijk Ware verenigd is; het wordt het ware genoemd omdat het in de hemel als licht verschijnt, maar het is een zodanig licht als het licht in de lente waarmee warmte is verenigd die alle dingen op aarde levend maakt.

Hieruit kan eveneens vaststaan, dat de verbinding, van het ware dat rechtstreeks van het Goddelijk voortgaande is, met het ware dat indirect voortgaat, alleen kan bestaan in het goede, dus alleen indien de mens door het ware wordt aangedaan ter wille van het ware, vooral ter wille van het goede, dus ter wille van het leven; dan immers is de mens in het goede.

Hoe het met die verbinding is gesteld, kan men verder nog hieruit weten: het Goddelijk voortgaande gaat rechtstreeks in de wil van de mens binnen; dit is zijn weg; maar het ware dat indirect van het Goddelijke voortgaat, gaat het verstand van de mens binnen, daarom kan er geen verbinding plaatsvinden tenzij de wil en het verstand als één optreden, namelijk tenzij de wil het goede wil en het verstand dat bevestigt door het ware; wanneer er dus zo verbinding is, dan verschijnt de Heer als aanwezig.

Zijn aanwezigheid wordt ook doorvat; maar wanneer er geen verbinding is, dan is de Heer als het ware afwezig; maar Zijn afwezigheid wordt niet doorvat, indien men niet uit enige doorvatting weet wat Zijn aanwezigheid is.