1955. Dat de woorden ‘want zij zei: heb ik ook hier die nagezien die mij ziet’ de invloeiing en het leven van de uiterlijke mens betekenen zonder de bemiddeling van het redelijke, blijkt uit de betekenis van ‘het zien de ziende na’; de ziende nazien is uit het innerlijke of het hogere; wat binnen of boven is in de innerlijke zin, wordt in de zin van de letter door ‘na’ uitgedrukt, wanneer dit verschijnt in hetgeen buiten of beneden is. Het is Hagar die hier spreekt, door wie, zoals eerder is aangetoond, het leven van de wetenschappen wordt aangeduid, dat tot de uiterlijke mens behoort. Daar uit dit leven het eerste redelijke is ontstaan, zag de Heer de oorzaak, waarom het zo geschiedde, uit Zijn innerlijke mens in de uiterlijke mens, en dit zonder de bemiddeling van het redelijke. Dat dit verborgenheden bevat, kan eenieder zien, alleen al hieruit, dat niemand kan weten wat het is ‘zien na hem die mij ziet’ tenzij uit de innerlijke zin, waarin ook zulke verborgenheden zijn, dat zij niet begrijpelijk kunnen worden uitgelegd dan alleen door voorstellingen zoals de engelen hebben, en die niet in woorden vallen, maar alleen in de zin van de woorden, en wel onttrokken aan de stoffelijke voorstellingen, waaruit de voorstellingen van de zin van de woorden bestaan. Over deze dingen, die de mens zo duister toeschijnen, hebben de engelen zulke heldere en scherp onderscheiden, met zoveel uitbeeldingen verrijkte voorstellingen, dat als er een boek over geschreven zou worden, er ook maar het geringste in zou staan.

1927. Dat de woorden ‘aan een waterfontein in de woestijn’ het natuurlijk ware betekenen, dat nog geen leven verkregen heeft, blijkt uit de betekenis van de waterfontein, wat het ware is, wat nog weinig levends heeft, evenzo als dit door het volgende in de innerlijke zin bij Lukas wordt aangeduid, waar van de Heer sprake is:

‘De knaap wies op, en werd gesterkt in de geest; hij was nochtans in de woestijnen, tot de dag van Zijn verschijning aan Israël’, (Lukas 1:80). Dat de waterfontein en de woestijn dit betekenen, kan met zeer vele plaatsen uit het Woord bevestigd worden, maar daar in hetgeen volgt herhaalde malen melding wordt gemaakt van fonteinen en ook van de woestijn, ook in een dergelijke betekenis, zal het op betreffende plaats, door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, bevestigd worden. Wat het wil zeggen, dat het ware nog geen leven had gekregen, zal blijken uit hetgeen nu hierna gezegd zal worden.