10647.Opdat gij niet misschien een verbond maakt met de bewoner van dat land; dat dit betekent zo de verbinding met het boze van ieder godsdienstige, staat vast uit de betekenis van het verbond, namelijk de verbinding, waarover de nrs. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778; dus is een verbond maken verbonden worden; en uit de betekenis van de bewoner van het land, namelijk het godsdienstige waarin het boze is, nr. 10640; of men zegt het godsdienstige waarin het boze is, dan wel het boze van het godsdienstige, het is hetzelfde.

Dat nu opnieuw wordt gezegd dat er geen verbond moet worden gemaakt met de bewoner van het land, is ter wille van de reeks in de innerlijke zin.

665. Dat een verbond oprichten betekent, dat hij wedergeboren zal worden, kan duidelijk hieruit blijken, dat er geen ander verbond tussen de Heer en de mens kan bestaan dan de verbinding door liefde en geloof; zo betekent dus het verbond de verbinding, want het is het hemels huwelijk, dat het wezenlijkste verbond is. Het hemelse huwelijk of de verbinding bestaat alleen bij hen, die wedergeboren worden; daarom wordt de wedergeboorte zelf in de ruimste zin door het verbond aangeduid. De Heer gaat een verbond met de mens aan, wanneer Hij hem doet wedergeboren worden; vandaar beeldde het verbond met de Ouden niets anders uit. Uit de zin van de letter valt niets anders te begrijpen, dan dat het met Abraham, Izaäk en Jakob en zo vaak met hun nakomelingen gesloten verbond, hen persoonlijk betreft, maar zij waren van dien aard, dat zij niet wedergeboren konden worden, want zij stelden de godsdienst alleen in uiterlijke dingen en hielden de uiterlijke dingen voor heilig, zonder dat daaraan de innerlijke waren verbonden, waarom de met hen gesloten verbonden uitsluitend uitbeeldingen van wedergeboorten waren, zoals alle gebruiken en zoals Abraham, Izaäk en Jakob zelf, die de dingen uitbeeldden, welke tot de liefde en het geloof behoren; op dezelfde manier konden de hogepriesters en priesters, van welke aard zij ook mochten zijn, zelfs de misdadige, het hemelse en allerheiligste priesterschap uitbeelden.

Bij de uitbeeldingen wordt niets op de persoon betrokken, maar alles op de zaak, die uitgebeeld wordt; zo beeldden alle koningen van Israël en Juda, ook de slechtste, het rijk van de Heer uit, ja, zelfs ook Farao, die Jozef in het land van Egypte verhoogde. Uit dit en nog veel anders meer, waarover door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, in hetgeen volgt, kan blijken dat de zo vaak met de zonen van Jakob gesloten verbonden uitsluitend rituelen waren, die uitbeeldden.