¹ Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes ; quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.

² Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus.

³ Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus.

⁴ Venite ad Bethel, et impie agite ; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem : et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras.

⁵ Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus.

⁶ Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris ; et non estis reversi ad me, dicit Dominus.

⁷ Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem : et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui ; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit.

⁸ Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ; et non redistis ad me, dicit Dominus.

⁹ Percussi vos in vento urente, et in aurugine : multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca : et non redistis ad me, dicit Dominus.

¹⁰ Misi in vos mortem in via Ægypti ; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras : et non redistis ad me, dicit Dominus.

¹¹ Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio : et non redistis ad me, dicit Dominus.

¹² Quapropter hæc faciam tibi, Israël : postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël.

¹³ Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ : Dominus Deus exercituum nomen ejus.

¹ Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora : qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.

² Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.

³ Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ.

⁴ Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.

⁵ Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum : vigilantes ad prædam, præparant panem liberis.

⁶ Agrum non suum demetunt, et vineam ejus, quem vi oppresserint, vindemiant.

⁷ Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore :

⁸ quos imbres montium rigant, et non habentes velamen, amplexantur lapides.

⁹ Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.

¹⁰ Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.

¹¹ Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.

¹² De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit : et Deus inultum abire non patitur.

¹³ Ipsi fuerunt rebelles lumini : nescierunt vias ejus, nec reversi sunt per semitas ejus.

¹⁴ Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem : per noctem vero erit quasi fur.

¹⁵ Oculus adulteri observat caliginem, dicens : Non me videbit Oculus : et operiet vultum suum.

¹⁶ Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.

¹⁷ Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis : et sic in tenebris quasi in luce ambulant.

¹⁸ Levis est super faciem aquæ : maledicta sit pars ejus in terra, nec ambulet per viam vinearum.

¹⁹ Ad nimium calorem transeat ab aquis nivium, et usque ad inferos peccatum illius.

²⁰ Obliviscatur ejus misericordia, dulcedo illius vermes : non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.

²¹ Pavit enim sterilem quæ non parit, et viduæ bene non fecit.

²² Detraxit fortes in fortitudine sua, et cum steterit, non credet vitæ suæ.

²³ Dedit ei Deus locum pœnitentiæ, et ille abutitur eo in superbiam : oculi autem ejus sunt in viis illius.

²⁴ Elevati sunt ad modicum, et non subsistent : et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.

²⁵ Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea ?

⁴ Et universus Israël audivit hujuscemodi famam : Percussit Saul stationem Philisthinorum : et erexit se Israël adversus Philisthiim. Clamavit ergo populus post Saul in Galgala.