9093. ‘Et divident argentum ejus’: quod significet quod verum ejus dissipetur, constat ex significatione ‘dividere’ quod sit exterminare et dissipare, de qua n. 6360, 6361, et ex significatione ‘argenti’ quod sit verum, de qua n. 1551, 2048, 5658, 6112, 6914, 6917, 7999. ¹ Quod ‘dividere’ sit dissipare, est quia quae consociata sunt, si dividuntur, etiam disperguntur; sicut qui dividit animum seu mentem suam, is destruit illam; mens enim hominis consociata est a binis, una pars ejus vocatur intellectus, altera vocatur voluntas; qui dividit binas illas partes, is dispergit illa quae unius partis sunt, nam una vivet ² ex altera, inde perit etiam altera ³ ; similiter qui dividit verum a bono, seu quod idem, fidem a charitate; qui hoc facit perdit utrumque; verbo, omnia quae unum erunt, si dividuntur, pereunt.

[2] Haec divisio intelligitur per Domini verba apud Lucam, Nullus servire potest duobus ⁴ dominis; aut unum odio habebit et alterum amabit, aut unum praeferet et ⁵ alterum contemnet; non potestis Deo servire et mammonae, 16:13;

hoc est, per fidem servire Domino, et per amorem mundo, ita agnoscere verum, et facere malum; qui hoc facit, mentem habet divisam, inde ejus destructio. Ex his patet unde ⁶ est quod ‘dividere’ ⁷ sit dissipari; quod etiam constat ⁸ apud Matthaeum,

Veniet Dominus servi hujus in die quo non exspectat, et in hora qua non novit, et dividet eum, et partem ejus cum hypocritis ponet, 24:[50, ] 51; ‘dividere’ ibi est ⁹ separare et removere a bonis et veris ¹⁰ , n. 4424, ita ¹¹ dissipare:

[3] apud Moschen, Maledicta ira illorum, quia vehemens, et excandescentia illorum quia dura; dividam illos in Jacobo, et dispergam illos in Israele, Gen. 49:7;

haec in prophetico Israelis de ‘Schimeone’ et ‘Levi’; ¹² per ‘Schimeonem’ et ‘Levin’ ibi repraesentantur illi qui in fide separata a charitate sunt, n. 6352, per ‘Jacobum’ et ‘Israelem’ Ecclesia externa et interna, et quoque externus et internus homo, n. 4286, 4598, 5973, 6360, 6361; ‘dividere illos in Jacobo’ est exterminare illos ab Ecclesia externa, et ‘dispergere in Israele’ est ab Ecclesia interna, ita dissipare bona et vera Ecclesiae apud illos.

[4] Quod ‘dividere’ id ¹³ sit, etiam patet a verbis scriptis in pariete cum rex Babelis ¹⁴ Belschazar una cum magnatibus, uxoribus, et paelicibus, bibebat vinum ex vasis auri et argenti Templi Hierosolymitani; scriptum fuit, Numeratus, numeratus, appensus, et divisus, Dan. 5:2-4, 25, 28 ¹⁵ ;

ubi ‘divisus’ est separatus a regno; ibi quomodo omnia eo tempore fuerunt repraesentativa, patet; describitur ibi profanatio boni et veri, quae per ‘Babelem’ significatur; quod ‘Babel’ sit profanatio ¹⁶ , videatur n. 1182, 1283, 1295, 1304-1308, 1321, 1322, 1326; ‘vasa auri et argenti’ sunt bona amoris et vera fidei ¹⁷ a Domino, n. 1551, 1552, 5658, 6914, 6917; profanatio significatur per ‘bibere ex illis, et tunc laudare deos auri, argenti, aeris, ferri, ligni, et lapidis’, ut legitur ibi versu 4, quae sunt mala et falsa in serie, n. 4402 fin. , ¹⁸ 4544, 7873, 8941, per ‘Templum Hierosolymitanum’ unde vasa, in supremo sensu significatur Dominus, in sensu repraesentativo Ipsius regnum et Ecclesia, n. 3720, ‘regnum ¹⁹ Belschazaris divisum’ significabat dissipationem boni et veri, et quod ‘ipse ea nocte occisus esset’ significabat privationem vitae veri et boni, ita damnationem ²⁰ ; ‘dividi’ enim est dissipari, ²¹ ‘rex’ est verum boni, n. 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148; simile significat ²² ‘regnum’, n. 1672, 2547, 4691; ‘occidi’ est privari vita veri et boni ²³ , n. 3607, 6767, 8902, et ‘nox in qua occisus’ est status mali et falsi, n. 2353, 7776, 7851, 7870, 7947; inde patet quod omnia ibi repraesentativa fuerint. '

[5] Legitur apud Davidem,

Diviserunt vestes meas sibi, et super vestimentum meum jecerunt sortem, Ps. 22:19 [KJV Ps. 22:18]:

et apud Matthaeum, Diviserunt vestes [Domini], jacientes sortem, ut impleretur quod dictum est per prophetam, 27:35:

tum ²⁴ apud Johannem, Milites acceperunt vestimenta, et fecerunt quattuor partes; et tunicam; erat tunica inconsuta, desuper texta per totum; dixerunt de illa, Ne dividamus illam, sed sortiamur de illa, cujus sit; ut scriptura impleretur, 19:23, 24;

qui haec legit et nihil de sensu interno Verbi novit, non scit quod aliquid arcani in his lateat, cum tamen in singulis est arcanum Divinum; arcanum erat quod Divina Vera dissipata fuerunt a Judaeis, nam Dominus erat ‘Divinum Verum’, inde Ipse vocatur Verbum, Joh. 1:1 seq. ; Verbum est Divinum Verum; vestes Ipsius repraesentabant vera in externa forma, et tunica in interna; divisio vestium ²⁵ repraesentabat dissipationem verorum fidei ²⁶ a Judaeis; quod ‘vestes’ sint vera in externa forma, videatur n. 2576, 5248, 5954, 6918, et quod ‘tunica’ sit verum in interna forma, n. 4677; vera in externa forma sunt qualia sunt Verbi in sensu litterali, at vera in interna forma sunt qualia sunt Verbi in sensu spirituali; ‘divisio vestium in quattuor partes’ significabat dissipationem totalem, similiter ac divisio apud Sachariam 14:4, et alibi; pariter ²⁷ divisio in duas partes, ut legitur de velo Templi, Matth. 27:51; Marcus 15:38;

discissio petrarum etiam tunc, Matth. 27:51, ²⁸ repraesentabat dissipationem omnium fidei, ‘petra’ enim est Dominus quoad fidem, ac inde est fides a Domino, [n. 8581. ]

脚注:

1326. ‘Propterea vocavit nomen ejus Babel’: quod significet talem cultum, nempe qualis cultus significatur per ‘Babel’, constat ab illis quae hactenus dicta sunt, nempe cultus in quo interius est amor sui, proinde omne quod spurcum et profanum; amor sui non aliud est quam proprium, quod quam spurcum et profanum sit, constare potest ab illis quae de proprio ostensa sunt prius n. 210, 215; ex ¹ philautia, hoc est, amore sui seu proprio profluunt omnia mala, sicut odia, vindictae, crudelitates, adulteria, doli, hypocrises, impietas; quare cum amor sui seu proprium inest cultui, talia mala ei insunt, sed secundum differentiam et gradum quanti et qualis quod ex amore isto; inde omnis profanatio cultus: sed ita se res habet: quantum ex amore sui seu proprio se infert cultui, tantum recedit cultus internus seu tantum fit nullus cultus internus; cultus internus consistit in affectione boni et agnitione veri, at quantum amoris sui seu quantum proprii incedit seu intrat, tantum affectio boni et agnitio veri recedit seu exit; sanctum nusquam potest esse cum profano, sicut non caelum cum inferno, sed discedere unum ab altero debet; talis est status et ordo in regno Domini; haec causa est quod apud tales quorum cultus ‘Babel’ vocatur, non detur cultus internus, sed est quoddam mortuum et quidem cadaverosum interius quod colitur; inde qualis est cultus eorum externus in quo tale, patet;

[2] quod talis cultus sit Babel, constat passim ex Verbo ubi describitur Babel, ut apud Danielem, ubi ‘statua, quam vidit Nebuchadnezzar rex Babelis in somnio, cujus caput aurum, pectus et brachia argentum, venter et femora aes, crura ferrum, pedes partim ferrum partim argilla’ significat quod ex vero cultu demum talis cultus qualis vocatur Babel factus, quare etiam e petra excisus lapis contrivit ferrum, aes, argillam, argentum et aurum, Dan. 2:31, 32, [33], 44, 45: Statua auri, quam erexit Nebuchadnezzar rex Babelis, quam adorarent, nec aliud erat, Dan 3:1 ad fin: similiter quod rex Babelis cum magnatibus, ex vasis auri quae erant ex templo Hierosolymae, biberent vinum, et laudarent deos auri, argenti, aeris, ferri et lapidis, et ideo scriptura in pariete, Dan. 5:1 ad fin: tum quod Darius Medus mandaverit ut adoraretur pro deo, Dan. 6:1 ad fin: ut et bestiae in somnio visae Danieli, 7:1 ad fin:

[3] similiter etiam ‘bestiae et Babel’ apud Johannem in Apocalypsi: quod talis cultus significatus et repraesentatus, constat manifeste non modo apud Danielem et Johannem sed etiam apud Prophetas;

apud Esaiam,

Facies flammarum facies eorum; ... stellae caelorum et sidera eorum non lucent luce sua; obtenebratus est sol in ingressu suo; et luna non splendere facit lucem suam:... cubant ibi ² ziim, et implentur domus eorum ² ochim, et habitant ibi filiae noctuae, et satyri saltant ibi, et respondent ² iim in palatiis ejus, et dracones in aedibus voluptatis, 13:8, 10, 21, 22;

ubi agitur de Babele, et describitur internam cultus talis per ‘facies flammarum’ quae sunt cupiditates, per quod ‘stellae’, quae sunt veritates fidei, ‘non luceant’, per quod ‘sol’, qui est amor sanctus, ‘obtenebretur’, per quod ‘luna’, quae est verum fidei, ‘non splendeat’, per ‘ziim, ochim, filias noctuae, satyros, iim, dracones’, quod sint interiora cultus, nam talia sunt amoris sui seu proprii: quare etiam Babel apud Johannem vocatur ‘mater scortationum et abominationum’, Apoc. 17:5,

et apud eundem,

Habitaculum draconum, et custodia omnis spiritus immundi, et custodia omnis avis immundae et exosae, Apoc. 18:2;

ex quibus patet, cum talia intus, quod non possit esse aliquid boni et veri fidei; et quod in tantum recedant bona affectionis et vera fidei, in quantum illa intrant: vocantur ea quoque ‘sculptilia deorum Babelis’, Esai. 21:9.

[4] Quod sit amor sui seu proprium, quod in cultu seu quod sit cultus sui, constat manifeste apud Esaiam,

Propheta parabolam hanc super regem Babelis:... tu dixisti in corde tuo, Caelos ascendam, supra stellas Dei exaltabo thronum meum, et sedebo in monte conventus, in lateribus septentrionis; ascendam supra excelsa nubis; similis fiam Altissimo; verumtamen ad infernum dejectus eris, 14:4, 13-15;

ubi manifeste quod ‘Babel’ sit qui pro deo vult coli, hoc est, quod sit cultus sui:

apud eundem,

[5] Descende, et sede super pulvere virgo filia Babelis; sede in terra, non thronus, filia Chaldaeorum; ... confisa es in malitia tua, dixisti, Nullus videns me, sapientia tua et scientia tua ea avertit te, dixisti in corde tuo, Ego et non sicut ego praeterea, 47:1, 10:

apud Jeremiam,

Ecce ego contra te mons corrumpens, corrumpens totam terram, et extendam, manum, Meam supra te, et devolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis:... si ascenderit Babel in caelos, et si muniverit excelsum roboris sui, a Mecum venient vastatores ei, 51:25, 53;

[6] inde quoque patet quod ‘Babel’ sit cultus sui. Quod nulla iis lux veri sed mera caligo, hoc est, quod non iis verum fidei, describitur apud Jeremiam,

Verbum quod locutus est Jehovah contra Babelem; contra terram Chaldaeorum; ... Ascendet super eam gens a septentrione, haec ponet terram ejus in desolationem, et non erit habitans in ea, ab homine usque ad bestiam se dimovebunt, abibunt, 50:1, 3;

‘septentrio’ pro caligine seu non vero; ‘non homo et non bestia’ pro non bono: videantur plura de Babele infra ad vers. 28 ubi de Chaldaea.

脚注: