9228. Quod ‘septem’ significent integram periodum a principio ad finem, ita plenum, constat a pluribus locis in Verbo, ut apud Esaiam,

Erit lux lunae sicut lux solis, et lux solis erit septupla, sicut lux septem dierum, in die quo obligabit Jehovah fracturam populi Sui, 30:26;

agitur ibi de salvatione fidelium ac de intelligentia et sapientia eorum in regno Domini; ‘luna’ est fides a Domino, ita fides in Dominum, et ‘sol’ est amor a Domino, ita amor in Dominum, n. 30-38, 1521, 1529-1531, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 4696, 5377, 7078, 7083, 7171, 8644; ‘lux solis septupla, sicut lux septem dierum’ est status plenus intelligentiae et sapientiae ex amore et fide in Dominum:

[2] apud Ezechielem,

Exibunt habitatores urbium Israelis, et incendent ac comburent arma, et scutum et clypeum, cum arcu et cum telis, et cum baculo manus, et cum hasta; ¹ accendent illis ignem septem annis, ut non adferant ligna ex agro, neque excidant ex silvis: et mundabunt terram septem mensibus, 39:9, [10, ] 12; agitur ibi de destructione falsi; ‘arma’ quae ibi recensentur sunt falsa per quae pugnant mali contra vera Ecclesiae, ‘accendere illis ignem septem annis’ significat destructionem ² plenariam per cupiditates amorum sui et mundi, ‘ut non adferant ligna ex agro, neque excidant e silvis’ significat ³ dum nihil boni supersit, neque in interiore homine neque in exteriore, ‘mundare terram septem mensibus’ significat plenariam restitutionem boni et veri in Ecclesia; quod ‘arma’ sint vera pugnantia contra falsa, et in opposito sensu falsa pugnantia contra vera, ⁴ quod ‘arcus cum telis’ sint doctrinalia veri, et in opposito sensu doctrinalia falsi, ⁵ quod ‘baculus manus’ sit potentia veri, et in opposito sensu potentia falsi, ⁶ quod ‘incendere et comburere’ sit vastare per cupiditates amorum sui et mundi, ⁷ quod ‘ligna ex agro’ sint bona interiora Ecclesiae, et ‘ex silvis’ scientifica boni et veri, et ⁸ quod ‘terra’ sit Ecclesia, ostensum est plurimis in locis; quisque videre potest quod ⁹ ibi alia significentur quam quae in littera exstant, sicut quod ¹⁰ comburerent arma, et incenderent ignem septem annis, ut non adferant ligna ex agro, ¹¹ nec excidant ex silvis; ¹² quod usque ¹³ significentur sancta ac Divina scitur, quia Verbum est sanctum et ex Divino; sed quae sancta ac Divina in illis verbis continentur, nullatenus sciri potest nisi sciatur quid significant ‘arma’, quid ‘septem anni’, ¹⁴ et ‘septem menses’, quid ‘ligna ex agro’ et ¹⁵ ‘ligna ex silvis’; inde patet quod prophetica ¹⁶ illa absque notitia ex sensu interno ¹⁷ prorsus non capiantur:

[3] apud Davidem,

Septies in die laudo Te super judiciis justitiae Tuae, 164 ¹⁸ :

apud eundem,

Retribue vicinis septuplum in sinum eorum, Ps. 79:12; 'septuplum' est ad plenum: similiter apud Moschen, Quod septuplum punirentur si transgrederentur praecepta et statuta, Lev. 26:18, 21, 24, 28.

Qui non scit quod ‘septem’ significent integram periodum a principio ad finem, et inde plenum, credet quod ‘septem septimanae’ significent septem tempora apud Danielem,

Scito et percipito, ab exitu Verbi ad usque restituendum et ad aedificandum Hierosolymam, usque ad Messiam Principem, septimanae septem, 9:25;

sed ‘ ¹⁹ septimanae septem usque ad Messiam Principem’ significant id quod dicitur de Domino, quod venturus in plenitudine temporum, ita ²⁰ significant integram periodum ²¹ . Inde patet quod septem spiritus coram throno Dei, Apoc. 1:4, liber obsignatus septem sigillis, Apoc. v i, et septem angeli habentes septem phialas, quae sunt plagae septem ultimae, Apoc. 15:1, 6, 7, 21:9, non sint septem spiritus, nec septem sigilla, nec septem angeli, septem phialae, ac septem plagae, quae significantur, sed quod sint omnia usque ad plenum; pariter quod sterilis pareret septem, I Sam. 2:5, non sint septem sed multum usque ad plenum.

[4] Quia ‘septem’ talia significabant, ideo statutum est quod sacerdos septem diebus indutus esset vestibus cum initiaretur, Exod. 29:30, quod septem diebus implerentur manus ejus, ibid. vers. 35, septem diebus sanctificaretur altare, ibid. vers. 37, quod initiati in sacerdotium non ²² decederent a tentorio septem diebus, Lev. 8:33, 34; ²³ similiter, spiritus immundus exiens ex homine, et revertens cum septem aliis, Matth. 12:43-45; Luc. 11:26, tum si frater septies in die peccaverit et septies conversus fuerit, quod ei remittetur, Luc. 17:4, quod cor Nebuchadnezaris mutaretur ab homine, et cor bestiae daretur ei, dum septem tempora transiverint, Dan. 4:12, 22, 29 [KJV 15, 25, 32]; inde quoque erat quod amici Hiobi in terra septem dies et septem noctes sederint cum illo, et nihil locuti ad illum, Hiob. 2:13. Quod septuaginta similiter significent plenum, videatur n. 6508, tum quoque septimana, n. 2044, 3845. Ex his nunc constare potest quod per 'octavum diem' significetur principium status sequentis.

脚注:

4060. Quod itaque per illa verba quae allata sunt, significetur status Ecclesiae tunc quoad bonum, hoc est, quoad charitatem erga proximum et amorem in Dominum, constat ex sensu interno illorum verborum, qui hic. Statim autem post afflictionem dierum istorum ¹ significat statum Ecclesiae quoad verum quod fidei, de quo in mox praecedentibus agitur; desolatio veri in Verbo passim vocatur ‘afflictio’ quod ‘dies’ sint status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785; inde patet quod per illa verba significetur, postquam nulla amplius fides, quod nulla erit charitas ² ; fides enim ducit ad charitatem quia docet quid charitas, et charitas accipit suum quale a veris qua fidei, at ³ fidei vera suam essentiam et suam vitam a charitate, ut in Partibus quae praecedunt, pluries ostensum est.

[2] Sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum significat amorem in Dominum qui est ‘sol’, et charitatem erga proximum quae est ‘luna’; ‘obscurari et non dare lumen’ significat quod non apparitura, ita quod evanitura; quod ‘sol’ sit caeleste amoris, et ‘luna’ spirituale amoris, hoc est, quod ‘sol’ sit amor in Dominum, et ‘luna’ charitas erga proximum quae per fidem, videatur n. 1053, 1529, 1530, 2120, 2441, 2495; causa quod illa significatio solis et lunae sit, est quia Dominus in altera vita apparet ut sol illis in caelo qui in amore in Ipsum sunt, qui caelestes vocantur, et ut luna illis qui in charitate erga proximum sunt, qui spirituales dicuntur, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 3636, 3643.

[3] Sol et luna in caelis, seu Dominus, nusquam obscuratur, nec amittit lumen, sed perpetuo lucet, ita nec amor in Ipsum apud caelestes, et charitas erga proximum apud spirituales in caelis, nec in terris apud quos angeli illi sunt, hoc est, qui in amore et charitate; sed apud illos qui in nullo amore et charitate sunt sed in amore sui et mundi, et inde in odiis et vindictis, illi sibi ipsis obscurationem illam inducunt; se habet hoc sicut cum sole mundi, sol perpetuo lucet, sed cum nubes se interponunt, ⁴ non apparet, videatur n. 2441.

[4] Et stellae cadent de caelo significat quod peribunt cognitiones boni et veri; in Verbo per ‘stellas’ ubi nominantur, non aliud significatur, n. 1808, 2849. Et potentiae caelorum commovebuntur significat fundamenta Ecclesiae, quae ‘commoveri et concuti’ dicuntur cum ⁵ pereunt illa; Ecclesia enim in terris est fundamentum caeli, nam influxus boni et veri per caelos a Domino in bonis et veris quae apud hominem Ecclesiae, ultimo terminatur, quare cum homo Ecclesiae in tali perverso statu est, ut non admittat amplius influxum boni et veri, tunc ‘potentiae caelorum’ dicuntur ‘commoveri’; quapropter semper providetur a Domino ut aliquid Ecclesiae remaneat, et cum Ecclesia vetus perit quod nova instauretur.

[5] Et tunc apparebit signum Filii hominis in caelo significat tunc apparitionem veri Divini; ‘signum’ est apparitio, ‘Filius hominis’ est Dominus quoad verum Divinum, videatur n. 2803, 2813, 3704; haec apparitio, seu hoc signum est, de quo quaesiverunt discipuli ⁶ , cum ad Dominum dicebant, Dic nobis, quando ista fient, imprimis quodnam signum Tui adventus, et consummationis saeculi, vers. 3hujus capitis; norunt enim ex Verbo quod cum consummaretur saeculum, Dominus venturus, et norunt ex Domino quod iterum venturus, et intellexerunt per id quod Dominus in mundum denuo veniret, nondum scientes quod Dominus toties venerit quoties Ecclesia vastata fuit; non quod in persona, sicut cum assumpsit Humanum per nativitatem et hoc Divinum fecit, sed per apparitiones vel manifestas quales cum apparuit Abrahamo in Mamre, Mosi in rubo, populo Israelitico in monte Sinai, Joshuae cum intravit terram Canaanem; vel per non ita manifestas, ut per inspirationes per quas Verbum; et dein per Verbum, in Verbo enim est Dominus praesens, nam omnia Verbi ab Ipso et de Ipso sunt, ut constare potest ex illis quae multoties hactenus ostensa sunt;

[6] haec apparitio est quae per ‘signum Filii hominis’ hic significatur et de qua in hoc versu agitur. Et tunc plangent omnes tribus terrae significat quod in dolore erunt omnes qui in bono amoris et vero fidei; quod ‘planctus’ id significet, videatur apud Zach. 12:10-14 ⁷ ; et quod ‘tribus’ significent omnia boni et veri, seu amoris et fidei, n. 3858, 3926,

consequenter eos qui in illis sunt; ‘tribus terrae’ dicuntur quia significantur qui intra Ecclesiam; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 662, 1066, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2928, 3355.

[7] Et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caelorum cum potentia et gloria multa significat quod tunc revelabitur Verbum quoad sensum ejus internum in quo Dominus; ‘Filius hominis’ est verum Divinum quod inibi, n. 2803, 2813, 3704, ‘nubes’ est sensus litteralis; ‘potentia’ praedicatur de bono, et ‘gloria’ de vero, quod ibi; quod illa significentur per ‘videre Filium hominis venientem in nubibus caelorum’, videatur Praefatio ad cap. xviii Gen. Hic adventus Domini est qui hic intelligitur, non autem quod appariturus in nubibus secundum litteram; nunc sequitur de instauratione novae Ecclesiae, quae ⁸ fit cum vetus vastata et rejecta.

[8] Emittet angelos cum tuba et voce magna significat electionem non quod per angelos visibiles, minus per tubas et per voces magnas, sed per influxum sancti boni et sancti veri a Domino per angelos, quare per ‘angelos’ in Verbo significatur aliquid Domini, n. 1925, 2821, 3039; hic significantur ⁹ quae ex Domino, et de Domino; per ‘tubam et vocem magnam’ significatur evangelizatio, ut quoque alibi in Verbo.

[9] Et congregabunt electos a quatuor ventis, ab extremo caelorum usque ad extremum illorum significant instaurationem Ecclesiae novae; ‘electi’ sunt qui in bono amoris et fidei, n. 3755 f, 3900; quatuor venti' a quibus congregabuntur, sunt omnes status boni et veri, n. 3708; ‘extremum caelorum ad extremum illorum’ sunt interna et externa Ecclesiae. Haec nunc sunt quae significantur per illa verba Domini.

脚注: